واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: پانا گزارش می دهد؛ زمزمه های دوباره برای احیا یک طرح شکست خورده / انتقال پایتخت ممکن نیست خبرگزاری پانا: با وجود آن که در نخستین جلسه شورای مطالعاتی «ساماندهی مرکز سیاسی-اداری کشور و تمرکززدایی از تهران» اعضا نه مشترکی به این پیشنهاد گفتند . به گفته غلامرضا انصاری عضو شورای شهر تهران زمزمه هایی برای طرح دوباره این موضع به گوش می رسد .
۱۳۹۴ يکشنبه ۲۲ شهريور ساعت 10:28
به گزارش خبرنگار پانا،تهران به شهری نفسگیر بدل شده و نشانههای آن هم انتشار آمارهایی از کاهش مطلوبیت زندگی در این شهر است. فوت سالانه دو هزار و300 نفر و افزایش آمار ابتلا به آلزایمر و پارکینسون به علت آلودگی هوا، رکوردزنی آمار ابتلا به سرطان، ابتلای چهار هزار نفر شهروند تهرانی به اختلالات روانی، تنها جامعه آماری کوچکی از هزاران پیامد زندگی در شهر تهران در این چند سال است. گروهی تهران امروز را غیرقابل سکونت میدانند و معتقدند به دلیل تهدید این شهر توسط حوادث طبیعی همچون زلزله بهترین گزینه حل مشکلات تهران، انتقال پایتخت سیاسی- اداری است. اما برخی دیگر گزینه انتقال پایتخت را راهحل مناسبی نمیدانند و هنوز هم به موثر بودن راههای کوتاهمدت و میانمدت برای تغییر وضع کنونی شهر تهران امیدوارند. نه مشترک به پیشنهاد دهندگان انتقال پایتخت
پس از تایید مجلس برای بررسی انتقال پایتخت از تهران اولین جلسه شورای مطالعاتی «ساماندهی مرکز سیاسی-اداری کشور و تمرکززدایی از تهران» در دفتر معاون اول رئیسجمهوری به شکل کاملتر از آنچه قانون تازه مصوب در خصوص «انتقال پایتخت» تعیین کرده بود، برگزار شد و اکثریت تصمیمگیران و تصمیمسازان حاضر در این نشست مشترک، با مجموعهای از دلایل، «مخالفت مقدماتی» خود با جابهجایی پایتخت را اعلام کردند.
این قانون اردیبهشت امسال بعد از تایید شورای نگهبان، توسط رئیسجمهوری ابلاغ و براساس آن، مقرر شد یک شورای 15 نفره مرکب از رئیسجمهوری یا معاون اول، 4 وزیر، شهردار و رئیسشورای شهر تهران، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و 4 نماینده مجلس به علاوه روسای سه سازمان دولتی، تشکیل شود و به مدت دو سال با کار مطالعاتی، برای انتخاب یکی از دو پروژه مطرح برای تهران تصمیمگیری کند.
پایتخت از چه زمانی قرار است منتقل شود
سابقه بحث انتقال پایتخت به سه دهه پیش برمیگردد اما در دهه 70 برای اولینبار، این موضوع فراتر از نظرات غیررسمی، در دولت سازندگی مطرح شد.
در آن زمان مکانیابیهایی هم انجام شد و چند نقطه هم که مناسبترین آنها اطراف گلپایگان و محلات و یک نقطه نزدیک اقلید استان فارس و حتی استان سمنان بود، در هیات دولت آن دوره مطرح شد؛ حتی برآوردهایی هم برای هزینه انتقال محاسبه شد اما دولت در مجموع تصویب نکرد. در دولت گذشته نیز به سفارش یکی از معاونتهای ریاست جمهوری، مطالعه درباره انتقال پایتخت اداری به شهر جدید پرند آغاز شد و حتی در سطحی از زمینهای خام این منطقه برای پذیرش دستگاههای دولتی جانمایی صورت گرفت.
در طول 20 سال اخیر، چند مصوبه دولتی که با اعمال آنها قرار بود «شبهانتقال» از پایتخت اتفاق بیفتد نیز به اجرا درآمد. در قالب این مصوبات که نمونه آخر آن در دولت دهم به تصویب رسید مقرر شده بود کارکنان یکسری از دستگاهها، نهادها و سازمانهای دولتی مستقر در تهران به شهرهای دیگر منتقل شوند و برای این مهاجرت معکوس، مشوق واگذاری زمین و مسکن و افزایش حقوق نیز در نظر گرفته شد اما بعد از مدتی، اجرای آنها با شکست مواجه شد.
مدافعان و مخالفان چه می گویند
هر وقت مشکلاتی که پایتختنشینان را تهدید میکند مانند زلزله، آلودگی هوا و ترافیک، طرح کوچ پایتخت رنگ و بوی جدیتری به خود میگیرد و برخی مسئولان به فکر طرح انتقال پایتخت میافتند.
مخالفان این طرح به هزینه بالا و مغایرت آن با اصل 75 قانون اساسی اشاره کرده و برخی نیز آن را خیالی می نامند و معتقدند مشکل مدیریتی اگر برطرف شود، میتوان اوضاع تهران را ساماندهی کرد. اما در مقابل، موافقان این طرح نیز به خطراتی مانند زلزله، آلودگی هوا و ترافیک اشاره میکنند و میگویند هر سال آلودگی هوا و ترافیک هزینه بیشتری به کشور تحمیل میکند. این در حالی است که موافقان این طرح ادعا میکنند 50 کشور با موفقیت پایتخت خود را تغییر دادهاند.
پیشنهاد برای حل مشکلات پایتخت
گروهی که انتقال پایتخت را راه حل مشکلات تهران نمی دانند ،راه حل هایی نیز برای حل این مشکلات دارند . پیروز حناچی دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری دراین رابطه می گوید: مشکلات تهران به نحوه اداره آن باز میگردد. بنابراین باید شیوه مدیریت شهر را اصلاح کرد. او خرد شدن تقسیمات کشوری را یکی از نبایدهای مدیریت شهرها عنوان میکند و میگوید: اگر اعتقاد داریم که مجموعه شهری تهران دچار مشکل است باید شیوه مدیریت آن را تغییر دهیم، نه اینکه یک استان را به دو استان تبدیل کنیم یا اینکه 32 شهرداری را به 58 شهرداری افزایش دهیم یا آنکه تعداد فرمانداریها را از 12 به 18 برسانیم و مدام تقسیمات خرد را خردتر کردیم. مسلما هماهنگی بین تقسیمات خرد بسیار سنگینتر است.
علاوه بر این در شرایط کنونی بار مالی ناشی از این اقدام به شدت سنگین است و همین مساله هم یکی از مواردی است که اجرای این طرح را سختتر میکند. حناچی یکی از راهکارهای مدیریت مشکلات شهر تهران را «سرمایهگذاری در سایر کلانشهرها و ایجاد قطب رقیب» میداند و میگوید: باید شرایطی را ایجاد کنیم که افراد به طور طبیعی به جای اینکه در تهران زندگی کنند ترجیح دهند به مناطق رقیب تهران بروند. برای مثال، وقتی عسلویه ساخته شد، بسیاری از مهندسان ساکن شهر تهران تا زمانی که بازار سرمایهگذاری خارجی در عسلویه داغ بود، به آنجا مهاجرت میکردند و مثلا سه هفته آنجا بودند و یک هفته برای دیدن خانواده به تهران میآمدند. در زمان حاضر نیز میتوان با ایجاد قطب رقیب جمعیت تهران را کنترل کرد. یعنی با توسعهیافتگی در دیگر نقاط کشور میتوان مشکلات شهر تهران را تعدیل کرد.
به گفته او علاج مشکل حال حاضر تهران در توسعهیافتگی سایر نقاط کشور نهفته است و هر طرح دیگری بدون توجه به این نکته، درمانی را برای تهران در پی نخواهد داشت.
او در پاسخ به این سوال که «آیا همه مشکلات تهران به دلیل پایتخت بودن آن است یا خیر؟» تاکید میکند: همه مشکلات تهران به دلیل پایتخت بودن آن نیست. وقتی که از یکسو شرایط ویژهای در حوزه اقتصاد وجود دارد و از سوی دیگر در کلانشهری نظیر تهران، امکاناتی مانند اشتغال و خدمات وجود دارد، همین امار فرصتی را ایجاد میکند که مهاجرپذیری را افزایش میدهد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]