واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
تلخيهاي قند عوارض مزمن ديابت در گفتگو با دکتر ايرج خسرونيا* ديابت يکي از مرموزترين بيماريهايي است که ميتواند بر عملکرد کلي بدن تاثير بگذارد. تاثيرات نامطلوب بيماري ديابت ميتواند به طور حاد يا مزمن باشد که هر کدام مشکلات خاص خود را دارند. در اين مقاله ميخواهيم با مشکلات مزمن يا طولانيمدت بيماري ديابت و تاثير آن بر بدن آشنا شويم. به همين دليل به سراغ دکتر ايرج خسرونيا، متخصص داخلي و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي رفتهايم تا با اين مشکلات بيشتر آشنا شويم و راهي براي آنها بيابيم. عوارض طولانيمدت ديابت چطور بروز ميکنند؟ عوارض طولانيمدت ديابت به تدريج پديد ميآيند و اغلب با نشانههاي زودرس مختصري همراه هستند. اين عوارض، در برگيرنده آسيب به عروق بزرگ و کوچک است و به بسياري از مشکلات بهداشتي منجر ميشود. البته مطالعات نشان دادهاند کنترل دقيق قندخون به ميزان زيادي ميتواند احتمال ايجاد عوارض طولاني مدت را کاهش دهد ولي به هر حال يکي از شايعترين عوارض طولانيمدت آسيب عصبي يا همان نوروپاتي است. به همين دليل است که اغلب بيماران ديابت از گزگز و بيحسي اندام شاکي هستند؟ بله. شبکه پيچيده عصبي در سراسر بدن ما گسترده شده است و مغز را به عضلات، پوست و ساير اعضا مرتبط ميکند. قندخون بالا ميتواند به اين اعصاب ظريف آسيب بزند و توانايي پيامرساني آنها را تحت تاثير قرار دهد. اندامهاي تحتاني و اندامهاي فوقاني ممکن است دچار لغزش، گزگز يا احساس بيحسي شوند که به اين حالات نوروپاتي محيطي ميگويند. همچنين در طول زمان ممکن است فرد ديابتي احساس نواحي گرفتار را از دست بدهد و اين موضوع باعث قرار گرفتن در معرض احتمال بيشتر آسيب و عفونت شود. آيا کنترل نکردن قندخون در فرد ديابتي روي جريان خون هم تاثير دارد؟ ديابت ميتواند جريان خون را مثلا در پاهاي بيمار کاهش دهد. اين پديده در کنار آسيب عصبي ميتواند به ايجاد زخم باز و گانگرن احتمالي منجر شود بنابراين بايد از پاي فرد ديابتي مراقبت مناسبي انجام دهيم تا از ايجاد عفونت پيشگيري شود. يک نکته را نيز اضافه کنم که آسيب به اعصاب متعددي که کنترل عضلات را بر عهده دارند ممکن است باعث شود فرد ديابتي دچار راه رفتن نامتعادل شود. آسيب به اعصاب اتونوميک ميتواند باعث افزايش ضربان قلب و تعريق بيش از حد گردد. اين آسيبها ميتواند به اختلالاتي در کنترل شانه و اسهال منجر گردد. همچنين در مردان ميتواند به ناتواني جنسي منجر شود. برخي اوقات با بيماران ديابتي هم مواجه ميشويم که پاي متورم و تغيير شکل يافته دارند. در اين باره هم توضيح ميدهيد؟ اين موضوع، مربوط به اعصاب مفصل موسوم به شارکو است. در اين اختلال استخوانهاي کوچک پا به تدريج يکپارچگي خود را از دست ميدهند و پاي فرد ديابتي متورم و دچار تغيير شکل شده و خيلي صاف ميشود. اگرچه اين اختلال موجب دردي مختصر ميشود ولي ميتواند فلجکننده باشد که خوشبختانه اين موضوع بين بيماران ديابتي فراگير نيست. کنترل نکردن ديابت در طولاني مدت چه بلايي بر سر کليهها ميآورد؟ بيماري کليوي بيش از 30 درصد افراد داراي ديابت نوع يک و ده درصد افراد مبتلا به ديابت نوع دو را درگير ميسازد. هر دو نوع ديابت ميتواند قابليت کليه فرد را براي دفع مواد زايد مختل سازد. هرچه مدت ابتلا به ديابت بيشتر باشد، احتمال آسيب کليوي نيز بيشتر است. در مراحل اوليه، بيماري کليوي نشانههاي کمي ايجاد ميکند. افزايش فشارخون ميتواند از نخستين علايم باشد. معمولا علايم و نشانهها تنها بعد از آسيب شديد ايجاد ميشوند. اين علايم و نشانهها ميتوانند شامل تورم مچپاها، تورم دست و پاها، تنگينفس، گيجي يا سفتي در تمرکز، اشتهاي کم، تهوع، خستگي و خارش و پوست خشک باشند. چه توصيهاي براي بيماران مبتلا داريد؟ اگر فردي به ديابت مبتلا است بايد بهطور دورهاي ادرارش از نظر پروتئيني آزمايش شود تا از آسيب کليوي برحذر شود. دقت کنيد کنترل کردن سطوح قندخون و فشارخون از آسيب کليوي ميکاهد يا از آن جلوگيري ميکند. يکي از مشکلات شايعي که بيماران ديابتي از آن مينالند، مشکلات چشمي است. نظر شما چيست؟ بيماري چشمي ديابت شامل رتينوپاتي (درگيري شبکيه) ديابتي است. عروق خوني نازک در پشت چشم (شبکيه) ممکن است توسط قندخون بالا آسيب ببيند و اختلالاتي از مشکلات جزيي بينايي تا کوري ايجاد کند. بعد از 20 سال از ابتلا به بيماري تقريبا هر فرد داراي ديابت نوع يک و شش نفر از هر ده بيمار مبتلا به ديابت نوع دو دچار درجاتي از آسيب چشمي ميشوند. همچنين اگر فردي به ديابت مبتلا باشد در معرض خطر ايجاد آب مرواريد و آبسياه نيز هست. بيماري چشمي نيز در مراحل اوليه اغلب نشانهاي توليد نميکند تا اينکه کاملا پيشرفت نمايد. به اين منظور بيمار بايد بهطور ساليانه توسط چشمپزشک بررسي شود تا مشکلات قبل از آسيب دايمي شناخته و درمان گردند. سلامت قلب بيماران ديابتي را چهطور ارزيابي کنيد؟ ديابت به ميزان قابلتوجهي احتمال ايجاد مشکلات قلبي عروقي را افزايش ميدهد. اين مشکلات شامل درد قفسهسينه، حمله قلبي، سکته مغزي، فشارخون بالا و تنگي شريانها هستند. ديابت همانند رگهاي کوچک بدن ميتواند به شريانهاي بزرگ نيز آسيب بزند. آسيب، تشکيل رسوبات چربي را در شريانها تسهيل مينمايد؛ حالتي که تصلب شرايين خوانده ميشود و در عروق خوني تامينکننده اکسيژن و مواد غذايي قلب ايجاد ميشود، بيماري عروقي کرونر ناميده ميشود. ديابت همچنين فشار درون شريانها را بالا ميبرد و جريان خون را کاهش ميدهد. فشارخون بالا ميتواند به عروق خوني، بافتها و اعضاي بدن صدمه بزند. افراد داراي ديابت احتمال بالايي براي گرفتار شدن به حمله قلبي بيسر و صدا که ميتواند نشانههاي چندان مشهودي را نداشته باشد، دارند. بنابراين براي تضمين سلامت قلب چه توصيهاي داريد؟ بيماران ديابتي ميتواند با قطع سيگار، کنترل فشارخون، محدود ساختن چربي و کالري در رژيم غذايي، ورزش بيشتر و کاهش وزن به سلامت قلبشان کمک کنند. پي نوشت ها : *متخصص داخلي منبع:www.salamat.com /ک
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 475]