واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: برقراری ارتباط طبیعی با جامعه پزشکی دنیا تهران- ایرنا- روزنامه شرق نوشت: مشکلات ناشی از تحریم ها در کار پزشکی به خصوص آن بخش از خدمات پزشکی که وجه تعقلی آن بر وجه عملی و تکنولوژیک آن غلبه می یابد، بیش از آنکه سخت افزاری باشد، نرم افزاری و به تبع آن تا حدود زیادی روانی یا سایکولوژیک است.
در این گزارش که روز دوشنبه دوازدهم مرداد 1394 خورشیدی به قلم بابک زمانی انتشار یافته است، می خوانیم: اگرچه در شرایط تحریم تهیه دستگاه ها و تکنولوژی پزشکی با دشواری های زیادی همراه است، اما مسایل نرم افزاری و مسایل فرهنگی ناشی از تحریم در بسیاری از موارد چاره ناپذیرند! مشکل تنها این نیست که به دلیل مشکلات ناشی از تحریم نمی توانی کارت اعتباری داشته باشی و به راحتی نمی توانی در هر برنامه آموزشی در دنیا ثبت نام کنی، مشکل تنها این هم نیست که در هر کنگره یا بخشی می روی، با جیبی پر از اسکناس، عنصر مشکوک به پول شویی به شمار می روی! بلکه موضوع اصلی این است که ارتباط با جامعه پزشکی دنیا نمی تواند ارتباطی متعارف و طبیعی باشد. تحریم ها اوضاع داخل کشور را از بیرون بسیار آشفته تر از آنچه که هست می نمایاند. امکان استخدام استادان خارجی از هر دوسو تقریبا به صفر رسیده و به تبع آن مشاوران و مدیرانی هم که در ساماندهی سیستم های بهداشتی و درمانی صاحب تجارب ارزنده ای هستند، جذب سیستم های درمانی ما نمی شوند. به علاوه برنامه های آموزشی چرخشی که درحال حاضر دایما در تمام دنیا در حال اجرا هستند، سال هاست در کشور ما به شکل سیستماتیک اجرا نمی شوند. دستیاران و دانشجویان پزشکی در تمام دنیا می توانند و در برخی مناطق باید به صورت چرخشی بخشی از دوره آموزشی خود را در دانشگاهی دیگر و در کشوری دیگر بگذرانند. اعضای هیات علمی هم دایما فرصت های آموزشی خود را در کشورهای دیگر می گذرانند و بعد به بخش مادر خود برمی گردند و این باعث چرخش اطلاعات و تجربیات در بخش های مختلف دنیا و بین المللی شدن دانش طب می شود، وضعیت بسته سیستم های درمانی داخل کشور (که البته تنها بخشی از آن به دلیل تحریم هاست) باعث می شود اکثریت پزشکان جوانی که برای ادامه تحصیل به خارج از کشور می روند دیگر بازنگردند و یک مسافرت علمی تبدیل به یک مهاجرت اجتماعی می شود. ممکن است خود این طبیبان جوان اطلاع نداشته باشند اما یکی از علل اصلی آن است که احساس می کنند اگر بازگردند امکان ارتباط مجدد به صفر می رسد و درگیر یا به عبارت بهتر آلوده کارها و مشکلات داخل می شوند و این سفر بی بازگشت به دلایلی که نیاز به بازگفتن ندارند، خسران عظیمی است که در سال های اخیر گسترش بیشتری هم پیدا کرده است و کسی نه آن را می بیند و در نتیجه کسی هم چاره ای برای آن نمی اندیشد! اگرچه در بسیاری از موارد چاره ای هم برای آن وجود ندارد. البته قطع ارتباط با مراکز علمی دنیا دامن پزشکان جوان ایرانی را هم که به خارج می روند، می گیرد. قطع نظر از تصویر فردی از کشوری بدون کارت با جیب های متورم که به خودی خود ناراحت کننده است، به دلیل قطع ارتباط مراکز آموزشی داخل و خارج از کشور و مهم تر از آن تفاوت روش ها و دیدگاه های نظام آموزشی داخل و خارج کشور (که بخشی از آن هم به دلیل همین تحریم هاست)، این جوانان مجبورند تنها از طریق امتحانات سنگین و تلاش های طاقت فرسای فردی لیاقت های خود را به اثبات برسانند و از امکانات موثری نظیر ارتباطات دانشگاهی و ارتباطات نزدیک استادان محروم هستند. در مطالعات بین المللی ای که توسط سازمان ها و موسسات علمی و تحقیقاتی بین المللی به انجام می رسد کشور ما معمولا یکی از بازوهای این تحقیقات نیست! تحریم ها و مشکلات ناشی از آنها و هاله روانی ای که آنها را احاطه کرده بیش از اشکالاتی که در عمل و اجرا ممکن است به دلیل همان تحریم ها داشته باشیم مانع ما بوده اند. در حالی که هرساله یا هرچند سال یک بار رقابتی بین کشورهای مختلف برای میزبانی کنگره های رسمی بین المللی می شود. کشور ما هیچ جایی در این میزبانی و این رقابت ها ندارد. چگونه می توان در کشوری که در تحریم های اقتصادی و بانکی است، میزبان کنگره فدراسیون جهانی مغز و اعصاب بود! پس اصلا کاندیدا نشو و بگذار آن 2 کشور دیگر سر میزبانی دعوا کنند، ویدئوکلیپ تبلیغاتی نشان دهند، موافقت و امکانات دولتی شان را به رخ بکشند، با نمایندگان انجمن های کشورها لابی کنند و گاه حتی نماینده وزارت بهداشت شان را که به همین منظور همراه آنان آمده، مامور کنند سخنرانی کند و... . ما که می فهمیم، آنها نمی فهمند این ارتباطات بین المللی اهمیت ندارد از سوی دیگر تعداد استادان ایرانی که در جوامع بین المللی عضو هیات مدیره یا از officerهای اصلی هستند، انگشت شمار است. به علاوه کنگره ها و انجمن های منطقه ای که قاعدتا ما باید بنیان گذار و اداره کننده اصلی اش باشیم، وجود ندارند. این مقامات و این انجمن ها در جهان امروز بخش قابل توجهی از قدرت را در دست دارند. آنها می توانند ترتیبات شرکت کشورها و بخش ها را در مطالعات بین المللی معلوم کنند، می توانند در مورد بودجه ای که برای مطالعات بین المللی در نظر گرفته شده، اظهارنظر کنند، می توانند به شرکت دستیاران در بورس های بین المللی یاری رسانند، می توانند برای اعضای هیات علمی موقعیت های مناسب آموزشی پدید آورند و از طریق آشنایی نزدیک تر با تکنیک های نگارش مقاله، چاپ مقالات ایرانی را در نشریات معتبر تسریع کنند. بی تردید پس از لغو تحریم ها و برداشته شدن سدهای نرم افزاری آن مثل ممانعت های بانکی و رفع فیلتر موسساتی نظیر آمازون دولت، مردم و به خصوص انجمن های مردم نهاد باید هرچه در توان دارند به کار بندند تا اثرات روانی این تحریم ها نیز زایل شده و جامعه پزشکی کشور در جامعه جهانی پزشکی مثل جامعه پزشکی سایر کشورها ترکیب شود. البته فراموش نباید کرد همه اینها اقداماتی برای درمان بهتر بیماران کشور ماست تا قدر و منزلت بالاتر جامعه پزشکی کشورمان!
*منبع: روزنامه شرق
*گروه اطلاع رسانی**9348**9131
12/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]