تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804915857
مهتاب کرامتی: توقع ام بالا رفته! / 100 میلیارد دلار گم شد؟!/ آيا برجام، سيستم موشكي ايران را زمينگير ميكند
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
بررسی محتوایی روزنامه های دوشنبه:
مهتاب کرامتی: توقع ام بالا رفته! / 100 میلیارد دلار گم شد؟!/ آيا برجام، سيستم موشكي ايران را زمينگير ميكند بیانات رهبر معظم انقلاب در نماز عید فطر و در دیدار با مسئولان درباره پایان مذاکرات هسته ای، مورد توجه روزنامه های کشور قرار گرفته است.
به گزارش گروه سیاسی فرهنگ نیوز، پس از چند روز تعطیلی، بار دیگر روزنامه ها با موضوعات متنوعی روی دکه ها قرار گرفته اند. هر چند در حدود یک هفته از پایان مذاکرات می گذرد اما روزنامه ها همچنان آن را مورد توجه قرار داده اند و جلسه امروز شورای امنیت سازمان ملل برای تصویب قطعنامه جمع بندی مذاکرات نیز در برخی از روزنامه ها مدنظر قرار گرفته است. خانه تکانی در پاستور/ توافق هسته‌اي به معناي پايان پوپوليسم است/ امنیت منطقه و توافق هسته‌ایروزنامه اصلاح طلب آرمان، در گزارشی با تیتر "خانه تکانی در پاستور"، نسخه کابینه را برای پس از توافق پیچیده است. به نظر این روزنامه، آنچه که قبل از توافق در کابینه وجود داشته مربوط به شرایط آن دوران بوده و در حاصل حاضر چون مذاکرات به پایان رسیده، شرایط پساتوافق ایجاب می کند که کابینه از حالت پاستوریزه خارج شده و یک خانه تکانی اساسی در آن صورت گیرد. دور از ذهن نبود که مطالبات اصلاح طلبان در روزهای بعد از توافق، افزایش خواهد یافت و به صورت عریان تری، دولت را تحت فشار قرار خواهند داد. شرایط قبل از پایان مذاکرات باعث شده بود تا نوعی مصلحت اندیشی در اردوگاه اصلاح طلبان شکل بگیرد تا دولت بتواند از این مانع عبور کند اما در حال حاضر، از آنجا که دولت دیگر بهانه ای برای شروع اصلاحات در سطح داخلی ندارد، باید از خود دولت، تسویه حساب ها را شروع کند: مردم پس از خبر پايان مذاكرات به خيابان‌ها آمدند تا نشان دهند از ديپلماسي دولت يازدهم و رويكرد انتخابي اين دولت خشنود بوده و به راي خود در 24 خرداد 92 افتخار مي‌كنند اما يك سوال در ذهن آنها بود كه براي طرح آن رودربايستي داشتند و آن سوال هم اين بود: «اكنون كه تا حدودي پرونده هسته‌اي به سرانجام رسيده است برنامه دولت براي تحقق خواسته‌هاي مردم و افزايش رفاه و شادي چيست» برخي كه بيشتر در جريان امور بودند هم پرسيدند: «آيا كابينه فعلي كه براي شرايط آن دوره يعني پيشاتوافق چيده شده بود، براي فضاي پساتوافق هم ابقا خواهد شد يا اينكه اگر برخي ضعف‌ها در ماه‌هاي قبل به دليل برهم نخوردن فضاي كابينه به دليل حساس بودن شرايط مذاكرات هسته‌اي ناديده گرفته شده بود، آيا اكنون برنامه‌اي براي اصلاح آن وجود دارد يا خير و تغيير كابينه كه در شرايط پساتوافق امري مورد نياز و مورد انتظار جهت اجراي برنامه‌هاي جديد است از چه زماني در دستور كار قرار خواهد گرفت؟»
در ادامه می خوانیم: اگر بپذيريم كه شرايط پس از تحريم الزامات مديريتي خودش را دارد، بايد منتظر تغييرات عمده در كابينه باشيم. سعید ليلاز از اقتصاددانان كشور در اين راستا معتقد است: « گروهي كه وظيفه راهبري اقتصاد ايران در دوران تحريم را داشتند، بايد از قطار پياده شوند و افرادي به جاي آنها بنشينند كه قدرت برنامه‌ريزي و اجرا در فصل جديد را داشته باشند.» چندي قبل وعده ترميم كابينه داده شده بود و قرار بر اين بود كه برخي وزرا متناسب با شرايط روز تغيير كنند كه بيش از همه نام وزير كشور مطرح شد. پر بيراه نيست اگر ادعا شود اكنون زمينه براي هر اقدامي جهت ترميم كابينه از سوي رئيس‌جمهور آماده است چرا كه آن نشاط لازم براي پذيرش تغييرات به سبب توافق احتمالي هسته‌اي ايجاد شده و اذهان آماده پذيرش هر نوع تغييري در دولت است مي‌داند شرايط از اين پس حامل تغييرات زيادي است و برنامه‌هاي جديدي به روي ميز خواهد آمد كه تا پيش از اين امكان بهره بري و اجرا كردن آن نبود. بايد باور داشت كه بدون شك اهداف دولت پس از توافق با اهداف تبيين شده در پيش از توافق تفاوت هاي زيادي دارد و اقتضائات جامعه هم دگرگون خواهد شد اما اين سوال وجود دارد كه آيا افراد متناسب با شرايط جديد در نظر دولت قرار دارند يا اينكه قرار است شروع به تبيين شرايط و انتخاب افراد جديد شود؟عدم برنامه‌ريزي براي دوران پساتوافق بعيد به نظر مي‌رسد چرا كه دولت يازدهم بسيار پيش از اين به حصول نتيجه مذاكرات آگاه بود و براي آن برنامه‌ريزي كرده بود. ممکن است گفته شود تيم فعلي كابينه وظيفه سنگيني بر عهده داشتند كه شايد سنگيني آن را با وظايف تيم احتمالي جديدي كه بر سر كار خواهد آمد نتوان مقايسه كرد و برابر قرار داد چنانكه كابينه دولت يازدهم وظيفه بازسازي شرايطي را داشت كه ناشي ازاشتباهات دولت قبل بود از جمله وعده‌هاي اقتصادي مانند مسكن مهر و يارانه و... اما تيم احتمالي جديد خود برنامه‌ريزي خواهد كرد و به برنامه‌هايش كه منطبق با فضاي پساتوافق است عمل ميكند ونياز ندارد ريشه مشكلات قبلي را تشخيص دهد. البته اين نكته هم بايد مدنظر قرار گيرد كه وزرا يا مديراني كه به تناسب شرايط جديد بر سر كار مي‌آيند نبايد عزل شده باشند چرا كه با همت آنها بود كه آرامش در زمان تصميم‌گيري‌هاي هسته يا بر كشور حاكم شد و اگر ايرادي بود نبايد آن را تنها متعلق به عملكرد آنها دانست بلكه ناشي از ضعف و بي‌تجربگي يا موضوعات ديگر است كه بسيار مشاهده شد در رفع آن كوشيدند. توافق هسته‌اي به معناي پايان پوپوليسم است "، این تیتر مصاحبه ای است که آرمان برای مصاحبه خود با فیاض زاهد، فعال اصلاح طلب، انتخاب کرده است: درهاي بسته دوباره به روي ايران باز شده است. اين را مي‌توان از نگاه مردم در كوچه و خيابان‌ها به وضوح مشاهده كرد. بيم‌ها و ناكامي‌ها به شور و اميد ودل نگراني‌ها به آرامش تبديل شده است. فياض زاهد اين اميد را به«نقطه رهايي» تعبير ميكند. مي‌گويد: «ايران پس از توافق هسته‌اي در تمامي زمينه‌ها پوست اندازي خواهد كرد». شمرده و با طمأنينه سخن مي‌گويد اما نمي‌تواند شور و شعف ناشي از اين اتفاق بزرگ را پنهان كند. در عين حال متذكر مي‌شود: «ما نه بايد از اين توافق دچار توهم شويم و نه اينكه مرعوب شويم. مبادا حجم زياد اقبال، اميد، سرمايه‌گذاري و آزاد‌سازي دارايي‌ها «بهمني» شود و برسر برنامه‌هاي مديريت شده دولت آقاي روحاني فرو ريزد.»..اگر اين دولت زمين بخورد بدون شك اصلاح‌طلبان زمين خورده‌اند. حسن روحاني در مقطع زماني كنوني نوك پيكان آرمان اصلاح‌طلبي و جريان تحول خواه ايران است. به همين دليل اصلاح‌طلبان هيچ گونه بديل و جايگزيني براي حسن روحاني انتخاب نكرده‌اند. اصلاح‌طلبان معتقدند كه حسن روحاني انتخاب درستي بوده و به درستي در اين زمينه سرمايه‌گذاري كرده‌اند. تاكنون نيز وي به آرمان‌هاي اصلاح‌طلبي وفادار بوده است. اصلاح‌طلبان به دليل هم‌صدا نشدن با افراطيون در دو سال گذشته از انتقاد بي‌محابا نسبت به عملكرد دولت خودداري كردند. با اين حال و پس از گذشت دو سال از عمر دولت و همچنين موفقيت در پرونده هسته‌اي زمان آن رسيده كه ما «آيينه» را در مقابل آقاي روحاني قرار بدهيم تا ايشان نگاهي به خود، كابينه و اقداماتي كه در گذشته صورت داده است بيندازد. در ادامه می خوانیم: كابينه آقاي روحاني در برخي قسمت‌ها نيازمند تغيير و ترميم است. نخست اينكه كابينه ايشان كابينه كهنسالي است و اين مساله به دولت صدمه وارد ميكند. دوم اينكه برخي از وزراي آقاي روحاني برخلاف آب شنا مي‌كنند. براي من همواره اين مساله لاينحل باقي مانده كه چرا آقاي نعمت‌زاده تحت فشار جبهه پايداري حميد رحماني را از رياست شركت دخانيات بركنار كرد. حميد رحماني يكي از مديران لايق و توانمند دولت اصلاحات بود و دوران وي را دوران طلايي دخانيات در ايران لقب داده‌اند. در نتيجه بركناري يك مدير لايق تنها به دليل پايگاه و پيشينه سياسي آن، عملي غيرمنصفانه بوده است. همچنين همواره اين سوال براي من وجود داشته است كه چرا وزير ورزش و جوانان هيچگاه حوزه جوانان را فعال نكرد. همچنين هيچگاه جواب اين سوال را متوجه نشدم كه چرا وزير ورزش علاقه زيادي به باشگاه‌هاي پرسپوليس و استقلال دارد و ساعت‌ها از وقت خود را صرف اين باشگاه‌ها ميكند. اين وضعيت در وزارت كار و تعاون اجتماعي نيز حاكم است و به نظر مي‌رسد كه در اين وزارت‌خانه ما با نوعي فقر سازماندهي و ناتواني در حوزه اجرايي روبه رو هستيم. بنده به وزير كشور آقاي رحماني فضلي توصيه مي‌كنم حتما در حوزه مديران مياني دولت و استانداران تجديد نظر كند. متاسفانه بسياري از استانداراني كه در دولت تدبير و اميد انتخاب شدند از مديركل‌هاي مخالف دولت در زير مجموعه خود استفاده كردند. حسن رویوران، کارشناس مسائل بین الملل، موضوع "امنیت منطقه و توافق هسته‌ای" را مورد بررسی قرار داده است: توافق هسته‌ای میان ایران وغرب به طورکلی عبور از مرحله تقابل برای رسیدن به تعامل است. این تعامل به این معنا است که از این به بعد طرفین و به ویژه غرب به یکدیگراحترام خواهند گذاشت و دغدغه‌های یکدیگر را درنظر خواهند گرفت. یک جانبه‌گرایی در منطقه میان ایران و غرب جای خود را به تفاهم و دو جانبه گرایی خواهد داد. به نظرمی‌رسد خاورمیانه در نتیجه این تحولات دچار تغییر و دگرگونی خواهد شد. خاورمیانه تا قبل از این مبتنی بر یک جانبه گرایی بوده و اگرچنین رفتارهایی کنار گذاشته شود، دو طرف باید با هم به گونه‌ای تعامل داشته باشند تا بسیاری از بحران‌ها خارج شوند. با توجه به تفاوت نگاه ایران و غرب به اشتراک رسیدن ایران و غرب بر سر مشکلات خاورمیانه کار ساده‌ای نیست به این دلیل که ایران از حرکت‌های مردمی در خاورمیانه حمایت می‌کند اما آمریکا از اقتدار گرایی درمنطقه حمایت می‌کند و این دو قابل جمع با یکدیگر نیستند. یک جاهایی امکان سازش وجود دارد به عنوان مثال درعراق منافع ایران ایجاب می‌کند که تروریست‌ها شکست بخورند تروریست هایی که آمریکا درایجاد آنها نقش داشته است. اما، آمریکا احساس می‌کند که این گروه‌های از کنترل خارج شده اند، لذا به گونه‌ای باید این گروه‌ها را سرکوب و مهار شوند و چنین مساله‌ای می‌تواند زمینه همکاری ایران و غرب را به وجود آورد. وضعیت خاورمیانه بعد ازتوافق نسبت به قبل از توافق به طور یقین متفاوت خواهد بود. از طرفی وزیر امور خارجه عربستان دردیدار با مقامات آمریکایی اعلام کرده است که موافق توافق ایران و غرب است. اگر درحال حاضر عربستان اعلام می‌کند که موافق توافق است منظور این است که موافق آمریکاست چون وزیر خارجه عربستان به آمریکا سفر کرده است و نمی‌تواند در آن جا با آمریکا مخالفت کند. هر جا بحث ایران وجود دارد می‌بینیم که مقامات عربستان به سرعت موضع می‌گیرد، اینها نشان می‌دهد که عربستان با توافق مشکل دارد. عربستان احساس می‌کند جایگاه ایران بعد از این توافق بالاتر رفته است و قدرتی مانند آمریکا در برابر ایران تن به تفاهم داده است و این مساله برای عربستان یک نوع نگرانی ایجاد کرده است.هنوز جوهر توافق خشک نشده .../ نه این نه آن/ قطعنامه جنگ/ 100 میلیارد دلار گم شد؟!روزنامه وطن امروز در یادداشتی به قلم مهدی محمدی و با عنوان "هنوز جوهر توافق خشک نشده ..."، به آثار و تبعات پذیرش توافق هسته ای در کشور پرداخته است: هنوز جوهر توافق وین خشک نشده است که آمریکایی‌ها دبه کردن را آغاز کرده‌اند. اگر این توافقی مبتنی بر راستی‌آزمایی است نه اعتماد، همین حالا، در حالی که به زحمت یک هفته از زمان توافق می‌گذرد، امکانی برای راستی‌آزمایی این موضوع وجود دارد که برجام عاقبت به خیر نخواهد شد. شرکای آمریکا در داخل ایران، خیلی زود باید خلسه ناشی از توافق را کنار بگذارند. این یک امر اختیاری نیست، جبر ناشی از شراکت با طرفی چون آمریکاست. اکنون پیش‌نویس یک قطعنامه روی میز شورای امنیت است – و می‌گویند امروز درباره آن رای‌گیری خواهد شد- که قبل از هر چیز برجام را به طرز مضحکی نادیده می‌گیرد و نقض می‌کند.این قطعنامه هم برجام و هم زمان‌بندی اجرای آن را تایید می‌کند. با صدور این قطعنامه برجام نه یک توافق چندجانبه میان ایران و چند کشور دیگر، بلکه بخشی از تعهدات بین‌المللی ایران خواهد بود. سوال این است: در این صورت دیگر طی شدن فرآیند قانونی در ایران عملا چه معنایی دارد و آیا توافق بر سر صدور چنین قطعنامه‌ای چند روز پس از اعلام توافق، معنایی جز بازیچه قرار دادن فرآیند قانونی بررسی برجام در داخل کشور دارد؟ در حالی که بنا بود متن این قطعنامه به‌گونه‌ای نوشته شود که به قطعنامههای غیرقانونی پیشین شورای امنیت علیه برنامه هسته‌ای ایران مشروعیت نبخشد، نه فقط از آن قطعنامه‌ها یاد می‌کند، بلکه آن قطعنامه‌ها را رزرو نگه می‌دارد تا هر زمان که غربی‌ها خواستند رژیم تحریم‌ها را احیا کنند، همه تحریم‌های مندرج در آنها را یکجا از سر بگیرند؛ بنابراین تنها اتفاقی که در اینجا نیفتاده خاتمه بخشیدن به آن قطعنامه‌هاست.
در ادامه می خوانیم: در پاراگراف 5 ضمیمه B این قطعنامه یک تحریم کامل تسلیحات متعارف علیه ایران نیز به مدت 5 سال - چه برای صادرات و چه برای واردات- وجود دارد. این نیز به نوبه خود بدین معناست که اگر در این مدت فی‌المثل ایران از سوی داعش یا هر کشور خارجی مورد تهدید قرار گرفت، حتی حق نقل و انتقال سلاح برای دفاع از خود را هم ندارد! اینها که آوردیم یک خلاصه بسیار ساده و گذرا از متن قطعنامه‌ای است که ظاهرا برای تایید برجام صادر می‌شود اما در واقع کار را از موضوع هسته‌ای بسیار فراتر برده و حوزه‌های نظامی و متعارف و بلکه امنیت آینده ایران را به مخاطره می‌اندازد. جالب این است که این پیش‌نویس متن ابداعی آمریکا نیست بلکه یک متن مذاکره شده است که ظاهرا تیم ایرانی با بند بند آن موافقت کرده است. توجیه دوستان هم این است که نقض قطعنامه به معنای نقض برجام نیست و ایران می‌تواند بدون نگرانی از اینکه متهم به نقض توافق شود، از اجرای قطعنامه سر باز بزند. ظاهرا دوباره به دوران کاغذپاره دانستن قطعنامه‌ها منتها این بار از سوی دولت آقای دکتر روحانی بازگشته‌ایم! فقط این نکته ساده را باید تذکر داد که این قطعنامه برخلاف قطعنامههای پیشین، متنی است که دولت درباره آن مذاکره کرده و آن را پذیرفته است بنابراین کاغذپاره دانستن آن به سادگی اسلافش نخواهد بود. ابتدایی‌ترین کار اکنون - حتی اگر عده‌ای می‌خواهند از توافق وین حراست کنند - این است که صدور این قطعنامه متوقف شود. در غیر این صورت، بعید است عمر توافق هسته‌ای به چند ماه برسد."نه این نه آن"؛ عنوان یادداشتی است که تحلیلی بر موضع‌گیری این روزهای رهبر انقلاب دارد: پس از اعلام جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای ۲۳ماهه جمهوری اسلامی ایران با گروه 1+ 5 درباره پرونده 12 ساله هسته‌ای ایران، رهبر انقلاب در پاسخ به نامه رئیس‌جمهور محترم و نیز خطبه‌ها و همچنین دیدار مسؤولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی در عید فطر ضمن اعلام سیاست‌های کلی نظام درباره ادامه مبارزه با استکبار و سیاست‌های جمهوری اسلامی در منطقه، به بیان نظرات تکمیلی خود درباره این موضوع پرداختند. تشکر از تیم مذاکره‌کننده: رهبر انقلاب پس از پایان مذاکرات، تشکر خود را از تیم مذاکره‌کننده بیان داشتند و گفتند: «چه این متنی که تهیه شده است، در مجاری قانونی پیش‌بینی‌شده خود تصویب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است». تشکر و قدردانی رهبر معظم انقلاب از آن جهت حائز اهمیت است که با انتشار متن جمع‌بندی و ضمائم آن، برخی از انتقاد سالم تجاوز کرده و به فضای تخریب و اختلاف و دودستگی دامن زدند. البته نگاه نقادانه به این جمع‌بندی با توجه به بدعهدی طرف مقابل کاملاً طبیعی است اما در این بین، برخی مجددا و به‌‌رغم توصیه و تأکیدات رهبر انقلاب بویژه در دیدار با مسؤولان نظام، باز هم تیغ انتقاد خود را به نحوی به سمت تیم مذاکره‌کننده برده‌اند که گویی متن جمع‌بندی جز با خیانت آنها آماده نشده است. این رویکرد دقیقاً برخلاف حکمت و مصلحت بوده و در مسیر ریل‌گذاری‌شده رهبر انقلاب قرار ندارد.از طرفی هم برخی این ابراز تشکر رهبر معظم انقلاب از زحمات تیم مذاکره‌کننده را مترادف تایید نتیجه مذاکرات می‌دانند که این نگاه هم اشتباه است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار رمضانی امسال خود با مسؤولان نظام گفتند: «من از همه توانی که در اختیارم هست استفاده خواهم کرد برای کمک به دولت؛ دولت را تایید می‌کنم، حمایت می‌کنم، مثل همه دولت‌های گذشته... همه دولت‌هایی که بعد از انقلاب سر کار آمدند، دولت‌های منتخب مردمند و بنده در همه این دوره‌ها - آن‌وقتی که مسؤولیّت داشتم - از همه این دولت‌ها حمایت کردم. همه دولت‌ها هم نقاط مثبتی دارند، [هم] نقاط منفی‌ای دارند؛ هیچ دولتی نیست که بگوید من همه نقاطم مثبت است یا کسی بگوید همه نقاطش منفی است؛ نه، مثبت و منفی مخلوط است» تأکید بر طی‌کردن مسیر قانونی: پس از اعلام جمع‌بندی مذاکرات در وین، برخی توقع داشتند رهبر انقلاب موضع حمایتی یا انتقادی آشکاری اتخاذ کنند، در حالی که هنوز مسیر قانونی و ساز و کار مشخص‌شده برای این توافق به انتها نرسیده است. امام جواد علیه‌السلام می‌فرمایند: «إظهارُ الشَّیءِ قَبلَ أن یُستَحکمَ مَفسَدَهٌ لَهُ؛ آشکار کردن چیزی پیش از استوار شدن، مایه تباهی آن است». (تحف‌العقول ص ۴۵۷)امروز، دوشنبه، قطعنامه ای در شورای امنیت سازمان ملل تصویب خواهد شد که طرح برجام را مورد بررسی و رای گیری قرار می دهد. "قطعنامه جنگ"، عنوانی است که وطن برای این قطعنامه برگزیده است: به احتمال فراوان امروز شورای امنیت قطعنامه مربوط به متن جمع‌بندی مذاکرات وین را تصویب می‌کند، قطعنامه‌ای که براساس جمع‌بندی برجام یکی از مراحل سیکل مرتبط با اجرای توافق هسته‌ای است. به گزارش «وطن امروز»، اما انتشار متن این قطعنامه و مرور مفاد آن یک موج نگرانی گسترده را در ایران ایجاد کرده است. در صورت تصویب این قطعنامه، برخی مفاد آن محدودیت‌های موشکی علیه ایران اعمال می‌کند که شرایط خطرناکی را برای امنیت و بنیه دفاعی کشور به دنبال خواهد داشت. براساس مفاد این قطعنامه که طی 2 روز گذشته منتشر شد؛ ایران پس از 8 سال بالاخره محدودیت‌های تسلیحاتی اعمال شده علیه خود را پذیرفته و باید تا 8 سال آینده (2023) نسبت به آن متعهد باشد. به عبارتی نه تنها قطعنامه جدید شورای امنیت، تحریم‌های قطعنامههای گذشته درباره توان تسلیحاتی و برنامه موشکی ایران را لغو نکرده بلکه این ایران است که براساس این قطعنامه پذیرفته است در 2 بازه زمانی 5 و 8 ساله هم تحریم‌های تسلیحاتی و هم تحریم‌های موشکی را اجرا کند؛ آنگاه پس از این دوره زمانی، این تحریم‌ها برداشته خواهد شد! معنی دقیق آنچه براساس این قطعنامه بر سر توان دفاعی ایران می‌آید، این است که جمهوری اسلامی ایران که تاکنون قطعنامههای شورای امنیت علیه برنامه دفاعی خود را ظالمانه دانسته و آن را اجرا نکرده است، از این به بعد باید این قطعنامه‌ها را اجرا کند! و در واقع این یکی از شروط توافق هسته‌ای است. به گزارش «وطن امروز»، بر این اساس در قطعنامه جدید که احتمالا امروز تصویب می‌شود، نه تنها قطعنامههای پیشین شورای امنیت علیه ایران منتفی نمی‌شود بلکه مفاد اصلی و مهم آن در این قطعنامه گنجانده خواهد شد و جمهوری اسلامی ایران باید متعهد به اجرای آن باشد. در پایان می خوانیم: اما موضوع مهم دیگر در قطعنامه شورای امنیت، ممنوعیت فروش تجهیزات نظامی از سوی ایران است. در بند 6 پیش‌نویس این توافقنامه آمده است:تمام کشورها بایستی تمهیدات لازم را جهت جلوگیری از تأمین، فروش یا انتقال تسلیحات یا مواد مرتبط از خاک ایران توسط اتباع یا کشتی‌ها و هواپیماهای تحت پرچم خود به عمل آورند، مگر آنکه شورای امنیت سازمان ملل از قبل براساس بررسی‌های موردی تصمیم دیگری را اتخاذ کرده باشد. این تمهیدات بایستی صرفنظر از اینکه مبدأ این اقدامات خاک ایران باشد یا خیر، تا 5 سال بعد از «روز پذیرش» برجام یا تا تاریخ ارائه گزارشی در تایید «جمع‌بندی مبسوط» توسط آژانس بین‌المللی انرژی ـ هر کدام که زودتر عملی شود ـ ادامه یابند. این بند از قطعنامه نیز در صورت تصویب، یک ضربه قابل توجه به درآمدزایی ایران از محل فروش تجهیزات نظامی وارد خواهد کرد. ضمن اینکه در واقع تلاشی است برای محدود کردن انتقال تکنولوژی‌های نظامی به کشورهای دوست در منطقه و دنیا!"100 میلیارد دلار گم شد؟!"، عنوان گزارشی است از آمارهای دولتی‌ها از اموال بلوکه‌شده ایران که تاکنون ارقام مختلفی عنوان شده است: هیچ‌کس نمی‌داند مبلغ پول‌های بلوکه‌شده ایران در خارج چقدر است، چراکه مسؤولان مبالغ مختلفی را اعلام کرده‌اند و هنوز رقم دقیق نامعلوم مانده است. به گزارش «وطن‌امروز» از مدت‌ها پیش مسؤولان درباره مبالغ بلوکه‌شده ایران که رقم آن به بیش از 120 میلیارد دلار می‌رسید، سخن می‌گفتند اما پس از پایان مذاکرات ایران و 1+5 رئیس کل بانک مرکزی اعلام کرد پول‌های بلوکه‌شده فقط 29 میلیارد تومان است! سیف هفته گذشته گفت 23 میلیارد دلار از اموال بانک مرکزی در کشورهای ژاپن، کره و امارات عربی متحده موجود است. 6میلیارد دلار از محل فروش نفت نیز در هند وجود دارد که پس از رفع تحریم‌ها آزاد خواهد شد، البته بانک مرکزی 5 میلیارد دلار بدهی به خارج از کشور دارد. طیب‌نیا، وزیر اقتصاد نیز ضمن رد عدد «120 میلیارد دلار» پول‌های بلوکه‌شده که در برخی رسانه‌ها منتشر شده بود، گفت: حدود 35 میلیارد دلار از این دارایی‌ها در شرکت نفتی نیکو سرمایه‌گذاری شده که مربوط به طرح‌های توسعه‌ای شرکت نفت است و حدود 22 میلیارد دلار در چین به‌عنوان وثیقه‌های فاینانس موجود است که اگر تمام این مبالغ را ارزیابی کنید به آن عددی خواهید رسید که رئیس کل بانک مرکزی بیان کرده است. طیب‌نیا اعلام کرده درباره اعداد دارایی‌های ارزی که قرار است به اقتصاد ایران بازگردد، مبالغاتی شده است که واقعیت ندارد و اعدادی که برخی رسانه‌ها بیان می‌کنند، صحیح نیست. مجموع ارقامی که توسط دو مسؤول اقتصادی دولت اعلام شده 86 میلیارد دلار است اما نباید از نظر دور داشت رقم 100 میلیارد دلاری که بابت پول‌های بلوکه‌شده ایران مطرح شد، مربوط به ماه‌های اولیه اعمال تحریم‌هاست.
در ادامه می خوانیم: با وجود آمارهای عجیب و غریب دولتی‌ها و آب رفتن آمار مسؤولان، مصباحی‌مقدم، عضو کمیسیون برنامه و بودجه اعلام کرد رقم اموال بلوکه‌شده 130 میلیارد دلار است. مصباحی‌مقدم گفت: اقتصاد ریاضتی با اقتصاد مقاومتی ما متفاوت است. کشورهای اسپانیا، یونان و ایتالیا بدهی سنگینی به کشورهای اروپایی دارند اما ما یک ریال هم بدهی نداریم. نه‌تنها بدهی نداریم، بلکه حدود 130 میلیارد دلار ذخایر خارجی داریم که در حساب‌های بانک مرکزی در خارج از کشور است، البته برخی شخصیت‌ها ابراز کرده‌اند منابع بلوکه‌شده در خارج مبلغ 39 میلیارد دلار است که باید بگویم این رقم بخشی از منابع ارزی ما است که در خارج از کشور قرار دارد. مصباحی‌مقدم با تأکید بر اینکه در اقتصاد مقاومتی باید وابستگی به نفت کاهش یابد، تصریح کرد: ما صندوق توسعه ملی را داریم که از سال 88 تأسیس شده است. 70 میلیارد دلار ذخیره دارد که در حساب‌های بانک مرکزی است که البته دولت نباید از این منابع استفاده کند و باید این منابع در صندوق توسعه ملی باشد تا در مواقع مورد نیاز در جهت سرمایه‌گذاری در کشور استفاده شود. وی با تأکید مجدد بر اینکه اقتصاد مقاومتی ایران هیچ شباهتی به اقتصاد ریاضتی ندارد، گفت: باید به اقتصادی دست پیدا کنیم که ضربه‌پذیری ما را از بین برده و فرصت تحریم را از دشمن بگیرد که یکی از شاخصه‌های اقتصاد مقاومتی بهره‌وری بالا و رویکرد جهادی است که باید همواره مدنظر قرار گیرد. بهتر است دولت در این زمینه شفاف‌تر عمل کند و آمار واقعی پول‌های بلوکه‌شده با جزئیات آن را اعلام کند، چراکه رسانه‌های خارجی و مسؤولان سایر کشورها دست به کار شده‌اند و از رئیس‌جمهور آمریکا گرفته تا روزنامه‌ای کوچک در هند در حال انتشار آمار پول‌های بلوکه‌شده هستند. بهتر است واقعیت‌ها را از مسؤولان داخلی بشنویم و به جوابی قانع‌کننده درباره اختلاف 151 میلیارد دلاری آمار پول‌های بلوکه‌شده مسؤولان دست پیدا کنیم.
مخالفت با صندوق شیشه‌ای/ توقع ام بالا رفته/ اهمیت تعامل به جای تهدید
روزنامه اصلاح طلب شرق، در گزارشی به اظهارات آیت الله احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان پرداخته که خاطر نشان کرده صندوق شیشه ای برای انتخابات مناسب نیست. "مخالفت با صندوق شیشه‌ای" تیتر این گزارش است. هرچند با نگاهی به صندوق های رای تا حدی شفافیت آن مشخص است. اینکه چه دلیلی دارد اصلاح طلبان و دولت بر شیشه ای شدن صندوق هایی اصرار دارند که بارها نام خود آنها نیز از آن بیرون آمده است: درحالی‌که رئیس جمهوری، وزیر کشور و قائم‌مقام وزیر هر سه از لزوم شفاف‌شدن صندوق‌های رأی سخن گفته بودند و حتی از نمونه‌هایی هم در مراسمی با حضور خبرنگاران رونمایی شده بود، دبیر شورای نگهبان در یک برنامه تلویزیونی گفت: «شیشه‌ای‌بودن صندوق انتخابات برخلاف محرمانه و محفوظ‌بودن آرای مردم است؛ بنابراین صندوق‌های اخذ آرا نمی‌توانند شیشه‌ای باشند، چون آرای مردم محرمانه است؛ ازهمین‌رو باید در این زمینه بررسی بیشتری انجام شود». به گزارش ایرنا آیت‌الله احمد جنتی، که به مناسبت تأسیس شورای نگهبان در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما شرکت کرده بود، با اشاره به برخی اظهارِنظرها درباره شیشه‌ای‌شدن صندوق‌های اخذ آرا گفت: «گفته‌اند صندوق‌ها باید شفاف باشند که به نظر ما حق هم همین است، اما مشکلی که وجود دارد این است که اگر صندوق‌ها شفاف باشند، نباید آرایی که به داخل آنها ریخته می‌شود، خوانده شود». بحث شفاف‌شدن صندوق‌های رأی را نخستین‌بار «حسن روحانی» در سخنرانی نهم خرداد‌ماه خود پیش کشید؛ ایده‌ای که به‌نظر می‌رسید در ادامه همان طرح کلی شفاف‌سازی روند انتخابات، به‌ویژه منابع مالی تبلیغات نامزدهاست؛ ایده‌ای که مبنای تهیه یک لایحه دولتی هم قرار گرفت. «حسن روحانی» در آن سخنرانی پیشنهاد کرده بود: «صندوق رأی باید صندوقی پلاستیکی و شفاف باشد تا همه آرای درون صندوق را از دور ببینند و مقوا، پارچه، چسب و دوخته نباشد». «روحانی» گفته بود: «صندوقی باشد که من ببینم رأی‌ام درون صندوق افتاد و دیگری نیز رأی خود را ببیند تا من که نفر اول هستم و رأی می‌دهم، ببینم که صندوق خالی است و فردا به دروغ به من نگویند که این صندوق یک‌سومش پر بود». درحالی‌که تصاویر تلویزیونی از انتخابات در کشورهای دیگر، نشان‌دهنده صندوق‌های شیشه‌ای کاملا شفاف است، اما مشخص بود در ایران تغییر شکل صندوق به همین سادگی نیست و امکان مخالفت شورای نگهبان وجود دارد.
در ادامه می خوانیم: «محمدحسین مقیمی»، قائم مقام وزیر کشور، درباره توصیه رئیس‌جمهوری درباره استفاده از صندوق‌های رأی شفاف در انتخابات، گفته بود: «درحال‌حاضر رأی روی یک ورقه نوشته می‌شود و اگر آن را داخل صندوق شفاف بیندازیم، امکان خواندن رأی توسط دیگران هست و شورای نگهبان باید این موضوع را بررسی کند و اگر اشکالی پیدا شود برای استفاده از صندوق شفاف باید رأی را داخل پاکت قرار دهیم و سپس به صندوق بیندازیم. «مقیمی» با اشاره به اینکه در گذشته پارچه‌ای را دور صندوق رأی می‌بستیم، گفته بود: «به این علت بود که وقتی رأی درون صندوق می‌افتد کسی نتواند آن را بخواند و راه‌حل این است که صندوق را شفاف کنیم و رأی را هم بپوشانیم که دیده نشود».وزیر کشور در مورد انداختن رأی مردم در صندوق‌های شیشه‌ای هم گفته بود: «رأی محرمانه است. اگر صندوق به‌گونه‌ای باشد که در رأیی که انداخته می‌شود، اسم کاندیدا خوانا باشد، مجبور هستیم رأی را داخل پاکت بگذاریم و در صندوق قرار دهیم». ٢٥ خرداد هم در جمع خبرنگاران از نمونه‌های سفارش داده‌شده رونمایی کرد و گفت:«امروز صندوق‌های نمونه را آوردند تا ما از میان آنها انتخاب کنیم و برای جلوگیری از شائبه‌ها، رأی درون صندوق دیده شود».
روزنامه شرق در مصاحبه با خانم مهتاب کرامتی، بازیگر سینما، به بازی وی در فیلم سینمایی عصر یخبندان پرداخته است. "توقع ام بالا رفته" : مهتاب كرامتي در فيلم عصر يخبندان يكي از نقش‌هاي سخت خود را ايفا كرده است. او در نقش زن معتاد به شيشه، كانون خانواده خود را دستخوش فروپاشيدگي ميكند و تبعات اين معضل اجتماعي را به تصوير مي‌كشد. فرازوفرودهاي حسي‌اش در رفتار و چهره، تماشاگر را با خود همراه ميكند. با او به‌خاطر ايفاي نقش «منيره» به گفتوگو نشستيم.مخاطب ما می‌خواهد داستان بشنود. می‌خواهد با فیلمی روبه‌رو شود که ابتدا و انتهاي قصه، جذابیت داشته باشد و وقتی از سینما بیرون می‌آید احساس نکند که دچار پوچی شده، فریب خورده یا وقتش تلف شده است. با این نگاه من به فیلم عصر یخبندان نگاه کردم. فکر می‌کنم مصطفی کیایی بلد است داستان بگوید و دغدغه‌های اجتماعی را در درون فیلم خود مطرح کند و هم‌زمان به مخاطب هم فکر می‌کند. این به نظر من هنر می‌خواهد. خوشبختانه مصطفی کیایی رگ خواب سینمای ایران و مخاطبان را یاد گرفته است. الان نام او برندی است که تماشاگران دوست دارند فیلم‌های او را ببینند. هرچند تا امروز فیلم‌های زیادی نساخته، اما همین تعداد فیلم، داستان دارند و تماشاگر می‌داند با چه فیلمی طرف است. به نظر من همین داستان‌گویی امتیاز ویژه‌ای است که فیلم‌های ایشان دارند.. بعد از مدت‌ها فیلم‌نامه‌ای می‌خواندم که احساس خوبی نسبت به آن داشتم. ضمن اینکه برایم مهم بود در فیلمی پربازیگر ببینم برای من چه نقشی در نظر گرفته شده است و سایر همکاران و بازیگران چه کسانی هستند. روز اولی که به دفتر تولید رفتم، تخته سفیدی روی دیوار نصب بود و اسم تمامی شخصیت‌ها را روی آن نوشته بودند و تقریبا جلو تمام کاراکترها خالی بود و با خودم گفتم که چقدر بازیگر در این فیلم وجود دارد و چقدر سخت است انتخاب تک‌تک آنها.
در ادامه مصاحبه آمده: این نقش به‌شدت روی من تأثیر گذاشت. اصولا من بازیگر حسی هستم. یادم می‌آید با فرهاد اصلانی صحبت می‌کردیم و قرار بود فیلم جدیدی را با هم بازی کنیم. گفتم آقای اصلانی من هنوز از فیلم عصر یخبندان خسته هستم. چند ماه گذشته اما هنوز درگیر آن هستم. او هم گفت که دقیقا همین اتفاق برایش افتاده. یعنی تأثیر آن، این‌قدر عمیق بوده است. آن اضطراب و هیجانی که من برای ایفای این نقش داشتم روی من اثر گذاشته است. مثلا وقتی این افراد مواد می‌زنند، خیلی با وسواس آرایش می‌کنند. یک‌ساعت آن را طول می‌دهند که دقیق و مرتب باشند. ولی زمانی‌که حالشان بد است چیز دیگری می‌شوند. تمام این بالاوپایین‌های حسی روی من تأثیر گذاشت. مثالی می‌زنم؛ من اصولا آدمی هستم که فشار خون پایینی دارم. پزشکان هم می‌گویند عادی است. از نیمه کار احساس کردم که حال من بد است. البته این حال بد به من کمک کرد. ولی در نیمه‌های کار، قبل از اینکه سر صحنه بروم، گفتم قبل از آن به اورژانس بروم و بررسی کنم که این بدی حال من از چیست و ببینم پزشک به من چه می‌گوید. آنجا فشار خونم را گرفتند. فشارم که در حالت عادی ٩ بود، ١٥ شده بود! یعنی من اصلا تابه‌حال چنین چیزی را تجربه نکرده بودم و این تا پایان فیلم با من بود. می‌رفتم چک‌آپ می‌کردم، آرام‌بخش می‌خوردم تا بتوانم کار کنم. البته بعد از اینکه صحنه‌ها را می‌گرفتیم و برمی‌گشتیم. این قضیه بیشتر تشدید می‌شد. برای اینکه تعداد پلان‌هایی که این بالاو پایین‌های حسی و عصبیت‌ها را داشت در فیلم بسیارزیاد بود. .. در این فیلم من اولین‌بار بود که با ایشان (فرهاد اصلانی) کار می‌کردم، ایشان بازیگر بسیارخوب، باتجربه و همراهی هستند. من کارهای ایشان را بسیار دوست دارم. از همان ابتدا دوست داشتم بتوانیم با یکدیگر هماهنگ شویم. البته من آدم آرامی هستم ولی ممکن است در یک فیلم دو بازیگر نتوانند در کنار یکدیگر به هماهنگی برسند. خوشبختانه این اتفاق خیلی راحت افتاد و دیدم که فرهاد اصلانی از من خیلی جلوتر است. ایشان فقط سر پلان‌های خودش نمی‌آمد، بلکه تمام مواقع در صحنه حضور داشت. خیلی از مواقع دوستان به‌شوخی به آقای کیایی می‌گفتند بازیگر محبوب شما، فرهاد اصلانی است. او هم می‌گفت برای اینکه فرهاد اصلانی زمانی که پلانی هم برای بازی ندارد، اینجا پیش من نشسته و به‌عنوان یک ناظر و همراه به من کمک می‌کند.
سرمقاله امروز شرق به "اهمیت تعامل به جای تهدید" در کنار پایان مذاکرات هسته ای پرداخته است: یکی از مهم‌ترین دستاوردهای توافق هسته‌ای شکست پروژه امنیتی‌کردن ایران و معرفی آن به عنوان بزرگ‌ترین خطر منطقه‌ای و جهانی است. تلاش‌ها و تشبثات بسیاری در سال‌های گذشته انجام شده تا ایران به عنوان خطرناک‌ترین تهدید در ذهن و زبان تعداد زیادی از مردم آمریکا و تا حدودی اروپا و سپس منطقه جلوه‌گر شود. وقتی این تلقی نادرست به گفتمان غالب تبدیل شود، مشروعیت‌زدایی، فشار، تحریم، تهدید و حتی جنگ گزینه‌های مطلوبی برای مقابله با چنین خطری قلمداد می‌شوند. مذاکرات تحسین‌برانگیز و دشواری که در حدود دو سال گذشته انجام شد، توانست این روند خطرناک امنیتی‌کردن موضوع ایران را معکوس کند. اکنون شش قدرت جهانی پذیرفته‌اند که ایران حق غنی‌سازی و انجام آن را دارد، حتی اگر با پذیرش محدودیت‌های موقتی توافق شده باشد. اما ایران بدون تعطیلی و وقفه به غنی‌سازی ادامه می‌دهد. به علاوه به دلیل تصویب قطعنامه جدیدی در شورای امنیت، جامعه جهانی به صلح‌آمیزبودن برنامه هسته‌ای با پذیرش غنی‌سازی ایران، اعتراف می‌کند. البته ایران نیز می‌پذیرد با رعایت ضوابط و به نحو مدیریت‌شده با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری کند و با شفافیت، ادعاها و ابهامات آنها را پاسخ گوید.پایه‌های ضروری دستیابی به موارد فوق با تفاهمات انجام‌شده فراهم آمده است، اما تحقق این مهم بستگی به همبستگی ملی و همکاری جمعی و تعامل جهانی دارد. به دلیل این چشم‌انداز نویدبخش و امیدآفرین است که دشمنان ایران به‌ویژه اسرائیل و هم‌پیمانانش در آمریکا و منطقه، بر ضد این تفاهم کارزار به‌راه انداخته‌اند. آنها که خیال‌پردازانه در انتظار فروپاشی یا تسلیم ایران بودند، اکنون شاهد استقامت و موفقیت ایران هستند. ایران توانست در همان نقطه‌ای که آنها منتظر به‌زانودرآمدنش بودند، تمام‌قامت به‌پا خیزد.اینکه ایران توانسته است با شش قدرت جهانی مذاکره کند و قطعنامههای تحریمی و لازم‌الاجرای شورای امنیت را بدون اجرا از طریق مذاکره ملغی کند، پدیده‌ای بی‌نظیر در تاریخ سیاسی جهان است. این دستاورد تاریخی به دلیل اقتدار و انعطاف ایران حاصل شد.
آيا برجام، سيستم موشكي ايران را زمينگير ميكند؟/ چيزي بداديد و باز هم چيزي بداديد!/ سبقت پ‍ژو و رنو در رسيدن به جاده مخصوص!/ كاخ سفيد: حمله به ايران پس از بازرسي‌ها راحت‌تر است!
روزنامه جوان در گزارشی با عنوان "آيا برجام، سيستم موشكي ايران را زمينگير ميكند؟"، به بررسی جمع بندی مذاکرات هسته ای پرداخته است: قطعنامه پيشنهادي براي اجرايي شدن نتايج اجرايي مذاكرات ايران و كشورهاي عضو 1+5 براي تصويب و اجرايي شدن به شوراي امنيت سازمان ملل متحد ارائه خواهد شد كه عملاً تضميني براي اجرا شدن اين توافقنامه در سطح بين‌المللي خواهد بود. بر اساس اين قطعنامه غني‌سازي و فعاليت‌هاي مرتبط با آن به خصوص در حوزه هسته‌اي و همچنين حق استفاده صلح‌آميز ايران از پرونده هسته‌اي را به رسميت خواهد شناخت، با اين حال هنوز برخي مسائل سبب شده است نگراني‌هايي در اين باره به خصوص درباره توان دفاعي كشور وجود داشته باشد. اين نگراني‌ها به خصوص درباره بحث تحريم‌هاي تسليحاتي و موشكي و نحوه لغو آن شدت مي‌گيرد، به گونه‌اي كه حتي فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامي نيز به آن اشاره ميكند. هرچند قطعنامه جديد شوراي امنيت «تمامي» قطعنامه‌هاي پيشين را لغو ميكند اما در عين حال همانطور كه در تفاهم لوزان ذكر شده بود، برخي مفاد آنها را در قالب محدوديت‌هايي كه در قطعنامه ذكر شده، حفظ ميكند. تحريم‌هاي تسليحاتي و موشكي از جمله اين مفاد است كه غرب تمايلي براي برداشتن آنها نداشت. با اين حال در دو هفته پاياني مذاكرات، مسئله لغو تحريم‌هاي تسليحاتي و موشكي مطرح شده و از سوي روسيه و چين نيز مورد استقبال قرار گرفت. مسكو اعلام كرده بود كه اين تحريم‌ها بايد جزو اولين محدوديت‌هايي باشند كه برداشته مي‌شوند و همين امر هم موجب بروز اختلاف جدي ميان اعضاي 1+5 شد. نهايتاً پس از كش و قوس‌هاي فراوان، راه‌حلي به دست آمد كه بر اساس آن تحريم‌هاي تسليحاتي و موشكي ايران برداشته مي‌شود، اما به صورت تدريجي و مرحله به مرحله. اين تحريم‌ها كه اولين بار در دسامبر 2006 ذيل قطعنامه 1737 اعمال شده و بعدها در سال 2010 در قطعنامه 1929 تشديد شدند، در توافق وين به دو دسته تقسيم شده‌اند؛ تحريم‌هاي تسليحاتي و تحريم‌هاي موشكي. نگاهي به پيش‌نويس قطعنامه شورا نشان مي‌دهد در مورد تحريم‌هاي تسليحاتي، محدوديتي پنج ساله براي ايران در نظر گرفته شده است و تا پيش از آن هم ايران قادر خواهد بود آنچه را كه در ليست «تسليحات متعارف سازمان ملل» وجود دارد، با جلب رضايت اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل خريداري كند. اين چيزي است كه سرگئي لاوروف، وزير خارجه روسيه هم آن را تأييد كرده و گفته است: «بين ايران و همكاران غربي ما مصالحه‌اي به دست آمد كه ما هم از آن حمايت كرديم. . . پنج سال، اما در طول اين پنج سال هم تحويل سلاح به ايران مقدور خواهد بود، اگر با اطلاع و روند راستي‌آزمايي در شوراي امنيت سازمان ملل صورت گيرد.»
در ادامه آمده: در بند پنجم از بخش بيانيه قطعنامه، در توضيح اين مسئله آمده است: «تمامي كشورها، مشروط به اينكه شوراي امنيت پيشاپيش بر مبنايي مورد به مورد، تصميم به تصويب بگيرد، مي‌توانند در اين فعاليت‌ها مشاركت داشته باشند يا اجازه آن را صادر كنند؛ تأمين، فروش يا انتقال مستقيم يا غيرمستقيم هرگونه تانك جنگي، خودروهاي رزمي زرهي، سامانه‌هاي توپخانه‌اي سنگين، هواپيماهاي رزمي، بالگردهاي تهاجمي، ناوهاي جنگي، موشك‌ها يا سامانه‌هاي موشكي، مطابق با اهداف فهرست تسليحات متعارف سازمان ملل يا مواد مرتبط، شامل قطعات يدكي، از داخل يا از طريق قلمروهاي تحت حاكميتي‌شان يا توسط اتباع آنها يا افراد تحت حاكميت آنها يا با استفاده از هواپيماها يا كشتي‌هاي حامل پرچم‌هاي آنها، اعم از اينكه از قلمروشان نشئت گرفته يا خير، به ايران يا براي استفاده در داخل ايران يا در جهت تأمين منافع ايران و ارائه آموزش فني، منابع يا خدمات مالي، پيشنهادات، ديگر خدمات و كمك‌هاي مرتبط با تأمين، فروش، انتقال، توليد، حفظ و نگهداري يا استفاده از تسليحات و مواد مرتبط توصيف شده در اين بند فرعي، به ايران توسط اتباع اين كشورها يا از داخل يا از طريق قلمروهاي تحت حاكميت‌شان. اين بند بايد تا مدت پنج سال پس از روز پذيرش برجام يا تا زماني كه آژانس بين‌المللي انرژي اتمي گزارش تأييد «جمع‌بندي مبسوط» را ارائه دهد، اجرا شود، بسته به اينكه كدام زودتر اتفاق افتد.»
"چيزي بداديد و باز هم چيزي بداديد!"، عنوان سرمقاله امروز جوان است: خوشحالي زايد‌الوصف برخي جناح‌هاي سياسي از آنچه كه حتي رئيس‌جمهور نام توافق بر آن نمي‌گذارد و آن را «يك بيانيه به اميد توافق در دو ماه آينده» مي‌داند، چند روز پس از 23 تير از طرف غربي با مطالبات و اظهارات تحقير‌آميز همراه بوده است. كامرون، نخست‌وزير انگليس، هاماند، وزير خارجه‌اش و برخي سخنگو‌هاي امريكايي از جمله اين تحقيركنندگان بوده‌اند. البته «تحقير غير» شيوه كبرآميز اروپا و امريكا از گذشته تاكنون است و لذا مي‌توان با برخورد غرور‌آميز داخلي از آثار رواني آن بر جامعه كم كرد اما اگر برخي گروه‌هاي سياسي داخلي حامي دولت زير بار مقابله غرور‌آميز با تهديد‌هاي اروپايي و امريكايي در لفظ و عمل نروند، بازي دوسر باخت را دنبال كرده‌اند، يعني هم در ايجاد زمينه تحريم‌هاي گسترده عليه ايران خوب بازي كرده‌اند و هم در فضاي سكوت و سكون مقابل تهديد‌ها و تحقير، بازي خود را كامل كرده‌اند. به همين خاطر از گروه‌هاي سياسي حامي دولت انتظار مي‌رود در معامله با غرب لااقل بده‌بستان كنند، يعني چيزي بدهند و چيزي بستانند و نه چيزي بدهند و باز هم چيزي بدهند. «پيشنهاد تحريم گسترده ايران به غرب» پيشنهادي از داخل ايران بود و نگارنده شاهد زنده يكي از اين پيشنهادات بوده است. اگرچه اكنون و پس از سخت شدن كار اداره مملكت با تحريم‌ها، تلاش بسياري براي مخفي‌كردن مقصران اصلي مي‌شود اما پيش از روي كار آمدن دولت يازدهم، حرف اصلي گروه‌هاي سياسي دورمانده از قدرت با كشورهاي غربي كه به زبان‌هاي مختلف بيان مي‌شد، تحريم گسترده ايران براي تسليم و به زانو درآوردن دولت وقت و در واقع نظام بود.
در ادامه می خوانیم: بازي دو سر باخت حالا معني پيدا ميكند، يعني يك روز ما به غرب پيشنهاد تحريم كشورمان را بدهيم و سپس در روز دوم وقتي كه غرب گمان كرده با اين تحريم‌ها به اهداف خود د�
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها