واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ورزش مدارس حلقه مفقوده سلامت تهران - ایرنا -روزنامه آرمان در صفحه گزارش اجتماعی نوشت: با نزدیک شدن شروع مدارس حرف و حدیث ها پیرامون سال نو تحصیلی فزونی می گیرند به ویژه بوی برنامه ریزی ها و تغییرات جدید هر روز بیش از پیش بیشتر به مشام می رسد. آخرین سوژه مورد توجه مسئولان وزارت آموزش و پرورش زنگ ورزش بوده است. نکته ای که رئیس این وزارتخانه آن را مورد توجه قرار داده و از ناکافی بودن زمان دو ساعته اختصاص یافته به تربیت بدنی سخن گفته است.
این گزارش که در روز یکشنبه پانزدهم شهریور 1394 هجری خورشیدی به قلم سندوس محمدی انتشار یافته ، می افزاید: تمام شدن تابستان را بیش از هر کسی دانش آموزان احساس می کنند، زیرا هرقدر تابستان برای آنها فصل خوشی و تفریح بوده است پاییز با تغییری 180 درجه ای در زندگی آنها، فصل شروع درس و تحرک برای آینده است. ماه مهر در کنار تمام جدی بودن هایش شیرینی های ویژه خود را دارد که باعث می شود بچه ها با شوقی وصف ناشدنی منتظرش باشند. یکی از زنگ های مورد علاقه ما در طول هفته زنگ ورزش بود که با اینکه زمانش کوتاه بود ولی قسمت عمده ای از خاطرات ما از این زنگ است. عشق زنگ ورزش بودن دهه نمی شناسد و از پنجاهی و شصتی گرفته تا هفتادی و هشتادی آن را دوست دارند.اما زنگ ورزش در کشور ما چندان هم بی حکایت نیست و مشکلات ویژه خود را دارد که گاهی باعث می شود شیرینی های این زنگ به تلخی بدل شود. زنگ ورزش های کوتاه و کمبود امکانات شاید مهم ترین دلایل دلزدگی از زنگ ورزش باشند. اما این روزها زنگ ورزش در حاشیه نمانده است و حداقل توانسته به اظهارنظرهای بعضی مسئولان راه یابد. به نظر می رسد که نگاه دغدغه مندانه ای به این زنگ در حال شکل گیری است. 2 ساعت زنگ ورزش کافی نیستروز گذشته وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه در برنامه درسی مدارس دو ساعت به تربیت بدنی در هفته اختصاص داده شده است که این زمان کافی نیست، تصریح کرد: برنامه درسی محدودیت هایی دارد اما اقدام المپیادهای درون مدرسه ای که شروع شده است عملا فعالیت های بدنی دانش آموزان را افزایش داده است. علی اصغر فانی با بیان اینکه در سال گذشته بیش از 3.5میلیون دانش آموز در این فعالیت ها حضور داشتند، گفت: حضور دانش آموزان در این عرصه زمینه هایی را برای ورزش همگانی فراهم خواهد کرد. به گزارش فارس، او با اشاره به اینکه یکی از سیاست های آموزش و پرورش جلب مشارکت سایر نهادهاست، اظهار کرد: نخستین تفاهم نامه ای که آموزش و پرورش با سایر دستگاه ها امضا کرد، تفاهم نامه با وزارت ورزش و جوانان بود که باب های فراوانی برای همکاری دیده شد و بخشی از آنها هم عملیاتی شده است. **فقط 15 درصد ایرانی ها ورزش می کنندآمارها نشان می دهد که کمتر از 15 درصد ایرانی ها ورزش می کنند. این در حالی است که در کشورهای پیشرفته 70 درصد جمعیت اهل ورزش هستند. با این اوصاف وقتی بودجه سلامت ده برابر بودجه ورزش می شود نباید زیاد تعجب کرد، زیرا کسانی که ورزش نمی کنند طبیعی است که مریضی در میانسالی و پیری در کمین آنها باشد. ایرانی هایی که 9 ساعت از وقت خود را در شبکه های اجتماعی سپری می کنند حاضر نیستند که نیم ساعت از وقت خود را در طول روز به ورزش کردن اختصاص دهند. وقتی حتی یک پیاده روی ساده از محل کار به خانه برای آنها کار سختی است نتیجه اش سرازیر شدن وسایل نقلیه شخصی در خیابان هاست. ادامه ماجرای ورزش نکردن ایرانی ها به این ختم می شود که 25 میلیون ایرانی اضافه وزن دارند، 44درصد مرگ و میرها در کشور در اثر بیماری های قلبی است، 17 درصد ایرانی ها فشار خون بالا دارند و در طول چهل سال مشکلات حرکتی و ناتوانی ایرانی ها 50درصد افزایش می یابد. این تنها گوشه ای از ماجراست و ورزش نکردن بر هزار و یک مرض بزرگ و کوچک دیگر، مستقیم و غیرمستقیم تاثیر می گذارد. **ساعت زنگ ورزش نامناسب استالناز 14 ساله امسال به سال سوم متوسطه اول می رود و زنگ ورزش را دوست ندارد. او در این باره به «آرمان» می گوید: «زنگ ورزش را معمولا زنگ وسط می گذارند و چون برای این زنگ باید به باشگاه برویم و باشگاه هم در بیرون از مدرسه است خیلی خسته می شویم. بعد از زنگ ورزش، زنگ ریاضی را می گذارند و چون خیلی زنگ ورزش خسته می شویم نمی توانیم روی درس تمرکز داشته باشیم.» او ادامه می دهد: «ما برای زنگ ورزش همه امکانات را داریم ولی چون زمانش بد است من دوست ندارم، زنگ ورزش از این بیشتر باشد. من به ورزش کردن علاقه دارم و بیرون از مدرسه هم در رشته بدنسازی فعال هستم.» محمد 11 ساله امسال به متوسطه اول می رود. او دوست دارد زمان زنگ ورزش بیشتر باشد و در هفته چهار ساعت زنگ ورزش داشته باشند. او به «آرمان» می گوید: وضعیت امکاناتی که برای زنگ ورزش داریم چندان مطلوب نیست، زیرا بسیاری از آنها قدیمی شده اند. من ورزش کردن را بیشتر بیرون از مدرسه پیگیری می کنم و در رشته والیبال فعال هستم و باشگاه می روم. **از کمبود امکانات ورزشی می نالندصدف 13 ساله زنگ ورزش را دوست ندارد و بیشتر به فعالیت های فکری علاقه دارد. او به «آرمان» می گوید: «به دلیل کمبود امکاناتی که در زنگ ورزش داریم فقط می توانیم چند رشته ورزشی را انجام دهیم و تنوع ورزشی وجود ندارد. در مدرسه ما تمرکز روی والیبال و تنیس است ولی من رشته بسکتبال را بیشتر دوست دارم که کمتر به آن توجه می شود. شاید اگر امکانات زنگ ورزش را بیشتر کنند علاقه ام به این زنگ بیشتر شود. ولی در کل زنگ ریاضی را به زنگ ورزش ترجیح می دهم.» او ادامه می دهد: «در بیرون از مدرسه هم ورزش خاصی انجام نمی دهم و زیاد حوصله باشگاه رفتن ندارم.» آرین 10ساله در پاسخ این سوال که آیا زنگ ورزش را دوست دارد، به «آرمان» می گوید: «هم آره و هم نه! دوست دارم زنگ ورزش بیشتر باشد و در هفته دو یا سه زنگمان، زنگ ورزش باشد. ولی چون معلم مان بداخلاق است زنگ ورزش را دوست ندارم. معلم مان خیلی سختگیر است و اجازه نمی دهد ورزش مورد علاقه خودمان را بازی کنیم.» **ورزش نکردن از فعالیت مفید در آینده می کاهد رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با بیان اینکه متاسفانه در چند دهه اخیر متوجه شده ایم که ورزش روز به روز از زندگی ایرانی ها به ویژه جوانان و کودکان رخت بربسته است، به «آرمان» می گوید: یکی از دلایل این مساله عدم علاقه والدین به ورزش کردن است که این به فرزندانشان هم تسری پیدا کرده است. ایرج خسرونیا ادامه می دهد: یکی دیگر از دلایل این مساله که بیشتر در شهرستان ها مشاهده می شود، خبره و وارد نبودن معلمان ورزش مدارس به امور ورزشی است. این مشکلات باعث می شوند ورزش کردن در سنین کودکی و نوجوانی کاهش یابد. او می افزاید: بنابراین دیده می شود که وقتی بچه ها به سنین بالاتر می رسند جثه ضعیف، کاهش وزن و قدرت بدنی کمی دارند. این افراد وقتی وارد دانشگاه یا محیط کار می شوند از ضعف عمومی بدنشان شکایت دارند و قدرت بدنی لازم برای فعالیت در این محیط ها را ندارند. *منبع : روزنامه آرمان**گروه اطلاع رسانی**1893**9131
15/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]