تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833295949
روایت معصومه عطایی؛ 5 سال بعد از اسیدپاشی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روایت معصومه عطایی؛ 5 سال بعد از اسیدپاشی معصومه عطایی، یکی از قربانیان اسیدپاشی، از آنچه در این پنج سال بر او گذشته گفت و تاسیس خیریه‌ای برای حمایت از قربانیان اسیدپاشی را آرزو کرد.
هرقدر هم از تاریخ وقوع هر کدام گذشته باشد، این داغ تازه می ماند؛ داغی که اسیدپاشی ها نه تنها بر صورت قربانیان، بلکه بر روح و روان افراد جامعه به جا می گذارند. برای همین است که هنوز، احساس می شود باید درباره این معضل حرف زد، انتقال تجربه و چاره اندیشی کرد تا دیگر شاهد رنج و درد ثانیه به ثانیه آمنه ها، سمیه ها، معصومه ها و زنان بیگناه دیگر نباشیم.
دیروز موسسه رحمان محلی بود برای این انتقال تجربیات. معصومه عطایی قربانی اسیدپاشی، دکتر محمدطاهر رجبی جراح، سونیا غفاری پژوهشگر، فرشاد اسماعیلی حقوقدان و وحیده مولوی فعال اجتماعی از کسانی بودند که در نشستی با عنوان «نگاهی دوباره به مساله اسیدپاشی و آسیب های آن» از زوایای مختلف به این موضوع اشاره کردند.
در این نشست که عده زیادی از فعالان اجتماعی در آن حضور داشتند، معصومه عطایی که در سال 87 از شوهرش جدا شده و در سال 89 مورد حمله اسید از سوی پدرشوهرش قرار گرفت، به شرح مشکلاتی پرداخت که در طول دوران درمان و طی شدن روند دادگاه با آنها مواجه بوده است. او در ازای گرفتن حضانت فرزندش، از قصاص چشم پدرشوهرش صرف نظر کرده و از دیه 180 میلیونی تنها موفق شد 20 میلیون دریافت کند.
معصومه عطایی با بیان این که این پنج سال را تعریف می کند با این امید که برای فرد دیگری پیش نیاید، گفت: پنج سال پیش شبی که چنین اتفاقی افتاد ما هیچ آشنایی با ماده ای به نام اسید نداشتیم و خوشبختانه خانواده ام سریعا واکنش نشان داده، صورت من را با آب شستند و لباس هایم که به اسید آغشته بود را از تنم درآوردند. ما در آن زمان شهرستان بودیم و با اصفهان 80 کیلومتر فاصله داشتیم. هنگامی که به بیمارستان رفتیم شستشوی ساده ای روی صورتم انجام دادند و در حالی که پلک های من به هم چسبیده بود و برای باز کردن به یک ابزار ساده احتیاج داشت، این وسیله در بیمارستان نبود و تا به بیمارستانی در اصفهان برسیم دو ساعت طول کشید و در این دو ساعت اسید تمام بافت چشم من را تخریب کرد.
او در توضیح آن روزها و آنچه بر او گذشته گفت: یکی از چشم هایم هنوز ده درصد بینایی داشت و من هر روز برای درمان به یکی از بهترین بیمارستان ها و یکی از معروفترین چشم پزشک های اصفهان مراجعه می کردم که ایشان به من قطره ای داد که اوضاع چشمم بهتر شود غافل از این که این قطره هیچ تاثیری در بهبود وضعیت چشمم نداشت. تا این که مطبوعات از این موضوع خبردار شدند و با کمک مالی که جمع شد توانستم برای درمان به تهران بیایم و اقدامات درمانی روی چشمم آغاز شود. با این حال باز هم چون بیمه نداشتم و درگیر مسائل مالی و روند دادگاه هم بودم، مجبور بودم جراحی ها را به تعویق بیندازم.
جای خالی خیریه ای برای حمایت از قربانیان اسیدپاشی
این قربانی اسیدپاشی که حالا دیگر بینایی اش را از دست داده، با اظهار تاسف از این که در ایران خیریه ای مختص حمایت از قربانیان اسیدپاشی وجود ندارد، اظهار کرد: ای کاش مرکزی مانند محک که به حمایت از بیماران سرطانی اختصاص دارد، مرکزی هم برای رسیدگی به موارد اسیدپاشی بود که تعدادشان کم هم نیست. من توانستم با کمک یک مرکز خیریه برای درمان به خارج از کشور بروم و 9 ماه برای درمان در آنجا بودم اما متاسفانه دیگر دیر بود و جراحی ها روی چشمم جواب نداد.
به گفته او، شاید خیلی ها ندانند که یک قربانی اسیدپاشی غیر از مراحل درمان با چه مشکلاتی مواجه می شود اما درگیری با مسائل حاشیه ای طاقت فرساست: فرزند من ناگهان با چهره دیگری از مادرش مواجه شد، هم او و هم من نیاز به روان شناس داشتیم اما حمایتی در این زمینه از ما صورت نمی گرفت. خانواده ها نمی دانند با یک نابینا باید چطور رفتار کنند، انزوا و گوشه نشینی به سراغ قربانیان اسیدپاشی می آید چراکه از برخوردهایی که در جامعه با آنها می شود هراس دارند، تهدیدهایی که برای رضایت دادن انجام می شود، روند طولانی دادگاه و رسیدن به حکم قصاص، مشکل اشتغال و ... همه مواردی هستند که یک قربانی اسیدپاشی باید آنها را لحظه به لحظه در زندگی اش پشت سر بگذارد که تحمل آنها اصلا کار ساده ای نیست.
اسیدپاشی چه زمانی اتفاق می افتد؟
پس از شنیدن این تجربیات از زبان معصومه عطایی، سونیا غفاری، پژوهشگر و فعال حقوق زنان، به راهکارهایی که در کشورهای دیگر درباره این موارد در نظر گرفته شده اشاره کرد. او با اشاره به تحقیقاتی که در این زمینه انجام گرفته، گفت: هر ساله بیش از 1500 نفر در دنیا قربانی حملات اسیدپاشی می شوند. تحقیقات نشان داده خشونت اسیدی معمولا زمانی رخ می دهد که زنان از مرز هنجارهای جنسیتی عبور می کنند به عنوان مثال رد کردن پیشنهاد ازدواج، شرکت در نزاع های خانوادگی، نپرداختن درآمد به شوهر، مقاومت در برابر انجام جرایم جنسی و تجاوز و ...
این کارشناس ارشد مطالعات زنان با استناد به تجربیات کشورهایی مانند هند و بنگلادش که آمار زیادی درباره اسیدپاشی داشته اند و در کاهش این جرم موفق بوده اند، ادامه داد: بنگلادش کشوری است که می تواند در این زمینه الگو باشد. این کشور با تغییر قوانینی که در رابطه با جرم اسیدپاشی وجود داشت، موفق شد آمار حملات اسیدی را کاهش دهد. تدوین قوانینی درباره کنترل تولید و توزیع، استفاده و حمل اسید، افزایش مجازات مجرمان و حتی در نظر گرفتن حکم اعدام و حبس ابد، سرعت بخشیدن به پروسه تحقیقاتی، ارائه کمک های درمانی مناسب و بسیاری از راهکارهای دیگر به این منجر شدند که آمار اسیدپاشی از 496 مورد در سال 2002 به 100 مورد در سال 2012 برسد.
غفاری به نقش سازمان های مردمی نیز در کاهش این اتفاق دلخراش اشاره کرد و با نام بردن از سازمان های فعال در این حوزه گفت: سازمان خشونت اسیدی را متوقف کنید، کمپین مبارزه با اسیدپاشی به زنان و تراست بین المللی بازماندگان خشونت اسیدی از فعالترین نهادهایی هستند که در این زمینه فعالیت می کنند. این سازمان ها با انجام اقدامات پیشگیرانه، پیدا کردن قربانیان ناشناخته، بازتوانی قربانیان، ارائه کمک مالی و خدمات قانونی، پزشکی و مشاوره ای نقش زیادی در بهبود وضعیت قربانیان دارند.
کمپین های «رز سیاه» و «علامت گذاری نقاط شرم» از کمپین های فعال در کشور هند هستند که این پژوهشگر به آنها اشاره کرد و توضیح داد: در کمپین رز سیاه، این موضوع ترویج می شود که اگر از کسی ناراحت هستید، به جای این که خشم خود را با اسیدپاشی به صورت او تخلیه کنید، به عنوان نماد خشمتان به او یک رز سیاه هدیه بدهید. در علامت گذاری نقاط شرم، در مناطقی از شهر که اسیدپاشی صورت گرفته تابلو نصب می شود تا به عنوان نماد شرمساری به یاد مردم بماند.
این فعال حوزه زنان با اشاره به این فعالیت ها در کشورهای دیگر گفت: با این تجربیات، می بینیم که چقدر وجود سازمان های مردمی فعال برای کمک به قربانیان اسیدپاشی لازم است و امیدواریم در ایران بتوانیم از تجربه های جهانی برای حمایت از این قربانیان درس بگیریم.
ساختارهای مردسالار را اصلاح کنیم
فرشاد اسماعیلی، کارشناس ارشد حقوق کیفری و پژوهشگر حوزه زنان نیز درباره این که چه باید کرد که دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم گفت: برای این که بدانیم چطور باید از اسیدپاشی پیشگیری کرد، در ابتدا نیاز داریم بدانیم چرا این جرم اتفاق می افتد و چرا زنان به عنوان قربانیان اصلی این جرم محسوب می شوند.
او با بیان این که تحلیل های اشتباه درباره این موضوع، می تواند به راه حل های اشتباه منجر شود، ادامه داد: تحلیل های شخصیتی متفاوتی درباره مجرمان اسیدپاشی صورت می گیرد، گاهی گفته می شود این افراد بیماری روانی و شخصیت های نابهنجار دارند که دست به چنین اقدامی می زنند، در حالی که این تقلیل دادن بحث اسیدپاشی است. عده ای از این افراد در زندگی معمولی و روزانه شان نابهنجاری ندارند اما می بینیم به این کار درست می زنند و باید علت را در جای دیگر جستجو کرد.
اسماعیلی همچنین گفت: عده دیگری می گویند این افراد مشکل ژنتیکی دارند، این تحلیل هم اشتباه است و ما را دچار جبرگرایی می کند که نمی توان برای برطرف کردن این مشکل کاری انجام داد. نابسامانی های اجتماعی، فقر، جغرافیای شهری و ... هم موارد دیگری هستند که در توضیح اسیدپاشی به آن اشاره می شود به عنوان مثال می گویند این اتفاق در مناطق پایین شهر یا شهرستان ها بیشتر رخ می دهد در حالی که دیدیم در کلانشهری مانند اصفهان اسیدپاشی رخ داد.
او تحلیلی که بزه دیده را مقصر می داند نیز رد کرد و توضیح داد: عده ای تقصیر را به گردن قربانی می اندازند و می گویند او بوده که بزهکار را برای انجام این جرم تحریک کرده. این تحلیل بسیار محافظه کارانه است و نمی تواند بیانگر دلیل اصلی این اتفاق باشد.
این کارشناس حقوق کیفری، در پاسخ به این که چرا اسیدپاشی رخ می دهد، به نظریه ای استناد کرد و گفت: نظریه ای هست که گفته می شود هنگامی که در جامعه ای خشونت ساختاری و فرهنگی نهادینه شده باشد، خشونت فیزیکی امری عادی است. در کشور ما نیز باید به دنبال این موضوع برای کشف دلیل اسیدپاشی بر صورت زنان بود.
اسماعیلی با تاکید بر این که اسیدپاشی، محصول یک جامعه مردسالار است، اینطور ادامه داد: خشونت ساختاری موجود در قوانین ما، تاریخ مذکر که مالکیت را به مرد می دهد و به همسر، برادر و پدر این اجازه را می دهد که نسبت به بدن و زیبایی زن مالکیت داشته باشد، او را به اینجا می رساند که که حتی بعد از اتمام رابطه خودش را محق بداند و بخواهد زیبایی زن را حذف کند.
به گفته او، باید از تحلیل های اشتباه فاصله بگیریم و بدانیم خشونت قانونی و خشونت فرهنگی است که در نهایت به اتفاقی مانند اسیدپاشی رخ می دهد بنابراین بیشتر از آن که به دنبال شدت بخشیدن به مجازات یا سرعت عمل در اجرای مجازات باشیم، باید فکری به حال ساختارهای مردسالارانه کرد. (خبرآنلاین)
جمعه 16 مرداد 1394 ساعت 17:16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
حوادث
پربازدیدترینها