تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833172828
صنایع غرب بندرعباس و سهم مردم - خلیل تنیده*
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: صنایع غرب بندرعباس و سهم مردم - خلیل تنیده* بندرعباس - ایرنا - وقتی صنعتی به منطقه ای وارد می شود، مردم آن را به عنوان عامل توسعه و تحول می دانند و انتظار دارند خواسته های آنان در این موارد برآورده شود و چهره منطقه را تغییر دهد مثل موردی که ذوب آهن اصفهان باعث آن شد.
در نگاه اول و هدف اصلی از ایجاد صنایع با آن همه مسائل زیست محیطی و مشکلات پیرامونی آن،نقش سازنده در زندگی مردم و توسعه وعمران شهر است و انتظار می رود به گونه ای نباشد که صنایع از زیرساخت ها مثل راه ، فرودگاه ، راه آهن وخدمات شهری به نفع خود استفاده کنند و سودی به مردم نرسانند.
قصه صنایع غرب بندرعباس گویا بیانگر مصداق تافته های جدا بافته است.
پالایشگاه نفت، آلومینیوم، فولاد و بنادر ودریانوردی و حتی گمرک از تمام امکانات شهربندرعباس استفاده می کنند ولی خدمات آنها برای مردم معلوم و ملموس نیست.
در بعضی از شهرهای کشور یک خودرو بزرگ وقتی از آن شهر عبور می کند عوارض عبور دریافت می کنند ولی در استان هرمزگان تمام کالاهای اساسی وغیر اساسی کشور که مربوط به برخی از صنایع است، هنوز وارد این استان نشده، سهم شان به گروه های خاص فروخته می شود.
انگار فقط آمده اند از زمین وفضای هرمزگان برای استان دیگری استفاده کنند و ظاهرا بیشتر دست اندرکاران وگردانندگان آن هم از همان استان خاص هستند و تنها چیزی که عاید مردم هرمزگان شده مشاغل کارگری پایین در قالب پیمانکاری، آلودگی زیست محیطی از قبیل هوا و آب وغیره است.
برخی از این شرکت ها مثل یک شرکت نفتی که در حال تکمیل است و پالایشگاه نفت تا پیش از بهره برداری، بهره فراوانی از نیروی کارگری تا نگهبانی از مردم استان هرمزگان بردند اما همینکه ساخته شدند کم کم نیروهای جدید تحت عنوان نیروهای آموزش دیده وارد شدند و دست جوانان استان هرمزگان از این تسهیلات و خوان نعمت کوتاه شد و مردم هرچه اعتراض کردند به جایی نرسیدند.
با توجه به وجود صنایع بزرگ مثل نفت و گاز بایستی رشته های تحصیلی دانشگاهی و حتی فنی و حرفه ای متناسب با نیاز این واحدهای اقتصادی آموزش داده شود که مدیران به این بهانه نیرو را درجای دیگر آموزش ندهند وسپس به هنگام فعالیت رسمی مشغول بکار کنند.
اینها بخشی از مشکلات این صنایع است واین سوال پیش می آید که چگونه یک شرکت دولتی به یکباره سهم آن فروخته شده در حالی که دراین استان بسر می برد ومردم استان حتی نیروهای کارگر شاغل دراین صنایع هیچ اطلاعی پیدا نکرده اند؟
حالا متولیان در برابر خواسته های مردم مقاومت می کنند و می گویند شرکت فروخته شده است.
این چیزی نیست که مردم به زبان می آورند حتی مسوولان ازجمله استاندار هرمزگان وامام جمعه بندرعباس بارها خواستار شفاف سازی کارکرد این صنایع برای مردم شده اند و گفته اند که مردم استان از این صنایع هیچ گونه نفعی نمی برند ولی تاکنون مسوولان این شرکت ها حتی به خود اجازه نداده اند جواب این سوالات را بدهند.
یکی ازاین ابهام ها مسوولیت های دراز مدت مدیران این صنایع دولتی است که در برخی موارد سه تا چهار دولت عوض شده و مسوولان شرکت ها و صنایع همچنان بر مسند قدرت باقی مانده اند و هیچ برنامه ای برای همکاری وهمراهی برای اشتغال نیروهای محلی وهمچنین توسعه استان هرمزگان ندارند.
برخی ازاین افراد بیش از یک دهه بر این مناصب مدیریتی تکیه زده اند و اجازه نداده اند از مدیران محلی استان هرمزگان به عضویت این شرکت های درآمدزا دربیایند وبتوانند به خواسته های مردم توجه کنند و تمام فکر وذکر این مدیران ، تامین خواسته های مدیران بالایی خود بوده است.
در مواردی در مورد صنایع غرب هرمزگان به حدی غلفت شده که بعد از اینکه مدیران با مشکلات مالی مواجه می شوند برکنار می شوند و تا آن لحظه سیستم طوری طراحی شده که موضوع در این مدت گزارش نشده است.
مردم استان هرمزگان انتظار دارند اکنون که دوسال از عمر دولت تدبیر وامید گذشته فکر اساسی به حال مدیریت این صنایع درغرب این استان شود.
استان هرمزگان با داشتن اینهمه صنایع درآمد زا نباید در زمینه آب، برق ، زیرساختهایی مثل راه و آزاد راه و فضای فرهنگی از جمله مدرسه ومسجد مشکل داشته باشد و کار به جایی برسد که امروز مسجد جامع بندرعباس که به عنوان یک نماد فرهنگی ومذهبی مطرح است برای تکمیل نیازمند450میلیارد ریال اعتبار و کارش لنگ باشد و از این صنایع حرکتی و انتظاری نباشد .
بطور معمول مردم در کارهای عام المنفعه مشارکت می کنند اما برخی از هزینه ها از عهده یک خیر و دوخیر و حتی 10 خیرخارج است ونیازمند ساز و کار همکاری وحمایت شرکت های بزرگ مثل پالایشگاه نفت، فولاد ، آلومینیوم ، سیمان، بنادر و دریانوردی وگمرک است که سالانه سودهای خوبی بدست می آورند ولی سهم خود را برای توسعه استان نمی پردازند.
مردم می گویند چنین صنایعی دراستانهایی مثل اصفهان باعث آبادانی آن استان شده اما در استان هرمزگان چنین اتفاقی رخ نداده وهمچنان مدیران این صنایع از زیربار این واقعیت شانه خالی می کنند که این صنایع درآمدهای سرشاری دارند و درجای دیگر صرف می شود.
غصه مردم تنها به این صنایع برنمی گردد در زمینه مناطق آزاد کیش و قشم ، مناطق ویژه نفتی و اقتصادی مثل لاوان ، خلیج فارس و غیره هم مردم استان هرمزگان جز مشاغل کارگری آن هم به صورت پیمانکاری هیچ سهم ونقشی ندارند و این مناطق سهم وسود سالانه خود را به استان نمی پردازند.
امروز بیشترین مشکل مردم این است که این شرکت ها وصنایع آنقدر بزرگ و قوی شده اند که با مدیریت استان هم همراهی نمی کنند وهرگونه پیام وخواسته درون استان را منوط به کسب اجازه از مدیران بالایی خود می کنند.
این صنایع مثل مستاجری هستند که حتی اجاره سکونت خود را هم نمی دهد ودر مواردی به خواست موجر بی اعتناست.
حال معلوم نیست آیا مدیران استان نتوانسته اند برخورد مناسبی با این مدیران داشته باشند که حق استان را پرداخت کنند ویا واقعا سیاست دولت ها براین است که صنعتی در جایی مثل هرمزگان از همه خدمات استفاده کند ولی نسبت به توسعه آن استان بی اعتنا باشد؟
هربارکه رسانه ها هم این خواسته ها را مطرح می کنند مدیران این صنایع از مردم به عنوان افرادی نجیب، آرام و کم توقع یاد می کنند و همین شیوه سال ها طول کشیده و منجر به آن شده که از کنار خواسته های اصلی مردم یعنی سهم داشتن از صنایع به سادگی بگذرند و مردم هم مطالبات خود را درخواست نکنند.
* رییس ایرنا مرکز بندرعباس
30/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها