واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/سید اسد رجبی
«نبل و الزهرا» در آتش کینه میسوزند/ سکوت مدعیان دروغین حقوق بشر در برابر ظلم
۱۱۰۲ روز پیش بود که اولین بار دو شهر «نبل و الزهرا» در شمال استان حلب سوریه به محاصره نیروهای تکفیری درآمدند و از آن روز مردم این شهر در آتش کینه میسوزد.
خبرگزاری فارس- سید اسد رجبی: کافی است بر روی نقشه در طول جغرافیایی 36 درجه و 22 دقیقه شمالی به سراغ عرض 36 درجه و 59 دقیقه شرقی که برویم به «نبل» میرسیم. نبل در استان حلب در شمال سوریه قرار گرفته است و در سرشماری سال 2004 حدود 23 هزار نفر جمعیت در آن ساکن بودهاند که اکنون مشخص نیست پس از کشتار و محاصرهای این روزها چند نفر از این افراد زنده مانده اند. 22 جولای سال 2012 یعنی 1102 روز قبل تکفیریها و گروههای سلفی به این شهر حمله کرده و سپس این شهر و تمام ساکنان آن را در محاصره خود درآوردند. از آن روز تا کنون همه راههای ارتباطی مردم این منطقه با شهرهای اطراف قطع شده و هر از گاهی اگر کسی از سر دلسوزی بخواهد کیسه آردی به این شهر برساند پاسخش گلوله سربی سلفیهایی خواهد بود که امروز آتش کینه خود را بر سر این مردم روان کردهاند. اما نبل تنها نیست کمی آن سوتر یعنی در طول جغرافیایی 36 درجه و 21 دقیقه شمالی و عرض جغرافیایی 37 درجه شرقی یعنی تنها چند کیلومتر آنطرف تر «الزهراء» قرار گرفته است. الزهرا در سال 2014 و براساس سرشماریها 20 هزار نفر جمعیت داشت که حالا معلوم نیست چند کودک و نوجوان در آن نفس میکشند. از آن روز تا کنون 1102 روز است که نبل و الزهرا گلوله میخورند به جرم آنکه شیعه هستند و پایدار به جرم آنکه نام علی بن ابی طالب در اذانشان برده میشَود. اما همه این ظلمها در سایه بی تفاوتی سازمانهای حقوق بشری رخ میدهد و کشورهای غاصب جهان فراموش کردهاند که در ماده 1 اعلامیه حقوق بشر آمده است: تمام ابنای بشر آزاد زاده شده و در حرمت و حقوق با هم برابرند. عقلانیت و وجدان به آنها ارزانی شده و لازم است تا با یکدیگر برادرانه رفتار کنند. حکام ظلم و جور فراموش کردهاند که در اعلامیهای که خودشان برای حفظ حقوق بشر نوشتهاند آورده بودند هر فردی سزاوار و محق به زندگی، آزادی و امنیت فردی است و هیچ احدی نباید دربردگی یا بندگی نگاه داشته شود. همه این ظالمان فراموش کرده اند که خودشان نوشته بودند هیچکس نمیبایست مورد شکنجه یا بیرحمی و آزار، یا تحت مجازات غیرانسانی و یا رفتاری قرارگیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی گردد حال کجایند که ببیند بیش از 50 هزار زن و کودک و جوان و پیر مورد وحشیانه ترین شکنجه که همان حبس و محاصره است قرار گرفته اند. کجا هستند مدعیان دروغین حقوق بشر که ببینند عدهای با همدستی ایادی ظلم و جور و با پشتیبانی ابرقدرتهای جهان به محاصره دو شهر آنهم به مدت 3 سال مبادرت کردهاند. کجایند که مدعیان حقوق بشر که ببینند عدهای از خدا بی خبر حتی اجازه رسیدن اولین احتیاجات مردم بی گناه نبل و الزهرا را نمیدهند. اما نبل و الزهرا زنده میمانند زیرا مقاومت و پایداری زنده است. انتهای پیام/
94/05/07 - 12:37
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]