واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: کاهش ریسک اقتصادی صنعت نفت در پی توافق در مذاکرات هسته ای
علی دادپی کارشناس اقتصادی می گوید: هزینه های انباشت شده و مذاکرات یک شبه کنار نمی روند ضمن اینکه برای قراردادهای جدید هم این اتفاق یک شبه رخ نمی دهد؛ حتی اگر تولید بلافاصله افزایش پیدا کند.
به گزارش نامه نیوز، علی دادپی اقتصاددان و استاد دانشگاه ایالتی کلایتون معتقد است صنعت نفت درپی توافق در مذاکرات هسته ای دوران جدیدی از تحول را پیش رو خواهد داشت.او می گوید:در پی این توافق شرکتهای بین المللی با دید دیگری به ایران نگاه می کنند و در کنش با آنها از تجربه مذاکرات؛می توان با تکیه به تخصص و دانش روز در پیدا کردن حداکثر منافع ممکن و حداقل هزینه های ممکن بهره گرفت.وی که در میزگرد مجازی-تلگرامی "گفت وگوی نفتی" حضور یافت به سئوالات خبرنگاران درباره دوران پساتحریم در صنعت نفت پاسخ داده است:
صنعت نفت در دوران پساتحریم چه وضعیتی خواهد داشت؟
بنظر من اصل داشتن توافق و امیدواری به آینده مهمترین بخش این توافق است؛ در درجه اول ریسک سرمایه گذاری و فعالیت اقتصادی با کاهش عدم قطعیت کم می شود و ازسویی فعالیتهای اقتصادی وارد دوران جدیدی می شوند. در گام بعدی امیدوارم تجارت خارجی و حضور بخش خصوصی در تجارت خارجی تقویت شوند.زیرا صنایعی می توانند دوره جدید از رشد اقتصادی برخوردار باشند که اشتغال زا باشند.
یک سوال مهم این است که بازار ها واکنش چندان مثبتی به توافق نشان ندادند؟
مردم ما و قشر تحصیلکرده علیرغم تحصیلاتشان دیدگاهی درستی درباره کارکرد و قوانین روابط بین الملل نداشتند. این بار به لطف شبکه های اجتماعی و رسانه ها مشارکت مردم در جریان مذاکرات هم بیشتر بود هم حجم اطلاعات منتشر شده بالا بود. به نظر من این رویداد باعث شده است تا مردم با واقع بینی بیشتر هم به سیاست خارجی نگاه کنند و هم واکنش نشان بدهند. خود این واقع بینی ریسک فعالیت اقتصادی در ایران و سرمایه گذاری بین المللی را کم خواهد کرد. چرا که همه متوجه هزینه واقعی رفتارهای افراطی با هدف مصرف داخلی شده اند.
به نظر شما پس از لغو تحریم ها نوسعه چه صنایعی در اولویت توسعه قرار دارند؟ اقلام با ارزش افزوده بالا کدام است؟
بازارها تجربه شوک در گذشته نه چندان دور را دارند و این نشانه خوبی است. من فکر می کنم مردم قبل از واکنش احساسی به این رویداد، منتظر اطلاعاتی هستند تا بتوانند اثر واقعی این رویداد را بسنجند و بر اساس آن تصمیم بگیرند. مردم بخاطر دارند که کاهش بهای ارز در نتیجه پیروزی آقای روحانی در انتخابات دائمی نبود. این تحول بزرگی است؛ زیرا نشان می دهد مردم متوجه می شوند اقتصاد سوای سیاست و ورای سیاست وجود دارد و روند اقتصادی تحت تاثیر سیاست روز هست. ولی توسط آن تعیین نمی شود.در نتیجه واکنش بازار نشان دهنده خردگرا شدن فعالان اقتصادی و توجه شان به واقعیت های اقتصادی است و نه لزوما اخبار و شایعات.
یعنی به نظرتان دولت در کنترل بازار امروز دستی نداشت؟
خیر،زیرا افق هر دو بازار ثابت مانده است.
بازار بین المللی چطور؟
افق هر دو بازار ثابت مانده است. نه معلوم هست چه بخشی از درآمدهای ارزی آزاد شده وارد بازار ارز خواهد شد و نه معلوم است بنگاهها و شرکتها با چقدر تاخیر می توانند درآمدها و فعالیتهای خود را افزایش دهند. حتی می توان مطرح کرد که برخی از شرکتها احتمالا برای فعالیت بیشتر باید سرمایه گذاری کنند که EPS آنها را کاهش خواهد داد که می تواند کاهش بهای سهام در کوتاه مدت را بدنبال داشته باشد.از سویی قیمت نفت روز توافق 2.3 درصد کاهش داشته است.ولی به تدریج شروع به افزایش داشت .
اخیرا رییس کل بانک مرکزی از آزاد شدن 29 میلیارد دلار ارز بلوک شده خبر داد. به نظر شما وارد شدن این پول به اقتصاد ایران چه تاثیری دارد؟
حسابی از درآمدهای بلوکه شده منتشر نشده است و من 29 میلیارد را قابل باورتر می دانم. احتمالا این رقم شامل حسابهای ایران در چین نیست که بدنبال توافقهای دولت احمدی نژاد ازآنها برای واردات از چین استفاده می شد. توصیه این است که این پول جایی که هست بماند و اصلا وارد اقتصاد نشود.زیرا ورود این پول هم به انتظارات دامن می زند و هم اثار تورمی دارد. در حالی که الان می توان آن بعنوان پایه اعتباری استفاده کرد تا شرکتهای ایرانی بتوانند سریعتر به عرصه تجارت جهانی برگردند.
به شوخی بین مردم یک جوک رد و بدل می شود که تقاضا داریم پول های بلوک شده را برنگردد که اختلاس نشود!
بحث فساد اداری متاسفانه یک شوخی نیست و الان یک مانع جدی جذب سرمایه و رشد اقتصادی است. در شرایط فعلی افراد توانا، کارآفرینان و کارفرمایان نمی توانند با احساس امنیت فعالیت خود را شروع کنند.
این سئوال را باید سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشورپاسخ بدهد. ولی به طور کلی خیلی ها به این درآمد به چشم غنیمت جنگی نگاه می کنند که قرار است یک شبه گره از کار مملکت باز کند. این پول یک سرمایه است. سرمایه ای که باید از آن درست استفاده کرد. واژه هایی که شما استفاده کرده اید معمولا بهانه رانت خواری هستند و توجیهی برای تقسیم این غنیمت. دولت برنامه توسعه دارد که قانون مصوب است و باید مطابق آن عمل کند. برای ایجاد یک جهش اقتصادی بهتر است اول فضای کسب و کار در کشور اصلاح شود. در فضای فعلی این دلارها برای کشور فایده ای ندارند.من ترجیح می دهم آمار رییس بانک مرکزی رو استفاده کنم. اوباما ممکن است مجموع دارایی های بلوک شده دولت ایران و شرکتهای دولتی ایران را در همه کشورها در نظر گرفته باشد. ولی دولت ایران در ایام تحریم وارد مذاکره با خریداران نفت شد و به اعتبار این درآمدهای بلوکه شده یا اقدام به واردات کالاهای مورد نیاز کرد یا با استفاده از آنها هزینه برخی معاملات را پرداخت کرد. در نتیجه در حالی که کل ورودی در سالهای گذشته می تواند به 150 میلیارد برسد به نظر من موجودی قابل برداشت 150 میلیارد نیست.
در مورد ورود ایران به بازارهای جهانی ؛ ساده ترین بازار بازار نفت است. به نظر شما می توان به راحتی سرمایه ها را جذب کرد؟ بدون پوشش بیمه ای و اعتبارهای بانکی؟
اول باید شرایط محیطی را در نظر بگیریم؛ بهای نفت کاهش پیدا کرده است، سقف تولید اوپک کاهش نداشته است، ایران در صنعت نفت مشکلات اداری و مدیریتی دارد که ناشی از تحریم هستند. به نظر من در شرایط فعلی با در نظر گرفتن نقش این عوامل ریسک سرمایه گذاری در صنعت نفت ایران می تواند کمی بالاتر از کشورهای مشابه باشد به این دلیل که بازگشت سرمایه می تواند خیلی متغیر باشد.در نتیجه ما می توانیم سرمایه جذب کنیم ولی نه بدون دادن ضمانتهای لازم و پوشش بیمه ای و احتمالا در دور اول شرایط بیشتر به نفع سرمایه گذار خواهد بود تا ما.در نتیجه یکی از مهم ترین رایزنی ها با بیمه های بین اللملی که پوشش بیمه ای ایران را بالا ببرند،می تواند باشد. ایران به عنوان یک بازار پر پتانسیل مطرح است و این خیلی خوب بوده است و به ایران توان مذاکره می دهد. در نتیجه شرکتهای بین المللی با دید دیگری به ایران نگاه می کنند و در کنش با آنها از تجربه مذاکرات: تکیه به تخصص و دانش روز در پیدا کردن حداکثر منافع ممکن و حداقل هزینه های ممکن می توان استفاده کرد.
تردیدی نیست که این مسیر یک شبه نیست و زمان بر است. در مورد ورود ایران به بازار فروش نفت (فیزیکال) نیز صحبت حداقل یکسال می شود نظر شما چیست؟
میسر اصلا مسیر یک شبه نیست. آقای زنگنه سیاستمدار هستند و حق دارند که به مردم وعده بدهند. سابقه مدیریتی شان هم بگونه ای هست که این قول را بتوانند عملی کنند. ولی وقتی از من می پرسید کی رونق ممکن است هزینه های انباشت شده و هزینه برقراری مجدد روابط و مذاکره قراردادهای جدید رو هم در نظر می گیرم. نه هزینه های انباشت شده یک شبه کنار می روند و نه مذاکرات برای قراردادهای جدید یک شبه است. حتی اگر تولید بالافاصله افزایش پیدا کند.
منبع: خبرآنلاین
۲۷ تير ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]