واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مفاهیم اقتصادی رشد اقتصادی تابع چه عواملی است؟ موضوع رشد اقتصادی در یکی دو سال گذشته به یکی از مباحث اصلی تیم اقتصادی دولت و نکات مورد توجه مردم و کارشناسان تبدیل شده است. چه اینکه این شاخص پس از طی یک دوره منفی در حال تغییر جهت و حرکت به سمت صفر بوده و وعدهها و البته پیشبینیها هم حکایت از آمدن آن به سطح بالای صفر در آیندهای نهچندان دور دارد. اما این شاخص اقتصادی تابع چه عواملی است و چگونه میتوان آن را افزایش داد؟ در این نوشتار سعی میشود به زبان ساده به این سوال پاسخ داده شود.
مفهوم رشد اقتصادی به درصد تغییر تولید ناخالص داخلی در یک بازه زمانی، رشد اقتصادی گفته می شود؛ به شرط آن که این عدد مثبت باشد. در صورت منفی بودن این عدد، رشد اقتصادی منفی خواهد بود که نشان از کوچک تر شدن اقتصاد دارد. حال باید دید عوامل تشکیل دهنده تولید ناخالص داخلی چیست و چگونه ممکن است این شاخص اقتصادی که به صورت مختصر به آن GDP گفته می شود، افزایش یابد؟ در ساده ترین شکل، گفته می شود GDP عبارت از حاصل جمع مصرف، بودجه دولت، سرمایه گذاری و خالص صادرات (صادرات منهای واردات است). حال سوال اینجاست که آیا افزایش هریک از این عوامل می تواند باعث افزایش تولید ناخالص داخلی و در نتیجه افزایش رشد اقتصادی شود؟ پاسخ به این سوال نیازمند بررسی جزء به جزء این فرمول ساده است. افزایش مصرف گرچه یکی از عواملی است که با GDP رابطه مستقیم دارد، اما در صورتی که این مصرف از محل واردات باشد، سبب کاهش یکی دیگر از اجزای این رابطه شده و تأثیری در افزایش GDP نخواهد داشت و صرفا هزینه های اقتصاد را افزایش می دهد. به همین علت است که تأکید زیادی بر مصرف اجناس داخلی وجود دارد، چرا که در صورت بروز این اتفاق، حجم واردات کالاهای مصرفی کم شده و از یک سو رقم خالص صادرات افزایش می یابد و از سوی دیگر هم سرمایه گذاری (به منظور تأمین نیازهای مصرف داخلی) به عنوان یکی دیگر از عوامل این رابطه افزایش خواهد یافت. افزایش بودجه دولت نیز در صورتی که بی ضابطه بوده و بدون پشتوانه صورت بگیرد می تواند سبب افزایش تورم و کاهش قدرت خرید مردم شود. این امر هم مصرف را کاهش داده و هم تبعات اقتصادی و اجتماعی دیگری دارد که مانع از اقدام شتابزده و بدون منطق اقتصادی در این رابطه می شود. در مورد سرمایه گذاری نیز پیشتر توضیح داده شد؛ اما این توضیح بیشتر معطوف به فاکتور مصرف بود. در صورت افزایش سرمایه گذاری هایی که ضمن تأمین مصرف داخلی منجر به افزایش صادرات شود نیز می توان انتظار داشت که سه عامل از مجموع عوامل تشکیل دهنده GDP به طور همزمان افزایش یابند: سرمایه گذاری، مصرف و خالص صادرات. و اما فاکتور آخر همان خالص صادرات است. همان طور که گفته شد صادرات کشور در صورت افزایش سرمایه گذاری های برنامه ریزی شده، امکان افزایش دارد. اما در مورد واردات هم باید فکری کرد. در صورت باز گذاشتن مرزها برای واردات کالاهای مصرفی یا واردات کالاهایی که مشابه آن در داخل کشور تولید می شود، هم فاکتور خالص صادرات کاهش یافته و هم در نتیجه ضرر و زیان تولیدکنندگان داخلی، حجم سرمایه گذاری کم می شود. بنابراین مدیریت واردات نیز یکی دیگر از عوامل اساسی برای ارتقای رشد اقتصادی کشور به حساب می آید. محمدرضایی جام جم
 
سه شنبه 17 شهریور 1394 ساعت 04:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]