تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816661936
رسانه های اصلی و مجازی؛ رقیب یا رفیق؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: رسانه های اصلی و مجازی؛ رقیب یا رفیق؟ تهران- ایرنا- روزنامه جام جم در صفحه رسانه نوشت: رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی در سال های اخیر از نفوذ قابل توجه و تاملی میان اقشار مختلف جامعه با هر خاستگاه و طبقه ای برخوردار شده و در برخی موارد، گوی سبقت را یکسره از رقبای سنتی و قدیمی شان ربوده اند.
در گزارشی که در شماره روز سه شنبه هفدهم شهریور 1394 خورشیدی به قلم محسن محمدی انتشار یافته است، می خوانیم: اگر در یک تقسیم بندی و خط کشی آکادمیک، رسانه هایی شامل مطبوعات، رادیو و تلویزیون را در یک طرف قرار دهیم و اصلی و رسمی بنامیم و در سوی دیگر به سایت ها و شبکه های اجتماعی عنوان رسانه های مجازی بدهیم، رسانه های اصلی در قیاس با مجازی ها از قدمت و سابقه بیشتری برخوردار هستند. درباره ضریب نفوذشان، اما بخصوص در دو سه سال اخیر باید با احتیاط صحبت کرد و همه جوانب را در نظر داشت.اغراق نیست این ادعا که رسانه های اصلی کشور این روزها از نفوذ و کاریزمای سابق در میان مردم برخوردار نیستند و برخی کارکردها و قابلیت های خود را از دست داده یا فضا را به رسانه های مجازی سپرده اند. نمونه شاخص و گل درشت برای اثبات این مدعا، قدرت جریان سازی و موج آفرینی این رسانه ها ست که این اواخر تضعیف و حتی زائل شده و به تعبیری دیگر به رسانه های مجازی سپرده و تقدیم شده است.هرچند رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی هم در این خصوص چندان موفق نیستند و به نوعی در تهییج مخاطبان خود توفیق کاملی حاصل نمی کنند.**مجازی ها مکمل اصلی هایک استاد دانشگاه و کارشناس علوم ارتباطات در ارزیابی اش از جایگاه رسانه های اصلی و مجازی تاکید می کند: هر یک از این رسانه ها جایگاه خاص خود را دارند؛ اما اصلی ها به لحاظ اعتبار منابع و ماخذ خبر اوضاع بهتری دارند، در عین حال که مجازی ها از سرعت عمل بیشتری برخوردارند.دکتر عباس اسدی به لحاظ نوع مخاطب نیز یک تقسیم بندی برای این رسانه ها قائل می شود و می گوید: رسانه های رسمی می توانند تاثیر بیشتری بر مخاطبان بگذارند. مخاطبان این رسانه ها و بخصوص نوع مکتوبش نخبه گرا هستند، اما در مجازی ها نوعی سطحی گری مشاهده می شود. نمی توان به طور کامل و متقن در این باره نظر داد که کدام یک از این رسانه ها جلوتر هستند و موقعیت بهتری دارند، اما می شود گفت مجازی ها می توانند مکمل اصلی ها و رسمی ها باشند. متاسفانه در کشور ما به این مهم کمتر توجه شده و رسانه های اصلی از فضای مجازی چندان بهره ای گرفته اند.وی که عنوان سنتی را برای رسانه های اصلی کشور به کار می برد، درباره رونق گرفتن کار رسانه های مجازی در کشور نیز توضیح می دهد: پایین بودن سواد رسانه ای و ضعف در تولید محتوای مناسب در رسانه های سنتی کشور باعث شده میدان به دست مجازی ها بیفتد. متاسفانه حضور نه چندان پررنگ این رسانه ها در فضای مجازی هم منفعلانه است و عملا نمی توانند با شبکه های اجتماعی رقابت کنند. گذاشتن نسخه پی دی اف یک روزنامه در فضای مجازی به معنای حضور موثر و تاثیرگذار نیست. این حضور کمرنگ و منفعلانه البته به شناخت ناکافی و اشتباه از فضای مجازی هم بازمی گردد.**نگاه انتقادی، شرط جریان سازیحال پرسش قابل طرح و بحث این است که با چنین ضریب نفوذی که رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی در میان عامه مردم کسب کرده اند، آیا باید به چشم تهدید به آنها نگریست یا به عنوان یک فرصت قلمدادشان کرد؟به بیانی دیگر، اصلی ها و مجازی ها رفیق هستند یا رقیب؟ پاسخ صواب و بایسته به این پرسش است که مددرسان رسانه های اصلی خواهد بود در برخورد و مواجهه با این تازه از راه رسیده های مجازی.دکتر اسدی در این باره معتقد است: رسانه های مجازی بیشتر یک فرصت برای رسمی ها و اصلی ها هستند تا تهدید، البته به شرطی که آگاهی و شناخت کافی درباره آنها وجود داشته باشد.اگر سواد رسانه ای در رسمی ها پایین باشد طبیعی است رسانه های مجازی یک تهدید قلمداد خواهند شد.عضو هیات علمی گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در واکنش به این پرسش که چرا رسانه های اصلی میدان رقابت را در عرصه جریان سازی و موج آفرینی به مجازی ها و شبکه های اجتماعی سپرده اند، تصریح می کند: متاسفانه بیشتر رسانه های اصلی ما از مکتوب گرفته تا شنیداری و دیداری رنگ و بوی تجاری به خود گرفته اند و همین باعث شده اعتماد مخاطبان به آنها کمرنگ و زائل شود.فضای انتقادی در رسانه های رسمی ما وجود ندارد و جریان سازی زمانی اتفاق می افتد که نگاه انتقادی در رسانه های ما ساری و جاری باشد. البته گاهی فشار آگهی دهندگان هم در این بی خاصیتی رسانه بی تاثیر نیست.این استاد ارتباطات درباره پیش بینی اش از وضعیت رسانه های رسمی کشور در آینده می گوید: معتقدم با گذشت زمان رسانه های اصلی کشور هر چه بیشتر به آگهی دهندگان وابسته خواهند بود و استقلال حرفه ای شان به خطر خواهد افتاد.رسانه های جمعی امروزه به یک سکوی پرتاب برای افراد به وادی سیاست تبدیل شده اند، تا وقتی اوضاع به همین منوال باشد رسانه های رسمی فقط به حرکت کج دار و مریز خود ادامه خواهند داد. یکی از دلایل ضعف رسانه های اصلی کشور به مطالعه نداشتن کسانی که در آنها اقدام به تولید محتوا می کنند، بازمی گردد. البته نباید فراموش کرد افراد رسانه ای عموما با مشکلات اقتصادی و معیشتی دست و پنجه نرم می کنند و این معضلات، خلاقیت و ابتکار عمل را از آنها می گیرد.**نبود نظارت در رسانه های مجازییک عضو هیات علمی دانشگاه صدا و سیما سرعت عمل رسانه های مجازی را در انتشار اخبار جلوتر از رسانه های اصلی می داند؛ اما یادآور می شود نظارتی بر صحت و سقم این داده ها پیش از انتشار در این رسانه ها صورت نمی گیرد.دکتر رضا پرتوی زاده تصریح می کند: طبیعی است به دلیل برخی ملاحظات و محدودیت ها رسانه های رسمی و ازجمله تلویزیون نظارت مستقیم و محکمی بر اخبار و داده هایی که قرار است منتشر شود داشته باشند و به همین علت در انتشار خبر و محتوا از رسانه های مجازی عقب می مانند. تجربه نشان داده در سال های اخیر مردم از طریق شبکه های مجازی زودتر به اخبار دسترسی پیدا کرده اند که گاه باعث به وجود آمدن موج هایی هم شده که در نهایت به فرآیند اطلاع رسانی شبکه های رسمی کشور اعم از مکتوب و غیرمکتوب هم آسیب رسانده است.طبیعی است اخباری که از رسانه ملی یا دیگر رسانه های رسمی کشور پخش می شود مورد اعتمادتر باشد و حس آرامش بیشتری را به مخاطب منتقل کند. در رسانه های مجازی هر شخص می تواند هر خبری را به دلخواه خود تولید یا تحریف و بدون هیچ گونه نظارتی منتشر کند. انتشار اخبار این چنینی می تواند در جامعه موج منفی ایجاد و جوانان را بر موج احساسات کاذب و زودگذر سوار کند.این حقوقدان ادامه می دهد: اعتقاد دارم رسانه ملی و واحد مرکزی خبر باید با اعمال نظرات و وسواس های کمتر، اخبار را به صورت شفاف و در اولین فرصت به سمع و نظر مردم برسانند تا فرصت کمتری برای موج سواری رسانه های مجازی فراهم شود. البته اعمال ملاحظاتی که در ساختار نظام وجود دارد محفوظ و لازم است؛ اما سرعت و دقت بیشتری می توان به خرج داد تا اعتماد مردم را جلب کرد.اگر مخاطب احساس کند خبری که از رسانه های رسمی می شنود و می بیند به آنچه از رسانه های مجازی دریافت می کند خیلی نزدیک است، به طور طبیعی کمتر به سراغ مجازی ها می رود. البته درحال حاضر هم کسانی از اهالی علم و دانش چندان اشتیاقی ندارند که اخبار را از طریق این شبکه ها ببینند و بشنوند و ترجیح می دهند خبرها را با کمی تاخیر، اما به شکل صحیح و تحریف نشده در رسانه های رسمی کشور رصد کنند.**بازنگری در کارکرد رسانه های اصلینفوذ بالای رسانه های مجازی میان اقشار مختلف جامعه، واقعیتی غیرقابل کتمان و به اثبات رسیده است که انکار آن فقط فرافکنی و فریفتن خود و دیگران است. با این توضیحات اوضاع رسانه های رسمی کشور در آینده چگونه خواهد بود؟ آیا ممکن است روزی برسد که نسل این رسانه ها منقرض و از صحنه رقابت رسانه ای دنیا حذف شوند؟دکتر پرتوی زاده در این باره اعتقاد دارد، رسانه های مجازی همه مخاطبان را پوشش نمی دهند و اصولا همه مردم با این رسانه ها و شبکه ها در ارتباط نیستند. به نظرم انقراض رسانه های اصلی خیلی بعید است. وی تاکید می کند: باید شبکه های مجازی را به گونه ای مدیریت کرد که در خدمت رسانه های اصلی باشند. ممکن است مخاطب مایل باشد خبری را که فرصت نکرده از شبکه های رسمی ببیند از طریق مجازی ها دنبال کند و اینجاست که ظرفیت های این شبکه ها می تواند در خدمت رسانه های اصلی و رسمی قرار گیرد. در عین حال، رسانه های رسمی نیز باید سرعت عمل خود را به این رسانه ها نزدیک کنند تا نیاز چندانی برای مراجعه مخاطبان به دیگر رسانه ها نباشد و البته باید اقدام به انتشار محتوا و اطلاعاتی کنند که جذاب باشد.استاد دانشگاه صدا و سیما با تاکید بر تعریف مجدد رسانه های رسمی و بازنگری در کارکردها و وظایف خود اظهار می کند: حتی رسانه ملی هم باید تکلیف خود را با فضای فرهنگی و اجتماعی کشور مشخص کند و یک بازنگری در اساس نامه اش بخصوص در مورد نحوه اطلاع رسانی به مردم صورت دهد.رسانه های رسمی ازجمله تلویزیون همچنان نفوذ بالایی در میان مردم دارند و مخاطبان مایلند اخبار را از طریق این رسانه ها پیگیری کنند.وی همچنین اظهار امیدواری می کند: در دوره مدیریت جدید صدا و سیما، کارگروه های تخصصی با حضور افراد خبره در سازمان تشکیل شده و نحوه ارتباط و تعامل با مخاطبان، مورد بازبینی جدی قرار گیرد.*منبع: روزنامه جام جم**گروه اطلاع رسانی**9165**9131
17/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها