واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: روحانی ، صبوری و اجرای مُر قانون تهران - ایرنا - منصور فرزامی در سرمقاله روز یکشنبه روزنامه مردم سالاری می نویسد : در این روزها، انتقاد از رئیس جمهور آن هم از ناحیه کسانی که نقد در حیطه مسئولیت شان نبوده، افکار عمومی را سخت متاثر کرده است چرا که اقدامات داخلی و خارجی دولت تدبیر و امید، جامعه را به سوی آینده روشن و امید بخشی پیش می برد .
در ادامه این مطلب می خوانیم : بازسازی چهره ایران، رویکرد مثبت و نگرش بازسازی شده جهانی به مردم نجیب ایران و فرهنگ غنی و مدنیت کم نظیر این مرز و بوم، چیزی نیست که بر عارف و عامی پوشیده باشد . از طرفی سامان بخشیدن به اقتصاد و رساندن تورم به کمتر از یک سوم و اداره کشور پر از حفره های گوناگون با روشی علمی و با حساب و کتاب اظهرمن الشمس است مگر برای کسی که نخواهد که این چهره تازه ایران را ببیند. اگر هم دولت بیش از این نتوانسته، ما نخواسته و نگذاشته ایم!نکته اینجاست که اگر رهبری معظم به دولت پند می دهد یا عتاب می کند و خطاب نقد ارائه می دهد برای بهبود کیفیت روش ها و منش ها و رشد و تعالی جامعه است و شائبه ای بر آن مترتب نیست اما شائبه آنجاست که هر مقام عزیزی مسئولیت حقیقی خود را رها کند ونه ازمنظر شخصی و فردی که از جایگاه و موقعیت اجتماعی و سازمانی خود بخواهد رئیس جمهور را به زیر سوال آورد . البته این نقدها موضع رئیس جمهور را تقویت می کند و محبوبیتش را بالا می برد چون این نقدها مورد تائید و پسند جامعه نیست و از سوی دیگر آن نهاد وزانت خود را از دست می دهد و نهایت اینکه نه تنها آن عزیز بلکه جامعه ما متضرر می شود چون مردم با شعور و موقع شناس ایران حمایت نخواهند کرد در نتیجه آن نهاد اعتبار خود را از دست خواهد داد. کافی است که فضای مجازی رصد شود تا صحت و سقم این عرایض به اثبات برسد. افواه عمومی می پرسد که چرا با روحانی موفق در سیاست داخلی و خارجی مثل شکست خورده ها و گناهکاران بزرگ رفتار می شود و در عوض با آن شکست خوردگان به مانند فاتحان عمل می کنند ؟ و عجیب اینکه برای آنها فتح نامه هم می نویسند و چکامه ها هم می سرایند . باید به افکار عمومی پاسخ داد که اگر دولت یازدهم نبود و کیاست رهبری به کمک نمی آمد، ایران همانی می بود که اکنون هست . مثل اینکه بعضی ها دولت تدبیر و امید مورد تایید مردم را عین بی تدبیری و ناامیدی می بینند . این مخالفت ها و انتقادات آنجا که تهاجمی و کینه توزانه می شود و از مسیر نقد و انصاف فاصله می گیرد، بارزتر از آن است که مردم غافل بمانند .مگر رئیس جمهور چه می گوید ؟ اگر فحوای کلامش این است که : «اصل برائت است»، اصل سی و هفتم قانون اساسی است و این قانون را حقوق دانان مبرز نوشته اند و فقها و خبرگانی مورد تایید امام آن را بازنگری کرده و با مراجعه به آرای عمومی به تصویب رسیده است، فقهایی که برخی از آنان در زمره مراجع تقلیدند پس به هیچ وجه این اصل عوام گرایانه نیست . رئیس جمهور، مسئول اجرای قانون اساسی است (اصل 113) و برای مسوولیت خود سوگند خورده (اصل 121) و از مردم رای گرفته است بنابراین نمی تواند خلف وعده کند چون عهدشکنی مخالف با کیان و اصول دینی و مذهبی ماست . وانگهی جامعه باید مجاب شود به رعایت قانون، علی الخصوص مسئولان جامعه بیش از هر کسی باید به مر قانون معتقد و به دل باور داشته باشند وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی شود . شرایط جامعه، ایجاب می کند که همه امور مبتنی بر قانون و حقوق باشد . وقتی که با غیظ و لحنی غیردوستانه سخن می گوییم معلوم می شود که کلام ما برخاسته از نظام حقوقی نیست . مباحثی هم که رئیس جمهور مطرح می کند، کلیدی، قابل تامل و تاریخ ساز است و طبیعی می نماید که بازتابی داشته باشد . این که چه کسانی و چرا واکنش نشان می دهند، خود مبحث کم اهمیتی نیست . هر کس باید با توجه به مسئولیتش سخن بگوید و صد البته پیامد حقوقی و نقد کلام خود را هم بپذیرد و این همه باید از مجاری دوستی و اخوت باشد . روحانی، شخصیتی درون نظامی، آگاه و خدوم است و سابقه خدمت و تاثیرگذاری او در نظام از خیلی ها اگر بیش تر نباشد کمتر نیست . نکته آنجاست که مردم برای تغییر وضعی که منصفان می دانند چه بود، به ایشان رای داده اند، بنابراین ملزم به اطاعت از رای و خواست ملت است وگرنه چرا پیش از این مسند و مسئولیت، چنان سخنانی نمی گفت . پس باید در این شرایط حساس به این شخصیت و دولت پاکدست کمک کرد تا مجلس مطلوب، نظام اداری متحول شده و مطلوب داشته باشیم و امیدوار باشیم به اینکه جامعه ای پاک، امین، مومن به کار، علاقه مند به دین و وطن، آنچنان که شایسته ایران و ایرانی است را به آیندگان بسپاریم.و سخن پایانی این که از روحانی و دولتش می خواهیم که همچنان فکور و صبور باشند و کنند و گویند . یعنی ملت چنینش دوست می دارد . بشنود و به جا بگوید و به جا بایستد و تغییر ایجاد کند و ضربه به انقلاب و ایران را نپذیرد و مطمئن باشد آن ملتی که انقلاب کرده، انقلابش را هم دوست دارد و با تمام وجود حمایتش می کند در نتیجه، تاریخ هم از او به نیکی یاد خواهد کرد . چون تاریخ، داور عادلی است، حق شناس و بیدار که حق هیچ خادم راستینی را فرو نمی گذارد و هر روز، بزرگترش می نمایاند.منبع : روزنامه مردم سالاری اول ** 1647
15/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]