واضح آرشیو وب فارسی:الف: ازدواج بهنگام از نگاه مردم
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۴ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۵۲
واقعيت اين است که تأکيدهاي آييني ما بر ازدواج به موقع مخصوصا زماني که نيازهاي شديد جواني سر برمي آورد، صحه گذاشته و به امر ازدواج تشويق هاي زيادي کرده است. در ادامه گپ و گفتي داشتيم با افراد مختلف تا ببينيم ازدواج در سن کمتر از سن هايي که امروز معمول شده، در نظر آن ها چگونه است:نتيجه ها را هم مي بينيفاطمه خانم، ۴۷ ساله است، صاحب ۴ عروس و يک داماد و دو نوه است. پسر بزرگ يعني اولين فرزندش الان ۳۳ ساله است، از موضوع و سوالم استقبال مي کند. بيشتر که با هم حرف مي زنيم، متوجه مي شوم در اين خانواده انگار زود ازدواج کردن يک سنت است. به نظر مي رسد تجربه هاي اين مادر ميانسال و مادربزرگ جوان کمک خوبي به بحثم مي کند. درباره سن و ازدواج خودش مي پرسم و اين که واقعاً از اين ازدواج راضي است يا نه. با آرامش و بلافاصله قبل از هر چيزي از بزرگ ترين حسن ازدواج در سن کم مي گويد: ازدواج در سنين پايين اين حسن را دارد که تا جوان هستيم نتيجه عمرمان را و تربيت فرزندان و نسل بعد از خودمان را مي بينيم، نوه و حتي اگر خدا بخواهد نتيجه هايمان را. اين موضوع خيلي مهمي است و من واقعا خوشحالم.اين بانوي باتجربه ادامه مي دهد: البته معايبي هم دارد؛ مثلا پيشرفت هايي که مي شد در گذر عمر و در جواني به دست آورد، فرصت هايش از دست مي رود؛ مثل پيشرفت تحصيلي. آن زمان ما آگاهي نداشتيم و با اطلاعات کمي وارد زندگي مشترک شديم ولي با همه اين حرف ها راضي ام. اگر چه پيشرفت تحصيلي نداشتم ضمن اين که پيشرفت تحصيلي يا هر زمينه ديگري به طرف مقابل بستگي دارد و من الان هيچ مشکل و منعي براي اين کار ندارم.فاطمه درباره اين که پسرها و دخترش را زود به خانه بخت فرستاده است، مي گويد: امتيازات ازدواج فرزندان در سن کم خيلي زياد است که از همه مهم ترش همين است که از مشکلات اجتماعي که وجود دارد در امان مي مانند، مخصوصا نيازهاي غريزي شان در فضايي امن و حلال برآورده مي شود و اين موضوع از اهميت زيادي برخوردار است. اگر چه قبول دارم فرزندانم مي نالند که اگر ازدواج نکرده بوديم پيشرفت هاي اجتماعي بيشتري داشتيم ولي در نگاه کلي شرايط خوبي دارند.مي پرسم يعني شما توصيه مي کنيد جوان ها در همين سنين ازدواج کنند؟ مي گويد: قطعا چنين توصيه اي مي کنم ولي به اين نکته هم بايد توجه کرد که متأسفانه جوانان امروزي آگاهي هاي خانه داري و همسرداري بسيار کمتري نسبت به نسل ما دارند و اين موضوع ازدواج شان را با خطر همراه مي کند، بايد آن ها را براي ازدواج در سن مناسب آماده کرد و به آن ها آگاهي و اطلاعات لازم را داد.سن مناسب از نظر فاطمه خانم، براي دخترها بين ۱۸ سالگي تا ۲۰ سالگي و براي پسرها حدود ۲۳ و ۲۴ سالگي است.بنويس: ازدواج دست و پا گير است!عاطفه که الان ۲۴ ساله است، مادر يک دختر ۵ ساله است. او در حال گذراندن امتحانات پايان سال مقطع سوم دبيرستان بوده که لباس عروسي را به تن کرده است. نظر او با فاطمه کاملا متفاوت است. مي گويد: من در ۱۷ سالگي ازدواج کردم و فکر مي کنم کار کاملا اشتباهي است که آدم در اين سن ازدواج کند. چه اين ازدواج از روي عقل باشد چه از روي احساس، اصلا اصل اين کار اشکال دارد. مي پرسم: چرا؟ با لحن محکمي جواب مي دهد: به اين دليل که هنوز هيچ تجربه اي از زندگي و جامعه نداشتم. از همه چيز بي خبر بودم. ولي اگر آدم در سن بالاتر ازدواج کند، با منطق بهتر و قوي تري انتخاب مي کند و بر اساس تجربه هاي بيشتر مي تواند انتخاب بهتري داشته باشد. سن مناسب از نظر عاطفه براي دخترها حداقل ۲۷ سال است و درباره پسرها هم پاسخ عجيبي مي دهد: اصلا ازدواج زودتر از سن ۳۵ سالگي را به پسرها توصيه نمي کنم، چون آن ها بايد بروند و خوب هر شر و شوري که دارند، انجام بدهند و وقتي واقعا فکر کردند از پس زندگي برمي آيند و مي توانند آن را اداره کنند، ازدواج کنند.مي خواهم دامن صحبتم را با عاطفه بچينم که باز هم موضع عجيبي مي گيرد و مي گويد: بنويس اين حرف تمام اطرافيان هم سن و سال من است که مثل من زود متأهل شدند. ازدواج زود، اشتباه است. دخترهاي فاميل ما مي گويند بهتر است آدم اول خوشي ها، شادي ها و تفريحاتش را انجام بدهد، چون ازدواج خيلي دست و پاگير است و فرد را از همه پيشرفت ها و موفقيت ها باز مي دارد.تاهل و تعهداتش سازنده استحامد، نظر متفاوتي دارد. او که خود در ۲۳ سالگي ازدواج کرده و الان ۲ سال است که زندگي مستقلش را شروع کرده است، مي گويد: به نظر من پسرها بايد وضعيت کار و کاسبي شان را مشخص کنند و مطمئن که شدند ديگر براي ازدواج اقدام کنند و نگذارند سن شان بالا برود. آرامشي که در ازدواج وجود دارد خيلي کمکشان مي کند ولي خوب فضاي زندگي مشترک هم با خيالات و روياهاي قبل از آن خيلي متفاوت است بايد آمادگي داشته باشند ولي نگذارند دير بشود. مجيد هم مي گويد: ظاهر امر اين است که ازدواج در سن کم به طور مثال ۲۲ سال براي آقايان مانع تحصيلات تکميلي و رشد مي شود، اما حداقل درباره خودم مطمئنم که اگر در سن کم ازدواج نکرده بودم اين همه اميد و انگيزه براي ادامه تحصيل و پيدا کردن کار نداشتم. واقعاً چه دليلي داشت اگر مجرد بودم بخواهم همزمان درس بخوانم و کار کنم؟ اما تاهل و تعهداتش اين انگيزه را در آدم ايجاد و زمينه رشد را فراهم مي کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]