واضح آرشیو وب فارسی:الف: واشنگتن تايمز: مذاکره با ايران چيزي جز هدر دادن وقت نبود
تاریخ انتشار : جمعه ۲۶ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۱۰
واشنگتن تایمز نوشت: مذاکره با ایران چیزی جز هدر دادن وقت نبود.به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، ریچارد گرنل در تحلیلی برای این روزنامه آمریکایی نوشت: در ماه ژوئیه ۲۰۰۶، بعد از چند هفته دیپلماسی سخت و انتشار گزارش دردسرساز آژانس بین المللی انرژی اتمی، ما با کشورهای دیگر وارد مذاکره شدیم و توانستیم قطعنامه ای در شورای امنیت سازمان ملل تصویب کنیم که درآن از ایران خواسته شده بود به سئوالاتی درباره برنامه هسته ای خود پاسخ دهد. در آن زمان، بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی و برخی از کشورها مظنون بودند که ایران، بخش هایی از این برنامه را در پایگاه های نظامی خود و دیگر تاسیسات مخفی انجام می دهد. ایران در این زمینه همکاری نکرد و شورای امنیت سازمان ملل، به اندازه کافی هم صبوری نشان داد.در آن زمان، جامعه بین المللی از جمله چین و روسیه به دولت ایران، سی روز فرصت دادند تا اجازه دسترسی به اماکن مشکوک را بدهد تا نگرانی های سازمان ملل درباره فعالیت های مخفی این کشور برطرف شود. ایران در سال ۲۰۰۶ اجازه دسترسی به پایگاه های نظامی خود را نداد و سازمان ملل نیز سی روز بعد از آن به دلیل عدم تمایل ایران برای همکاری با سازمان ملل، تحریم های اقتصادی علیه این کشور اعمال کرد. ۹ سال بعد از آن، جان کری، وزیر خارجه آمریکا، همه این ها را نادیده گرفت. باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا و کری با وجود این که می دانستند ایران هرگز اجازه دسترسی به پایگاه های نظامی خود را نمی دهد، از همه خواسته های فعلی آمریکا به نفع ایران عقب نشینی کردند و با برداشتن تحریم ها به جمهوری اسلامی جایزه دادند.به این ترتیب، مذاکرات و تلاش های ۹ سال گذشته، یک وقت هدر دادن بسیار عظیم و خطرناک بوده است. ایران از موضع خود تکان نخورده است. تحریم ها باعث نشد که آنها اجازه بازرسی بدهند. امتناع اوباما از مطالعه تاریخ ایران ممکن است دلیل توانایی این کشور برای به دست آوردن ظرفیت هسته ای باشد. چه بسا کلینتون در سال ۲۰۰۸، وقتی سیاست خارجی باراک اوباما را ساده لوحانه خواند، درست گفته است.اوباما و تیمش از زمان به قدرت رسیدن او در ژانویه سال ۲۰۰۹، خواسته های قبلی شورای امنیت را می دانستند. در حقیقت، تیم بوش، برای تیم اوباما، پنج قطعنامه شورای امنیت به همراه سه دور تحریم های بین المللی بر جمهوری اسلامی به یادگار گذاشت. یکی از خواسته ها این بود که ایران به بازرسان سازمان ملل اجازه دهد تا به همه تاسیسات نظامی و هسته ای ایران، دسترسی داشته باشند که این خواسته برآورده نشد.اوباما تا ژوئن ۲۰۱۰، هجده ماه بعد از به قدرت رسیدن، نتوانست هیچ کاری در قبال ایران انجام دهد. تا آن زمان، اوباما چندان توجهی به درخواست سازمان ملل برای دسترسی به تاسیسات ایران نشان نداد و جمهوری اسلامی هم این پیام روشن و بلند اوباما را گرفت که برنامه هسته ای آنها، دیگر از اولویت های دولت آمریکا محسوب نمی شود.ایران می دانست که اوباما از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۰۹ ، هرگز خواستار دسترسی فوری به اماکن هسته ای آنها یا افزایش تحریم های بین المللی علیه ایران نشد. آنها شاهد این بودند که اوباما تنش جامعه بین المللی را کاهش می دهد و با درخواست افرادی که می خواهند تحریم ها علیه آنها اعمال نشود و یا کشورهایی که خواستار خرید نفت از ایران بودند را قبول می کرد. اوباما به این ترتیب تلاش های صدها دیپلمات بین المللی که تلاش می کردند تا ایران را به دسترسی« هر زمان و هر کجا» به تاسیسات نظامی این کشور قانع کنند و نهایتا هم در این امر شکست خوردند، نادیده گرفت.توافق جدید ژنو، خواسته های شورای امنیت سازمان ملل را نادیده می گیرد، زیرا این توافق به جمهوری اسلامی ایرات اجازه می دهد تا همه چیز را فراموش کند و همه ظن و گمان ها برطرف شود.بازرشان آژانس بین المللی انرژی اتمی هنوز سئوالاتی درباره ظرفیت هسته ای و راستگویی ایران دارند آنها هنوز هیچ پاسخی درباره درخواست های سال ۲۰۰۶ خود دریافت نکرده اند، در حالی که قرار است تحریم های بین المللی ایران برداشته شود. به همین دلیل است که گفته می شود توافق هسته ای با ایران بسیار وحشتناک است. ایران هنوز فعالیت های هسته ای گذشته خود را روشن نکرده است، ولی پاداش گرفته است. این مسئله می تواند حتی اعتبار سازمان ملل را نیز زیر سئوال ببرد. در حالی که توافق جدید اوباما می گوید، آژانس می تواند یک بار دیگر به ایران درخواست بازرسی از تاسیسات نظامی این کشور را بدهد، ما از همین الان جواب ایران را می دانیم. ایران همان جوابی را خواهد داد که در سال ۲۰۰۶ داد. تحریم ها هم دیگر وجود ندارد تا ایران را برای اجازه دسترسی تحت فشار قرار دهد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]