محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798920297
به بهانه اظهارات اخیر وزیر صنعت، معدن و تجارت دست هایی که باغفلت از«پیشرفت درون زا»بسته می شود!
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه اظهارات اخیر وزیر صنعت، معدن و تجارت
دست هایی که باغفلت از«پیشرفت درون زا»بسته می شود!
رویکرد دولت روحانی به مسئله پیشرفت، همان رویکردی است که دولت هاشمی پیرو آن بود. در این رویکرد تعامل با جهان خارج محوری است. در دولت روحانی لیبرال ها بر نهادگرایان بسیار می چربند و وزنه سنگین تری دارند.
وزیر صنعت، معدن و تجارت دو روز پیش، در برنامه «نگاه یک» ادعایی را مطرح کرد که تیتریک برخی از روزنامه ها شد. او که برای گزارش از وضعیت وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت به این برنامه رفته بود، ایرانِ در شرایط تحریم را به فردی تشبیه نمود که دست و پایش را بسته اند: «برخی معتقدند که تحریم اثر ندارد. فرض کنید دست و پای یکی را ببندند، آیا این فرد می تواند آزادی عمل داشته باشد؟» این عبارت، تکرار دوباره رویکرد سیاسی و اقتصادی دولت یازدهم است. وقتی رییس جمهور در موضعی عجیب و دور از انتظار، میان آب خوردن مردم و تحریم ارتباط برقرار کند، شنیدن چنین عباراتی از زبان دیگر اعضای کابینه نیز قابل درک است. رویکرد مدنظر وزیر صنعت، معدن و تجارت که با اندکی تعدیل و اغماض رویکرد کلی دولت نیز هست از دو منظر قابلیت بررسی دارد. نتایج اظهارات وزیر در عرصه مذاکرات اظهارنظرهایی از این دست، در بحبوحه مذاکرات هسته ای قطعا هیچ کمکی به گروه مذاکره کننده ایرانی نخواهد کرد تنها نتیجه آن این است که باعث ضعف طرف ایرانی در چانه زنی و امتیازگیری غربی ها می شود. چون برداشت طرف مقابل از اظهاراتی این چنینی نیاز مبرم ایران به لزوم نتیجه بخش بودن مذاکرات است و بنابراین سعی می کند بیش از پیش به ایران فشار آورد. از این رو اگرچه آقای وزیر برای پاسخ به مخالفان داخلی مذاکرات سخن می گوید، اما سخنان او احتمال شکست طرفدران مذاکره را، در مقابل مخالفان داخلی و طرف خارجی بیشتر می کند. با توجه به اینکه وزیر صنعت، معدن و تجارت ما را در زمینه تحریم آسیب پذیر نشان می دهد، در عرصه عملچه انتظاری می توان از دستاورد مذاکرات داشت؟ نکته مهم دیگر در این زمینه که باید مد نظر قرار داد اینکه، معمولا کشورها در عرصه سیاست خارجی خود یک «سیاست اعلانی» و یک «سیاست اعمالی» دارند. عموما سیاست اعلانی فراتر از سیاست اعمالی و خواسته های یک کشور است و در آن اغوا، بلوف و حربه های دیپلماتیک نیز وجود دارد. سیاست های اعلانی یک کشور تنها در اظهارنظرهای سکانداران سیاست خارجی آن کشور تبلور نمی یابد، بلکه در عصر ارتباطات همه مسئولان خرد و کلان، چه مسئولان سیاست خارجی، چه مسئولان اقتصادی و سیاست داخلی و حتی کارشناسان رسانه از سوی طرف مقابل مورد رصد قرار می گیرند. در این رصد طرف مذاکره کننده مقابل ما درمی یابد خواسته های ایرانیان به چه میزان است. بنابراین هرچه قدر ما بتوانیم سیاست اعلانی خود را به شکلی منطقی در قالبی حداکثری ترسیم کنیم، در زمان مذاکره و در بحبوحه چانه زنی بهتر می توانیم به سیاست های اعمالی خود برسیم. بر این اساس با توجه به اینکه وزیر صنعت، معدن و تجارت خواسته های اعلامی ما را در این حد تقلیل می هد که ما را در زمینه تحریم آسیب پذیر نشان می دهد، در عرصه عمل چه دستاوردی می تواند از مذاکرات انتظار داشت؟ تحریم ها، ایرانی دست و پا بسته و پیشرفت درون زا عبارات وزیر صنعت، معدن و تجارت و حتی رئیس جمهور بیش از هرچیز بیانگر رویکرد دولت به مسئله پیشرفت و توسعه است. دولت همه امید خود را به دستگاه سیاست خارجی و مذاکرات بسته است. این یعنی اینکه نوع نگاه دولت یازدهم به مسئله پیشرفت، برون زا است. این مسئله چند نکته را برای ما روشن می کند: اول اینکه هیچ باوری به متخصصان ایرانی نداریم. متخصص ایرانی را در نبود امکانات خارجی بنا به تشبیه وزیر صنعت، معدن و تجارت همچون یک فرد دسته و پا بسته می دانیم. این عبارت و یا عبارتی اینچنینی بیش از همه تاکید و تبلیغِ عدم «اعتماد به نفس ملی» است. نکته دوم این که اصرار بر گزاره هایی نظیر آنچه وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت، مخالفت با مسئله پیشرفت درون زا و سیاست مقاومتی است که رهبر معظم انقلاب به عنوان سیاست کلی نظام آن را ابلاغ فرمودند. دولتمردان ما فراموش کرده اند که رهبر انقلاب، در اولین روز سال، به شکلی شفاف خط قرمزها را در زمینه مسیر پیشرفت کشور روشن کردند. بیانات ایشان در اولین روز هر سال در حرم رضوی، عموما بیانگر سیاست های کلان نظام است. در روز اول عید امسال ایشان به صراحت دو نگاه به مسئله پیشرفت را از هم تفکیک کردند: یکی پیشرفت با تکیه بر داخل و دیگر پیشرفت با تکیه بر عرصه خارجی. ایشان به صراحت اعلام نمودند که پیشرفت با تکیه بر داخل می بایست به عنوان رویکرد نظام جمهوری اسلامی قرار بگیرد. این نشان می دهد که دولت به دنبال پیمودن راهی جداست و البته دلیل آن تا حدی معطوف به انتخابات آینده نیز است: فروش مجدد نفت و رفع تحریم بانک مرکزی، آمدن رانت نفت به کشور و تحقق وعده های انتخاباتی رئیس جمهور و در نتیجه بقای حیات دولت برای چهار سال دیگر. نکته سوم اینکه، رویکرد دولت روحانی به مسئله «پیشرفت»، همان رویکردی است که دولت آقای هاشمی رفسنجانی(76-1368) پیرو آن بود. در این رویکرد تعامل با جهان خارج، عنصری محوری است. در دولت روحانی قدرت اقتصاد دانان لیبرال بر نهادگرایان می چربد. آنچه از این چربش به بار می نشیند، در بهترین و خوشبین ترین حالت توسعه ای وابسته است که متکی به غرب است. بنابراین برای تحقق آن می بایست پیرو هژمون نظام بین الملل بود. و این به این معناست که استقلال سیاست خارجی خود را از دست می دهیم. به علاوه به دلیل وابستگی، در صورت تحقق بحرانی در عرصه بین المللی ما بسیار بیشتر از حالات طبیعی متضرر می شویم. تجربه تاریخی نشان داده است که همه کشورهایی که به توسعه دست یافته اند، با اتکا به خود به این مهم رسیده اند و از قضا تحریم فرصت خوبی بود که نشان دهیم این امر تحقق پذیر است. حتی دکتر محمد مصدق نیز در زمان تحریم نفتی انگلستان تلاش های موفقی در زمینه سامان دادن اقتصاد داخلی به انجام رساند. اما عدم وجود اراده ای سیاسی در دولت قبل و کنونی و درگیری در مسائل سیاسی و اولویت مقابله با مخالفین داخلی، انرژی تحقق این مهم و یا حتی حرکت در راستای این امر را از ما گرفت. اما آنچه در زمینه اظهارات آقای وزیر جای تامل دارد اینکه آیا تحریم ها شهروندان ما را دست و پا بسته می کند یا چنین سخنانی که اعتماد به نفس ملی را خدشه دار می کند؟ محمدسلیمان دارابی منبع: رصد انتهای متن/
94/04/03 - 00:21
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها