واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
هم صدا با بی بی سی از راه اندازی شبکه ملی اطلاعات انتقاد کردند! / مرکز ملی فضای مجازی، فرصت سوزی کرد
ناهماهنگی های مرکز ملی فضای مجازی، دخیل در این مشکلات بود و این مرکز فرصت سوزی کرد، چرا که با توجه به توانایی ها و استعدادهایی که در دولت دهم به وجود آمده بود، راه اندازی شبکه جامع اطلاعات می توانست بسیار سریع و پرشتاب پیش برود.
بیش از سه سال از تشکیل شورای عالی فضای مجازی میگذرد، شورایی که با مرکز ملی فضای مجازی وابسته به آن، به عنوان نقطه کانونی مواجهه هوشمندانه و مقتدرانه با تحولات پرشتاب این عرصه، برای استفاده از فرصتها و ظرفیتها و مقابله با آسیبها و تهدیدات آن شناخته می شود. با این وجود آن گونه که باید تحولات قابل توجهی را با توجه به مسئولیت اصلی شورا که موظف به سیاست گذاری، مدیریت کلان و برنامهریزی و تصمیمگیریهای لازم و بههنگام و همچنین نظارت و رصد است، در این چند سال شاهد نیستیم. در همین ارتباط با دکتر رضا تقی پور وزیر ارتباطات دولت دهم و عضو شورای عالی فضای مجازی گفتگویی داشته و به بررسی علمکرد وی در دوران مسئولیتش و همچنین شورای عالی فضای مجازی پرداختیم. متن پیش رو بخشی از این گفتگوست. به نظر شما مهمترین محوری که در حکم شورای عالی فضای مجازی، مورد توجه رهبر معظم انقلاب قرار دارد، چیست؟ و علت تاکید ایشان در برخی از این موضوعات چیست؟ یکی از ویژگی هایی که برای فضای مجازی مطرح می شود، فضای ادغام شده است، این به آن معناست که نمی توان خط کشی های دقیقی را انجام داد و ادعا کرد که این محیط تا اینجا فرهنگی و تا قسمتی دیگر امنیتی یا علمی است. این فضاها کاملا ادغام شده هستند. چالش اصلی ایجاد شده در کشور ما، مسائل امنیتی و مبحث محتواست. اگر در حکم شورای عالی فضای مجازی و تاکید مقام معظم رهبری دقت کنید، می بینید که مساله اصلی، مبحث محتواست که باید در آن کارهای اساسی و بنیادین انجام شود. کشور آمریکا تا به امروز، هفت سند در موضوع امنیت در فضای سایبر، تالیف و منتشر کرده است، این در حالی است که هنوز سندی برای توسعه فضای سایبر تالیف نشده است. بنابراین مبحث امنیت، به قدری دارای اهمیت و اولویت است که حتی کشور هایی که خود این فضاها را به وجود آورده اند، نسبت به آن نگران و حساس هستند. آمریکا کتابی 15 جلدی را به نام “آینده سایبر آمریکاست” منتشر کرده است که از 10 جلد آن مربوط به مسئله امنیت است. با توجه به نپرداختن مسئولان به مبحث محتوا، کشور ما با مشکلاتی جدی رو به رو شد. علاوه بر این، برای آغاز توسعه و گسترش این تکنولوژی، غفلت ها و کوتاهی های زیادی صورت پذیرفت، که یکی از علل اصلی آن تا قبل از سال 84 وجود این نگاه بود که، این فضا احتیاجی به حفاظت و امنیت ندارد. امروزه فعالیت های کم اما نسبتا قابل قبولی انجام شده که از جمله این فعالیت ها تاسیس دانشگاه و مرکز پژوهشی در صدا و سیما است. این شورا به دلیل داشتن اولویت های زیاد، هنوز نتوانسته است در موضوع، محتوا سازی ورود خوبی داشته باشد، در حالی که ظرفیت ها و پتانسیل های بسیاری در مسائل مختلف در کشور وجود دارد. به عنوان مثال اگر برای بازی های تولیدی، محتوای مناسب و طرح تجاری درست و دقیقی نوشته شود، چندین برابر بازی های دیگر می تواند فروش و استقبال داشته باشد. متاسفانه موضوعات بسیار زیادی وجود دارد که در مسیر واقعی خود قرار ندارد و توجه ویژه ای به آن نمی شود. رهبر معظم انقلاب قدرت و اختیارات بسیار زیادی برای شورای عالی فضای مجازی تعیین کرده اند، به گونه ای که این اختیارات بی سابقه است، با این وجود چرا در دولت دهم و همچنین دولت فعلی، اقدام محسوس و مشخصی انجام نپذیرفته است؟ چرا مسئولان از این فرصت به درستی استفاده نمی کنند؟ وظیفه و رسالت شورای عالی فضای مجازی، یکپارچگی سازی تمام سازمان ها و ارگان های مرتبط با فضای مجازی کشور است. ولی متاسفانه از زمان ایجاد آن، هنوز این مسئله مهم، پیگیری نشده و بیشتر به ساختار های فنی فضای مجازی پرداخته شده که از قبل وجود داشته است. البته قسمتی از این کوتاهی ها طبیعی است، زیرا کشور تا چند سال پیش، این چنین نهاد و قالبی را کمتر تجربه کرده است. در کشور ما نگاه به ساختارها یک نگاه ایستا است. در 36 سال گذشته، ساختارهای واحدی برای نهادها و ارگان ها تنظیم شده و همین ساختار در میان مسئولان تثبیت شده است و همیشه اینگونه برداشت می شده که این ساختار بهترین شکل برای همه اعصار است در حالی که مبحث پویایی و به روز بودن این ساختارها کمتر مورد توجه بوده است. برخی از کشور ها در تلاشند تا ساختارهای حکومتی شان را به گونه ای تغییر دهند که پویایی لازم را به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال آمریکا در سال 2007 بنا به ضرورت، نهادی را برای مقابله با تهدیدات فضای مجازی، تاسیس کرد که اختیارات بسیاری دارد. در همین راستا در سال 90 به دستور رهبر انقلاب، شورای عالی فضای مجازی تشکیل شد، تا برای تغییر و پویا کردن فضای موجود مرتبط با تهدیدات و تولیدات فضای مجازی فعالیت داشته باشد. با توجه به طرح موضوع شبکه ملی اطلاعات در زمان مسئولیت شما به عنوان وزیر وقت، چرا این طرح تاکنون محقق نشده است؟ ما برای تضمین امنیت در فضای مجازی کشور نیازمند تاسیس، شبکه ملی اطلاعات هستیم و در این طرح می بایست تمام مسائل امنیتی، اخلاقی، اجتماعی و ملی لحاظ شود. این بحث قبل از سال 88 هم مطرح بود ولی اهمیت آن در فضای حوادث سال 88 روشن شد. به همین علت، تصمیم جدی بر راه اندازی شبکه جامع ملی اطلاعات گرفته شد. با این وجود، برخی از مسئولان کشور، میزان اهمیت و عمق موضوع را متوجه نشدند و همین امر باعث شد، تا این موضوع در رقابت ها قربانی تعصب های بیجای افراد و گروه هایی شود که به دنبال منافع سازمان خود بودند، در نتیجه آن گونه که باید کار جلو نرفت و از انجام آن جلوگیری شد. در دوره مسئولیت بنده، با توجه به اینکه کار ابعاد بسیار گسترده ای داشت، مقدمات کار به صورت جدی فراهم شد و پروژه ای با حضور 45 کارشناس و متخصص طراحی شد، که با فعالیت های مستمر به دنبال طراحی های کلان این مسئله بودند. با تلاش فراوان، این امر محقق شد و نتایج مختلفی را هم در برداشت. در همان دوره، برخی از روی کج فهمی گمان کردند، این طرح مربوط به یک طیف فکری خاص است در حالی که کشورهای مختلفی مثل چین، کره شمالی، برزیل و حتی کشورهای اروپایی اقدام به راه اندازی چنین شبکه اطلاعاتی در فضای مجازی کرده اند. متاسفانه انتقادات یا از روی غرض یا از روی جهل صورت گرفت و همین امر، باعث عدم برنامه ریزی صحیح در این زمینه شد. در همین شبکه های ماهواره ای مثل بی بی سی، مفصل به این موضوع پرداختند و هم صدا با آن ها، جریانات داخلی شروع به انتقاد کردند و می گفتند، این کار به معنای قطع اینترنت است. بنده با مصاحبه های مختلف، جواب دادم که این موضوع اصلا ارتباطی با قطع اینترنت ندارد و ما قصد داریم کارهای زیربنایی کشور را روی این شبکه قرار دهیم، و طبیعی است که به دلیل ناامنی در اینترنت، بستر کار ما فضای مناسبی ندارد و اینترنت به عنوان یک سرویس اطلاع رسانی می تواند در کنار آن وجود داشته باشد. به نظر بنده، ناهماهنگی های مرکز ملی فضای مجازی، دخیل در این مشکلات بود و این مرکز فرصت سوزی کرد، چرا که با توجه به توانایی ها و استعدادهایی که در دولت دهم به وجود آمده بود، راه اندازی شبکه جامع اطلاعات می توانست بسیار سریع و پرشتاب پیش برود، اما تعاملات بین مرکز ملی فضای مجازی و دست اندرکاران شبکه ملی اطلاعات بسیار ضعیف بود و در نهایت همین امر همچون کشیدن ترمز، مانع سرعت گرفتن این مسئله شد. چرا دولت یازدهم با سرعت زیاد، در حال گسترش اینترنت و پهنای باند است، در حالی که از پیوست فرهنگی این طرح های بزرگ سر باز می زند؟ گسترش اینترنت و پهنای باند در فضای عمومی مثل شمشیر دو لبه است، چرا که اینترنت می تواند استفاده های گوناگونی داشته باشد. در چند سال اخیر هم در مجلس شورای اسلامی، یک بار به این موضوع پرداخته شد که چرا اینترنت بدون ملاحظات امنیتی و اخلاقی در حال گسترش است و چرا برای آن پیوست فرهنگی در نظر گرفته نشده است، با این وجود، متاسفانه دولت یازدهم جواب مشخصی را مطرح نکرد و آن بحث ها نتیجه ای در بر نداشت. منبع: رصد، پایگاه تحلیلی دفتر پژوهش انتهای متن/
94/06/25 - 01:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]