تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817148937
«مجمع گفت وگوی منطقه یی» تنش ها را در خاورمیانه کم می کند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: کارشناس مسایل خاورمیانه در گفت وگو با ایرنا: «مجمع گفت وگوی منطقه یی» تنش ها را در خاورمیانه کم می کند تهران- ایرنا- «حسن احمدیان» تحلیلگر مسایل خاورمیانه در گفت و گوی تفصیلی با ایرنا تاکید کرد طرح ایجاد مجمع گفت وگوی منطقه یی که از سوی وزیر امور خارجه ی ایران مطرح شده است، می تواند در کوتاه یا میان مدت روزنه یی را به سوی همکاری های منطقه یی بگشاید.
طرح ایجاد یک مجمع گفت وگوی منطقه یی از سوی «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ی ایران، امیدهای تازه یی را در زمینه ی گسترش همکاری های منطقه یی در خلیج فارس ایجاد کرده است. ارایه ی این طرح در منطقه یی که با چالش ها و بحران های گوناگونی روبه رو است، فضای تازه یی را برای ایجاد یک الگوی مدیریت بحران ها در خاورمیانه فراهم می کند.این طرح که در فضای پس از توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 مطرح شده است، نخستین نشانه از بهبود تعامل های منطقه یی در این فضا است و می تواند زمینه ساز الگوهای سازنده ی آتی روابط کشورها در سال های پیش رو و تعیین کننده ی نوع دستورهای کار همکاری های امنیتی در منطقه ی خلیج فارس باشد. به همین دلیل ارایه ی این طرح از اهمیت بالایی برخوردار است.در این زمینه، گروه پژوهش و تحلیل خبری خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) با «حسن احمدیان» پژوهشگر مرکز تحقیقات استراتژیک و کارشناس مسایل خاورمیانه، به بحث و گفت وگو پرداخته است.احمدیان بر این باور است که پس از توافق هسته یی، جمهوری اسلامی ایران توجه خود را به سوی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به عنوان اولویت مهمی در سیاست خارجی خود معطوف کرده است. به همین خاطر وزیر امور خارجه ی ایران نیز تمرکز خود را بر کشورهای عربی حوزه ی خلیج فارس متمرکز و طرح ایجاد یک مجمع گفت وگوی منطقه یی را مطرح کرده است. به نظر احمدیان طرح چنین مجمعی ناشی از چند متغیر بوده که فضا را برای گرایش کشورهای منطقه به سمت همکاری و عبور از تقابل مهیا کرده است. به عنوان یکی از ویژگی های این فضای تازه، بیشتر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس دیگر مانند گذشته به دنبال تقابل با ایران نیستند.این کارشناس مسایل خاورمیانه معتقد است که یکی از مشکل های محوری چند سال گذشته بین طرف ها این بوده که هیچ گونه گفت وگویی میان آن ها وجود نداشته و هر کشور بر گزینه های خودش تاکید کرده و همچنین طرف مقابل را نیز در بسیاری از مسایل متقابل نادیده گرفته است. البته گذر زمان ناکارآمدی این رویکرد را نشان داده و منجر به تشدید و پیچیدگی مسایل شده است.به گفته ی احمدیان، این طرح با چالش هایی نیز مواجه است که می تواند مانع از گسترش همکاری های کشورهای منطقه ی خلیج فارس شود. به همین علت نیاز است کشورها گام به گام مسیر حرکت خود را مشخص کنند و گفت وگوها را مرحله به مرحله پیش ببرند.در ادامه، مشروح گفت وگوی ایرنا با احمدیان آمده است: ***ایرنا: یکی از بحث هایی که پس از توافق هسته یی بیشتر مطرح می شود، تقویت همکاری های منطقه یی در خلیج فارس است. به نظر شما توافق هسته یی ایران در دستیابی به چنین شرایطی کمک کننده خواهد بود؟ **احمدیان: در چند سال گذشته کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بیشترین فشار را بر منافع راهبردی ایران در خاورمیانه وارد کرده اند. در دوره یی که دولت یازدهم درگیر تفاهم با جامعه ی جهانی بر سر موضوع هسته یی بود، این دولت ها عمده فشار خود را بر گزینه های منطقه یی ایران گذاشتند و در یمن و سوریه و تا اندازه ی کمتری عراق و لبنان به صورت مستقیم علیه منافع راهبردی ایران وارد عمل شدند.مساله ی دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که در خاورمیانه عمده چالش های جمهوری اسلامی ایران در برابر اعضای شورای همکاری خلیج فارس و در صدر آن ها، عربستان سعودی است. به همین دلیل، در مرکز اولویت های سیاست خارجی منطقه یی جمهوری اسلامی ایران، شورای همکاری و به صورت مشخص تر، عربستان سعودی قرار دارد.پس از توافق هسته یی، جمهوری اسلامی ایران توجه خود را به سوی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به عنوان اولویت نخست سیاست خارجی خود سوق داده است. این مسایل سبب شده تا وزیر امور خارجه ی ایران نیز تمرکز خود روی کشورهای عربی حوزه ی خلیج فارس بگذارد.***ایرنا: وزیر امور خارجه ی ایران، بحث ایجاد یک مجمع گفت وگوی منطقه یی برای مدیریت بحران های منطقه را پیشنهاد داده است. به نظر شما چنین مجمعی تا چه اندازه از قدرت عملیاتی برخوردار خواهد بود؟ **احمدیان: نکته ی نخست این که طرح چنین بحثی به خودی خود مفید خواهد بود. مشکلات بسیار زیادی وجود دارد که مانع عملیاتی شدن بسیاری از طرح های اینچنینی در گذشته بوده است. تصور دولت یازدهم بر این است که وضعیت پس از توافق هسته یی وضعیتی متفاوت است.این تصور به دلایل گوناگونی ایجاد شده است. نخست این که گزینه ی نظامی غرب در برابر ایران که کشورهای عضو شورای همکاری روی آن حساب می کردند در شرایط کنونی کنار گذاشته شده است. دوم، کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در سوریه و یمن به بن بست رسیده و متوجه شده اند از راه نظامی نمی توانند این بحران ها را حل کنند. سوم، مسایل داخلی به یک چالش جدی برای کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تبدیل شده است یعنی این که داعش به راحتی شهروندان این کشورها را علیه نظام سیاسی بسیج می کند. همچنین، مسایل و نارضایتی های داخلی نیز پررنگ تر شده است. چهارم، بزرگ ترین مساله یی که در نگاه ایران به این کشورها اثرگذار بوده است، توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 است. تصور بر این است که این کشورها با توجه به این توافق وارد فاز تازه یی خواهند شد که تعامل را بر تقابل ترجیح می دهند. در چنین فضایی ظریف طرح ایجاد مجمع گفت وگوی منطقه یی را مطرح کرده است.بنیان این طرح بر این است که برای حل مشکلات موجود منطقه باید بین طرف ها گفت وگو صورت بگیرد؛ امری که تاکنون کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس با این بهانه که جمهوری اسلامی ایران بخشی از مشکلات است، با آن مخالفت کرده اند.با توجه به شرایطی که گفته شد، در فضای تازه ی منطقه یی، کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس دیگر مانند گذشته به دنبال تقابل با ایران نیستند. بنابراین، پیشگامی در طرح چنین ابتکاری به خودیِ خود برای جمهوری اسلامی ایران یک فضای مناسب در سطح منطقه یی و بین المللی ایجاد می کند و باعث خواهد شد کشورهایی که در برابر هرگونه همکاری با ایران مقاومت می کردند، در کوتاه مدت و میان مدت به گفت وگو با جمهوری اسلامی ایران روی آورند.ارتباطاتی که در این زمینه ایران با کشورهایی مانند قطر، کویت و عمان برقرار کرده با این هدف است که از نگاه حداکثری عربستان در شورای همکاری خلیج فارس در مقابل ایران بکاهد و نگاه های متفاوتی را در درون این مجموعه جا بیندازد.***ایرنا: چنین طرحی در دولت هشتم نیز مطرح شد و حتی پیمانی امنیتی نیز بین ایران و عربستان سعودی به امضا رسید ولی دیدیم که بحث هسته یی و برخی اختلاف های منطقه یی موجب تداوم و تشدید رقابت ها شد. آیا می توان پیش بینی کرد که طرح دولت یازدهم نیز برای تقویت گفت وگوهای منطقه یی به همان سرنوشت دچار شود یا این که ما در دوره یی متفاوت نسبت به دولت هشتم قرار داریم که امکان موفقیت ایجاد یک مجمع گفت وگوی منطقه یی را تقویت خواهد کرد؟ **احمدیان: در دولت هشتم وضعیت روابط ایران و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس وضعیتی مطلوب و ارتقای روابط بین طرف ها از دوره ی پس از انقلاب اسلامی بی سابقه بود ولی نتوانست به نتیجه ی مطلوب برسد. با این حال در شرایط کنونی من فکر می کنم نوعی بلوغ سیاسی در منطقه به وجود آمده است که در پی آن هیچ کدام از کشورها خواهان تحمیل یک طرفه ی راه حل های خود نخواهد بود.درباره ی آینده ی طرح نیز باید گفت، سناریوهای مختلفی وجود دارد و نمی توان درباره ی سال های آتی با قطعیت صحبت کرد. با وجود این، در کوتاه مدت و میان مدت این طرح می تواند روزنه یی را باز کند که کشورهای خاورمیانه را به تدریج به سمت همکاری های منطقه یی پیش برد.***ایرنا: چه راهکارهایی برای رسیدن به چنین مجمعی پیشنهاد می کنید؟ **احمدیان: یکی از مشکلات این است که اختلافات بسیار گسترده یی در چندین پرونده بین کشورهای حوزه ی خلیج فارس وجود دارد. بنابراین، ما در وضعیتی استثنایی قرار داریم. در چنین وضعیتی صرفِ گفت وگو نمی تواند راه حلی مناسب رفع این اختلاف ها باشد.یکی از مشکلات محوری چند سال گذشته بین طرف ها این بوده که هیچ گونه گفت وگویی بین آن ها وجود نداشته است و هر کشور بر گزینه های خودش تاکید کرده و طرف مقابل را در بسیاری از مسایل متقابل نادیده گرفته است. البته گذر زمان ناکارآمدی این رویکرد را نشان داد و منجر به تشدید و پیچیدگی مسایل شد. نکته ی مثبتی که در طرح ایجاد مجمع گفت وگو بین مقام های سیاسی وجود دارد این است که می تواند این نوع نگاه یکجانبه گرایانه را تضعیف کند.***ایرنا: یعنی گفت وگو می تواند برای کشورهای منطقه راهی برای تقسیم حوزه های نفوذ و پذیرش قدرت یکدیگر باشد؟ **احمدیان: باید به این نکته اشاره کرد که در خاورمیانه چند قدرت منطقه یی حضور دارند که هر کدام به دنبال تقویت جایگاهشان در مناطق زیر نفوذ خود هستند و وقتی این مناطق به صورت جدی تهدید شود، نسبت به آن حساس می شوند. شروع این گفت وگوها آغازگر روندی خواهد بود که در پایان به پذیرش حوزه های نفوذ یا دست کم فشار نیاوردن به گزینه های راهبردی یکدیگر خواهد انجامید. به صورت عملی نیز در نظمی که قرار است در خاورمیانه برقرار شود، جایگاه قدرت های منطقه یی به صورت غیر رسمی پذیرفته خواهد شد.طرح ایجاد مجمع گفت وگوی منطقه یی نخستین دریچه یی است که از راه آن می توان نوعی ثبات نسبی در خاورمیانه بر قرار کرد. در غیر این صورت، تلاش برای افزایش قدرت منطقه یی و نادیده گرفتن دیگران بزرگ ترین مشکلی است که منجر به تداوم وضعیت تضادآمیز کنونی در منطقه خواهد شد.***ایرنا: موانع موجود بر سر راه دستیابی به چنین مجمعی چیست؟ **احمدیان: بزرگ ترین مانع، وضعیت موجود منطقه است. در هر رویارویی، نوعی دیوانسالاری منطقه یی به وجود خواهد آمد که اقتصاد جنگ را مطلوب خود می داند و در مقابل هر تغییری که خواهان متاثر ساختن آن باشد مقاومت می کند. همچنین، بسیاری نخبگان در راس قدرت هستند که جایگاه و قدرت خود را در گروی وضعیت موجود می دانند.از سوی دیگر، نقش کشورهای فروشنده ی اسلحه را نیز باید در نظر گرفت. برخی کشورها نیز نفت منطقه را می خواهند و از نظام های حاکم بر کشورهای دارنده ی نفت پشتیبانی می کنند. بنابراین، مسایل مختلفی وجود دارد که می تواند در مقابل چنین طرحی مشکل ایجاد کند.***ایرنا: می دانیم که یکی از چالش های موجود بر سر ایجاد یک نظام امنیت درون منطقه یی در خلیج فارس، نبود اعتماد و تلاش کشورها برای تامین امنیت از راه خریدهای گسترده ی تسلیحاتی و تکیه به عامل خارجی است. چنین مجمعی برای ایجاد اعتماد متقابل چه تضمین های امنیتی به کشورهای منطقه می دهد؟ **احمدیان: به هرحال وقتی وارد یک گفت وگو می شوید گام به گام حرکت می کنید. گفت وگو از مسایل غیر حساس شروع خواهد شد تا به طرف ها بیشترین امکان انعطاف را بدهد. در این مرحله گفت وگو آغاز خواهد شد و وقتی که طرف ها به تعهدات خود عمل کردند به یکدیگر اعتماد خواهند کرد و گفت وگوها گام به گام به پیش خواهد رفت.بنابراین، گفت وگوها یک فرایند خودقوام بخش است و از درون این فرایند است که یک نگاه تازه و یک نظم تازه شکل خواهد گرفت.گروه پژوهش و تحلیل خبری پژوهشم**9347** 9279**2054
27/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
سیاسی
پربازدیدترینها