محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830564209
پدیده‌ای جدید به نام معدن‌خواری
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با مهدی کرباسیان، رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران پدیده‌ای جدید به نام معدن‌خواری معادن زیادی در کشور وجود دارد. این معدن‌ها هر کدام ماده‌ای گرانبها در خود نهفته است. بخش معادن به‌طور قطع یکی از بزرگ‌ترین بازوهای پرتوان اقتصاد ایران بوده که در سال‌های گذشته توجه چندانی به آن نشده است. اما زمانی که صحبت از معدن‌خواری می‌شود همه به فکر فرو می‌روند که چرا واحدهای نظارتی قدرتمندی برای حفاظت از این سرمایه‌های ملی وجود ندارد.
بحث معدن خواری هم مانند زمین خواری به محل نگرانی تبدیل شده است. مهدی کرباسیان، رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران به روش خود به این ابهامات پاسخ داده است. وی معتقد است، انحصار و رانت و همچنین افشای اطلاعات درونی سازمان از مهم ترین عواملی است که معدن خواری را رقم می زند.
می خواهم از بحث بخش معدن در اقتصاد کشور شروع کنم. این بخش در سال های گذشته و در دولت های قبل مغفول مانده و جایگاه خود را پیدا نکرده است. در حال حاضر، هم رهبر معظم انقلاب و هم دولت روی این موضوع تاکید فراوان دارند که مفاد آن در اقتصاد مقاومتی نیز ذکر شده است. حال بگویید بخش معدن چه بوده، چه هست و چه برنامه ای دارد؟ همان طور که شما اشاره کردید رهبر معظم انقلاب در بندهایی در هفته دولت به دولت توصیه هایی داشتند که یکی از آنها توجه ویژه به حوزه معدن بود. اگر این موضوع را در کنار سیاست ابلاغی شان درباره اقتصاد مقاومتی قرار بدهیم، می توانیم بگوییم جایگاه معدن از نگاه رهبری جایگاه ویژه ای است. ضمن این که لازم است توجهات دکتر روحانی هم در مدت یک سال گذشته ذکر شود که چندی پیش در هیات وزیران در این خصوص جلسه ای تشکیل و مورد توجه وزیران و معاون اول رئیس جمهور نیز واقع شد. الان کارت پیشنهادی حوزه معدن و بویژه در رابطه با ایمیدرو در دستور کار کمیسیون اقتصادی مجلس به صورت خارج از نوبت قرار گرفته است. اما باید بپذیریم معدن و بعد از آن صنایع معدنی در حقیقت جزو صنایعی است که می تواند باعث ایجاد اشتغال و تولید صنایع مختلف پایین دستی شود. به عنوان مثال عرض می کنم. ممکن است معادن سنگ آهن مورد توجه ما نباشد به این دلیل که آنجا اشتغال وسیعی وجود ندارد، اما وقتی به تولید کنسانتره، تولید گندله و آهن اسفنجی و شمش برسیم، مشاهده می کنیم شغل های وسیعی ایجاد می شود و در کشورهای پیشرفته دنیا به این حوزه توجه ویژه می کنند. خداوند متعال به کشور ما عنایت ویژه ای کرده است. از جدول مندلیف که بیش از صد و خرده ای است، 68 نوع ماده معدنی در داخل ایران تاکنون شناسایی شده است. اقداماتی برای سرمایه گذاری در این زمینه شده است؟ تاکنون خیر، ولی مطمئنم اگر ما یک مقدار روی مواد نادر و نایاب که متاسفانه در این حوزه بسیار کم کار شده است سرمایه گذاری کنیم، از این تعداد هم بیشتر می شود؛ ضمن این که می دانید بسیاری از این اقلام در دنیا بسیار کمیاب است. کشور ما به لطف خدا از نظر زمین شناسی جزو کشورهایی است که امکان کشف این اقلام وجود دارد. چه چیزهایی نادر است؟ مثلا تیتانیوم، تنگستن، وانالیوم و عناصر مشابه. ما معدن اورانیوم هم داریم؟ بله. چند تا؟ در مورد اورانیوم که در حوزه ما نیست و در حوزه سازمان انرژی اتمی است خیلی اطلاعات ندارم، ولی خوشبختانه جزو یکی از آن 68 تایی است که عرض کردم. نکته ای که می توانم بگویم الان حدودا بیش از 700 میلیارد دلار منابع معدنی ماست و من معتقدم اگر حوزه اکتشاف را توسعه بدهیم این رقم حداقل به دو برابر خواهد رسید. چون الان در کشورمان میزانی که اکتشاف شده 7 درصد است. این آمار و ارقام درخصوص کشوری است که یک میلیون و 600 هزار کیلومتر مربع مساحت آن است. درز اطلاعات مهم ترین مساله است که باعث بروز معدن خواری می شود. البته این موضوع تنها در ایران هم نیست و در همه جای دنیا وجود دارد که اطلاعات داخلی را کسانی بگیرند و از رانت اطلاعات استفاده کنند واژه ای که بتازگی در حوزه اقتصاد ما وارد شده است، در کنار زمین خواری پدیده ای به نام معدن خواری است که چندی پیش قوه قضائیه هم وارد عمل شد و جلوی تصاحب برخی معادن در حوزه دماوند را گرفت. برای جلوگیری از گسترش این پدیده چه برنامه هایی را در دست دارید؟ در خصوص پدیده معدن خواری باید عرض کنم درز اطلاعات مهم ترین مساله است که باعث بروز چنین مشکلاتی می شود. البته این موضوع تنها در ایران هم نیست و در همه جای دنیا وجود دارد که اطلاعات داخلی را کسانی بگیرند و از رانت اطلاعات استفاده کنند و بتوانند در حقیقت منافعی را از آن خود کنند. به عنوان مثال می گویم، شما حساب کنید هر چقدر هم سیستم دولتی براساس مقررات پیچیده باشد، باز هم این اطلاعات فروشی وجود دارد. مثلا یک سازمان دولتی را ببینید که مقررات تدوین می کند و اگر کسی امروز مقررات را بداند که هفته آینده قرار است یک دستورالعملی داده شود، این فرد اگر این اطلاعات را به اقوام، دوستان و آشنایان خود بدهد یک رانت یک هفته ای سودآوری را می برد. نمی خواهم به صورت ریز وارد شوم، در حوزه معدن هم کم و بیش همین طور است. خاطرم هست در دولت گذشته مناقصه معدن انگوران هم به چنین مسائلی برخورد. می خواستم ببینم این ماجرا هم از جنس همان ماجراست یا فرق می کند؟ نه این ماجرا با آن فرق می کند. ولی این را باید بپذیریم روحیه ای در کشور حاکم شده است که باید حواسمان باشد و حرف کارشناسی نزنیم. همه می دانیم بحث خصوصی سازی و واگذاری امور دولت به مردم، اصل بسیار مترقی و خوبی است، ولی باید حواسمان باشد دچار افراط و تفریط نشویم حتی در ارائه اطلاعات و نحوه واگذاری ها. معدن انگوران یک معدن انحصاری است که در کشور وجود دارد. می توان ادعا کرد معدنی غیر از انگوران که سرب و روی آن نظیر این معدن باشد نداریم. اگر این را بخواهید واگذار کنید به بخش خصوصی، بخش خصوصی اش هر که می خواهد باشد، شما انحصار را از دولت به یک گروه دیگر تقدیم می کنید. این در کشور جمهوری اسلامی ایران با سازوکار اقتصادی که دارد به نظر من واقعگرایانه نیست؛ ولی به طور مثال در حوزه معدن، معادنی مثل زغال سنگ که تنوع فراوانی دارد و زیاد هم است، می توانیم خصوصی سازی را به صورت کامل انجام دهیم. به همین دلیل شما می بینید ما در ایمیدرو معادن زغال سنگ مان و حتی آخرین معدن از این گروه که را خم رو نام دارد، می خواهیم به بخش خصوصی واگذار کنیم و آگهی داده ایم. در نتیجه باید حواسمان باشد از انحصار و رانت و اطلاعات درونی؛ از هر سه باید جلوگیری شود. هر کدامشان مورد خاص خودش را دارد. در کشورهای پیشرفته دنیا قانونی هست به نام قانون حمایت از مصرف کننده و قانون جلوگیری از رانت و انحصار که سازمانی با همین عنوان نیز وجود دارد. شما خودتان در ایمیدرو به طور مشخص برای پاکسازی این موارد بخشنامه داخلی یا تدابیری در نظر گرفته اید یا خیر؟ ببینید این حوزه بیشتر برمی گردد به معادن کوچک و متوسط که تعدادش هم زیاد است. شورای عالی معادن و معاون معدنی این قضیه را حتما تحت کنترل دارند و برنامه ریزی جدید هم خواهند کرد. لذا در مورد خصوصی سازی فکر می کنیم بهترین راه این باشد که ما بتوانیم طرح ها را به صورت شرکت دربیاوریم. شرکت ها هم تلاش کنند به صورت سهامی عام دربیایند و در نهایت شرکت ها سهامشان را به مردم واگذار کنند. نه این که یک فرد بیاید یک معدن بزرگ را بگیرد. ممکن است در بعضی مواقع این اتفاق بیفتد، ولی اساسا حواسمان باید باشد در زمانی که یک طرح می تواند به مردم به صورت عام واگذار شود، بدیهی است سرمایه گذار بزرگ هم می تواند داشته باشد، ولی به صورت موردی با مزایده به افراد مختلف واگذار شود. در نهایت معلوم نیست در بلندمدت این به کجا می رسد، لذا به نظر من پیچیدگی هایی در معدن هست که باید بازتعریف شود. به نظر من هنوز در این قسمت ابهاماتی وجود دارد. گروه اقتصاد
محمدحسین علی اکبری
سه شنبه 23 تیر 1394 ساعت 03:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها