تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 23 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):سزاوار است كه عاقل ، از مستى ثروت، قدرت ، دانش ، ستايش و مستى جوانى بپرهيزد، چرا ك...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815387652




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

کمبود شدید شادی در جامعه


واضح آرشیو وب فارسی:دکتر سلام:  
images.jpg56
 برای داشتن شادی و نشاط اجتماعی بهتر است ایتدا از خودمان شروع کنیم و قدم اول را برداریم، چون جامعه ای ناشاد و غمگین داریم! شادی در کنار غذا، مسکن، کار، تولید مثل و امنیت از اساسی‌ترین نیازهای اولیه انسان و جامعه است. کشورها به فراخور ظرفیت‌های فرهنگی و توانمندی‌های تمدنی برای ارضای نیاز شادی فردی و جمعی شهروندان خود دارای سازوکارهای کارا و روزآمدی- سنت‌ها و نهادها- هستند. اهمیت و ضرورت جامعه و انسان شادمان تا جایی است که نهادهای بین‌المللی و صاحب‌نظران توسعه یکی از شاخص‌های ارزیابی میزان توسعه‌یافتگی کشورها را «شادی» می‌دانند.  امروز کشورهای دنیا به دو گروه «شاد» و «ناشاد» تقسیم می‌شوند. در تقویم مناسبتی بسیاری از کشورهای شاد، هفته‌ و روزهایی برای جشن و شادی گروه‌های مختلف مردم تعریف شده است که در کنار سختی و فرهیختگی زندگی صنعتی، زیستن را برای مردم شاد و لذت‌بخش کنند. چه بسیار کشورهایی‌ که از نظر اقتصادی و صنعتی پیشرفته نیستند و مردم دارای درآمد سرانه پایینی هستند، فقیرند ولی شادند.
سوال مهم این است: جایگاه ایران کجاست، و شادی در اهداف برنامه‌ها و فعالیت‌های نهادها و دستگاه‌های دولتی در کجا قرار دارد؟ اصولا متولی شادکردن مردم چه کسی است؟ فقط غذا، مسکن و امنیت و کار مردم برنامه، پول و مدیریت می‌خواهد؟
عده‌ای به غلط تصور می‌کنند که نیازهای جوانان ایران دو چیز است: اشتغال و ازدواج. و اگر این دو حل شود، بساط خیلی از مفاسد جمع می‌شود. اگر برای تامین اینها به پول و امکانات نیاز باشد، برای شادکردن جوانان و مردم بیش از همه به یک اصل مهم نیاز داریم: تغییر نگرش؛ چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید دید.
اگر ما جوانانی داشته باشیم که کار دارند، ازدواج هم کرده‌اند، ولی غمگین باشند دچار نوعی بی‌انگیزگی جمعی و کارگریزی سیستماتیک و در نهایت «تنبلی ملی» می‌شویم. یک جامعه تولیدگر، یک جامعه شاد است.
شادی جوانان و مردم را دریابیم. خیلی‌ها در جامعه ما همه چیز دارند ولی شاد نیستند. از «جان لنون» نقل است که گفت: «مادرم مرا در شش سالگی به مدرسه برد، آنجا از من پرسیدند در آینده می‌خواهی چکاره شوی و من گفتم: شادمان. آنها به من گفتند مثل اینکه درس را خوب نفهمیدی و من به آنها گفتم شما هم زندگی را خوب نفهمیده‌اید.» روزنامه فرهیختگان

24 مرداد 1394





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دکتر سلام]
[مشاهده در: www.hidoctor.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


پزشکی و سلامت

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن