محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845395439
پرواز در ارتفاع پست
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پرواز در ارتفاع پست تهران- ایرنا- روزنامه ایران در صفحه گزارش نوشت: دیگر به صدایش عادت کرده اند، پرنده های بزرگ آهنین هر روز و هر شب بارها و بارها از روی خانه هایشان می گذرند، فرود می آیند یا اوج می گیرند. اما برای تو که به محله های دور و بر فرودگاه عادت نداری رعب آور است.
این گزارش که در شماره روز بیستم تیر 1394 هجری خورشیدی به قلم حمید حاجی پور به چاپ رسید، می افزاید: 310 هواپیما در هر شبانه روز در فرودگاه بین المللی مهرآباد می نشیند یا به پرواز در می آید که می شود هر ساعت تقریباً 13هواپیما. «مسافران عزیز در آسمان تهران هستیم و تا لحظاتی دیگر در فرودگاه بین المللی مهرآباد فرود خواهیم آمد....» از آن بالا وقتی پایین را نگاه می کنیم دریایی از خانه می بینیم. هواپیما آرام آرام به خانه های اطراف فرودگاه نزدیک می شود، خودروهایی که در خیابان های شلوغ اطراف در حال تردد هستند به وضوح دیده می شوند. هواپیما آنقدر ارتفاعش را کم می کند که می شود توی حیاط خانه ها و آدم های توی کوچه و خیابان را از نزدیک دید.
لابد شما هم این تجربه را داشته اید و به ذهن شما هم خطور کرده که اگر خدای ناکرده اتفاقی برای هواپیما بیفتد چه بلایی سر کسانی که اینجا زندگی می کنند خواهد آمد. سقوط هواپیمای خبرنگاران در سال 84 یا همین اواخر هواپیمای آنتونوف را که وسط خیابان افتاد یادتان هست؟ خسارت های جانی و مالی زیادی به بار آمد و تعدادی از مردم بی گناه و بی خبر از همه جا جان خود را از دست دادند.
صداهای روزمره
دیگر به صدایش عادت کرده اند، پرنده های بزرگ آهنین هر روز و هر شب بارها و بارها از روی خانه هایشان می گذرند، فرود می آیند یا اوج می گیرند. اما برای تو که به محله های دور و بر فرودگاه عادت نداری رعب آور است. می گویند برای همین هم خانه های این منطقه ارزان است و کسی تمایل ندارد خانه ای بخرد که هر لحظه در محاصره غرش انواع موتور هواپیماست.
وقتی توی کوچه و حیاط هستی و حواست به هیچ جا نیست سایه ای که از بالای سرت می گذرد به وحشتت می اندازد، دلت می ریزد که این دیگر چیست؟ هنگ می کنی، این از کجا پیدایش شد؟ نکند بیفتد روی سرم! از صاحبخانه یا اهالی محل می شنوی که شوخی جدی می گویند «ما قیافه خیلی از خلبان ها را می شناسیم. خلبان آن هواپیمایی که زیر بال هایش قرمز است ابروهای پهنی دارد و موقع فرود یکسره لبخند می زند.» بعد یکی دیگر دنباله حرفش را می گیرد که «دو هفته ای هست که نامزد کرده قبلاً حلقه دستش نبود. اصفهانی است»
بچه هـــای این منــاطـق آنقدر هواپیمای کوچک و بزرگ و رنگارنگ و مدل به مدل دیده اند که می دانند هواپیمای قرمز رنگ مربوط به کدام شرکت هواپیمایی است، پروازهای تبریز از کدام طرف می آید و هواپیمای مشهد به کدام طرف می رود. حتی ناشی بودن خلبان در اوج گرفتن و فرود آمدن را هم می توانند تشخیص دهند.
مرتضی که 30سال در منطقه مهرآباد زندگی می کرده و الان محل زندگی اش را تغییر داده درباره مشکلات پروازهای فرودگاه می گوید: «هنوز صدای فرود هواپیماها که سرعتشان را موقع نزدیک شدن به باند فرودگاه کم می کردند در سرم هست و مثل کسانی که در معرض صدای انفجار موشک بوده اند من هم بارها و بارها در معرض موج دیوار صوتی بوده ام. گاهی گوش هایم وز وز می کنند و دکترها هم می گویند به خاطر سر و صداست. به همین خاطر هم خانه ام را عوض کردم و به منطقه ای رفتم که نسبت به جاهای دیگر تهران آرامتر باشد.»
می گوید: «بچه که بودیم هواپیماها بخشی از بازی ما بودند. با دوچرخه دنبال شان می کردیم یا موقع فوتبال سر و کله هواپیمایی پیدا می شد. بعضی وقت ها از سر کنجکاوی بالای پشت بام می رفتیم تا مسافران هواپیما را از نزدیک ببینیم. البته ماجرا به اینجا ختم نمی شد؛ پروازهای شبانه خواب را از چشم مان می گرفت. بعضی از هواپیماها ارتفاعشان را خیلی کم می کردند و با صدای گوشخراش و وحشتناک آنها از خواب می پریدیم. باید به این نکته هم اشاره کنم که سقوط هواپیمای خبرنگاران این ترس را در دل همه انداخته که هر هواپیمایی که نزدیک می شود شاید به خاطر نقص فنی و یا سقوط باشد.»
مرتضی می گوید: «مردم مناطقی که نزدیک فرودگاه هستند از قشر ضعیفی هستند و قدرت خرید وسایلی که در برابر صدا مقاومت داشته باشد مثل دیوارهای صداگیر را ندارند و مجبور به تحمل هستند.»
تصور اینکه در منطقه ای زندگی کنیم که در شبانه روز دست کم 300 هواپیما پرواز کند آن هم از فاصله نزدیک غیرقابل تحمل است، انگار خانه آدم روی باند فرودگاه باشد.
حاج عزت از قدیمی های محله مهرآباد است و 70 سال می شود که اینجا زندگی می کند: «هواپیماها بیشتر از پرندگان از بالای سرمان اینور و آنور می روند. چاره ای نیست دیگر عادت کرده ایم اگر روزی صدایشان نیاید برایمان عجیب و غیرعادی می شود. ما با این وضعیت ساخته ایم ولی اگر مسئولان فکری به حال مردم می کردند خوب می شد. من که پایم لب گور است ولی این جوان ها و بچه ها گناه دارند. کار می کنند و کلی اجاره و پول آب و برق و گاز و تلفن می دهند اقلاً شب ها راحت سرشان را روی بالش بگذارند. نه اینکه با صدای هر هواپیما از خواب بپرند.»
فرودگاه فرصت یا معضل
سال 1317 که فرودگاه مهرآباد با 20هواپیما فعالیت خود را آغاز کرد جمعیت تهران زیر300 هزار نفر بود ولی با رشد بافت شهری و رشد جمعیت حالا ماجرا فرق کرده. جمعیت اصلی و شناور تهران به 15میلیون رسیده است. بافت شهری متراکم شده، آلودگی هوا و آلودگی صوتی که دغدغه بسیاری از مردم و مسئولان است به بیشترین حدش رسیده و در این شرایط به گفته اهالی مناطقی که در همسایگی فرودگاه زندگی می کنند شرایط زندگی شان بغرنج است.
تعداد پروازهای داخلی و خارجی در طول سال های گذشته با افزایش بسیار بالایی روبه روبوده است. گذشته از اینکه آسایش ساکنان مناطق 9،10،1، 18و21 بهم خورده بخشی از آلودگی هوای پایتخت هم مربوط به نشست و برخاست همین هواپیماهاست. براساس گفته کارشناسان هر هواپیما به اندازه 3هزار خودروی سبک آلودگی تولید می کند یعنی به طور متوسط روزانه به اندازه آلایندگی 930 هزار خودرو به آلودگی هوای تهران اضافه می شود.
مصطفی سلیم شهردارسابق منطقه 21تهران که یکی از موافقان جدی انتقال فرودگاه مهرآباد است در این باره می گوید: «گزارش هایی به ما داده می شد که گاهی اوقات قطعات هواپیما روی سرشهروندان و خودروهایشان سقوط می کند و گذشته از این خطرات،آلودگی صوتی و آلودگی هوا با پروازهای این فرودگاه بیش از حد مجاز است.»
سلیم می گوید: «چهره بصری منطقه 21 و محلات آن نمای بسیار نامطلوبی را به لحاظ دیوارهای بلند و سیم خاردارهای کشیده شده در منطقه دارد و در واقع فضای سخت و خشنی به واسطه این فرودگاه به منطقه تحمیل شده. در دو سال گذشته سعی داشتیم فضای منطقه 21 لطیف جلوه داده شود که البته کار ساده ای نیست.»
با مطرح شدن انتقال پروازهای خارجی از مهرآباد به فرودگاه امام خمینی(ره) در طول سال های گذشته و استقبال از سوی شهرداری تهران که به صورت جدی در حال پیگیری بود و آن را یک تحول عمده برای منطقه جنوب غرب تهران و یک جهش بین المللی برای تهران تعریف کرده بود اما ماجرا طور دیگری رقم خورد. هفته گذشته مدیرعامل فرودگاه های کشور در نشستی مطبوعاتی عنوان کرد که این فرودگاه تا 20سال دیگر همچنان به فعالیت خود ادامه خواهد داد و سیاست آنها افزایش بهره برداری تجاری از فرودگاه و کاهش بهره برداری نظامی و غیرتجاری است که تا حدممکن از ترافیک پروازهای مهرآباد خواهدکاست.
وی در بخش دیگری از سخنانش به غیرکارشناسی بودن تعطیلی فرودگاه مهرآباد اشاره می کند: «اظهاراتی مبنی بر تعطیلی این فرودگاه گفتار غیرکارشناسی است چراکه مهرآباد جایگاه ویژه ای درنظام حمل و نقل بخصوص نظام اقتصادی کشور دارد.»
یکی از کارشناسان حوزه حمل و نقل که نمی خواهد نامی از وی برده شود به «ایران» می گوید: «30درصد از پروازهای کشور یا از مهرآباد صورت می گیرد یا به مقصد مهرآباد است و این فرودگاه جزو فرودگاه های پرسود است و تعطیلی آن ضربه سنگینی به حوزه اقتصاد و حمل و نقل هوایی کشور وارد می کند. با این همه وزارت راه و شهرسازی سعی دارد پروازهای غیرضروری و همچنین پروازهایی را که نیمه های شب صورت می گیرد به پایین ترین حد برساند.»
ورود شورای شهر
محمد سالاری، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران در گفت و گو با «ایران» می گوید: «شورا از گذشته مواضع خود را اعلام کرده است. وجود فرودگاه در هر شهری مثل کلانشهر تهران ضرورتی انکارناپذیر است ولی فرودگاه مهرآباد مشکلاتی را هم به وجود آورده و آن هم حجم ترافیک سفرهای هوایی در آن است. باوجود راه اندازی فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) هنوز بسیاری از پروازها از مهرآباد صورت می گیرد.
موضوعاتی که نسبت به آنها دغدغه داریم خطرات ناشی از حجم زیاد سفرهای هوایی از مهرآباد است؛ خطراتی همچون سقوط، آلودگی هوا و از آن مهمتر آلودگی صوتی که ساکنان محله های دور و بر را آزار می دهد. به همین دلایل سال هاست با وزارت راه و شهرسازی مذاکره می کنیم که ترتیبی بدهند تا تعداد زیادی از پروازها به فرودگاه امام(ره) منتقل شود. مسئولان هم قول این کار را داده اند.»
گذشته از حجم بسیار پروازها و آلودگی های صوتی نکته ای که به آن کمتر اشاره شده است ناهنجاری های بصری فرودگاه مهرآباد است؛ فرودگاهی که با نرده های رنگ پریده و در جاهایی با دیوارهای بلند و گاه سیم خاردار نه تنها چهره یک فرودگاه بین المللی را ندارد بلکه چهره نازیبایی هم به منطقه داده است.
سالاری در این باره عقیده دارد: «یکی از مشکلات در زمینه فرودگاه مهرآباد شکل ناموزون حاشیه آن است. فرودگاه به عنوان یکی از دروازه های کشور چهره زیبایی ندارد و با توجه به عرصه و اعیانی که دارد شکل آشفته ای به منطقه داده و گردشگران را پس از ورود به تهران با المان های نامفهومی روبه رو می کند که شاید زننده باشد. بنابراین از وزارت راه درخواست کرده ایم با ساماندهی مناظر فرودگاه و استفاده از المان های شهری که در مبحث مدیریت شهری هم بسیار مهم هستند سعی در زیباسازی اطراف مهرآباد داشته باشند.کمبود فضای سبز و ناهنجاری های بصری در فرودگاه را البته می توان با همکاری شهرداری تهران که در عرصه های عمومی و شهری و زیباسازی و فضاهای سبز اقدام های خوبی داشته است به سرانجام رساند و شاهد فرودگاهی با چهره ای زیبا برای مسافران داخلی و خارجی و همین طور المانی زیبا برای پایتخت داشته باشیم.»
آشیانه ای که می ماند
وقتی فرودگاه مهرآباد ساخته شد این فرودگاه در حاشیه شهر قرار داشت و کسی تصور نمی کرد بافت شهری آنچنان رشدی کند که مهرآباد درست وسط شهر قرار گیرد و برای خیلی از خارجی ها هم شاید عجیب باشد که چطور فرودگاه وسط شهر بنا شده است. حالا کشمکش برای ماندن و رفتن سال هاست ادامه دارد. همان طور که اشاره شد مهرآباد باید 20سال دیگر بماند تا یک قرن زندگی در قلب پایتخت را تجربه کند. شاید آن وقت تهران هم آنقدر بزرگ شده باشد که مهرآباد واقعاً نقطه مرکزی شهر باشد. آشیانه پرندگان آهنین. پرندگانی که مثل گنجشک و سار و هفت رنگ و بلبل و قمری، آواز و چهچهه ای دل نشین ندارند تا اهالی محل برایشان دانه ای بریزند و با محبت به آنها بنگرند.
*منبع: روزنامه ایران
**گروه اطلاع رسانی**2002**9131
20/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها