واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
اوقات فراغت، محصول جامعه صنعتی است در تعریف اوقات فراغت عنوان میشود این اوقات به فعالیتهای مرتبط با شغل و حرفه مربوط نیست؛ بلکه باید خود فرد، بنا به میل و سلیقه شخصیاش، نحوه گذراندن این زمان را انتخاب کند.
در واقع اوقات فراغت، زمانی است که خلاقیت، میل و علاقه شخصی افراد در آن بالاست. این اوقات را می توان به مطالعه پژوهش، استراحت و کارهای هنری اختصاص داد؛ اما نکته مهم این که فرد در اوقات فراغت نباید به کسی پاسخگو باشد یا به درآمدزایی بیشتر بپردازد. از نگاهی دیگر، می توان اوقات فراغت را بیشتر محصول جامعه صنعتی و مدرن به حساب آورد. در گذشته، کار و فعالیت روزانه در هم تنیده بود و تفکیک جدی میان کار و اوقات فراغت وجود نداشت. اعضای خانواده با همدیگر کار و استراحت می کردند و چندان جدایی ای میان این دو حوزه مطرح نبود. اما با رواج صنعتی شدن، زمان کار در کارخانه و زمان استراحت در منزل، کاملا از همدیگر تفکیک شد و هر چقدر هم جوامع صنعتی تر شدند، این تفکیک بیشتر از قبل افزایش یافت. جامعه فراغتی، یک نظریه و رویکرد است که بخوبی می تواند این شرایط را توصیف کند. در این رویکرد عنوان می شود با صنعتی تر شدن جوامع، اوقات فراغت هم دارای دو تحول عمده می شوند؛ اول این که اوقات فراغت به سمت کالایی شدن حرکت می کند و زمان و کیفیت این اوقات وابسته به رشد جامعه مصرفی می شود. در این شرایط، افرادی که تمکن مالی دارند، اوقات فراغت گران تر و متنوع تری تجربه می کنند؛ اما افراد کم درآمدتر باید با اوقات فراغت ارزان تر کنار بیایند. در حقیقت، وقتی در عصر صنعتی شدن و افزایش مصرف گرایی زندگی می کنیم، در این وضعیت حتی اوقات فراغت هم شکل دادوستد به خود می گیرد و هر چقدر هم جامعه صنعتی تر شود، این شکل کالایی شدن اوقات فراغت شدیدتر خواهد شد. تاثیر دوم این که تفکیک میان محیط کار و اعضای خانواده بیشتر از قبل خواهد شد. به بیان دیگر
افراد در اوقات فراغت خود زمان زیادتری را با خانواده می گذرانند و کاملا از محیط کار جدا می شوند اما در گذشته این طور نبود و افراد در اوقات فراغت خود، هم کار می کردند و هم وقتشان را با خانواده می گذراندند. اما آسیبی که این جامعه فراغتی می تواند به بار بیاورد، در مدیریت نشدن این زمان مهم است. با صنعتی تر شدن جوامع اوقات فراغت هم مثل شمشیر دولبه می شود. یعنی اگر مدیریت نشود، می تواند حتی به بروز بسیاری از تخلفات و انحراف ها نیز منجر شود. مثلا در کشور ما میزان انحرافات و مزاحمت ها میان برخی جوانان در فصل تابستان بیشتر می شود، زیرا مدیریت درستی برای غنی کردن این اوقات فراغت نداریم. از سوی دیگر، دولت هم چندان نتوانسته است تجهیزات و امکانات مناسبی برای غنی کردن اوقات فراغت مردم مهیا کند و بسیاری از نهادهای مسئول این حوزه، بیشتر درگیر ساختارهای اداری و ستادی هستند تا این که بخواهند در مقام عمل، گام موثری بردارند. حتی دولت می تواند با حمایت از بخش خصوصی و سازمان های مردم نهاد، بخشی از وظایف حاکمیتی خود را برای غنی کردن اوقات فراغت به مردم واگذار کند، اما این اتفاق هم نیفتاده است. البته ناگفته نماند خود مردم هم انتظار دارند همه بار مدیریت اوقات فراغت را دولت به دوش بکشد. همین نگاه باعث شده خیلی از شهروندان و نهادهای مردمی، حضور تاثیرگذار و مثبتی در این عرصه نداشته باشند؛ در حالی که همراهی دولت و مردم می تواند اوقات فراغت را به زمانی پربار و اثرگذار در زندگی مبدل کند. دکتر مازیار طلایی مدرس جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
 
سه شنبه 16 تیر 1394 ساعت 04:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]