تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820640240
شور عکاسی را درآورده‌ایم + عکس
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: شور عکاسی را درآورده‌ایم + عکس
کوین کارتر 22 سال پیش یک تصمیم گرفت و یک سال بعد تاوان آن را داد. او از هواپیمای امدادرسان سازمان ملل پیاده شد و پا بر سرزمین قحطی‌زده سودان گذاشت؛ سرزمینی که مردمش در سال 1993 برای زنده ماندن می‌جنگیدند.
به گزارش نامه نیوز ، کوین در یکی از روزهای مارس آن سال رودرروی سرنوشت سازترین لحظه زندگی اش ایستاد؛ جایی که مرگ دور اندام دخترکی سیاه و پوست به استخوان چسبیده در پرواز بود و از بوی این مرگ عن قریب، لاشخوری به هوس افتاده بود.لاشخور در کمین بود و دخترک به جان آمده از گرسنگی، به نشانه تسلیم زانو زد و کوین فریم به فریم از این صحنه عکاسی کرد و شاید حتی از روح نامرئی به پرواز درآمده سوژه اش. نیویورک تایمز در همان ماه این عکس را منتشر کرد و چشم جهانیان را به سمت سرزمین قحطی زده سودان چرخاند و چند ماه بعد جایزه مهم پولیتزر به کوین تقدیم شد؛ به پاس شکار لحظه ها.اما او هیچ وقت خودش را نبخشید . مشکل کوین با خودش بود؛ چراکه در روزی که قدرت داشت بی تفاوت از کنار یک زندگی گذشت، حسی که عاقبت به خودکشی اش منجر شد. حسی که بخش عمده آن از فشار افکار عمومی ناشی می شد، بویژه از مقاله نشریه سنت پترزبورگ تایمز که گرچه به کنایه، کوین را به علت موقعیت شناسی اش ستود، ولی او را لاشخور آن صحنه نیز نامید؛ همچو همزاد آن لاشخور سیاه آفریقایی.
قصه کوین سال هاست تمام شده، اما داستان عکس هایی که اخلاق را به چالش می کشد تازه آغاز شده، عکس هایی که عکاسان آن حتما مثل کوین حرفه ای نیستند بلکه مردم کوچه و بازارند که به لطف پیشرفت فناوری با فشار یک دکمه، صحنه ها را ثبت می کنند. دختران دانشجویی که زمستان پارسال در دریاچه یخ زده شورابیل جان باختند طعمه همین دوربین ها شدند که اگر آن آدم دوربین به دست، دستی می جنباند و از خیر عکاسی و فیلمبرداری می گذشت، شاید قربانیان زنده می ماندند.اما با وجود این تجربیات تلخ، تب عکاسی هنوز در جامعه ما تند است و اگر تا دیروز آدم های زنده یا در حال مرگ را سوژه می کرد، در ورژنی جدید روی اجساد زوم کرده است. عکس های چند دانشجوی پزشکی با اجساد تشریح شده و تکه پاره چند روزی است در شبکه های اجتماعی جزو پربازدیدهاست؛ یک مشت عکس مشمئزکننده از اجساد تغییر رنگ داده و در جنگ با فرآیند تجزیه، خشک شده، کج و کوله، سیاه.دیگر شورش درآمده، بعضی از ما برای دیده شدن دست به چه کارها که نمی زنیم. بعضی از ما چقدر افراط می کنیم، حتما می خواهیم متمایز باشیم و کاری خارق عادت بکنیم یا به همه بگوییم ما آدم های مهمی هستیم، نترسیم، دل و جگر داریم . ولی راه را چه بد می رویم و چقدر معنی هر شهروند، یک گزارشگر را غلط می فهمیم. بسیاری از سوژه هایی که ما ثبتش می کنیم آن سوی مرز اخلاق است که خیلی از ما راحت این مرز را می شکنیم، بعضی از ما چقدر خوب شور هر چیزی را درمی آوریم.
منبع: جام جم آنلاین
۰۵ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها