واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چرایی عصبانیت تند روها از توافق هسته ای - دکترحسن جعفری سهامیه * تهران - ایرنا -خبرهایی که این روزها از ایران و آمریکا در زمینه توافق هسته ای می رسد، نشان می دهد که عصبانیت و کلافگی تندروهای دو طرف اکنون به مرز جنون نزدیکتر است تا عقلانیت.
آن یکی می گوید که رییس جمهوری بعدی آمریکا باید در چشم ایران خیره شود و توافق هسته ای را پاره کند و این طرف به هرگونه مذاکره و تعامل خردمندانه و منصفانه بین ایران و آمریکا لعنت می فرستد. چرا چنین شد؟ چرا این توافق این همه در ذائقه تندروهای دو طرف تلخ است؟ برای پاسخ به این سوال کافی است فقط اندکی به گذشته بازگردیم: 1. یادمان بیاید که هر دو اردوی افراط و تندروی در ایران و آمریکا، اصولا از تصور شکل گیری گفتگو بین دو کشور هم وحشت داشتند و سالها و دهه ها به شکلی بایکدیگر داد و ستد کرداری و شعاری داشتند که چنین گفتگویی هرگز شکل نگیرد، چرا که گمان داشته و دارند که خود و نگرش های هایشان در پایان مسیر گفتگو جایگاهی ندارد. 2. پس از آنکه گفتگوها - تحت فشار عوامل مختلف- خود را تحمیل کرد و با انتخاب حسن روحانی در ایران شکلی جدی، مستمر و هدفمند به خود گرفت، هر دو جریان تندرو در ایران و آمریکا، اطمینان داشتند که این گفتگوها به جایی نخواهد رسید و این بی اعتقادی به گفتگو را بارها و بارها بیان کردند.3. پس از آنکه با رفتار معقول دو طرف و بویژه رویکرد عقلایی و عملگرایانه دو دولت اوباما و روحانی، گفتگوها به سرانجام رسید، تمامی امید تندروهای دو طرف به کنگره بسته شد تا جایی که حتی در کشور ما برخی دعا کردند که کنگره توافق را رد کند و در آمریکا هم جریان تندروی طرفدار جنگ، بویژه قدرتمندترین لابی اسراییل یعنی آیپک، با امیدواری از زمین خوردن توافق سخن می گفتند.4. از هفته گذشته که مشخص شد پروژه کنگره هم ناکام مانده است، کلافگی و عصبانیت تندروها در ایران و آمریکا به اوج خود رسید. در آمریکا، یک نامزد جمهوریخواه حتی از ضرورت پاره کردن توافق توسط رییس جمهوری بعدی آمریکا سخن می گوید و در ایران بدگویی و لعن و نفرین به هرگونه گفتگو میان آمریکا و ایران و خط و نشان برای آینده تعامل دیپلماتیک دو طرف به اوج می رسد.نکته جالب و درس آموز اینکه دو جریان تندرو در ایران و آمریکا، هریک در تدارک هرگونه سوخت مورد نیاز برای موتور تندروی اردوی مقابل، رفتاری سخاوتمندانه دارد!با این همه، به نظر می رسد که آینده، آبستن تحولاتی تازه تر و مهم تر در بستری خردورزانه است و تندروهای دو طرف باید سطوح بالاتری از عصبانیت و کلافگی را هم تجربه کنند. بعنوان یک دلیل ساده برای چنین آینده ای باید به یاد داشت که مردم (و نیز دو دولت) ایران و آمریکا، در این دو سال به تجربه شگرف و شیرینی رسیدند: اینکه می توانند اختلافات خود را با نگاهی واقع بینانه، خردمندانه و منصفانه حل و فصل کنند. ------------------------------------------------------------------------------------* کارشناس حوزه بین الملل
22/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]