محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827495848
شهریار؛ ملک الشعرای شعر فارسی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شهریار؛ ملک الشعرای شعر فارسی تهران- ایرنا- سید محمد حسین بهجت تبریزی شاعر و ادیب معاصر ایرانی است که با قلم نغز و زبان گویای خویش آثاری جاودان آفرید و با سروده های غنی خود در دل و جان مردمان ایران زمین نفوذ کرد و آنان را با دنیای شعر و ادب آشنا ساخت.
سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، فرزند حاجی میر آقای خوشکنابی در 1285 خورشیدی در روستای خوشکناب تبریز متولد شد و دوران کودکی را در زادگاه خود گذراند و پس از یادگیری مراحل ابتدایی تعلیم و تربیت در مکتب خانه، راهی تبریز شد. تحصیلات خود را در مدرسه های متحده، فیوضات و متوسطه تبریز ادامه داد و پس از آن در دارالفنون تهران به تحصیل طب پرداخت اما در سال پایانی تحصیل به دلیل عـشق نافرجام و ناراحـتی خیال و پـیش آمدهای دیگر، درس را رها کرد. شعر زیر اشاره به رخداد عاطفی در زندگی وی دارد:«پدرت گوهر خود را به زر و سیم فروختپدر عشق بسوزد که درآمد پدرمعشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنرعجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم»محمد حسین شهریار پس از آن در بانک کشاورزی مشغول به کار شد. با اوجگیری نهضت اسلامی ایران به مردم پیوست و از آن زمان تا آخرین لحظهی عمر با زبان شعر این قیام را همراهی کرد که مجموعهی «نغمههای خون» حاصل این دوران است. وی در 1367 خورشیدی در مراسم «مجتمع هنر و ادبیات دفاع مقدس» به دریافت لوح دست خط زرین امام خمینی(ره)، دیپلم افتخار و سکهی یادبود این مجتمع، نایل آمد.درباره این شاعر باید گفت که او به تمامی هنرها، به ویژه شعر، موسیقی و خوشنویسی علاقه داشت. نسخ، نستعلیق و خط تحریری را خوب مینوشت و قرآن را با خط خوش کتابت می‌کرد. همچنین در جوانی، سه تار مینواخت، اما پس از مدتی در پی تحولاتی درونی، برای همیشه آن را کنار گذاشت.این شاعر معاصر در سرودن انواع سبک های شعر فارسی مانند مثنوی، قصیده، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی نیز توانایی داشت اما در بیشتر اشعارش از غزل استفاده کرده است.منظومه «حیدر بابا سلام» در 1322 خورشیدی منتشر شد. این منظومه نخستین شعری محسوب می شود که شهریار به زبان مادری خود و با الهام از ادبیات ملی آذربایجان، سرود که نگاهی خاطره انگیز به دنیای کودکی شاعر دارد و در جای جای آن عشق و علاقه ی به زندگی سنتی مشاهده می شود.منظومه ی حیدربابا در بیشتر دانشگاه های جهان از جمله دانشگاه کلمبیا در ایالات متحده آمریکا مورد بحث رساله ی دکترا قرار گرفته و برخی از موسیقی دانان همچون هاژاک آهنگساز مشهور ارمنستان آهنگی بر آن ساخته است.وی در قالب های تازه ی نیمایی و شعر نو نیز طبع آزمایی کرد و شعرهایی همچون «دو مرغ بهشتی»، «پیام به انیشتن»، «مومیایی»، «ای وای مادرم» را سرود و در غزلی با عنوان «شاعر افسانه» ارادت خود را به نیما یوشیج نشان داد.سرانجام او پس از چندین ماه بیماری در بیست و هفتم شهریور 1367 خورشیدی در بیمارستان مهر تهران دار فانی را وداع گفت و در مقبره الشعرای سرخاب تبریز به خاک سپرده شد.از این رو به پاس گرامیداشت یاد و خاطره ی این شاعر گرانقدر و تحکیم دوستی میان اقوام و قشرهای مختلف جامعه در 1381 خورشیدی، یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی پیشنهاد داد تا بیست و هفتم شهریور در تقویم رسمی کشور به نام«روز شعر و ادب فارسی» نامگذاری شود که این امر به تصویب رسید و مورد تایید شورای فرهنگ عمومی و شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گرفت.** پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به مناسبت سالروز درگذشت شهریار و روز شعر و ادب فارسی با «عبدالجبار کاکایی» شاعر، نویسنده و منتقد ادبی به گفت و گو پرداخت.**سبک شعری شهریارعبدالجبار کاکایی در مورد سبک شعری شهریار گفت: وی از جمله غزل سراهای معاصر است که در سبک شعر خود به یک مدل میان سبک خراسانی، عراقی و هندی رسیده است. این شاعر پس از دوره ی بازگشت ادبی مانند رهی معیری، امیری فیروزکوهی و هوشنگ ابتهاج، تا میزانی به یک نوع سبک که نوعی معدل گیری از سبک های دوره ی پیشین بود، رسید و می توان گفت که گرایش برجسته ای به سبک خاصی از سبک های معروف فارسی ندارد، بلکه هر سه ویژگی(سبک های خراسانی، عراقی و هندی) و به ویژه سبک عراقی در شعر او وجود دارد. اما ردیف های اسمی همچون کارهای مشفق کاشانی در آثار شهریار دیده می شود و گرایش به مذهب، دین و علایق مردم او را به شاعرهای آیینی نزدیک کرده است.**نگاه اجتماعی شهریاراین منتقد ادبی با اشاره به شرایط اجتماعی و سیاسی شعر در دوره ی پهلوی در مورد شهریار و شعر سیاسی خاطر نشان کرد: محمدحسین شهریار هر کجا ظلم را مشاهده می کرد به گونه ای در شعر خود بیان می کند. برای نمونه در جایی که می گوید: «آنجا که قصه قصه ی زور است یا حسین»، در واقع می توان گفت در آثار وی به نوعی ردی از مبارزه با استبداد، زورگویی و دیکتاتوری دیده می شود.**دیدگاه مردم به شعر شهریاراین نویسنده با توجه به اقبال عمومی به شعر شهریار بیان کرد: بخشی از این امر به این دلیل بود که این شاعر توانا به اعتقادهای دینی و مذهبی مردم توجه می کند. مانند شعر «علی ای همای رحمت» و بخشی هم به علت عاشقانه هایی است که مورد توجه عامه ی مردم قرار می گرفت. همچون «آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا» یک شاعر مردمی باید به تمامی نیازها و احساسات مردمی که در میانشان زندگی می کند توجه داشته باشد و به این دلیل بود که شهریار قالب کلاسیک را برای شعرش انتخاب کرد و غزل اصلی ترین قالب آثار او بود زیرا مردم بیشتر علاقه مند به قالب های کلاسیک هستند، از طرفی نیز قطعه های این شاعر نیز فراگیر و دلنشین است.وی در ادامه گفت: در مجموع باید اذعان داشت که مردم با جلوه ای از عشق، مذهب و دلدادگی زندگی می کنند و این موارد در آثار شهریار جلوه گر شده است. همچنین موضوع شوقی که او به ایران داشت و باعث وحدت ملی می شد، دوست داشته شدن شعر شهریار را تشدید می کند. **شهریار و شعر نیماییاین نویسنده درباره ارتباط شهریار با نیما یوشیج و شعر نیمایی اظهار داشت: روایت هایی وجود دارد که شهریار با نیمایوشیج دیدار و نامه نگاری کرده و توجه ویژه ای به این شاعر داشته است اما در شعرهای نیمایی خود همچون «پیام به انیشتین» و «مادر»، او یک شاعر نیمایی نیست بلکه شاعری کلاسیک به شمار می رود که تنها ظاهر شعر نیمایی را در شعر خود رعایت کرده است. وی به قالب نیمایی توجه می کند و فرم آن در زبان و کوتاه و بلندی مصرع ها را نیز می پذیرد اما نگاه نیمایی را در این میان نمی پذیرد.**شعرهای ولایی شهریارعبدالجبار کاکایی در پایان در مورد اشعار ولایی شهریار گفت: وی شاعری آیینی و مذهبی با اطلاعات و دانش فراوان در مورد تاریخ اسلام است. یعنی نه این که تنها احساسات و عواطف مذهبی داشته باشد بلکه از مسیر مطالعه و پژوهش به شناخت رسیده بود. اعتقاد راسخ شهریار به قرآن نشان دهنده ی این بود که با کتاب های مقدس دینی ارتباط تنگاتنگ داشته و آثار شاعران گذشته در مورد متون دینی را نیز مطالعه کرده و با آگاهی و اطلاع به سراغ این موضوعات رفته است.*منابع:- آخرین سلطان عشق: داستان زندگانی و شرح دلدادگی ها و ناکامی های شهـریـار به انضمام «سلام بر حیدربابا» به اهتمام ناصر پیر محمدی، انتشارات دارالنشر اسلام ،پاییز 1377.- کاویان پور، احمد؛ زندگانی ادبی و اجتماعی استاد شهریار، تهران: اقبال 1379.*گروه اطلاع رسانی(مهدی احمدی)پزوهشم**9362**2002**9131
26/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها