واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: امضاي دستگاهها، مجوز تجاوز به منابع طبيعي است
جنگلها و مراتع يكي پس از ديگري دستخوش حوادثي ميشوند كه مرگ آنها را رقم ميزند. از آتشسوزيها گرفته تا سبز شدن آهن و بتون به جاي درختان. مهم نيست اسمش را چه بگذاريم، زمينخواري يا تجاوز به حريم منابع ملي يا آتشسوزي.
نویسنده : محمدرضا هادیلو
جنگلها و مراتع يكي پس از ديگري دستخوش حوادثي ميشوند كه مرگ آنها را رقم ميزند. از آتشسوزيها گرفته تا سبز شدن آهن و بتون به جاي درختان. مهم نيست اسمش را چه بگذاريم، زمينخواري يا تجاوز به حريم منابع ملي يا آتشسوزي. هر چه باشد مهم اين است كه هر روز بخشي از اين منابع از بين ميروند و مسئولان فقط به ارائه آمار و گزارشها اكتفا ميكنند. گويي متجاوزان خوب ميدانند كه هنوز ارادهاي براي برخورد با آنان وجود ندارد و به همين خاطر با خيالي راحت راهشان را ادامه ميدهند.
زمينخواران و خواب آرام مجلسيان
اواخر سال گذشته بود كه نايب رئيس كميسيون امنيت ملي مجلس گفت: «اگر لازم باشد مجلس شوراي اسلامي در زمينه نظارت بر تخلفات زمينخواري ورود پيدا خواهد كرد و از قبل هم كميسيون اصل ۹۰ مجلس و كميسيون كشاورزي مداخلههاي لازم را داشتهاند.»
منصور حقيقتپور كه نماينده مردم شهرستانهاي اردبيل، نير، نمين و سرعين در مجلس شوراي اسلامي است با بيان اينكه متأسفانه مشاهده ميشود اخيراً برخي افراد سودجو به اين منابع طبيعي و سرمايه ملي دستدرازي ميكنند كه شامل جعل سند و ساير اقدامات براي تصرف اين منابع بوده كه اين موضوع از چند جهت حائز اهميت است، ادامه داد: «با راهبري مقام معظم رهبري كه بر اهميت حفظ منابع طبيعي تأكيد كردهاند اميدواريم دولت و ساير قوا بتوانند با همكاري يكديگر براي حفاظت از اين سرمايه استراتژيك كشور برنامهريزي كنند و تمام افرادي كه از مدار قانون عبور كرده با برخورد جدي و قانوني تنبيه شده و منابعي كه به ناحق اشغال شده به دامن منابع طبيعي بازگرداننده شود.»
حقيقتپور در شرايطي اين نطق را سر داده بود كه سالها بود در اطراف حوزه انتخابيهاش تخلفات فاحشي صورت ميگرفت كه به عينه قابلمشاهده بود. منطقه حيران را بايد يكي از نابترين خلقتهاي خداوندي به شمار آورد؛ گردنهاي كه نامگذارندگانش خوب ميدانستند كه هر كس از اين نقطه عبور كند حتماً متحير از اين همه زيبايي خواهد شد. حتماً تمام كساني كه از گيلان به سمت اردبيل رفته باشند، عبور از اين گردنه را تجربه كردهاند اما اخيراً گزارش ساختوسازهايي كه سالهاست مرم شاهد آن هستند به گوش قوهقضائيه رسيده و سخنگوي اين قوه نيز در واكنش به آن گفته: «منطقه حيران بيش از 2 هزار هكتار است كه هزار هكتار آن مربوط به منابع طبيعي ميشود. ساخت و سازها در اين منطقه از سال 82 شروع شده است و سؤال اينجاست كه طي 12 سال گذشته مسئولان كجا بودند و چكار ميكردند و چرا بايد بعد از 12 سال پرونده قضايي تشكيل شود؟»
غلامحسين اژهاي با بيان اينكه قريب به اتفاق اين ساختوسازها مجوز داشته است، تأكيد كرد: «اينكه صادركنندگان مجوز اين ساخت و سازها صلاحيت داشتند يا خير بحث ديگري است اما به هر حال بايد جلوي افرادي كه اينگونه مجوزها را صادر ميكنند گرفته شود و سؤال اينجاست كه اگر شوراي شهر، شهرداري يا مسئولان ديگر حق ندارند مجوز تغيير كاربري دهند چه كسي بايد جلوي اين كار را بگيرد؟»
سخنگوي قوه قضائيه خاطرنشان كرد: «ساختوسازهاي حيران از سال 82 شروع شده است و اكنون سال 94 هستيم بايد از مسئولان پرسيد كه شما در اين 12 سال چه اقدامي كرديد؟ و در اينجا اين موضوع بايد عبرتي براي آينده باشد تا 12 سال ننشينيم تا مشكل حاد و بزرگ شود و سپس ساختمانها را خراب كنيم. در برخي از اين پروندهها 15 نماينده از ارگانهاي ذيصلاح مجوز را امضا كردهاند براي مثال نماينده بنياد مسكن، استاندار، جهاد كشاورزي، راه و شهرسازي و نظايري مانند اين.»
خبري نيست، جنگلها ميسوزند!
بعد از سخنگوي قوهقضائيه، رئيس سازمان امور اراضي كشور اعلام كرد:«در پيگيري زمينخواري حيران، به حدود 200 پرونده ديگر هم برخوردهاند» كه اگر اينها را به تخلفات قبلي بيفزاييم، ميتوان گلايههاي سخنگوي دستگاه قضا را بسط و تعميم داد و از قوهقضائيه، به ويژه نهاد مدعيالعموم در اين دستگاه پرسيد چگونه تاكنون با اجحافي تا اين اندازه گسترده در حق عموم مواجه نشده و رسيدگي قضايي به اين تخلفات پرشمار در اين محدوده 2 هزار هكتاري را در دستور كار قرار ندادهاند؟
اما وقتي به جملات قبل بازميگرديم كه «برخي ساختوسازها، داراي مجوزهايي بوده كه گاه امضاي 15 نماينده از ارگانهاي ذيصلاح مانند بنياد مسكن، استاندار، جهاد كشاورزي، راه و شهرسازي و... پاي آن به چشم ميخورده است»، اين سؤال پيش ميآيد كه سازندگان متخلفند يا نهادها؟ و اگر بپذيريم امضاي نهادهايي چون استانداري، راه و شهرسازي، جهاد كشاورزي، بنياد مسكن انقلاب اسلامي و... بياعتبارند، آن وقت به چه كساني بايد اعتماد كرد؟ آيا دست كدخدا و دزدها در يك كاسه است؟
البته درد محيط زيست و منابع طبيعي به همينجا ختم نميشود. فكر كنيد برخي از آن آتشهايي كه به جان جنگلهاي غرب كشور افتاده و هر بار چند صدهكتار از جنگلهاي بينظير بلوط را ميبلعيد و خاكستر ميكرد، توسط چند نفر روشن ميشده تا بعد از باير شدن زمينها، مالك آنها شوند. حالا فكر كنيد كه اين فكرتان واقعيت است. چه حالي پيدا خواهيد كرد؟
وقتي محمدعلي پورمختار، رئيس كميسيون اصل 90 مجلس گفت: «برخي اخبار غيرموثق حكايت از آن دارد كه اشخاصي تعمداً با آتشزدن جنگلها به دنبال تغيير شرايط جنگلها به زمين باير هستند تا از اين طريق بتوانند در آن مناطق ساخت و ساز داشته باشند»، گوشها كمي تيز شد اما زماني كه از پيگيري نشدن اين گزارشها در اين كميسيون خبر داد و بيآنكه چرايي ماجرا را توضيح دهد، افزود «در حال حاضر پروندهاي مبني بر حوادث آتشسوزي در جنگلهاي غربي كشور در كميسيون اصل 90 وجود ندارد و اين موارد در حد گزارش ارسال شده است»، دوباره بسياري از اميدها، نا اميد شد و مردم باور كردند كه حداكثر تلاش مسئولان محترم براي حفاظت از منابع طبيعي و محيط زيست همان ارائه چند خط گزارش و چند رقم و عدد است.
آقايان چنان بيتفاوت در مورد فجايع حرف ميزنند كه هر مخاطبي احساس ميكند خريد تجهيزات پيش رفته مهار آتشسوزي جنگلها مانند بالگرد و هواپيماي ويژه، كاري بيهوده و هزينهبر است زيرا وقتي ارادهاي براي برخورد با متخلفان و آنهايي كه عمداً آتش به جان جنگلها مياندازند، وجود ندارد و مسئولان هم فقط به خواندن اين گزارشها اكتفا ميكنند ديگر نبايد به موضوعي به نام «برخورد با زمينخواران» فكر كرد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۳ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۰:۳۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]