واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
بزن دررو شماره تلفن خلافکاران الان ایجاد مزاحمت خیلی به نسبت قدیم، راحتتر شده و پیشرفت کرده است. سابق اگر برای ایجاد زحمت، مجبور بودی طرف را از نزدیک ببینی و در نتیجه او نیز شخص مزاحم را شناسایی میکرد؛ اما الان دیگر نیازی به دیدار حضوری نیست. شما کافی است از همان سر جای خود که نشستید یا حتی دراز کشیدهاید، اراده کنید که برای مردم مزاحمت ایجاد کنید. حالا یک علتش ممکن است این باشد که طرف مرض دارد.
در این حالت البته دیگر نیازی به گفتن سایر دلایل هم نیست. همان اولی به قدر کافی محکم هست. کافی است فرد مزاحم از همان جایی که هست، به اینترنت وصل شود یا یک سیمکارت مجهول المالک تهیه کند که به نام خوش هم نباشد؛ بعد با خیال راحت شروع کند به ایجاد مزاحمت برای دیگران. این جور آدم های مریض اصلا هم برایشان مهم نیست که گفته باشند: «گاوان و خران باربردار/ به زآدمیان مردم آزار». کار خودشان را می کنند. تازه، وقت اضافه بیاورند، مزاحم همان گاو و خر زبان بسته هم می شوند. منتها بیشتر گرایش انسانی دارند تا حیوانی. چون امکان خلافکاری شان بیشتر است. اطلاعات جدید: «مدیرکل پیشگیری های وضعی قوه قضاییه گفت که هشت میلیون سیمکارت در دست خلافکاران است. این سیمکارت ها بدون هویت است و برخی از مزاحمت ها، کلاهبرداری ها و سرقت ها از طریق آنها انجام می گیرد.»ــ جراید نگاه فلسفی: واقعا دل آدم به حال شیطان می سوزد. این ابلیس لعین بیچاره برای دعوت به خلاف و گناه، هیچ تجهیزات پیشرفته ای ندارد. هرچه دارد، مال همان اوایل خلقت آدمی و در حد هل دادن وی به سمت گندم و سیب است. بعضی ها الان خودشان به سمت دوسیب می روند. نه نرم افزار می داند چیست، نه ایمیل، نه اینترنت؛ نه سیمکارت، نه بلوتوث، نه فیسبوک، نه فلش مموری، نه... هزار و یک کوفت و زهرمار پیشرفته دیگر که امکان ارتکاب خلاف را به کسری از ثانیه رسانده است. بسته پیشنهادی: رقم کمی نیست هشت میلیون سیمکارت در دست خلافکارانی که شماره تلفن شان هم معلوم نیست وگرنه لااقل آنها را بلاک می کردیم و خلاص!... به خاطر همین حساسیت موضوع هم هست که باید واکنش نشان دهیم. واکنش نگارنده البته در حد ارائه چند راهکار است: 1ـ سوزاندن سیمکارت: در یک اقدام ضربتی از همه دارندگان سیمکارت های مختلف بخواهیم که به دفاتر تلفن همراه مراجعه کنند و برای سیمکارت خود شناسنامه مجدد بگیرند؛ یا سیمکارت ها دوباره عوض شود. هرکس مراجعه نکرد، سیمکارتش سوزانده شود. آن که دائم هوس سوختن ما می کرد/ کاش می آمد و سیمکارت هویدا می کرد! (چه بی ربط!) 2ـ تجمیع سیمکارت: این هشت میلیون سیمکارتی که در دست خلافکاران است، شناسایی و جمع آوری شود. ای بسا برخی از خلافکاران، خودشان سیمکارتشان را تحویل دهند. کافی است مخابرات از خیر سود مالی و درآمدی این هشت میلیون بگذرد و راضی شود که جمع شود. این قدر همه به همه، حتی به خلافکاران، زنگ نزنند که: «ما عین همین شماره شما را داریم؛ منتها با پیش شماره فلان»!... خب این طوری که هر سیمکارت خلافکاران تبدیل به چند سیمکارت می شود. 3ـ اعلام شماره: مگر نمی گویند که نهادهای لازم و خود مخابرات عزیز، براحتی قادرند اشخاص را و محل استقرار آنها را از طریق همین تلفن های همراهشان پیدا کنند؟ خب به همین روش آنها را شناسایی و شماره آنها را به ملت اعلام کنند یا خودشان آنها را از حیز انتفاع ساقط کنند. به همین سادگی که فرض و سپس عرض شد. 4ـ پاسخ ندادن لازم: بهترین و کم خرج ترین راه جلوگیری از مزاحمت ها و خلافکاری های مختلف هم این است که هرکس هر شماره ناشناسی را جواب ندهد. حتی اگر بیکار باشد. این طوری طرف مجبور می شود پیامک بدهد و خودش را معرفی کند. به هرحال، پیامک هم اختراع شده برای یک همچین موارد و مواقعی لابد! رضا رفیع - جام جم
 
پنج شنبه 5 شهریور 1394 ساعت 09:32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]