تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833280988
متن کامل پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت در مورد ایران
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
متن کامل پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت در مورد ایران در متن پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در مورد برجام، جزئیات مهمی از جمله ساز و کار بازگشت فوری تحریم‌ها تشریح شده است.
در پی جمع بندی مذاکرات هسته ای ایران و گروه موسوم به 1+5 در شهر وین اتریش، قرار است روز چهارشنبه در اولین گام جدی در راستای اجرای این توافق، شورای امنیت سازمان ملل این توافق را تائید کند. تائید توافق بر اساس قطعنامه ای صورت می گیرد که در آن جزئیات مهمی در مورد مسئله ساز و کار بازگشت تحریم ها (موسوم به مکانیزم ماشه)، تحریم های تسلیحاتی و همچنین روند حل اختلاف تشریح شده است. در ذیل متن کامل پیش نویس این قطعنامه که دیروز بین اعضا توزیع شد، آمده است: (ترجمه این متن رسمی نیست و توسط خبرگزاری فارس صورت گرفته است) قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل (14 جولای) شورای امنیت، 1- با یادآوری بیانیه رئیس این شورا به شناسه S/PRST/2006/15 و قطعنامه های این شورا به شماره های 1696 صادره در سال 2006، 1737 صادره در سال 2006، 1747 صادره در سال 2007، 1803 صادره در سال 2008، 1835 صادره در سال 2008 و 1929 صادره در سال 2010؛ 2- با تصریح مجدد به تعهد این شورا به پیمان منع اشاعه تسلیحات هسته ای، لزوم انطباق کامل همه اعضای این پیمان با وظایفشان بر اساس آن و همچنین با یادآوری حقوق هر یک از اعضا بنابر پیمان مزبور و بالاخص در تطابق با بندهای اول و دوم پیمان مبنی بر توسعه تحقیق، تولید و استفاده از انرژی هسته ای برای مقاصد صلح آمیز بدون هرگونه تبعیض؛ 3- با تاکید بر اهمیت تلاش های سیاسی و دیپلماتیک برای یافتن راه حلی مبتنی بر گفتگو و تضمین کننده اینکه برنامه هسته ای ایران صرفا برای مقاصد صلح آمیز است و با توجه به اینکه چنین راه حلی به عدم اشاعه هسته ای کمک می کند؛ 4- ضمن استقبال از تلاش های دیپلماتیک چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحده، ایالات متحده، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجه و سیاست امنیتی و ایران برای دست یابی به یک راه حل مناسب، بلندمدت و جامع برای مساله هسته ای ایران که در برنامه جامع مشترک اقدام (برجام) در تاریخ 14 جولای 2015 نمود یافت (سند S/2015/XXX که به عنوان ضمیمه A به قطعنامه ضمیمه شده است) و همچنین استقرار کمیسیون مشترک؛ 5- با استقبال از تصریح ایران در برجام مبنی بر اینکه تحت هیچ شرایطی به دنبال تولید و یا داشتن سلاح هسته ای نخواهد بود؛ 6- با توجه به بیانیه 14 جولای 2015 از سوی چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحده، ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای افزایش شفافیت و ایجاد فضای راهبری با هدف اجرای کامل برجام (سند S/2015/XXX که به عنوان ضمیمه B به قطعنامه ضمیمه شده است)؛ 7- با تصریح بر اینکه به نتیجه رسیدن برجام در نحوه توجه به این موضوع تغییری اساسی ایجاد خواهد کرد و با ابراز تمایل به ایجاد روابطی جدید با ایران که با اجرای برجام تقویت شده و با هدف نتیجه گیری رضایتمدانه از رسیدگی خود به این موضوع؛ 8- با تصریح بر اینکه اجرای برجام به ایجاد اعتماد به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران کمک خواهد کرد؛ 9- با حمایت قوی از نقش اساسی و مستقل آژانس بین المللی انرژی اتمی در راستی آزمایی انطباق با پادمان ها، شامل عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده به سوی مقاصد اعلام نشده و عدم وجود مواد هسته ای اعلام نشده و فعالیت های هسته ای اعلام نشده و در این خصوص تضمین ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران از طریق اجرای «چارچوب همکاری» توافق شده بین ایران و آژانس در تاریخ 11 نوامبر 2013 و «نقشه راه شفاف سازی موارد باقیمانده گذشته و کنونی» و به رسمیت شناختن نقش مهم آژانس در حمایت کامل از اجرای برجام، 10- با تصریح بر اینکه پادمان های آژانس بخش اساسی از عدم اشاعه هسته ای است و با تضمین عمل هر یک از اعضا به وظایف خود تحت پادمان، اعتماد بیشتری بین اعضا ایجاد شده و به امنیت جمعی و همکاری هسته ای کمک می گردد و همچنین با اذعان به اینکه اجرای موثر و کارآمد پادمان نیازمند همکاری بین آژانس و کشورهاست و با اذعان به اینکه مدیر کل آژانس به گفت وگوی باز در خصوص پادمان با هدف افزایش شفافیت و اعتمادسازی و تعامل در اجرای پادمان ادامه می دهد و در این مورد خاص [در خصوص ایران] برای جلوگیری از اختلال در توسعه اقتصادی و فنی ایران یا همکاری بین المللی در زمینه فعالیت های صلح آمیز هسته ای در حوزه هایی همچون بهداشت و درمان، امنیت، حفاظت فیزیکی و سایر تمهیدات امنیتی و حقوق اشخاص و جهت اتخاذ احتیاطات لازم در حفظ اسرار تجاری، فنی و صنعتی و همچنین اطلاعات محرمانه ای که در اختیار آژانس قرار می گیرند؛ 11- با تشویق کشورهای عضو آژانس به همکاری با ایران، از جمله همکاری با مشارکت آژانس در چارچوب برجام در زمینه استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای و همچنین مشارکت در پروژه های دوجانبه مشخص شده در ضمیمه سوم برجام، یعنی پروژه های مشخص همکاری صلح آمیز هسته ای؛ 12- با توجه به لغو تمهیدات قطعنامه های پیشین و سایر اقدامات پیش بینی شده و دعوت از اعضا به توجه به این تغییرات؛ 13- با تاکید بر اینکه برجام بهبود و تسهیل همکاری های عادی اقتصادی و تماس های تجاری با ایران را راهبری نموده و با توجه به حقوق و وظایف کشورها در رابطه با تجارت بین المللی؛ 14- با تاکید بر اینکه کشورهای عضو بر اساس بنده 25 منشور ملل متحد موظف به پذیرش و اجرای تصمیمات شورای امنیت هستند؛ پاراگراف های اجرایی 1- برجام را تصویب کرده و بر اساس جدول زمان بندی تدوین شده در آن، خواستار اجرای آن می شود، 2- از همه کشورهای عضو، سازمان های منطقه ای و بین المللی می خواهد تا از هیچ اقدامی که می تواند از اجرای برجام حمایت کند، فروگذار نکنند از جمله اقداماتی که متناسب با اجرای طرح برجام بوده و همچنین خودداری از اقداماتی که در مسیر اجرای تعهدات پیش بینی شده در برجام مانع ایجاد می کند؛ 3- از مدیر کل آژانس می خواهد که راستی آزمایی و پایش لازم در خصوص تعهدات هسته ای ایران در برجام را برای تمام مدت اجرای این تعهدات به انجام رساند و تصریح می کند که ایران باید به طور کامل بر اساس خواسته های آژانس با آن همکاری کند تا آژانس بتواند تمام سمائل باقیمانده را همان طور که در گزارش هایش آمده، حل کند؛ 4- از مدیر کل آژانس می خواهد تا گزارش های منظم از اجرای برجام به شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و همچنین به موازات آن به شورای امنیت ارائه کند، همچنین هر زمان که زمینه های موجه برای نگرانی به وجود آمد به شورای حکام و شورای امنیت گزارش دهد؛ لغوها 5- از مدیر کل آژانس تقاضا می کند که بلافاصله پس از اطمینان از اینکه اقدامات مشخص شده در پاراگرف های 15.1 تا 15.11 ضمیمه پنجم برجام توسط ایران اجرایی شد، گزارشی در خصوص تائید این اقدامات به شورای حکام و شورای امنیت ارائه کند؛ 6- همچنین خواستار آن است که هر زمان که مدیر کل به این نتیجه کلان رسید که تمام مواد هسته ای در ایران تحت فعالیت های صلح آمیز است، این نتیجه را طی گزارشی به شورای حکام آژانس و به موازات آن به شورای امنیت گزارش دهد؛ 7- تصمیم می گیرد که بر اساس بند 41 منشور ملل متحد و پس از دریافت گزارش مذکور در پاراگراف 5: a. تمهیدات قطعنامه های شماره 1696 صادره در سال 2006، 1737 صادره در سال 2006، 1747 صادره در سال 2007، 1803 صادره در سال 2008، 1835 صادره در سال 2008 و 1929 صادره در سال 2010 و 2224 صادره در سال 2015 باید لغو شوند. b. تمام کشورها باید از پاراگراف های 1، 2، 4 و 5 و همچنین تمهیدات زیرپاراگراف های a تا f پاراگراف 6 ضمیمه B در دوره مشخص شده در هر پاراگراف یا زیرپاراگراف تبعیت نموده و همچنین از کشورها خواسته می شود که از پاراگراف های 3 و 7 ضمیمه B پیروی کنند؛ 8- تصمیم می گیرد که تحت بند 41 منشور ملل متحد، 10 سال پس از روز پذیرش برجام که در سند برجام تعریف شده است، تمام تمهیدات این قطعنامه لغو گردند و هیچکدام از قطعنامه هایی که در زیرپاراگراف a از پاراگراف 7 گفته شد، نباید اجرا شوند. در این زمان، شورای امنیت به رسیدگی به مساله هسته ای ایران پایان می دهد و گزینه «عدم اشاعه» از فهرست موضوعات مورد توجه شورای امنیت خارج می شود؛ 9- تحت بند 41 منشور ملل متحد تصمیم می گیرد که لغوهای توصیف شده در ضمیمه B و پاراگراف 8 این قطعنامه، در صورتی که تمهیدات قطعنامه های پیشین بر اساس پاراگراف 12 به کار گرفته شوند، صورت نخواهند گرفت؛ اعمال مفاد قطعنامه های پیشین 10. چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحده، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و ایران (طرف های برجام) را به حل هرگونه موضوع پیش آمده در ارتباط با اجرای تعهدات برجام از طریق روند مشخص شده در برجام تشویق کرده و قصد خود را برای حل شکایات احتمالی طرف های برجام در مورد موارد جدی عدم اجرا از سوی طرف دیگر برجام، ابراز می دارد؛ 11. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می گیرد که ظرف 30 روز از دریافت تذکر یکی از طرف های برجام در مورد موضوعی که یک کشور طرف برجام اعتقاد دارد مصداق عدم اجرای تعهدات ذیل برجام است، ادامه اجرای لغو مصرح در پاراگراف 7 (a) این قطعنامه باید به رأی گذاشته شود، علاوه بر این، تصمیم می گیرد که اگر ظرف 10 روز از تذکر اشاره شده در فوق، هیچ یک از اعضای شورای امنیت چنین پیش نویس قطعنامه ای برای رأی گیری ارائه نکرد، آنگاه رئیس شورای امنیت بایستی چنین پیش نویس قطعنامه ای را ارائه کرده و آن را ظرف 30 روز از زمان تذکر اشاره شده در فوق، به رأی بگذارد و قصد خود را برای در نظر گرفتن دیدگاه های کشورهای دخیل در موضوع و هر نظری در مورد موضوع از سوی هیئت مشاور شکل گرفته در برجام، ابراز می دارد. 12. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می گیرد که اگر شورای امنیت یک قطعنامه ذیل پاراگراف 11 برای ادامه اجرای لغو مصرح در پاراگراف 7 (a) تصویب نکرد، آنگاه در نیمه شب به وقت گرینویچ سی امین روز پس از دریافت تذکر اشاره شده در پاراگراف 11 به شورای امنیت، تمام قوانین قطعنامه های 1696 (2006)، 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008) و 1929 (2010) که بر اساس پاراگراف 7 (a) لغو شده بود، بایستی به همان نحوی که پیش از تصویب این قطعنامه اعمال می شد، اعمال شود و تمهیدات اعلامی در پاراگراف های 7، 8 و 16 تا 20 این قطعنامه لغو می شوند، مگر آنکه شورای امنیت تصمیمی غیر از این بگیرد؛ 13. تصریح می کند که در صورت ارائه تذکر به شورای امنیت به نحوی که در پاراگراف 11 توصیف شد، ایران و دیگر طرف های برجام باید برای حل مسئله موجب ارائه تذکر، تلاش کنند و قصد خود را برای جلوگیری از اعمال مجدد قوانین در صورت حل مسئله موجب ارائه تذکر، ابراز می دارد، و ذیل بند 41 منشور ملل متحد تصمیم می گیرد که اگر کشور تذکر دهنده طرف برجام به شورای امنیت اطلاع دهد که چنان موضوعی پیش از پایان دوره 30 روزه مشخص شده در پاراگراف 12 فوق، حل شده است، آنگاه قوانین این قطعنامه از جمله لغو های مصرح در پاراگراف 7 (a)، بی توجه به پاراگراف 12 فوق، پابرجا باقی بماند و یادآور می شود بیانیه ایران را مبنی بر اینکه اگر قوانین قطعنامه های پیشین پیرو پاراگراف 12 به طور کلی یا بخشی، اعمال شوند، ایران آن را به عنوان دلیلی برای توقف اجرای تعهداتش ذیل برجام، در نظر خواهد گرفت؛ 14. گواهی می کند که اجرای قوانین قطعنامه های پیشین پیرو پاراگراف 12، اثر عطف به ماسبق به قراردادهایی که پیش از تاریخ اجرا بین هر طرفی و ایران یا اشخاص و نهادهای ایران امضا شده است، نخواهد داشت، مشروط بر اینکه آن فعالیت ها برجام را در نظر گرفته و اجرای آن قراردادها با آن، قطعنامه کنونی و قطعنامه های پیشین همخوان باشد؛ 15. گواهی می کند که اجرای هریک از قوانین قطعنامه های پیشین پیرو پاراگراف 12 با هدف خسارت زدن به هیچ فرد یا نهادی که پیش از اجرای آن قوانین با ایران یا اشخاص و نهادهای ایران وارد تجارت همخوان با برجام یا این قطعنامه شده است، نیست، و کشورهای عضو را به رایزنی با یکدیگر در مورد چنین خسارتی و انجام اقدامات لازم برای کاهش چنین خسارات ناخواسته ای به آن اشخاص و نهادها، تشویق می کند و تصمیم می گیرد که اگر قوانین قطعنامه های پیشین پیرو پاراگراف 12 اجرا شد، تمهیدات با اثرات عطف به ماسبق برای اشخاص و نهادها به دلیل فعالیت های تجاری با ایران که همخوان با برجام، این قطعنامه و قطعنامه های پیشین پیش از اجرای آن قوانین، نداشته باشد؛ اجرای برجام 16. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می گیرد که توصیه های کمیسیون مشترک مربوط به پیشنهادات کشورها برای مشارکت در یا اجازه فعالیت های مرتبط با هسته ای بیان شده در پاراگراف 2 ضمیمه B بررسی کند و چنین توصیه هایی بایستی تصویب شده در نظر گرفته شوند، مگر اینکه شورای امنیت قطعنامه ای در رد یک توصیه کمیسیون مشترک ظرف 5 روز کاری از زمان دریافت آن، صادر کند؛ 17. از کشورهای عضو که به دنبال مشارکت در یا اجازه فعالیت های بیان شده در پاراگراف 2 ضمیمه B هستند، می خواهد تا پیشنهاداتشان را به شورای امنیت ارائه کنند و قصد خود را برای به اشتراک گذاشتن چنین پیشنهاداتی با کمیسیون مشترک شکل گرفته در برجام برای بررسی آن ها، ابراز می دارد، و از هریک از کشورهای عضو شورای امنیت دعوت می کند تا اطلاعات مربوطه و نظراتشان در مورد این پیشنهادات را ارائه کنند، کمیسیون مشترک را به بررسی هرگونه از این اطلاعات و پیشنهادات تشویق کرده و درخواست می کند که کمیسیون مشترک توصیه های خود در مورد این پیشنهادات را ظرف 20 روز کاری به شورای امنیت ارائه دهد (یا اگر تمدید شد، ظرف 30 روز کاری)؛ 18. درخواست می کند از دبیرکل تا از اجرای برجام حمایت کرده، تمهیدات قانونی لازم را برای تسهیل ارتباط میان کشورهای عضو و بین شورای امنیت و کمیسیون مشترک از طریق تمهیدات عملی مورد توافق، انجام دهد؛ 19. درخواست می کند از آژانس و کمیسیون مشترک برای رایزنی و تبادل اطلاعات، در شرایطی مقتضی مقرر در برجام و همچنین درخواست می کند که کشورهای صادرکننده با همراستا با ضمیمه 4 برجام، با کمیسیون مشترک همکاری کنند؛ 20. درخواست می کند از کمیسیون مشترک برای بررسی پیشنهادات برای انتقال و فعالیت های مصرح در پاراگراف 2 از ضمیمه B با در نظر گرفتن توصیه تائیدی در زمانی که با این قطعنامه و قوانین و اهداف برجام همخوان بوده، تا امکان انتقال موارد، مواد، تجهیزات، اقلام و فناوری های لازم برای فعالیت های هسته ای ایران ذیل برجام و تشویق می کند کمیسیون مشترک را تا رویه هایی برای کسب اطمینان از بررسی دقیق و کامل چنین پیشنهاداتی، ایجاد کند؛ معافیت ها 21. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می گیرد که قوانین اعمال شده در قطعنامه های 1696 (2006)، 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008) و 1929 (2010) اعمال نشود بر تأمین، فروش یا انتقال موارد، مواد، تجهیزات، اقلام و فناوری و قوانین هیچ یک از موارد همیاری فنی، آموزش، همیاری مالی، سرمایه گذاری، واسطه گری یا دیگر خدمات توسط کشورهای طرف برجام یا کشورهای عضو هماهنگ با آن ها، که مستقیما مرتبط است با: الف) اصلاح دو آبشار تأسیسات فردو برای تولید ایزوتوپ های پایدار؛ ب) صادرات اورانیوم غنی شده ایران مازاد 300 کیلوگرم در قبال اورانیوم طبیعی؛ و ج) روزآمد کردن رآکتور اراک بر اساس طرح مفهومی مورد توافق و سپس طراحی نهایی مورد توافق آن رآکتور؛ 22. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می گیرد که کشورهای عضو دخیل در فعالیت های مجاز پاراگراف 21، بایست اطمینان کسب کنند از اینکه: الف) تمام فعالیت های صورت گرفته، کاملا در انطباق با برجام هستند؛ ب) اطلاع دهد به کمیته شکل گرفته پیرو قطعنامه 1737 (2006) و در صورت ادامه، 10 روز پیش از چنین فعالیت هایی به کمیسیون مشترک؛ ج) الزامات مقتضی دستورالعمل ها به نحوی که در بخشنامه اطلاعات آژانس بین المللی انرژی اتمی (INFCIRC) تبیین شده در قطعنامه 1737 (2006) به روزرسانی شده، رعایت شود؛ د) دست یافته اند به حق و قادر به اجرای موثر آن برای راستی آزمایی محل استفاده هریک از موارد تأمین شده هستند؛ و ن) در صورت تأمین موارد، مواد، تجهیزات، اقلام و فناوری های فهرست شده در بخشنامه اطلاعات آژانس بین المللی انرژی اتمی عطف به قطعنامه 1737 (2006)، آنطور که به روزرسانی شده است، آژانس را ظرف 10 روز از تأمین، فروش یا انتقال، در جریان قرار دهند؛ 23. ذیل بند 41 از منشور ملل متحد همچنین تصمیم می گیرد تا قوانین اعمال شده در قطعنامه های 1696 (2006)، 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008) و 1929 (2010) به آن مقدار که برای اجرای انتقال و فعالیت هایی که از قبل به صورت مورد به مورد توسط کمیته شکل گرفته ذیل قطعنامه 1737 (2006) تائید می شود، اعمال نشود. این موارد عبارتند از: الف) مستقیما مرتبط با اجرای اقدامات مرتبط با هسته ای مشخص شده در پاراگراف های 15.1 تا 15.11 ضمیمه 5 برجام؛ ب) مورد نیاز برای آماده سازی اجرای برجام؛ ج) مشخص شده توسط کمیته تا با اهداف این قطعنامه مطنبق باشند؛ 24. متذکر می شود که تمامی مقررات پاراگراف های 21، 22، 23 و 27 در صورتی که مقررات قطعنامه های پیشین پیرو پاراگراف 12 اجرایی شوند، اعمال خواهند شد؛ دیگر موضوعات 25. تصمیم می گیرد تا تمهیدات عملی لازم برای انجام اقدامات مربوط به اجرای این قطعنامه ، از جمله اقدامات مشخص شده در پیوست B و انتشار دستورالعمل را اجرا کند؛ 26. به همه کشورها، نهادهای مربوط ملل متحد و دیگر طرف های ذی نفع توصیه می کند تا برای اجرای وظایف مربوط به این قطعنامه به خصوص از طریق ارائه اطلاعاتی که در مورد اجرای تمهیدات این قطعنامه در اختیار دارند، به طور کامل با شورای امنیت همکاری کنند؛ 27. تصمیم می گیرد که تمام قوانین برجام تنها برای اجرای آن بین E3/EU+3 و ایران هستند و نباید به عنوان سابقه ای برای هیچ یک از کشورها یا به عنوان اصلی در حقوق بین الملل یا حقوق و تعهدات پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای و دیگر ابزارهای مربوطه و همچنین مبانی و اعمال بین المللی به شمار آید؛ 28. یادآور می شود که قوانین اعمال شده پیرو پاراگراف 12 قطعنامه 1737 (2006) نباید مانع شود تا یک فرد یا نهاد تحریم شده پرداخت های مربوط به قراردادهای پیش از تحریم آن فرد یا نهاد را انجام دهد، مشروط بر اینکه شروط مشخص شده در پاراگراف 15 آن قطعنامه رعایت شوند و تصریح می کند که اگر قوانین قطعنامه های قبلی پیرو پاراگراف 12 این قطعنامه مجددا اعمال شدند، آنگاه این قید اعمال خواهد شد؛ 29. تاکید می کند که لازم است همه کشورها اقدامات لازم را انجام دهند که این اطمینان ایجاد شود که دولت ایران یا هر شخص و نهادی در ایران یا افراد و نهادهای تحریم شده بر اساس قطعنامه 1737(2006) و قطعنامه های مربوطه، یا دیگر افراد مدعی یا مزایای چنین افراد یا نهادهایی در ارتباط با هر قرارداد یا مبادلاتی، مدعی شوند که از اجرا (معاملات) به واسطه اجرای مقررات قطعنامه های 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1929 (2010) و این قطعنامه، جلوگیری شده است؛ 30. تصمیم می گیرد که زمانی که مقررات این قطعنامه بر اساس پاراگراف 8 لغو شد، درگیر این مسئله باشد؛ ضمیمه A: برجام ضمیمه B: بیانیه مستقل بیانیه چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس، آمریکا و اتحادیه اروپا برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را با ایران جمع بندی کردند تا به یک راه حل جامع، مناسب و درازمدت برای مسئله هسته ای ایران دست یابند. چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس، آمریکا و اتحادیه اروپا، به منظور افزایش شفافیت و ایجاد فضایی سازنده برای اجرای کامل برجام، مفاد خاص ذیل را در نظر گرفته اند. مشارکت آنها در برجام منوط به تصویب قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل است؛ قطعنامه ای که، تحت ماده 41 منشور سازمان ملل: قطعنامه های 1969 (سال 2006)، 1737 (سال 2006)، 1747 (سال 2007)، 1803 (سال 2008)، 1835 (سال 2008)، 1929 (سال 2010) و 2224 (سال 2015) را لغو کرده؛ کشورها را به پایبندی به مفاد مندرج در این بیانیه برای دوره مدت مربوطه ملزم ساخته؛ و ضمن همکاری با «کمیسیون مشترک» در نظر گرفته شده در برجام، اجرای برجام را همانطور که در پاراگراف های 2 و 6(a) در ادامه آمده، تسهیل سازد. همانطور که طی قطعنامه ای بسیار تعیین کننده ارائه شده، مفاد ذیل در تاریخی به اجرا گذاشته خواهد شد که مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارشی را ارائه کند مبنی بر تأیید اینکه ایران اقدامات مشخص شده در پاراگراف 15.1 تا 15.11 از ضمیمه پنجم از برجام را اجرا کرده است: 1. عبارت «تمام کشورها» همانطور که در این سند به کار رفته و همانگونه که در این بیانیه گنجانده شده، به معنای «تمام کشورها بدون استثناء» می باشد. 2. تمام کشورها باید در فعالیت های ذیل مشارکت داشته و اجازه انجام آن را صادر کنند مشروط به اینکه مصوبه پیشاپیش شورای امنیت، بر مبنایی مورد به مورد، ارائه شده باشد: a. تأمین، فروش و انتقال مستقیم و یا غیرمستقیم تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری های برشمرده شده در سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 1 و نیز در سند INFCIRC/254/Rev.9/Part 2 (یا جدیدترین نسخه از این اسناد، همانطور که توسط شورای امنیت به روز شده است)، از داخل قلمرو تحت حاکمیت آنها، یا توسط اتباع آنها و یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی هایی که پرچم های آنها رویشان نصب است، یا برای استفاده در داخل و یا استفاده به نفع ایران، چه از داخل کشورهایشان نشأت گرفته باشد چه خیر، همچنین هرگونه اقلام بیشتر در صورتی که این کشور تصمیم بگیرد می تواند از آنها در بازفرآوری و فعالیت های مرتبط آب سنگین و یا غنی سازی مغایر با برجام استفاده کند؛ b. ارائه هرگونه آموزش و یا کمک فنی، کمک های مالی، سرمایه گذاری، خدمات واسطه ای و یا هر نوع خدمات دیگر، و انتقال خدمات و یا منابع مالی، به ایران، در رابطه با تأمین، فروش، انتقال، تولید و یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری های شرح داده شده در بند فرعی (a) در بالا ؛ و c. دستیابی ایران به منفعتی در فعالیتی اقتصادی در کشوری دیگر، شامل استخراج اورانیوم یا تولید یا استفاده از فناوری و مواد هسته ای مطابق فهرست INFCIRC/254/Rev.12/Part 1، و [حق داشتن] چنین سرمایه گذاری هایی در قلمرو حاکمیتی ایران، از سوی این کشور، اتباع این کشور و نهادهای ثبت شده در ایران و یا تحت حاکمیت ایران، یا توسط افراد و نهادهای فعال به نمایندگی از آنها و یا به دستور آنها، یا توسط نهادهای متعلق به آنها و یا تحت کنترل آنها، به غیر از این، نیازی به تصویب پیشاپیش شورای امنیت برای تأمین، فروش، یا انتقال تجهیزات اشاره شده در بخش B.1 از سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 1 به ایران نیست، مادامی که چنین تجهیزاتی برای رآکتورهای آب سبک، غنی سازی اورانیوم با غلظت پایین استفاده می شود همانطور که در بخش A.1.2 از سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 1 آمده، زمانی که این تجهیزات به اجزاء مونتاژشده سوخت هسته ای برای چنین رآکتورهایی افزوده شده، همچنین اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری های برشمرده شده در سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 2، مادامی که برای استفاده اختصاصی در رآکتورهای آب سبک است. برای هرگونه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری هایی که توسط شورای امنیت سازمان ملل مطابق با بند فرعی فوق الذکر (a) تصویب شده، و یا تأمین شده، خریداری شده، یا منتقل شده تابع استثنائات فوق الذکر، کشورها می بایست تضمین کنند که: (a) الزامات این «دستورالعمل ها» آنگونه که در «بخشنامه اطلاعات آژانس بین المللی انرژی اتمی» برشمرده شده، به نحو مقتضی به اجرا گذاشته شده؛ (b) آنها از این حق برخوردارند و در جایگاهی قرار دارند تا به طور موثر کاربری نهایی هرگونه اقلام تأمین شده و مکان استفاده از آنها را مورد راستی آزمایی قرار دهند؛ (c) ظرف مدت ده روز پس از عرضه، فروش و یا انتقال این اقلام، شورای امنیت را در جریان قرار دهند؛ و (d) در خصوص اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری های فهرست شده در «بخشنامه های اطلاعات آژانس بین المللی انرژی اتمی»، این کشورها باید ظرف مدت ده روز پس از تأمین، فروش و یا انتقال این اقلام، آژانس را نیز در جریان قرار دهند. و به غیر از این موارد نیز، به تصویب پیشاپیش شورای امنیت سازمان ملل برای تأمین، فروش و یا انتقال اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری ها و ارائه هرگونه کمک های فنی، آموزش، کمک های مالی، سرمایه گذاری، خدمات واسطه ای و موارد مرتبط دیگر، که به طور مستقیم مربوط به اعمال تغییرات لازم در دو آبشار تأسیسات فردو برای تولید ایزوتوپ های پایدار، صادرات اورانیوم غنی شده ایران مازاد بر 300 کیلوگرم در ازای دریافت اورانیوم طبیعی، و مدرن سازی رآکتور اراک بر اساس طراحی مفهومی مورد توافق و، به دنبال آن، طراحی نهایی چنین رآکتوری بر پایه توافق می باشد، نیازی نیست. مشروط به اینکه کشورهای عضور تضمین کنند که: (a) تمام چنین فعالیت هایی کاملا مطابق با برجام اجرا می شوند؛ (b) این کشورها، ده روز پیش از آغاز چنین فعالیت هایی، «کمیسیون مشترک» و شورای امنیت را مطلع سازند؛ (c) الزامات این دستورالعمل همانطور که در بخشنامه اطلاعات آژانس بین المللی انرژی اتمی برشمرده شده، به نحو مقتضی به اجرا گذاشته شده؛ (d) آنها از این حق برخوردارند و در جایگاهی قرار دارند تا به طور موثر کاربری نهایی هرگونه اقلام تأمین شده و مکان استفاده از آنها را مورد راستی آزمایی قرار دهند؛ و (e) در مورد اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری های فهرست شده در بخشنامه های اطلاعات آژانس بین المللی انرژی اتمی، این کشورها باید ظرف مدت ده روز پس از تأمین، فروش و یا انتقال این اقلام، آژانس را نیز در جریان قرار دهند. این بند باید همانطور که در برجام شرح داده شده است، تا ده سال پس از «روز پذیرش برجام» اجرا شود، مگر اینکه آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که «جمع بندی مبسوط» را پیش از آن تاریخ تأیید کند، سپس این ضرورت که شورای امنیت پیشاپیش مصوبه ای را صادر کند، باید فورا به حالت تعلیق درآمده و، همزمان با آغاز زمان اجرای این تعلیق، اِعمال استثنائات مشروح در این بند باید ادامه یافته و تمامی کشورها باید در فعالیت های اعلام شده در این بند مشارکت داشته و اجازه انجام آنها را صادر کنند، البته در صورتی که شورای امنیت و «کمیسیون مشترک» را حداقل 10روز کاری پیش از آغاز هریک از این فعالیت ها به صورت مورد به مورد مطلع ساخته باشند. 3. از ایران خواسته می شود تا هیچ فعالیتی مرتبط با موشک های بالستیک طراحی شده با قابلیت حمل تسلیحات هسته ای صورت ندهد، از جمله شلیک هرگونه موشک با استفاده از چنین فناوری های مربوط به موشک های بالستیک، تا زمان هشت سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که «جمع بندی مبسوط» را تأیید کند، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد. 4. تمامی کشورها باید در فعالیت های شرح داده شده در ذیل مشارکت کرده و اجازه انجام آن را صادر کنند، مشروط به اینکه شورای امنیت پیشاپیش بر مبنایی مورد به مورد مجوز چنین فعالیت هایی را صادر کرده باشد: a. تأمین، فروش و یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری های برشمرده شده در (S/2015/XXX) [جدیدترین فهرست کنترل فناوری موشکی] و هرگونه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری هایی که این کشورها تصمیم بگیرند که می تواند برای تولید هرگونه سامانه شلیک تسلیحات هسته ای مورد استفاده قرار گیرد، از داخل قلمرو تحت حاکمیت آنها، و یا توسط اتباع آنها و یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی هایی که پرچم آنها را حمل می کنند، به داخل ایران و یا خارج از این کشور، یا برای استفاده در داخل ایران و یا به نفع این کشور، چه این اقلام از قلمرو تحت حاکمیت آنها نشأت گرفته و یا نگرفته باشد؛ و b. ارائه هرگونه فناوری یا آموزش و کمک فنی، کمک مالی، سرمایه گذاری، خدمات واسطه ای و موارد دیگر، و نیز انتقال خدمات و یا منابع مالی به ایران، یا دستیابی ایران به منفعتی در هریک از فعالیت های اقتصادی در کشوری دیگر، مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید و یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری های شرح داده شده در بند فرعی (a) و یا مرتبط با فعالیت های شرح داده شده در بند 3. مشروط به اینکه در صورت تصویب شورای امنیت سازمان ملل: (a) قرارداد ارسال و یا کمک به ارسال چنین اقلامی شامل تضمین های مقتضی در خصوص کاربری نهایی آنها شود؛ و (b) ایران متعهد شود تا از چنین اقلامی برای توسعه سامانه های شلیک سلاح های هسته ای استفاده نکند. این بند باید تا 8 سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی، گزارشی ارائه دهد که مؤید «جمع بندی مبسوط» باشد، اجرا شود، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد. 5. تمامی کشورها، مشروط به اینکه شورای امنیت پیشاپیش بر مبنایی مورد به مورد، تصمیم به تصویب بگیرد، باید در این فعالیت ها مشارکت داشته و اجازه آن را صادر کنند: تأمین، فروش و یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم، هرگونه تانک جنگی، خودروهای رزمی زرهی، سامانه های توپخانه ای سنگین، هواپیماهای رزمی، بالگردهای تهاجمی، ناوهای جنگی، موشک ها و یا سامانه های موشکی، مطابق با اهداف «فهرست تسلیحات متعارف سازمان ملل»، یا مواد مرتبط، شامل قطعات یدکی، از داخل و یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتی شان، و یا توسط اتباع آنها و یا افراد تحت حاکمیت آنها، یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی های حامل پرچم های آنها، اعم از اینکه از قلمروشان نشأت گرفته یا خیر، به ایران، یا برای استفاده در داخل ایران و یا در جهت تأمین منافع ایران، و ارائه آموزش فنی، منابع یا خدمات مالی، پیشنهادات، دیگر خدمات و کمک های مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید، حفظ و نگهداری و یا استفاده از تسلیحات و مواد مرتبط توصیف شده در این بند فرعی، به ایران توسط اتباع این کشورها و یا از داخل یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتشان. این بند باید تا مدت 5 سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش تأیید «جمع بندی مبسوط» را ارائه دهد، اجرا شود، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد. 6. تمام کشورها باید: a. اقدامات ضروری را صورت دهند تا تضمین کنند که تمام فعالیت های برشمرده شده در بند 2، 4، و 5 در قلمروهای تحت حاکمیتشان اتفاق می افتد، و یا اتباع آنها و یا افراد تحت حاکمیت آنها را شامل می شود، و یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی های حامل پرچم های آنها صورت می گیرد، تنها مطابق با عبارات مرتبط آن بندها، و نیز به منظور جلوگیری و ممانعت از انجام هرگونه فعالیت مغایر با این مفاد، تا مدت ده سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس گزارش تأیید «جمع بندی مبسوط» را ارائه دهد؛ بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد. b) بایستی تمهیدات لازم را جهت جلوگیری از تأمین، فروش یا انتقال تسلیحات یا مواد مرتبط از خاک ایران توسط اتباع یا کشتی ها و هواپیماهای تحت پرچم خود به عمل آورند، مگر آنکه شورای امنیت سازمان ملل از قبل بر اساس بررسی های موردی تصمیم دیگری را اتخاذ کرده باشد. این تمهیدات بایستی صرفنظر از اینکه مبدأ این اقدامات خاک ایران باشد یا خیر، تا پنج سال بعد از «روز پذیرش» برجام، و یا تا تاریخ ارائه گزارشی در تأیید «جمع بندی مبسوط» توسط آژانس بین المللی انرژی ـ هر کدام که زودتر عملی شود ـ ادامه یابند. c) تا هشت سال بعد از «روز پذیرش» برجام یا تا تاریخ ارائه گزارش تأییدیه «جمع بندی مبسوط» توسط آژانس - هر کدام که زودتر باشند - به مسدودکردن وجوه یا سایر دارایی های مالی و منابع اقتصادی موجود در خاک آنها در روز پذیرش برجام ادامه دهند و همچنین وجوه و سایر دارایی های مالی و منابع اقتصادی که در هر زمان ما بعد وارد خاک آنها می شود و مالکیت یا کنترل آنها از آنِ افراد و موسساتی باشد که نامشان تا تصویب قطعنامه جدید در فهرستِ تهیه و نگهداری شده توسط «کمیته»، متعاقب قطعنامه شماره 1737 (2006) قرار گرفته باشد را مسدود کنند (به استثنای افراد و موسساتی که در اینجا در ضمیمه 1 مشخص شده اند یا شورای امنیت ممکن است نام آنها را از فهرست مذکور خارج کند) و دارایی های افراد و موسسات دیگری که ممکن است شورای امنیت آنها را مشمول شرایط ذیل قرار دهد را مسدود کنند: دارای سابقه همکاری یا ارتباط مستقیم یا حمایت از فعالیت های هسته ای حساس ایران از منظر اشاعه ای، که ناقض تعهدات این کشور ذیل برجام باشند، یا [دارای سابقه همکاری یا ارتباط مستقیم یا حمایت از] ساخت سامانه های پرتاب سلاح هسته ای از طریق [روشهای مختلف] اعم از مشارکت در تهیه اقلام، کالاها، تجهیزات، مواد ممنوعه مشخص شده در این بیانیه؛ کمک به افراد و موسسات تحت تحریم برای دور زدن یا انجام اعمال ناقض سند برجام یا قطعنامه جدید؛ یا عمل به نیابت یا بنا به دستور افراد یا موسسات تحت تحریم؛ یا دارای سابقه تحت تملک بودن یا کنترل شدن توسط افراد یا موسسات تحت تحریم [به طرق مختلف] از جمله روش های غیرقانونی. d) تا هشت سال بعد از «روز پذیرش» برجام یا تا تاریخ ارائه گزارشی توسط آژانس در تأیید «جمع بندی مبسوط» - هر کدام که زودتر باشند- اطمینان حاصل کنند که هیچ گونه وجوه، دارایی های مالی یا منابع اقتصادی توسط اتباع یا هر فرد و موسسه فعال در خاک آنها در اختیار افراد یا موسسات تحت تحریم قرار نگرفته یا برای سودرسانی به آنها مورد استفاده قرار نخواهد گرفت. این شرایط برای وجوه، سایر دارایی های مالی یا منابع اقتصادی که دولت های متبوع آنها را واجد شرایط ذیل بدانند، لازم الاجرا نخواهد بود: i. برای مخارج پایه، از جمله پرداخت وجوه مواد غذایی، اجاره یا رهن، دارو و درمان پزشکی، مالیات، هزینه بیمه و هزینه های امور عام المنفعه یا صرفاً برای پرداخت کارمزدهای معقول حرفه ای و بازپرداخت هزینه های مرتبط با خدمات حقوقی یا کارمزدها و هزینه های خدمات بر طبق قوانین کشورها، یا برای نگهداری معمول اموال تحت مصادره، سایر دارایی های مالی و منابع اقتصادی، ضروری باشند و این اقدام بعد از آن صورت گیرد که دولت های متبوع تصمیم خود برای مجاز کردن دسترسی به این وجوه، سایر دارایی های مالی یا منابع اقتصادی، در موارد مناسب، را به اطلاع شورای امنیت سازمان ملل رسانده باشند و این شورا ظرف پنج روز کاری بعد از دریافت اطلاعیه مربوط، تصمیم منفی در این مورد اتخاذ نکرده باشد؛ ii. برای مخارج فوق العاده ضروی باشند، مشروط بر آنکه این تصمیم توسط دولت های متبوع به اطلاع شورای امنیت رسیده باشند و این شورا آن را تأیید کرده باشد؛ iii. برای همکاری در پروژه های صلح آمیز هسته ای، مطابق موارد شرح داده شده در ضمیمه III «برجام»، مشروط بر آنکه دولت های متبوع این تصمیم را به اطلاع شورای امنیت رسانده باشند و این شورا آن را تأیید کرده باشد؛ iv. موضوع یک داوری یا حق حبس[i] قضایی، اجرایی یا حَکَمیتی باشد که در آن از وجوه مورد نظر، سایر دارایی های مالی و منابع اقتصادی برای استفاده در این حق حبس یا داوری استفاده شود، منوط به آنکه مناقشات مربوط به حق حبس یا داوری مربوط به قبل از تاریخ صدور قطعنامه شماره 1737 (سال 2006) باشند، ارتباطی با منفعت رسانی به یکی از نفرات یا موسسات واجد شرایط مطرح شده در این پاراگراف نداشته باشند و توسط دولت های متبوع به اطلاع شورای امنیت رسیده باشد؛ یا v. برای فعالیت های مرتبط با موارد مطرح شده در پاراگراف 2 یا هر فعالیت مورد لزوم دیگر برای اجرای برجام ضروری باشند، منوط به آنکه این تصمیم توسط دولت های متبوع به اطلاع شورای امنیت رسیده باشد و شورای امنیت آن را تأیید کرده باشد. علاوه بر این، این مفاد نباید از اینکه یک فرد یا نهاد تحریم شده دیون خود که مربوط به قراردادهای پیش از تحریم آن فرد یا نهاد هستند را بپردازد، مانع شود، مشروط بر اینکه کشورهای مربوطه اعلام کرده باشند که قرارداد مربوط به موارد، مواد، تجهیزات، اقلام، فناورها ، همیاری ، آموزش، همیاری مالی، سرمایه گذاری، واسطه گری یا دیگر خدمات ممنوعه ذکر شده در این بیانیه نیست؛ این پرداخت نباید مستقیما یا به صورت غیر مستقیم توسط اشخاص یا نهادهای ذیل مفاد این پاراگراف دریافت شوند؛ و 10 روز پیش از صدور چنین مجوزی و بعد از تذکر از سوی یک کشور مربوطه به شورای امنیت مبنی بر تصمیم برای پرداخت یا دریافت چنین وجوهی یا صدور مجوز، در صورتی که مناسب باشد، برای آزادسازی منابع، دارایی های مالی یا منابع اقتصادی به این منظور. علاوه بر این، کشورها می توانند بر حساب های مسدود شده مطابق با این پاراگراف بهره یا دیگر درآمدهای مربوط به آن حساب ها یا پرداخت های مربوط به آن قراردادها، موافقتنامه ها یا تعهداتی که پیش از تاریخی که آن حساب ها مسدود شده اند، بیافزایند، مشروط بر اینکه این بهره، دیگر درآمدها یا هزینه ها، همچنان تحت آن قوانین بوده و مسدود شده باشد. e) به مدت 5 سال بعد از روز پذیرش برجام یا تا تاریخی هر قدر هم زودتر، که آژانس گزارشی موید «جمع بندی مبسوط» را ارائه کند، اقدامات لازم برای پیشگیری از ورود یا انتقال افراد اعلام شده در پاراگراف 6 (a) فوق از طریق اراضی شان را انجام دهند، البته تاکید می شود که هیچ چیز در این پاراگراف نباید یک کشور را به خودداری از ورود اتبع خود به اراضی اش ملزم کند. تمهیدات اعمال شده در این پاراگراف، نباید زمانی که شورای امنیت به صورت موردی اعلام کرد که چنین سفرهایی به دلایل انسانی توجیه شده است، از جمله الزامات مذهبی یا زمانی که شورای امنیت نتیجه بگیرد که یک معافیت به اهداف این قطعنامه کمک می کند، از جمله زمانی که بند 15 اساسنامه مطرح است، اعمال شوند؛ f) اقدامات لازم را در انطباق با قطعنامه و دستورالعمل ارائه شده از سوی شورای امنیت و با توجه به مواردی که تامین، فروش، انتقال یا صادرات آن ها بر خلاف مجوزهای برجام یا این بیانیه صورت گرفته، انجام داده و در این زمینه همکاری کند. 7. از همه کشورها خواسته می شود اجرای کامل برجام را از طریق بازرسی تمام محموله ها به و از ایران، در اراضی شان از جمله بنادر و فرودگاه ها بر اساس اختیارات ملی و قانونی خود و منطبق با قوانین بین المللی به خصوص قانون دریا و موافقتنامه های بین المللی هوانوردی مربوطه و در صورتی که دولت ها دلایل متقنی دارند که تصور کنند که آن محموله مواردی را در بر دارد که تامین، فروش، انتقال یا صادرات آن ها بر خلاف مجوزهای برجام یا این بیانیه صورت گرفته، تسهیل کنند؛ و همچنین از آن ها خواسته می شود در صورتی که دلایل متقنی وجود دارد که تصور کنند که یک کشتی مواردی را حمل می کند که تامین، فروش، انتقال یا صادرات آن ها بر خلاف مجوزهای برجام یا این بیانیه صورت گرفته، در بازرسی ها در آب های آزاد با رضایت کشور صاحب کشتی، همکاری کنند. چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحده، ایالات متحده و اتحادیه اروپا برداشتشان را یادآور می شوند که در پی تصویب قطعنامه ای که برجام را تائید کند، شورای امنیت تمهیدات عملی برای اجرای وظایف مقرر در این بیانیه، از جمله نظارت و حمایت از اجرای این تمهیدات توسط کشورهای عضو را انجام داده و پیشنهادات توصیف شده در پاراگراف 2 این بیانیه را بازنگری کرده، به استعلامات کشورهای عضو پاسخ داده، دستورالعمل ها را ارائه کرده و اطلاعات مربوط به اقدامات ادعایی متناقض با قطعنامه را راستی آزمایی کند. علاوه بر این، این کشورها، پیشنهاد می کنند که شورای امنیت از دبیر کل بخواهد که هر 6 ماه، در مورد اجرای این تمهیدات، گزارش دهد. طول دوره مفاد این بیانیه می تواند به درخواست هریک از طرف ها در نشست دو سالانه وزارتی توسط کمیسیون مشترک مورد بازنگری قرار گرفته و در آن کمیسیون مشترک توصیه های خود را با اجماع شورای امنیت، ارائه دهد. ضمیمه 1. داوود آقاجانی
2. امیر موید علایی
3. بهنام عسگرپور
4. محمد فدایی آشیانی
5. عباس رضایی آشتیانی
6. سازمان انرژی اتمی ایران
7. هاله بختیار
8. مرتضی بهزاد
9. مرکز تحقیقات و تولید سوخت هسته ای اصفهان و مرکز فناوری هسته ای اصفهان
10. بانک صادرات شرق
11. سید حسین حسینی
12. شرکت ترابری ایرانو هند
13. شرکت کشتی رانی جمهوری اسلامی
14. جابر ابن حیان
15. مرکز تحقیقات هسته ای کرج
16. شرکت کاوش یار
17. علی حاجی نیا لیلابادی
18. شرکت انرژی مصباح
19. شرکت modern industries technique
20. حمیدرضا مهاجرانی
21. جعفر محمدی
22. احسان منجمی
23. هوشنگ نوبری
24. شرکت نوین انرژی
25. مرکز تحقیقات هسته ای کشاورزی و دارویی
26. شرکت پارس تراش
27. صنایع انرژی پیشگام
28. محمد قنادی
29. امیر رحیمی
30. جواد رحیقی
31. عباس رشیدی
32. جواد کریمی ثابت
33. سید جابر صفدری
34. قاسم سلیمانی
35. کشتیرانی جنوب خط ایران
36. شرکت تماس(فارس)
جمعه 26 تیر 1394 ساعت 13:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]
-
گوناگون
پربازدیدترینها