واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:

۲۲ شهريور ۱۳۹۴ (۱۵:۱۷ب.ظ)
اوپک تغييراتي بنيادين در سياستهاي خود اعمال ميکند موج - با تأييد سازمان کشورهاي صادرکننده نفت (اوپک) براي پذيرش عضويت دادن به يک واردکننده نفت، اندونزي، ميتواند علامتي باشد که اين سازمان ميخواهد تغييراتي بنيادين در سياستهاي خود اعمال کند.
به گزارش خبرگزاري موج، اوپک هفته گذشته از عضويت دوباره اندونزي خبر داد و اين در حالي است که تراز صادرات نفت اين کشور چندان با اساس اين سازمان پرحاشيه سازگاري ندارد.
اندونزي در ماه دسامبر به اوپک خواهد پيوست. اوپک که در ظاهر متشکل از بزرگترين صادرکنندگان نفت جهان است قرار است جاکارتا را به عضويت دوباره خود بپذيرد در حالي که اکنون در يک دهه گذشته که اين کشور بيش از آنکه صادرکننده باشد، واردکننده طلاي سياه بوده است.
تناقض آشکاري که در اين زمينه ديده ميشود نشان از واکنش بازيگران صنعت نفت به تغييرات سريع در معادلات عرضه و تقاضاي بازار انرژي دارد. عضويت مجدد در اوپک حتما براي اندونزي فرصتهاي زيادي براي ايجاد روابط عميقتر فراهم خواهد کرد که بايد به فکر مديريت جمعيت رو به افزايش خود باشد.
براي اوپک اين تصميم ميتواند يک عقبنشيني باشد که نشان ميدهد دوران بازارهاي بالا به پايين و متمرکز روزهاي پاياني خود را سپري ميکند.
عرضههاي جديد همچنان در غرب روز به روز بيشتر ميشود و با توسعه فناوريهاي انرژيهاي تجديدپذير در اروپا و آمريکا تقاضاي اين مناطق براي سوختهاي فسيلي رو به کاهش است و شرقيها هستند که به مراکز جديد متقاضي براي انرژي بدل شدهاند. اين است که اوپک ديگر مانند سابق سيطره قدرتمندي روي بازارهاي نفت جهان ندارد و دارد جاي خود را کمکم به توليدکنندگان نفت شيل و منابع جديد انرژي ميدهد.
در بيانيهاي که اوپک اين هفته در مورد عضويت مجدد اندونزي منتشر کرد، آمده است: اندونزي به تاريخ اوپک بسيار کمک کرده است. ما از بازگشت اين کشور به سازمان استقبال ميکنيم.
اندونزي که سرزمين جزاير آتشفشاني و جنگلهاي گرم است از سال ۱۹۶۲ عضو اوپک بود تا اينکه در سال ۲۰۰۹ به صورت داوطلبانه در پي افزايش تقاضاي داخلي براي نفت خام و بدل شدن به يک واردکننده اين کالا، از عضويت سازمان خارج شد. از آن زمان تاکنون تغيير چنداني در تراز صادرات نفت خام اين کشور ايجاد نشده است. پالايشگاههاي اندونزي هنوز بيش از توليد نفت اين کشور به اين کالا نياز دارند.
بازگشت اندونزي به اوپک بيشتر يک حرکت زيرکانه براي بزرگترين کشور جنوب شرق آسيا است تا پالايشگاههاي خود را نوسازي کرده، نياز جمعيت رو به رشد خود را تأمين کند و در نهايت ارتباطات بيشتري با بازيگران صنعت نفت برقرار کند.
بسياري از تحليل گران در عجب هستند که چرا اعضاي اوپک با ورود يک واردکننده به سازمان موافقت کردهاند؟ برخي گفتهاند که اين حرکت نشان از ناتواني سازمان براي حفظ تأثير خود در بازار جهاني نفت دارد ولي برخي ديگر ميگويند اوپک دارد تکامل پيدا ميکند.
به گفته دبورا گوردون، مدير بخش انرژي و آبوهوا در انديشکده صلح بينالملل کارينگي در واشنگتن، ديگر نميتوان به سادگي گفت که يک کشور صادرکننده يا واردکننده نفت است به آمريکا نگاه کنيد. با اين وجود که توليد نفت در اين کشور بسيار رشد پيدا کرده، اما؛ هنوز آمريکا يک واردکننده نفت به شمار ميرود. اين در حالي است که اين کشور، حجم عظيمي از محصولات پالايش شده را به خارج صادر ميکند.
وي گفت: جهاني شدن صنعت نفت را دچار تغييراتي کرده، اوپک نيز در مرکز اين تغييرات قرار گرفته است.
گوردون ادامه داد: عربستان هم که يکي از مهمترين عرضهکنندگان نفت خام در اوپک است ممکن است خود را آماده کاهش صادرات نفت خام و واردات بيشتر مواد پالايش شده کند. اجازه عضويت به يک واردکننده نفتي، ميتواند راه خوبي باشد که سازمان مأموريت خود را تغيير دهد.
بدون شک، اعمال کنترل روي بازار بينالمللي نفت همچنان يکي از نتايج مورد استقبال از عضويت اندونزي در تشکيلات اوپک خواهد بود.
بسياري از کارشناسان ميگويند که عربستان هنوز در بازار آسيا خيلي جا براي کار کردن دارد. ثبات منطقهاي در آسيايي که اوپک ميتواند از بازار رو به رشد آن براي محصولات پالايش شده بهرهمند شود، ميتواند براي سازمان در بلندمدت بسيار جذاب باشد. در نهايت، اين به نفع اوپک خواهد بود که ثبات اقتصادي را در اين منطقه ايجاد کند اندونزي را به عضويت دوباره بگيرد. با وجود واردکننده نفت بودن، جاکارتا ميتواند نقش مهمي در بازار جهاني نفت داشته باشد.
برندا شافر، يک کارشناس انرژي و سياست خارجي در دانشگاه جورج تاون، در اين باره گفت: اندونزي تنها عضو اوپک در آسياي جنوب شرقي است و بازگشت اين کشور به سازمان ميتواند پوشش جهاني اوپک را افزايش دهد.
اندونزي همچنين تنگه مالاکا را در خود دارد که انتظار ميرود با افزايش تقاضا در آسيا حملونقلهاي ترانزيتي نفت از اين منطقه بيشتر شود. بازگشت مجدد اندونزي به اوپک به سازمان احاطه بيشتري بر صادرات نفت از توليدکنندگان اصلي به مصرفکنندگان اصلي ميدهد.
همزمان، انگيزههاي اندونزي براي پيوستن مجدد به اوپک واضح است. بسياري از تحليلگران ميگويند اين کشور براي جذب سرمايه براي منابع نفتي خود نياز به عضويت در سازمان دارد. بنابر گزارش آژانس بينالمللي انرژي، اندونزي در ماه ژوييه، روزانه ۸۴۰ هزار بشکه نفت توليد کرد. پيوستن جاکارتا به اوپک اعضاي سازمان را به ۱۳ ميرساند و توليد کلي آن را ۲.۶ درصد افزايش خواهد داد.
برخي تحليل گران معتقدند که افزايش توليد نفت اندونزي در بازاري که همين حالا هم با مازاد عرضه روبروست ميتواند باعث کاهش بيشتر قيمتها شود، ولي؛ اين چيزي نيست که سازمان به دنبال آن باشد.
اوپک اکنون روانه دو ميليون بشکه مازاد به بازار عرضه ميکند. سقف توليد اين سازمان ۳۰ ميليون بشکه در روز است، اگر اندونزي به اوپک بپيوندد، توليد اين سازمان بر اساس گزارش ماه ژوييه آژانس بينالمللي انرژي به ۳۳ ميليون بشکه در روز ميرسد.
عضويت جديد اندونزي در اوپک همچنين ميتواند به منزله پيامي از سازمان باشد به جهانيان که اعضا با وجود قيمتهاي پايين حاضرند باز هم به تجارت در اين صنعت و توسعه بازارهاي خود ادامه دهند.
گوردون گفت: هر چه اوپک بزرگتر باشد، قويتر نيز خواهد بود.
اجازه عضويت به هر کسي در اين شرايط که بخواهد به سازمان بپيوندد براي اعضا اميدبخش خواهد بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]