تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837169683
جنون قبل از سفر
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روزنامه خندان جنون قبل از سفر طنز در روزنامه های کشور کم پیدا می شود و این یعنی روزنامه ها کم لبخند می‌زنند و آنها که روزنامه می‌خوانند هم به تبعیت از رسانه محبوب شان کمتر می خندند. حکمت ستون روزنامه خندان، در این است که طنز همه روزنامه های کشور را جمع کنیم و در جام جم آنلاین برسانیم به دست تان تا هر صبح، دستکم در اینترنت گردی روزانه، لبخندی روی لب تان بنشیند.
جام جم : برندهای خارجی بروند توی صف! از قدیم گفتند آدم کور از خدا چی می خواهد؟... دو چشم بینا. و حالا اگر از هر آدم عاقلی، مثلا حقیر، سوال شود که بعد از توافق هسته ای ایران با کشورهای 1+5 و احتمال برطرف شدن همه تحریم ها، شرکت های تجاری و اقتصادی اروپایی از خدا چه می خواهند؟ سریعا عرض می شود که: بازار مصرف!
فلذاست که این روزها اگر سری به سایت ها و صفحات اینترنتی و تبلیغی شرکت های معروف و برندهای اقتصادی دنیا بزنید؛ ملاحظه می کنید که به محض استشمام بوی رفع تحریم ها از ایران، برای حضور در بازار اقتصادی ایران اعلام آمادگی کرده اند تا در مملکت ما شعبه بزنند و محصولات خود را در بازارهای ما آب کنند. بازارهایی که سال ها با انواع جنس چینی تا حد نوع بنجل آن، پر شده بود و کم کم داشتیم به «ته چین» داخل قابلمه مان هم مشکوک می شدیم که مبادا از چین آب بخورد.
الان از شرکت های هواپیمایی دنیا گرفته تا خودرو و تلفن همراه و نوشابه و موز زیپ دار و بادمجان سفید و لواشک آلمانی، همه به صف شده اند تا در صورت بازشدن درهای بازار اقتصاد ایران، به سمت ما سرازیر شوند.
همسایه ما دیشب رفته بود کلی کباب ترکی و فلافل خریده و خورده بود؛ از ترس این که شاید مک دونالد جایگزین آن شود.
حالا مساله اینجاست که مدیران اقتصادی ایران چه کار باید بکنند که به نحو احسن از این فرصت طلایی به نفع کشور و اعتلای اقتصادی آن استفاده کنند.
نه می شود درهای بازار ایران را به روی برندهای خارجی بست که شست پایشان لای در گیر کند؛ و نه هم باید آن قدر درها را باز کرد که از جا کنده شود و لولاهایش درآید. در بازارهای ما باز است، حیای شرکت های برند خارجی کجا رفته؟!....
خدا را شکر، گویا که برخی از مدیران و مسئولان اقتصادی ما خودشان گوشی دستشان هست و دستپاچه نشدند.
خیلی با آرامش حرف های قشنگی زدند. مثلا آقای یحیی آل اسحاق، مدیر اسبق اتاق بازرگانی در همین رابطه، حرف های خوبی زده اند.
حرف های یک مدیر: «نباید از ورود برندهای خارجی به بازار ایران دچار خوشحالی و خوش بینی مفرط شویم، بلکه باید با این حضور، عاقلانه و با برنامه برخورد کرد.
باید با آنها مشارکت اقتصادی کرد که از این طریق آنها در ایران سرمایه گذاری کنند؛ نه این که صرفا بگویند این کالاهای ما را بخرید و سپس خداحافظ شما....!»
ملاحظه فرمودید؟.... ما یک همچین مسئولان اسبق اقتصادی گوش به زنگی داریم؛ تا چه رسد به مدیران اقتصادی سابق و زمان حال که بگویی ف، دربست تا فرحزاد رفتند.
بسته پیشنهادی: هرچند که خود مسئولان و مدیران اقتصادی مملکت بحمدالله حواسشان هست و نیازی به مشورت گرفتن از امثال ما به عنوان مشاور نیستند؛ اما از آنجا که ما فراتر از منافع میلی، به منافع ملی هم فکر می کنیم؛ در راستای برخورد مناسب با برندهای خارجی اقتصادی برای ورود به ایران هم عرایض معقولی داریم که عرض می کنیم: 1ـ ورود ملایم: یک دفعه وارد ایران نشوند. بازار ما طاقت این همه برند غیرچینی را ندارد و دچار شوک می شود. خیلی آرام و آهسته قدم رنجه نمایند.
بلاتشبیه همان طور که چینی ها از در و دیوار وارد بازارهای ما شدند و تا تمامی سوراخ و سمبه های زندگی شخصی ما نفوذ کردند. فلذا؛ به سراغ من اگر می آیید/ نرم و آهسته بیایید/ مبادا که ترک بردارد «چینی» نازک تن هایی من! 2ـ گرفتن مشارکت: همان طور که مسئولان ما اشاره کردند؛ نباید مملکت ما فقط بازار خرید و مصرف محصولات برند خارجی شود و باز ما همچنان در مقام مصرف کننده صرف، حرف اول را بزنیم.
باید از تجربه و توانایی آنها کمال استفاده را به عمل آوریم و با آنها در ساخت محصولات برند، مشارکت فعال کنیم.
چرا ما فقط باید فلافل درست کنیم؛ خب اصول و فرمول و طرز تهیه خوراکی های مک دونالد را هم یاد بگیریم که کم کم خودمان شعبه های خودجوش مک دونالد را افتتاح کنیم. فوقش با اندکی جرح و تعدیل در نام؛ مثلا بشود: مش دونالد! 3ـ رعایت صف: چون الان پشت دروازه های بازار ایران شلوغ است و احتمالا در ماه ها و روزهای آینده، برندهای خارجی برای ورود به ایران از سر و کول هم بالا خواهند رفت؛ پیشنهاد می شود که هرکس نظم داخل صف را رعایت کرد و صف را به هم نزد، زودتر وارد بازار ایران شود. اگر هم بنا به هر دلیلی نخواستند وارد شوند؛ محبت کرده صف را به هم نزنند.
اینها روی بهبود روابط اثر دارد. بخصوص حالا که بوی بهبود ز اوضاع جهان می شنوم.
(نگارنده جوراب های خود را شسته و آویزان کرده است. پس کسی تشویش اذهان عمومی نفرماید. ما خودمان دفع دخل مقدر می کنیم، به چه توپی!) سیاست روز : کار و زندگی خودمان را ول کنیم و... نقطه چین زیر را پر کنید.
برادر حسینیان - نماینده مجلس - : ما ... هستیم، قبول. اجازه دهید نظر خودمان را بدهیم.
الف) دلواپس
ب) بچه های شلوغ کنی
ج) اکثریت سابق
د) اقلیت معصومه ابتکار: هر ایرانی در هر جا که هست، هر حرکتی را که می تواند برای حفظ جنگل ها انجام دهد.
شما کدام یک از روش های زیر را "حرکت" مناسبی برای حفظ جنگل ها می دانید؟
الف) شب ها زود بخوابیم و قبل از خواب مسواک بزنیم و از عملکرد سازمان محیط زیست تعریف کنیم.
ب) به پدر و مادر خود نیکی و احسان کرده و از عملکرد سازمان محیط زیست تعریف کنیم.
ج) به گنجشک های بی جا و مکان آب و دانه بدهیم و از عملکرد سازمان محیط زیست حمایت کنیم.
د) کار و زندگی خودمان را ول کنیم و فقط از عملکرد سازمان محیط زیست حمایت کنیم. بهرام بیرانوند - نماینده بروجرد - : برای تجلیل از توافق مراسم عروسی برگزار نکنید.
به نظر شما به جای مراسم "عروسی" باید کدام یک از مراسم های دیگر برگزار شود؟
الف) مراسم شش به اضافه یک (هفتم سابق)
ب) مراسم دلواپس سوران
ج) مراسم ظریف کشون
د) مراسم رقص برره ای قانون: جنون قبل از سفر 28 جولای 1750 میلادی، یوهان سباستین باخ، آهنگساز و موسیقیدان شهیر آلمانی در بستر بیماری افتاده؛ شاگردان و مریدانش دور تخت او حلقه زده اند. پزشک دارویی به حلق او می ریزد که او را به هوش می آورد. باخ: «باخیلیتیای عشقولی، بغ بغو کنید باخ ببینه...» شاگردان چهارشاخ مانده اند! پزشک یواشکی از پشت سر با حرکات دست اشاره می کند که یعنی «بنده خدا دچار جنون قبل از مرگ شده، حرفش را گوش کنید.» مریدان شروع می کنند به بغ بغو کردن. باخ دوباره ازحال می رود. شاگردان از پزشک خواهش می کنند دوباره از آن دارو در حلقش بریزد. باخ چشم باز می کند و می گوید: «بچه ها یه آهنگ ساختم... شعرش اینه... این حق مسلم ماس... خلیج مسلح ماس...» شاگردانش به گریه می افتند. باخ دوباره شات داون می شود. شاگردان خواهش می کنند دکتر دوباره کاری کند و باز باخ به حرف می آید و می گوید: «بچه ها می خوام مرد سال فوتبال آسیا بشم...» دوباره چشمش را می بندد. پزشک تا می آید به او دارو بدهد یکی از شاگردانش می گوید: «بیخیال دکتر، بیخیال. می ترسم این بار بلند شه بگه من شجریانم!» و بدین سان شد که روحش شاد شد! قانون : جایی برای بنجل ها نیست این داستان حقیقی یا دروغ است؟
شما حدس بزنید.
- ایران بازار کالاهای خارجی بنجل می شود.
حالا لحظه حقیقت فرا رسیده.
«دروغ»
این داستان بنجل حقیقت ندارد. معاون اول رئیس جمهور گفت: ایران بازار کالاهای خارجی بنجل نمی شود. (ایران)
پ.ن: گاهی آدم احساس می کند برخی روزنامه ها و خبرگزاری ها یکسری نقل قول ها را به هم می چسبانند که از تویش تیتر دربیاید، چون بعضی چیزها بدیهیات است و خیلی بعید به نظر می رسد که واقعا گفته شده باشد. مثل همین فرموده معاون اول رئیس جمهور که ایران بازار کالاهای بنجل خارجی نمی شود. خب اینکه گفتن ندارد. کی تاحالا ما بازار کالاهای خارجی بنجل بوده ایم؟ ما همیشه بازار کالاهای چینی بوده ایم.
اصلا فرض بگیریم کالای خارجی بنجل، به هر طریقی وارد کشور شد. آن وقت فکر می کنید چه اتفاقی می افتد؟ من برای حفظ شدن وقت ارزشمند شما هموطنان کشور عزیزمان ایران، فکرش را کرده ام. شما به خودتان زحمت ندهید. در صورت ورود کالای خارجی بنجل به کشور، دو بازخورد محتمل است:
یک اینکه خود مردم با نخریدن این کالاها بازارش را کساد خواهند کرد و در نتیجه واردکننده مدنظر ورشکست می شود. دلیلش هم این است که ما اصولا به کالاهای با کیفیت جهانی، یک، عالی و هیچ بشری عادت کرده ایم و اصلا دست مان به غیر از این نمی رود.
سطح کیفی زندگی ما، به خصوص پس از توافق آن قدر بالا رفته، آن هم نه یک ذره، نه دو ذره، قشنگ بالا بالا رفته، که اگر هم به صورت اتفاقی یک جنس بنجل وارد زندگی مان شود، به صورت خودجوش از دور خارج می شود.
دومین اتفاق هم این است که اصلا در بازار جا برای کالاهای بنجل خارجی پیدا نمی شود و آنها به راحتی پس زده می شوند. چون آن قدر جنس بنجل داخلی و چینی همچنان روی دست صاحبان کالا و عرضه کنندگان آن مانده که تا آب شود و گوساله گاو شود، همان مدت مدنظر آقای کِری گذشته است.
در هر صورت پیشنهاد ما به مسئولان وارداتی کشور این است که بگذارند اصلا این کالاهای بنجل به کشور وارد شوند و با مواجهه سرد مردم، خودشان متحول شده و به راه راست هدایت شوند.
راستش را بخواهید چیزی که مدنظرم بود را گفته ام اما هنوز صد کلمه دیگر تا پر شدن ستونم باقی است. خب شما بگویید؛ چه خبر؟ چه کارها می کنید؟ روزهای بعد از توافق خود در ایام تابستان را چگونه می گذرانید؟ کالاهای خارجی غیر بنجل تان را از کدام فروشگاه ها خریداری می کنید؟ چون حالا که جمع بی ریاست باید بگویم که مدتی است می خواهم یک کفش کتانی کانورس بخرم، اما به دو دلیل هنوز موفق به خریداری اش نشده ام. یک، خوش قولی کارفرمایان مطبوعاتی کشور عزیزمان ایران در پرداخت و دو، نیافتن کانورس فروشی درست و حسابی. نه که فکر کنید همه بنجل می فروشند ها نه، سلیقه من نیست! کیهان: ماستمالی! گفت: وزیر دادگستری گفته است سفر فابیوس وزیر خارجه فرانسه به کشورمان می تواند به معنای عذرخواهی از ایران باشد!
گفتم: ولی فابیوس که چنین حرفی را نزده و چنین نظری ندارد!
گفت: چه عرض کنم؟! فابیوس علاوه بر آنهمه کینه توزی که در جریان مذاکرات هسته ای علیه کشورمان روا داشته، با اسرائیل هم در ضدیت علیه ایران همراهی مستقیم کرده است و عامل فروش خون های آلوده به ایدز به ایران نیز هست و تاکنون کمترین ابراز پشیمانی هم نکرده است.
گفتم: آقای وزیر دادگستری اظهارنظر وزیر انرژی آلمان که گفته بود، ایران باید اسرائیل را به رسمیت بشناسد را هم مخدوش دانسته است!
گفت: این دیگر چه جور حساب و کتاب کردنی است؟!
گفتم: چه عرض کنم؟! شخصی یک کیسه گندم را به پسرش سپرد تا برای آرد کردن به آسیاب ببرد ولی پسر در فاصله ای که منتظر نوبتش بود، با عده ای قمار کرده و کیسه گندم را باخت و برای اینکه توبیخ نشود، همانجا ماند و به خانه نرفت. پدر که نگران شده بود به سراغ او رفت و پسر را دید که گوشه ای نشسته و نان و ماست می خورد. پرسید کیسه گندم چه شد؟ پسر گفت؛ سیل آمد و کیسه گندم را با خودش برد. پدر با عصبانیت کاسه ماست را بر سر او ریخت و پسر در حالی که ماست را به چهره می کشید گفت؛ خدا را شکر که هم حساب پس دادم و هم رو سفید شدم!
سه شنبه 6 مرداد 1394 ساعت 11:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
سیاسی
پربازدیدترینها