واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پیشروی ایران در بازار گاز اروپا تهران- ایرنا- روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه دنیا نوشت: کمیسیون اروپایی پیش بینی کرد با توافق اتمی میان تهران و گروه 1+5، ایران می تواند در 15 سال آینده به یکی از منابع اصلی تامین گاز این اتحادیه تبدیل شود. اتفاقی که به کاهش وابستگی اتحادیه اروپا به گاز روسیه، منجر خواهد شد.
در این گزارش که در شماره روز سه شنبه بیست و چهارم شهریور 1394 خورشیدی به قلم حسین موسوی انتشار یافته است، می خوانیم: یک مقام رسمی اروپایی و نماینده یکی از شرکت های انرژی اتحادیه اروپا به وال استریت ژورنال گفته اند: اتحادیه اروپا می تواند تا سال 2030 میلادی، سالانه بین 25 تا 35 میلیارد متر مکعب گاز از ایران وارد کند. صادرات این مقدار گاز به اتحادیه اروپا، موجب استقلال بیشتر این منطقه از روسیه در تامین انرژی خواهد شد. در حال حاضر روسیه، سالانه، تا 130 میلیارد متر مکعب گاز به اعضای اتحادیه اروپا صادر می کند.اروپا برای سالیان سال است که تلاش می کند، وابستگی خود را به منابع انرژی سوریه و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری دمدمی مزاجش کم کند. پس چرا هم اینک این قاره داوطلب شده است برای خط لوله گازی جدید تن به شیطنت های روسیه بدهد و خود را برای یک دهه دیگر اسیر کارشکنی های این کشور کند؟به نوشته فارن پالیسی، روسیه در نظر دارد از طریق دریای بالتیک خط لوله گازی جدیدی احداث کند تا از طریق آلمان، آن را به خاک اروپا برساند. بنا به گفته شاهدان عینی، سرعت راه اندازی این خط لوله گازی از حالت معمول آن بیشتر است و کاملا در تقابل با سایر پروژه های مرده و یا نصفه و نیمه روسیه قرار دارد. چند شرکت عمده غربی از جمله «شل»، «ئی آن»، «بی ای اس اف» و «انجی» با شرکت دولتی «گازپروم» متحد شده اند تا ظرفیت خط لوله گازی دریای بالتیک را دو برابر کنند و امیدوارند که در اواخر سال 2019 نیز به بهره برداری کامل برسد. اگر این پروژه 10 میلیارد دلاری تکمیل شود، روسیه در نهایت توانسته است خود را از شر مشکلات اوکراین، که به عنوان کشور ترانزیت گازی مطرح شده است، خلاص کند.این موضوع هر چند برای روسیه اتفاق بسیار خوبی خواهد بود، زیرا دوست ندارد اوکراین به عنوان یک کشور مداخله گر در صادرات گازش مطرح شود، اما استفاده روسیه از این تاکتیک، آسیب پذیری کی یف را افزایش می دهد. همچنین این موضوع می تواند سایر کشورها را از گاز روسیه دور کند، چرا که این کشورها گاز خود را از طریق خلط لوله گازی روسیه به اوکراین دریافت می کنند. شروع دوباره احداث خط لوله گازی دریای بالتیک دو نکته را آشکار می کند؛ باوجود گردش روسیه به سمت آسیا، اروپا همچنان برای شرکت گازپروم این کشور یک اولویت به حساب می آید. دوم، اینکه کشورهای اروپایی چند سالی است می گویند قصد دارند تا وابستگی گازی خود را به روسیه، به ویژه پس از بحران اوکراین کمتر کنند و به دنبال کشور جایگزین می گردند و این یک نکته را ثابت می کند و آن اینکه در این زمینه این شرکت ها هستند که تصمیم گیرنده هستند نه کشورها.این در شرایطی است که در تمامی این سال ها کشورهای اروپایی به همراه آمریکا به دنبال یک تامین کننده انرژی دیگر بودند تا وابستگی کشورهای اروپایی به روسیه کاهش یابد. اما در واقع داستان به گونه دیگری در حال پیشروی است.«جان رابرتز»، کارشناس حوزه انرژی و یکی از اعضای غیرمقیم شورای آتلانتیک می گوید: با اینکه روسیه مدعی است به سمت شرق چرخش پیدا کرده و آسیا را جایگزین اروپا کرده است، اما اروپا هنوز در مرکز تفکر گازی روسیه قرار دارد.حقیقت این است که شرکت های غربی به دنبال امضای یک قرارداد سریع گازی با روسیه هستند و این تنها بخشی از یک هدف تجاری برای اروپا به حساب می آید و نمی توان آن را در یک راهبرد کلان ارزیابی کرد. شرکت های غربی با این قرارداد در واقع تنها به دنبال منافع تجاری خود هستند و کاری به اهداف کلان کشورهای اروپایی برای مواجهه با روسیه ندارند چنانچه این موضوع به عرصه عمل برسد، باید گفت وابستگی کشورهای غربی به گاز روسیه بیش از پیش خواهد شد.رابرتز در این باره اضافه می کند: «شما باید بین کمپانی ها و حکومت ها تفاوت قائل شوید.» به اعتقاد رابرتز، قرارداد شرکت های غربی با روسیه کاملا در جهت سودجویی این شرکت ها است، زیرا این قرارداد منافع تجاری فراوانی برای آنها به ارمغان می آورد. در ماه ژوئن اعلام شد که دو برابر کردن ظرفیت خط لوله گازی دریای بالتیک به امضای شرکت های غربی و گازپروم رسیده است. همین موضوع موجب شد برخی در شوک این خبر قرار بگیرند. این خط لوله گازی در سال، 55 میلیارد متر مکعب گاز به اروپا صادر می کند. این رکورد در سال 2011 به ثبت رسید. در سال 2012 و 2013، شرکت گازپروم بحث خود را برای دو برابر کردن مقدار فعلی گاز دریای بالتیک ادامه داد و گفت این خط لوله گازی می تواند کشورهای دوردست همچون بریتانیا را نیز تحت پوشش قرار دهد.اما با بالا گرفتن تنش ها بین روسیه و کشورهای اروپایی به نظر می رسید این طرح متوقف شود و در ماه ژانویه نیز سخنگوی گازپروم در گفت وگو با شبکه خبری بلومبرگ مدعی شد که این شرکت هیچ طرحی برای افزایش صادرات گاز از طریق خط لوله گازی دریای بالتیک ندارد. اما در ماه ژوئن مشخص شد که این خط لوله گازی با سرعت هر چه تمام تر به سمت تکمیل شدن پیش می رود. در همین زمان بود که گازپروم به همراه متحدان غربی خود خبر از دو برابر کردن ظرفیت گازی این خط لوله دادند. با شکست روسیه برای گسترش خط لوله های گازی اش (دو پروژه در چین و یکی در ترکیه) بسیاری به سرانجام رسیدن این پروژه را هم غیرممکن می دانستند. علاوه بر اینکه اروپا در حال حاضر نیاز به افزایش واردات گاز ندارد و به همان مقدار گازی که از طریق اوکراین وارد این قاره می شود می تواند قناعت کند. در حال حاضر به نظر می رسد سرعت بخشی به این خط لوله گازی در واقع تعبیر رویای پوتین باشد. بر این اساس در ماه سپتامبر اعلام می شود که شرکت های غربی با شرکت گازپروم برای افزایش خط لوله گازی دریای بالتیک توافق نامه ای امضا کرده اند و پروسه به سرعت در حال پیشروی است.**گاز ایران می تواند جایگزین شوددر حالی که روسیه در حال تکمیل خط لوله گازی خود در اروپا است، روزنامه وال استریت ژورنال می گوید کمیسیون اروپایی معتقد است در پی توافق اتمی میان تهران و 6 قدرت جهانی، ایران می تواند طی 15 سال آینده به یکی از منابع اصلی تامین گاز اتحادیه و کاهش وابستگی آن به گاز روسیه، تبدیل شود. یک مقام رسمی اروپایی و نماینده یکی از شرکت های انرژی اتحادیه اروپا به وال استریت ژورنال گفته اند: کمیسیون اروپایی اکنون بر این گمان است که این اتحادیه می تواند تا سال 2030 میلادی، سالانه بین 25 تا 35 میلیارد متر مکعب گاز از ایران وارد کند. این مقدار گاز وارداتی از ایران، این کشور را در سطح گازی که در حال حاضر از شمال آفریقا خریداری می شود، قرار می دهد. در عین حال واردات این مقدار گاز به اتحادیه اروپا، در برابر روسیه، استقلال بیشتری در تامین انرژی می دهد. در حال حاضر روسیه، سالانه، تا 130 میلیارد متر مکعب گاز به اعضای اتحادیه اروپا صادر می کند. اروپایی ها در پی توافق حاصل شده میان تهران و 6 قدرت جهانی بر سر برنامه اتمی تهران، در ماه ژوئیه در وین، قصد دارند به افزایش واردات گاز از ایران دست بزنند. دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه روز پنج شنبه گذشته در سرمقاله ای در روزنامه واشنگتن پست، ضمن حمایت از توافق اتمی، از کنگره آمریکا نیز خواستند از آن حمایت کند. هر سه کشور بریتانیا، آلمان و فرانسه، طرف مذاکرات با ایران بودند. روابط کشورهای اروپایی و روسیه، در پی تنش ها در شرق اوکراین، به طور قابل توجهی با تنش روبه رو شده است. روزنامه وال استریت ژورنال می گوید: میگوئل آریاس کانیه ته، مسوول ارشد امور اقلیمی در اتحادیه اروپا، در آغاز ماه جاری میلادی با نمایندگان غول های بزرگ انرژی اروپا، از جمله «شل»، «توتال» و «استات اویل» دیدار و در مورد ظرفیت های احتمالی ایران با آنها گفت وگو کرده است. آمارهای رسمی ایران که در گزارش های بین المللی تائید شده اند، می گویند این کشور 158 میلیارد بشکه نفت خام و 34 تریلیون متر مکعب ذخایر گازی دارد که خود این میزان گاز با بیش از 240 میلیارد بشکه نفت خام برابر است.*منبع: روزنامه دنیای اقتصاد**گروه اطلاع رسانی**9165**9131
24/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 754]