واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در مراسم بزرگداشت منصور نریمان عنوان شد
نوربخش: دلیل ماندگاری فقط نوازندگی خوب نیست/ گلچین: صدای عود پیش از نریمان ناآشنا بود
مدیرعامل خانه موسیقی در مراسم بزرگداشت منصور نریمان گفت: ماندگاری و نیک نامی زنده یاد منصور نریمان نه فقط به دلیل هنرمندی، ساز و نوازندگی خوب او بلکه به دلیل خصائل نیک، بی ادعایی، انسانیت، استغناء طبع و خلوص نیت بود.
به گزارش خبرگزاری فارس، مراسم بزرگداشت زنده یاد منصور نریمان، نوازنده پیشکسوت عود روز گذشته با حضور جمعی از هنرمندان، علاقمندان و شاگردان وی با همت خانه موسیقی و مشارکت فرهنگسرای ارسباران برگزار شد. حمیدرضا نوربخش مدیر عامل خانه موسیقی در ابتدای این مراسم گفت: حضور من در اینجا به دلیل ادای احترام به این مرد بزرگ موسیقی ایران است. استاد منصور نریمان بی نیاز از تعریف من است و شایسته است پیشکسوتان و هنرمندان دیگر صحبت کنند ولی برای یادآواری به خودمان به برخی وجوه شخصیتی ایشان اشاره می کنم. زیرا باید ایشان را اسوه و الگوی خود قرار دهیم. نوربخش گفت: اگر امروزه نام استاد نریمان به نیکی برده می شود دلایلی دارد که تنها به نوازندگی ایشان ختم نمی شود. یکی از ویژگی های شخصیتی زده یاد نریمان استغنای طبع بود. این نکته بسیار مهم است که هنرمندی این ویژگی را داشته باشد و هیچ وقت احساس نیاز نکند. نریمان هیچ وقت چیزی نمی خواست و اگر هم با مسئولی برخورد میکرد چیزی برای دیگران می خواست و واسطه خیر برای دیگران بود. مدیرعامل خانه موسیقی افزود: این ویژگی به خانواده او هم سرایت کرده بود که من تحت تاثیر این خانواده قرار گرفتم. وقتی زنده یاد نریمان بستری بود این را مشاهده کردم که خانواده بی نیاز و با شخصیتی هستند. روزی که به اتفاق دکتر زالی ریاست نظام پزشکی به دیدار استاد نریمان رفتیم، دیدم خانواده ایشان کوچکترین درخواستی ندارند. وی افزود: از ویژگی های دیگر منصور نریمان بی ادعایی و تواضعش بود که در عین اینکه خدمت زیادی به موسیقی کرده بود و ساز عود به نوعی وامدار و مدیون ایشان است و شاگردان زیادی را در این زمینه تربیت کرده بود ولی هیچ ادعایی در این زمینه نداشت و این نشان از تواضع درونی وی بود. حمیدرضا نوربخش در بخش دیگری از سخنانش گفت: هیچ وقت دیده و شنیده نشد که زنده یاد نریمان پشت سر کسی صحبتی کند. امروز همین پشت سر حرف زدن ها مثل ویروس دارد موسیقی را خراب می کند. ما تحمل هم را نداریم اگر یک اثر خوبی تولید و شنیده شود همه می خواهند آن را بکوبند و هیچ کس تلفن را بر نمی دارد از همکارش برای اثری که منتشر کرده تشکر کند. وی افزود: اگر نقدی به کاری هست باید آن را مشفقانه بگوییم نه اینکه تخریب کنیم. این فضای تخریب به رسانه ها هم کشیده شده است. ما فضای نقد سالم و فنی نداریم. یا به عرش می بریم و تعریف های آنچنانی می کنیم یا به زمین میکوبیم گویی که هیچ جای یک اثر قابل تامل نیست. ما باید از استاد نریمان درس بگیریم. او هیچ وقت در تمام عمرش کسی را تخریب نکرد و همیشه در حال تشویق همکاران بود. نوربخش گفت: هرکسی که با اخلاص کاری را انجام دهد که بوی ریا و خود نمایی ندهد، حتما در نفوس تاثیر می گذارد و جاودانه می شود. اخلاق منصور نریمان با اخلاص بود و کارهایش را باخلوص نیت انجام می داد. از ویژگی های دیگر ایشان ورزشکار بودن و سلامت جسم و جان ایشان بود. این سلامتی چیزی است که افراد را در تراز هنرمندی نگه می دارد. این خواننده در پایان سخنانش با اشاره به مسائلی که بین خانه موسیقی و فرهنگسرای ارسباران پیش آمده بود گفت: وفاکنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم/که در طریقت ما افریست رنجیدن. همه یک خانواده هستیم و هرگز تلقی رنجشی نباید وجود داشته باشد. آنچیزی هم که اتفاق افتاد فقط به دلیل عدم هماهنگی بود. انتظار این بود که وقتی جلسه نقدی برگزار می شود باید طرفین حضور داشته باشند و خواستار تغییر تاریخ شدیم. هیچ رنجشی در کار نبود. بعد از این سخنان نگار بوبان، نوزانده عود و از شاگردان منصور نریمان یک قطعه را اجرا کرد و پیش از اجرا از زحمات همسر منصور نریمان هم تشکر و تقدیر نمود. در ادامه کلیپی درباره زندگی و آثار منصور نریمان پخش شد که در آن هنرمندانی همچون محمد موسوی، ایرج خواجه امیری، اکبر گلپایگانی، محمد اسماعیلی و نادر گلچین جملاتی را در باره این هنرمند فقید بیان کرده بودند. سپس علیرضا پور امیدمجری مراسم از نادر گلچین خواننده پیشکسوت و دوست و همکار قدیمی زنده یاد نریمان دعوت کرد تا چند کلامی سخنرانی کند. نادر گلچین در سخنانش گفت: صدای نا آشنای عود با زخمه های منصور نریمان با گوش های عاشقان شعر و موسیقی آشنا شد. تا آن زمان کسی نمی دانست که این ساز خوش آهنگ چه زمانی به سر زمین اجدادی خود باز خواهد گشت و با چه نام و نشانی به آغوز مردم خود راه خواهد یافت. وی افزود: بربط، عود شد و در دامن بیگانه نشست، صدای این ساز سال ها نوازشگر غیر بود. تلاش های بسیار صورت گرفت ولی صدا در دیار خودی نا آشنا بود تا آنکه منصور نریمان پا به عرصه حضور در موسیقی گذاشت. من به محض ورود به تهران با ایشان آشنا شدم و پیمان دوستی و برادری نوشته شد. آثاری که با صدای من و عود نریمان وجود دارد تنها نشأت گرفته از هنر و تکنیک نیست بلکه از دل و جان دو موجود دلباخته به هم حاصل شده است. من همیشه در کنار خانواده آن مرحوم هستم و این مصیبت را به جامعه هنری و خانواده وی تسلیت می گویم. نادر گلچین در پایان به خاطره ای اشاره کرد و گفت: سالها پیش نریمان از من خواست عودی را از یک خانم هنرمند که راهی خارج از کشور بود بخرم و من قبول کردم و به منزل این هنرمند رفتم و عود را از ایشان خریدم. من به عود علاقمند شدم و شروع به نواختن آن کردم. چند سال بعد همان خانم به خانه من آمد و خواست آن عود را از من بخرد. من به او گفتم دوست دارم عود در خانه من بماند تا فرزندانم از آن استفاده کنند. آن خانم اصرار زیادی کرد و من او را به آقای نریمان ارجاع دادم که ایشان هم خواسته مرا قبول کرد و به آن خانم گفت من عود را نمی فروشم و اجازه داد این عود در آغوش من بماند همچنان هم در خانه ام هست. در ادامه برنامه گروه چهارنفره «پدر عود» متشکل از محمدرضا آقایی، نازنین قاسمی، شیوا احمدی سپهر و ستاره مستفیضی از شاگردان منصور نریمان روی صحنه آمدند و قطعاتی را از این هنرمند فقط به اجرا در آوردند. سپس نوه منصور نریمان به روی صحنه آمد و یک قطعه ادبی را به یاد پدر بزرگش قرائت کرد. سپس کلیپی درباره زندگی و آثار منصور نریمان پخش شد و در ادامه محمدرضا آقایی، از شاگردان نریمان روی صحنه آمد و همه هنرمندان نزدیکان این هنرمند خواست برای کتابی که قرار است به یاد استاد نریمان نوشته شود مستندات و مطالبی را در اختیار وی قرار دهند. در ادامه برنامه حمید فرزند منصور نریمان پشت تریبون حاضر شد و از دست اندرکاران برنامه برای برگزاری این مراسم تشکر کرد. پایان بخش این مراسم اجرای موسیقی توسط علی جهاندار(آواز) و علی پژوهشگر(عود) در دستگاه سه گاه بود. انتهای پیام/
94/06/10 - 14:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]