واضح آرشیو وب فارسی:الف: علت عصبانيت و فرياد ظريف در مذاکرات چه بود؟
تاریخ انتشار : شنبه ۲۰ تير ۱۳۹۴ ساعت ۰۱:۲۱
پایگاه اینترنتی نشنال اینترست در گزارشی به قلم جان آلن گی نوشت:به نظر می رسد مذاکرات هسته ای که زمانی به موضوع دسترسی به تاسیسات هسته ای و نظامی ایران و راستی آزمایی معطوف شده بود، هم اکنون روی موضوع تحریم تسلیحاتی سازمان ملل متمرکز شده است. رسانه های ایران و روسیه هشتم ژوئیه اظهارنظرهای شدیداللحن دیپلمات های بلندپایه خود را درباره مناقشه بر سر لغو تحریم تسلیحاتی شورای امنیت سازمان ملل منتشر کردند. روس ها و ایرانی ها خواستار لغو تحریم های تسلیحاتی هستند. اما آمریکا و کشورهای دیگر می خواهند برخی محدودیت ها همچنان حفظ شود. بر اساس گزارش ها، پس از آنکه فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرد ممکن است مذاکرات بر سر سرسختی ایران پایان یابد، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در واکنش گفت: « هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید.» گفته می شود سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه نیز در ادامه جمله ظریف که گفت هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید گفت یا «یک روس را هم». همچنین گفته می شود ظریف و جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا یک شب به قدری بلند سر هم فریاد می کشیدند که دیگر هیئت های مذاکره کننده در هتل می توانستند صدای آنها را بشنوند. همچنین گفته می شود زمانی که مذاکره کنندگان غربی مسئله نقش بی ثبات کننده ایران را در خاورمیانه مطرح کردند، ظریف با قطع کردن سخنان آنها گفت: « اگر داریم درباره امنیت منطقه گفتگو می کنیم، من باید تک تک شما را به خاطر حمایت از صدام در جنگ ایران و عراق به دادگاههای بین المللی بکشانم.»مایه تعجب نیست اگر در مذاکرات هسته ای برخی از مذاکره کنندگان عصبانی شوند، و این نخستین بار نیست که ظریف متهم به پرخاشگری شده است. اما تنها در همین مقطع است که ما خبرهایی درباره فریاد کشیدن ظریف در گفتگو با طرف های مذاکره کننده می شنویم. همه خبرهایی که از مذاکرات درز کرده است باید به عنوان تلاشی عمدی برای ترسیم تصویری از فضای مذاکرات تلقی شود، چرا که مذاکره کنندگان از اظهارنظر درباره مذاکرات خودداری کرده اند. این اخباری که درز کرده است شک برانگیز است، چرا که توسط رسانه های دولتی طرف های ذینفع منتشر می شود و مطرح شدن چنین موضوعاتی در اتاق مذاکرات چندان منطقی به نظر نمی رسد، و به نظر می رسد این اخبار بیشتر با هدف جلب حمایت از ملی گرایی منتشر شده است.شکایت ایران از کشورهای بزرگ غربی بر سر جنگ سه دهه پیش تنها موجب انزوای بیشتر ایران خواهد شد - در حالی که ظریف و حسن روحانی، رئیس جمهور ایران تلاش می کنند از طریق مذاکره در جهت خلاف این مسیر گام بردارند-. همچنین تاکید ظریف و لاوروف در مورد«ملیت» خود، شاید برای یک بروکرات نخبه متعلق به یک نهاد فراملی سیاسی همچون اتحادیه اروپا معنایی نداشته باشد. با این همه، مطرح کردن نقش غرب در حمایت از عراق، امتیاز خوبی برای ایران در زمینه سیاسی است، چرا که جراحت های ناشی از این جنگ مرگبار هنوز التیام نیافته است. همچنین سخنان شدیداللحن درباره مقاومت در برابر تهدیدها یک زبان سیاسی جهانی است که به نظر می رسد در داخل ایران تاثیرگذار بوده است. اما چنین سخنانی نیز دیپلماتیک نیست و تنها برای افکار عمومی بیان می شود.یک توافقنامه موفق توافقی است که شامل کسب امتیازهای جنجالی باشد، بنابراین برای مذاکره کنندگان مفید است اگر نشان دهند تا چه حد میهن پرست هستند، و طرف دیگر را تا چه حد تحت فشار قرار می دهند. همچنین اگر مذاکرات به شکست منجر شود، مذاکره کنندگان در وهله نخست متهم به نرمش در تعامل با مذاکره کنندگان آمریکایی خواهند شد. نمایش ملموس میهن پرستی و قدرت نمایی می تواند موجب کم رنگ شدن چنین وجهه ای از گروه مذاکره کنندگان ایرانی شود. همچنین ظریف شخصیتی میانه رو و تکنوکرات است سابقه واقعی حضور در جنگ یا فعالیت سیاسی در داخل ایران را ندارد. اگر مذاکره کننده ها موفق شوند،ظریف و روحانی برای بسیاری از مردم ایرانی ستاره خواهند شد. سخنان ظریف شاید به وی کمک کند اندکی بیشتر در کانون توجه قرار گیرد. وی گزارش ها را درباره بلندپروازی برای کسب مقام بالاتر رد کرده است. حتی اگر وی در این باره راست بگوید، جلب حمایت انبوه مردم راهی برای تغییر ذهنیت دیگران است.رابرت دی. پوتنام، کارشناس علوم سیاسی زمانی در مقاله ای نوشت دیپلماسی بازی در دو سطح است- مذاکره کنندگان فقط با کشورهای دیگر مذاکره نمی کنند، بلکه آنها با نظام داخلی خودشان نیز مذاکره می کنند-. عملکرد ظریف در سطح دیپلماسی بین المللی غیرحرفه ای و افراطی به نظر می رسد- این مسئله ای است که در مورد فردی چون ظریف که دهه ها در عرصه دیپلماسی فعالیت کرده و تقریباً عکسی بدون لبخند از وی یافت نمی شود، قابل درک نیست. اما این رفتار وی در سطح سیاست داخلی قابل درک تر است. در حالی که در سطح بین المللی مذاکرات به مسائل فنی پرداخته می شود، مذاکرات در سطح داخلی ساده است و در این سطح نمادها و احساسات بسیار بیشتر از مسائلی همچون اینکه آیا ایران امروز یا فردا هگزافلوراید اورانیوم را به دی اکسید اورانیوم تبدیل خواهد کرد یا خیر، اهمیت دارد.این تلاش ظاهری ایران و روسیه برای حرکت در سطح بین المللی که ممکن است منجر به کسب نتایجی در سطح داخلی شود، نشان می دهد که ممکن است اتفاقی بزرگ در انتظار ما باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]