تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860629844
تنها راهكار ريشه‌كن كردن گرسنگي
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: گرسنگي معضلي جهاني است كه به موازات توسعه يافتگي و رشد روز افزون، رخ مي‌نمايد. تجربه دهه‌هاي اخير نشان داده است كه براي از ميان برداشتن گرسنگي در ابعاد جهاني، كمك‌هاي غذايي به گرسنگان نه فقط عاجل‌ترين راهكار كه بي‌ارزش‌ترين آنهاست و براي ريشه‌كن كردن فقر و گرسنگي همراه با آن، نبايد به فرد ماهي داد بلكه بايد ماهيگيري را به او آموخت. اما نتايج پژوهش جديد سازمان ملل متحد و چند سازمان بين‌المللي ديگر نشان مي‌دهد كه كمك مالي مستقيم در كنار سرمايه‌گذاري‌هاي دولتي، تنها راهي است كه مي‌تواند به ريشه‌كن كردن گرسنگي تا سال 2030 ختم شود.
به گزارش تراز ،سازمان ملل متحد در گزارشي كه به تازگي منتشر شده، اعلام كرده است كه براي ريشه‌كن كردن گرسنگي در سطح جهان تا سال 2030، علاوه بر بودجه‌هاي كنوني، به سالانه 267ميليارد دلار سرمايه‌گذاري جديد در مناطق شهري و روستايي نياز خواهد بود. اين مبلغ براي دسترسي فقرا به غذا و بهبود وضعيت زندگي‌شان مورد نياز است. تقسيم اين رقم به تعداد گرسنگان جهاني نشان مي‌دهد كه تا 15سال آينده، هر فرد گرسنه به‌طور متوسط سالانه حدود 160دلار نياز خواهد داشت.
اين گزارش به كمك سازمان خواروبار جهاني، صندوق جهاني توسعه كشاورزي و برنامه جهاني غذا تهيه شده است. بنا بر اين گزارش، با وجود پيشرفت‌هايي كه در دهه‌هاي گذشته صورت گرفته، همچنان بيش از 800ميليون نفر در سراسر جهان و خصوصا در مناطق روستايي، غذاي كافي براي خوردن در اختيار ندارند. از بين بردن سوءتغذيه مزمن تا سال 2030، عنصر اصلي برنامه پيشنهاد شده در سال جاري و قلب برنامه ريشه كني گرسنگي است كه دبيركل سازمان ملل متحد هم بر آن تاكيد كرده است.
سرمايه‌گذاري در كنار پول نقد
«پيام اين گزارش روشن و واضح است: چنانچه ما به عمل مطابق رويكرد فعلي‌مان ادامه دهيم، در سال 2030 همچنان بيش از 650ميليون نفر گرسنه خواهيم داشت. به همين دليل است كه ما از رويكردي دفاع مي‌كنيم كه حمايت‌هاي اجتماعي را با سرمايه‌گذاري درتوسعه مناطق روستايي، كشاورزي و حتي شهري تركيب مي‌كند و منافعش به‌طور عمده، فقرا را هدف مي‌گيرد.» اين را خوزه گراتزيانو داسيلوا، مديركل فائو مي‌گويد. او ادامه مي‌دهد: «تخمين‌هاي ما نشان مي‌دهد كه تغيير رويكرد براي ريشه‌كن كردن گرسنگي سالانه به رقمي در حدود 267ميليارد دلار امريكا، براي مدت 15سال آينده احتياج خواهد داشت، با اين پيش‌فرض كه اين رقم تقريبا معادل 0.3درصد از توليد ناخالص داخلي جهان است. من شخصا معتقدم كه اين رقم ناچيزي براي پايان بخشيدن به گرسنگي در جهان است.»
رييس صندوق جهاني توسعه كشاورزي، كانايو اف نوانزه هم مي‌گويد: «اين گزارش به ما كمك مي‌كند تا ابعاد مشكلي را كه در پيش‌رويمان قرار دارد بهتر ببينيم، اما ما عميقا بر اين باوريم كه در كاهش فقر و گرسنگي پيروزي‌اي در كار نخواهد بود مگر آنكه سرمايه‌گذاري‌هاي گسترده‌يي در مناطق روستايي انجام بگيرد.» او ادامه مي‌دهد: «با مهيا كردن ابزار و منابع مناسب، توليد‌كنندگان كوچك-مقياس و كارآفرينان روستايي قادر خواهند بود جوامع درگير مشكلات را به روزهاي رونق برسانند.»
اتارين كوزين، مدير اجرايي برنامه جهاني غذا هم مي‌گويد: «ما به ايجاد يك تغيير اساسي نياز داريم تا به فقيرترين فقراي جهان كمك كنيم كه سيكل معيوب گرسنگي و فقر را تا سال 2030 بشكنند. ما نبايد اجازه بدهيم كه آنها جا بمانند. ما بايد روي شكننده‌ترين طبقه فقرا سرمايه‌گذاري كنيم، نه فقط در حدي كه آنها بتوانند شكمشان را سير كنند، بلكه تا حدي كه قادر باشند هم منابعشان را توسعه بدهند و هم اينكه قابليت‌هايشان را بهبود بخشند.»
در اين گزارش همچنين به تجربه كشورهايي اشاره شده كه توانسته‌اند با تركيب حمايت‌هاي اجتماعي و سرمايه‌گذاري، به جنگ فقر و گرسنگي بروند و از جامعه جهاني خواسته كه از اين تجربه استفاده كند.
پايان گرسنگي، يك‌بار براي هميشه
بنا بر اين گزارش، تداوم رويكردهاي فعلي باعث خواهد شد كه تا سال 2030، همچنان 650ميليون نفر از مردم جهان از گرسنگي رنج ببرند. اين را بايد در كنار توصيه تغيير رويكردي گذاشت كه در اين گزارش آمده است و بنا بر آن، حمايت‌هاي اجتماعي در كنار سرمايه‌گذاري باعث خواهد شد تا فقرايي كه در زير خط فقر مطلق هستند، به حداقل 1.25دلار در هر روزي كه بانك جهاني براي تعيين خط فقر در نظر گرفته است، دسترسي داشته باشند.
اين حمايت‌هاي اجتماعي مازاد، به سالانه 116 ميليارد دلار سرمايه‌گذاري مازاد هم نياز خواهد داشت، 75ميليارد دلار براي مناطق روستايي و 41 ميليارد دلار براي مناطق شهري. افزون بر اين، به 151ميليارد دلار سرمايه‌گذاري ديگر (105ميليارد دلار براي توسعه مناطق روستايي و كشاورزي و 46 ميليارد دلار براي توسعه مناطق شهري) هم نياز خواهد بود تا توليد درآمد به نفع كساني كه در زير خط فقر زندگي مي‌كنند، تحريك شود. مجموع اين 2مورد سرمايه‌گذاري، عدد 267ميليارد دلار را نتيجه مي‌دهد. عمده سرمايه توسط بخش خصوصي و به ويژه كشاورزان تامين خواهد شد با اين حال، لازم است كه سرمايه‌گذاري توسط بخش خصوصي، با سرمايه‌گذاري دولت در زيرساخت‌هاي روستايي مانند حمل‌ونقل، سلامت و آموزش تكميل شود. در مناطق روستايي، سرمايه‌گذاري به نفع فقرا را مي‌توان به سمت تاسيسات آبياري در مزارع كوچك و همين طور ساير زيرساخت‌هايي كه در نهايت به مالكان كوچك نفع خواهد رساند، راهنمايي كرد. اين سرمايه‌گذاري‌ها مي‌تواند شامل اقداماتي براي راه‌اندازي تاسيسات فرآوري مواد غذايي باشد تا هدر رفت محصولات كشاورزي، پس از برداشت آنها از مزارع به حداقل برسد. از ديگر زمينه‌هاي سرمايه‌گذاري مي‌توان به ايجاد نهادهاي قدرتمند‌تر براي مشخص‌تر كردن حقوق مالكيت منابع آب و زمين، ايجاد تسهيلات اعتباري و اصلاحاتي در قانون كار اشاره كرد. هدف از اين اقدامات هم بايد دسترس‌پذير كردن فعاليت‌هاي كشاورزي و غير از آن براي گروه‌هاي حاشيه‌‌يي، يعني زنان و جوانان باشد.
در مناطق شهري نيز جهت‌گيري سرمايه‌گذاري‌هاي مازاد بايد به سمت توانا كردن فقرايي كه در زير خط فقر مطلق زندگي مي‌كنند، باشد تا آنها بتوانند گليم خودشان را از آب بيرون بكشند. زمينه‌هاي سرمايه‌گذاري هم مي‌تواند شامل مواردي از قبيل تضمين قراردادهاي كاري منصفانه و تامين تسهيلات اعتباري، مسكن و خدمات تغذيه‌يي دولتي باشد.
حمايت‌هاي اجتماعي در قالب اعطاي پول نقد، قادر خواهد بود گرسنگي را به شكلي فوري از ميان بردارد. اين كار همچنين باعث خواهد شدكه فقرا از رژيم غذايي كامل‌تر و تنوع‌تري برخوردار شوند و با «گرسنگي پنهان» به مبارزه برخيزند. به دليل فرسودگي تجهيزات سرمايه‌اي، از كساني كه در زير خط فقر شديد زندگي مي‌كنند، انتظار نمي‌رود كه بتوانند سرمايه و فعاليت‌شان را به سمت فعاليت‌هاي مولد هدايت كنند. با اين حال، به موازات آنكه اين دسته از فقرا، به واسطه سرمايه‌گذاري‌هاي صورت گرفته بتوانند بر فعاليت‌هاي مولدشان بيفزايند، قادر خواهند بود درآمد، پس‌انداز و در نهايت سرمايه‌گذاري‌هاي مولد بيشتري داشته باشند.
زمانبندی انتشار: 20 تير 1394 - 11:06
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
گوناگون
پربازدیدترینها