تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 20 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام حسن مجتبی (ع):خردمند به کسى که از او نصیحت مى خواهد، خیانت نمى کند.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1814711425




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

همکاری کتابخانه ملی ایران با کتابخانه عمومی «کابل»


واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
همکاری کتابخانه ملی ایران با کتابخانه عمومی «کابل»
کتابخانه ملی ایران در سال 2003 پس از حکومت طالبان دوره‌های آموزش کتابداری برای تعدادی از کارمندان کتابخانه عمومی کابل برگزار کرد و علاوه بر آن کارشناسانی نیز به کابل اعزام شدند.

خبرگزاری فارس: همکاری کتابخانه ملی ایران با کتابخانه عمومی «کابل»



به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، کتابخانه عمومی کابل که به عقیده برخی حکم کتابخانه ملی افغانستان را دارد، در سال 1345 تاسیس شده و در حال حاضر 70 هزار جلد کتاب دارد. این کتابخانه در قلب شهر کابل قرار دارد و محل رجوع بسیاری از کسانی است که در پی کتاب و کتابخوانی هستند. متاسفانه شرایط این کتابخانه در وضعیت مساعدی نیست و مشکلات زیادی باعث شده است که تعداد مراجعان آن کاهش یابد. شبکه‌ تحلیلگران افغانستان با تهیه گزارشی در این زمینه این مشکلات را بر شمرده است که در قسمت نخست به برخی از آنان اشاره شد. قسمت دوم این گزارش به شرح زیر است. طبقه‌ رو به رشد جوانان تحصیل‌کرده افغانستان به خدمات بهتر کتابخانه‌ای نیاز شدیدی دارند. بر اساس اطلاعات وزارت آموزش عالی، نزدیک به 30 هزار نفر در سال 1393 از دانشگاه‌های دولتی و خصوصی فارغ‌التحصیل شده اند. در سال 1394 حدود 55 هزار نفر در موسسات آموزش عالی ثبت نام کرده‌اند. سالانه هزاران تن به متقاضیان آزمون کنکور اضافه می‌شوند و تنها امسال 300 هزار نفر در این آزمون ثبت‌نام کرده‌اند. به گفته کتابداران این کتابخانه، بیشتر بازدیدکنندگان دانشجویانی هستند که به منظور جستجوی اطلاعات لازم برای پایان‌نامه‌های تحصیلی و یا سایر تحقیقات خود به کتابخانه مراجعه می‌کنند. هر چند ممکن این سوال مطرح شود که آیا ارائه کتاب‌های آکادمیک شامل وظایف کتابخانه‌های عمومی می‌شود یا خیر، اما به دلیل این که کتابخانه‌های مربوط به موسسات آموزش عالی غالباً فاقد این توانایی هستند، چاره‌ دیگری باقی نیست. کتابدار تالار مطالعه می‌گوید: «حدود 200 تا 250 عنوان کتاب را بازدیدکنندگان به طور مکرر مطالبه می‌کنند که موجود نیست. این کتاب‌ها در حوزه مهندسی،‌ تجارت،‌ سیاست و اقتصاد هستند.» یکی از دانشجویانی که برای جستجوی منبعی در مورد صلح‌ در افغانستان به کتابخانه مراجعه کرده است، می‌گوید: «به جز چند تا شعر، هیچ منبعی در مورد صلح وجود ندارد.» وی می‌گوید که می‌داند صدها کتاب و گزارش در مورد صلح‌ نوشته شده اما کتابخانه عمومی کابل هیچ یک از آن‌ها را ندارد. این گونه تجربه بازدیدکنندگان باعث می‌شود که آنان در همان بار نخست نخست ناامید شده و دوباره به کتابخانه مراجعه نکنند. فقدان راهنما در کتابخانه مسئله دیگری که باعث دلسردی بازدیدکنندگان می‌شود، نبود راهنما برای یافتن کتاب‌های مورد نظر است. دسترسی به اینترنت در کتابخانه وجود ندارد و هیچ نوع خدمات آنلاین نیز ارائه نمی‌شود. بازدیدکنندگان مجبور هستند که از کارت‌ کاتالوگ برای یافتن کتاب مورد نظر خود استفاده کنند. در طبقه اول، روبروی درب ورودی، 30 صندوق وجود دارد که در آنها کارت‌هایی با مشخصاتی چون نام، نویسنده و ناشر کتاب به ترتیب الفبا وجود دارد. راه دیگر برای پیدا کردن کتاب این است که از کتابداران درخواست کمک شود و آنها با استفاده از حافظه خود ‌می‌گویند چه کتابی دارند و در کجا هست. اگر بازدیدکننده‌ای خوش‌شانس باشد، کتابدار می‌تواند موقعیت کتاب درخواست شده را بیابد. اما آنها در اکثر اوقات می‌گویند: «با عرض معذرت، ما این کتاب را نداریم.». برخلاف اکثر کتابخانه‌ها غربی، در کتابخانه عمومی کابل معمولا به بازدید کننده اجازه نمی‌دهند در میان کتاب‌ها بگردد و آنها را ببیند.  کمک کتابخانه ملی ایران مشکل دیگر نبود کارمندان فنی و ماهر در میان61 کارمند کتابخانه کابل است که هیچ یک آموزش فنی کتابداری ندیده‌اند. رئیس کتابخانه کابل که در عین حال رئیس کتابخانه‌های عمومی افغانستان نیز است و توسط وزارت اطلاعات و فرهنگ به این سمت منصوب می‌شود نیز آموزش‌های فنی در مورد کتابداری ندارد. هیچ یک از 3 رئیس کتابخانه‌های عمومی افغانستان در دهه گذشته تحصیلات کتابداری نداشتند. در سال‌های2002 و 2003 کتابخانه ملی ایران تلاش کرد به کتابخانه عمومی کابل کمک کند. تعدادی از کارمندان کتابخانه عمومی کابل دوره‌های آموزشی 2 هفته‌ای را در ایران گذراندند اما آنچنان که «رویس ویلز»، کارشناس کتابخانه با تجربیاتی از افغانستان می‌گوید، دوره‌های آموزشی کوتاه مدت نمی‌تواند دانش لازم برای کارمندان فراهم آورد. ویلزدر تحقیق خود برای شبکه تحلیل‌گران می‌نویسد: مدت زمانی که برای آموزش کتابدار یک کتابخانه علمی ضروری است دو سال پس از تحصیلات رسمی درمقطع لیسانس و یا فوق‌لیسانس می‌باشد. از این رو آموزش مدیریت کتابخانه در مدت یک هفته ممکن نیست و نمی شود از آنها انتظار داشت که بدون حمایت به طور مستقل کار کنند. همچنان کارمندانی از کتابخانه ملی ایران برای آموزش‌های عملی به کابل آمدند، اما یکی از کتابداران کتابخانه عمومی کابل می‌گوید رئیس وقت کتابخانه فکر کرد که از نظر سیاسی اتکا به ایران درست نیست. وی می‌گوید در نتیجه رئیس کتابخانه با آنها برخورد مناسبی انجام نداد و ایرانی‌ها دیگر به کابل بازنگشتند. در افغانستان هیچ موسسه آموزشی که مدیریت کتابخانه‌ها را تدریس کند، وجود ندارد. هرچند وحید وفا، مدیر اجرایی مرکز افغانستان‌شناسی در دانشگاه کابل و ریبکا میلر و رئیس کتابخانه دانشگاه آمریکایی می‌گوید که آنان بارها تلاش کرده‌اند تا مقامات دانشگاه کابل را به ایجاد این رشته تحصیلی متقاعد کنند و هیچ ثمری نداشته است. میزان اعضا یک‌دهم شده است کارمندان کتابخانه عمومی برای کاری که انجام نداده‌اند، حقوق دریافت می‌کنند. به همین دلیل برخی از کارمندان کتابخانه از فرصت استفاده کرده و برای دانشجویان مقطع لیسانس پایان نامه می‌نویسند. نویسنده در جریان تحقیق گفت‌وگوی یک دانشجو و کتابدار را شنید که در مورد هزینه نوشتن پایان نامه بحث می‌کردند. کتابدار به دانشجو گفت: «قیمت‌ها از پنج هزار افغانی شروع شده و به ازای هر منبع هزار افغانی اضافه خواهد شد.» آنها به قیمت ده هزار افغانی برای نوشتن پایان نامه (توسط کتابدار) توافق کردند. به همین دلایل کتابخانه عمومی کابل به مکان ساکتی مبدل شده است. تعداد اندکی از شهروندان کابل به این کتابخانه می‌آیند. در بهترین وضعیت روزانه 100 تا 150 نفر از کتابخانه بازدید می‌کنند و در زمستان‌ها که دانشگاه‌ها و مدارس تعطیل هستند، تعداد بازدیدکنندگان بسیار اندک می‌شود که در مجموع کتابخانه عمومی کابل تنها ‍1375 نفر عضو دارد. نکته جالب دیگر این است که در سال 1356 در حالی که کابل بیش از 500 هزار نفر جمعیت داشت (امروز بیش از پنج میلیون جمعیت دارد) تعداد اعضای کتابخانه ده برابر بیشتر از حال بود. در آن زمان این کتابخانه 14 هزار عضو داشت. میزان بی‌سوادی در آن زمان بسیار بیشتر از امروز (البته نه در شهر کابل) یعنی در حدود 95 درصد بود.  این امر نشان می‌دهد که جنگ‌های داخلی و طالبان نه تنها ساختمان فیزیکی کتابخانه را، بلکه فرهنگ کتاب‌خوانی را نیز از بین برده است. در شرایط کنونی دولت فاقد برنامه‌ای برای ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی و تحقیق در مدارس و دانشگاه‌ها است. انتهای پیام

94/05/04 - 12:53





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن