واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
اشتغال؛ چالش دولت افغانستان پس از بازگشت مهاجرین به وطن
عدم پرداخت حقوق، از دست دادن بیدلیل کار، ضرب و شتم، توهین و تحقیر از جمله چالشهای دولت وحدت ملی در افغانستان است که بازگشت مهاجرین به وطن آنها را افزایش میدهد.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، پس از روی کار آمدن دولت وحدت ملی و سیاست درهای باز برای بازگشت مهاجرین، اکنون دولت با بحران تازهای بنام ایجاد شغل برای مهاجرین بازگشته به وطن مواجه شده است. در حال حاضر افراد بازگشته در زمینههای مختلف به ویژه در ساختمانسازی مهارت و تخصص ویژهای کسب کردهاند اما متأسفانه این ظرفیت و توانمندی به دلیل عدم حمایت مسئولان بدون بهرهرداری درست، به هدر میرود، همچنان که بازار کار در افغانستان بنابه دلایلی اغلب سیاسی در حالت رکود به سر میبرد. کارگران افغانستانی، نیروی محرک افغانستان «حسین واعظ زاده»کارشناس مسائل اجتماعی افغانستان در گفتوگو با خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، گفت: افغانستانیها توانمندی خوبی برای بازسازی کشور خود دارند اما متأسفانه وجود مسائلی چون ناامنی، فقر، عدم حمایت درست از قشر کارگر و مسائلی از این دست، باعث شده است که از توانایی آنان درست استفاده نشود. وی با بیان این که در اولین سالهای دولت کرزی که زمینه بازسازی و نوسازی بیشتر فراهم بود و افغانستانیها توانستند به خوبی از فرصتها استفاده کنند، گفت: رونقی که امروز در بازسازی شاهد آن هستیم، حاصل تلاش همان سالها است. این جامعه شناس افغانستانی در ادامه افزود: ملتهای مختلف همواره بر صداقت و پشتکار کارگران افغانستان اعتراف کردهاند. چالش کار افراد زیر 18 سال در افغانستان در حالی که قانون کار افغانستان، کار در مشاغل پر خطر را برای افراد زیر 18 سال ممنوع کرده است اما بر اساس آخرین تحقیقات منتشر شده در رسانههای این کشور حدود 60 هزار کودک در مشاغل سخت چون کارگاههای آجرپزی مشغول به فعالیت هستند. در همین حال، هزاران کودک دیگر در سایر بخشها مانند ساختمانسازی مشغول کارهای سخت هستند، کارهایی که علاوه بر آسیبپذیری جسمی، سبب بازماندن آنان از تحصیل میشود. کارگرانی که در هفته 100 ساعت کار میکنند ماده 30 قانون کار افغانستان، ساعت کار را به صورت متوسط در یک هفته 40 ساعت تعیین کرده اما کارگران افغانستان مجبور هستند، برای به دست آوردن دستمزد بیشتر، هر هفته نزدیک به 100 ساعت کار کنند. «محمد» از کارگران افغانستانی به خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس ، گفت: من به صورت متوسط روزانه 300 افغانی معادل شش دلار دستمزد میگیرم، اما به دلیل پائین بودن دستمزد باید 2 برابر کار کنم تا زندگیم تأمین شود. با این حال، بیشتر کارگران روزهای تعطیل را در محل کار سپری میکنند و کار فرمایان کمتر به آنان اجازه مرخصی میدهند. بر اساس ماده 46 قانون کار افغانستان، سالانه 20 روز تعطیلی با حقوق، برای کارگران پیشبینی شده است. فقدان مصونیت شغلی برای کارگران کارگران افغانستانی همواره از بدرفتاری کارفرمایان خود شکایت دارند، مواردی چون عدم پرداخت حقوق، از دست دادن بیدلیل کار، ضرب و شتم، توهین و تحقیر نمونهای از بیتوجهی به کارگران در افغانستان است. «کرامالدین» یکی دیگر از کارگران افغانستانی، گفت: بارها اتفاق افتاده که کارفرمایان، ضمن آن که کارگر را بی دلیل از محل کار اخراج میکنند از پرداخت دستمزد خودداری کرده و وی را تحقیر میکنند. این در حالی است که رئیس جمهور افغانستان چندی پیش گفت: علاوه بر کارگران، کارمندان دولت افغانستان هم مصونیت شغلی ندارند و ممکن است بنا به خواست وزیر، معاون و رئیس اداره به راحتی بر کنار شوند. مشکلات فرهنگی کارگران واعظ زاده، عدم درک صحیح کارفرمایان از کارگران را از مشکلات جدی فرا روی کارگران دانست و گفت: کارفرمایان فکر میکنند که با پرداخت حقوق ارباب مطلق آنان هستند. این کارشناس مسائل اجتماعی تصریح کرد: کارگران در نگاه عموم مردم حقیر هستند و به همین دلیل با کلمات زشت مورد خطاب قرار میگیرند. انتهای پیام/
94/05/06 - 16:31
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]