تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804268966
با 130 هزار ميليارد تومان يارانه گاز چه مي کنيم؟
واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: با 130 هزار ميليارد تومان يارانه گاز چه مي کنيم؟
روزنامه خراسان: 130 هزار ميليارد تومان يارانه گاز حتي از کل درآمد سالانه کشور از صادرات نفت هم بيشتر است؛ در ادامه توضيح خواهم داد اين رقم چگونه به دست آمده است. سرمايه اي که نه تنها بخش قابل توجهي از آن را هدر مي دهيم بلکه مثل يک سم مهلک آن را به جان اقتصاد مي اندازيم؛ در ادامه خواهيم ديد اين يارانه ها چگونه مثل يک سم در جان اقتصاد عمل مي کند. شايد شما هم به اين فکر مي کنيد که نتيجه اين گزارش اين خواهد بود که دولت بايد گاز را گران کند اما همينجا تاکيد کنم که موضوع اصلي اين گزارش اين است که چگونه ما و دولت هاي مان سرمايه هاي سرشارمان را فداي عدم آگاهي ، منفعت طلبي زودگذر و نگاه خودخواهانه خود مي کنيم. وقتي ما نگران قبض گازمان هستيم، وزارت صنعت فقط نگران رونق برخي صنايع مرتبط با پتروشيمي، وزارت نيرو درگير افزايش توليد و صادرات برق به هر قيمتي، وزارت اقتصاد نگران رونق بورس حتي به قيمت ارزان فروشي گاز و مجموعه دولت نگران راي دوره بعد خود، حتي به قيمت استمرار هدررفت منابع و سمي کردن اقتصاد شک نکنيد که تا سال هاي سال سهم ما از سرمايه هاي سرشار نفت و گازمان فقط ارزاني 30-40 هزار توماني قبض گازمان خواهد بود که البته به اندازه بسيار کمتر از اين مقدار بر رفاه مان مي افزايد.در ادامه قيمت گاز ارائه شده در بخش هاي مختلف در کشور را با يک نرخ مرجع مقايسه کرده و کل يارانه اعطاشده را محاسبه خواهم کرد و در هر بخش توضيح خواهيم داد اين گاز ارزان چگونه آثار سمي بر اقتصاد داشته است. البته در مورد گاز مثل نفت قيمت واحد جهاني وجود ندارد بلکه به خاطر هزينه هاي بالاي انتقال وابسته به منطقه بسيار متغير است. لذا در اينجا از قيمت گاز صادراتي به عنوان قيمت مرجع استفاده مي شود. طبق قانون هدفمندي تعرفه گاز بايد به 75 درصد متوسط قيمت گاز صادراتي برسد. لذا براي محاسبه يارانه اعطايي به هر بخش قيمت هر مترمکعب گاز با 75درصد قيمت گاز صادراتي( حدودا 1100 تومان) مقايسه شده است. نرخ گاز صادراتي به ترکيه حدود 45 سنت (1485 تومان) اعلام شده است.
مصرف خانگي
طبق تعرفه هاي سال 94 هر مترمکعب گاز بر اساس فصول گرم و سرد و در اقليم‌هاي مختلف دربخش خانگي بين 41 تا 483 تومان است که با توجه به ميزان مصرف در هر پله به طور متوسط قيمت گاز در اين بخش 165 تومان است. با مقايسه اين قيمت با 75 درصد قيمت گاز صادراتي(1100 تومان) معلوم مي شود سالانه حدود 82 هزار ميليارد تومان يارانه به اين بخش پرداخت مي‌شود عددي که معادل با دوبرابر کل بودجه يارانه نقدي است.
اما ممکن است گفته شود گاز سرمايه ملي است و به صورت يارانه‌اي به همه کشور فروخته مي شود و همه از حق خود استفاده مي‌کنند. اما در پاسخ بايد به آثار سمي اين گونه قيمت‌گذاري انرژي توجه کرد؛ علت ريشه‌اي و اساسي اين آثار سمي اين است که وقتي انرژي ارزان است هرگز در تصميمات اقتصادي ما جايگاهي ندارد. مثلا وقتي خانه مي خريم به همه چيز توجه مي کنيم به جز عايق بندي انرژي. اين نحوه رفتار ما به توليدکننده هم اين سيگنال را مي دهد که مشتري هاي ما بيشتر از اينکه به مصرف سوخت توجه کنند مثلا به زيبايي توجه مي کنند لذا تلاشي در اين جهت نمي‌کنند. اين مثال را تعميم بدهيد به خودرو، بخاري و دهها وسيله ديگر. در اين شرايط قطعا مصرف به شدت افزايش مي يابد و منابع سرشار هدر مي‌رود و ساختار توليد در اقتصاد هم با تصميم‌هاي نادرست منحرف شده و در واقع مسموم مي شود. به اين موضوع اين را اضافه کنيد که با اين شرايط مصرف به شدت افزايش مي يابد، پرمصرف‌ها به ميزان چندين برابر از سرمايه‌هاي ملي استفاده مي‌کنند و اصلا اين مسابقه ايجاد مي شود که براي استفاده بيشتر از سرمايه‌ها بايد بيشتر انرژي مصرف کرد. لذا هم منابع ناعادلانه تقسيم مي‌شود و هم بيش از نياز مصرف مي شود و هم ساختار اقتصاد بيمارگونه به حيات خود ادامه مي دهد. در اين شرايط اما منفعت کوتاه مدت ما در قبض گازمان است و در برابر هرگونه تغيير به نفع خودمان مقاومت مي‌کنيم. البته تغييرات نبايد ناگهاني باشد و افزايش بايد حتما از پرمصرف ها آغاز شود اما بايد بپذيريم براي تحول و استفاده درست از هزاران ميليارد سرمايه ملي بايد حداقل يک دوره سختي را بپذيريم.
صنايع، پتروشيمي و نيروگاه‌ها
در سال هاي اخير با افزايش توليد گاز بسياري از صنايع از گاز به عنوان سوخت استفاده مي کنند. با گاز ارزان 100 توماني قطعا انرژي سهم اندکي از هزينه هاي صنايع دارد. در اين شرايط قطعا بهينه سازي مصرف انرژي جزو اولويت هاي آنان نيست. دقيقا به همين خاطر است که شدت انرژي در کشور( ميزان مصرف انرژي به ازاي توليد يک واحد کالا) حدود 5 برابر دنياست. در اين شرايط دولت ها به خاطر هراس از تورم و افزايش قيمت کالاها گاز صنايع را گران نمي کند و صنايع هم هرچه مي خواهد سرمايه هاي ملي را مي سوزاند و تا هزينه هاي تحول را نپذيريم اين دور باطل ادامه خواهد داشت. در اين ميان پتروشيمي ها که سالانه حدود 7 ميليارد متر مکعب گاز را به عنوان خوراک استفاده مي کنند يک مثال خوب است. گاز ارزان 8 تا 13 سنتي که به اين واحدها اهدا مي شود باعث شده است صنعت پتروشيمي کشور با توليد ساده ترين محصولات مثل اوره و آمونياک و متانول سودده باشد لذا انگيزه اي براي توليد محصولات باارزش افزوده بالاتر ندارد. اين يعني بيش از 4 هزار ميليارد يارانه پتروشيمي ها سمي مي شود بر جان اقتصاد و مانعي در مسير استفاده بهتر از سرمايه هاي ملي. قصه در مورد نيروگاه ها هم مشابه است بازدهي 37 درصدي نيروگاه هاي حرارتي کشور که سالانه 36 ميليارد مترمکعب گاز مي سوزانند باعث شده است برق توليدي آنها فقط به درد مصرف يارانه اي داخل بخورد. چنانچه بررسي هاي اخير نشان مي دهد نيروگاه ها با بازدهي فعلي مزيت صادراتي ندارند و چنانچه گاز مصرفي آنها مستقيم صادر شود صرفه بيشتري نصيب کشور مي شود تا اينکه برق توليدي آنها صادر شود. اما در اين شرايط وزارت نيرو همچنان تاکيد بر توليد برق از گاز و صادرات دارد که دليلي به جز نگاه بخشي براي آن نمي توان يافت. همين موضوع مورد اختلاف وزارت خانه هاي نيرو و نفت شده و در هفته هاي اخير خبرساز شده است و اختلاف نظر مشابهي در مورد نرخ خوراک پتروشيمي در بين وزارت صنعت و نفت نيز وجود دارد.
همانطور که نمودار فوق نشان مي دهد سالانه مجموعا بيش از 130 هزار ميليارد تومان يارانه از طريق لوله هاي گاز به اقتصاد کشور تزريق مي شود که گذشته از آثار کوتاه مدت رفاهي، آثار سمي بسياري بر اقتصاد کشور دارد و باعث توزيع بسيار ناعادلانه منابع ملي مي شود. اين موضوع در مورد ساير حامل هاي انرژي نيز صادق است. نکته مهم اين است که نه دولت و نه مردم انگيزه اي براي تغيير اين شرايط ندارند و به خاطر منافع بسيار کم کوتاه مدت حتي در برابر آن مقاومت مي کنند چنانچه قانون هدفمندي يارانه ها که يک سند رسمي در کشور است درگير ملاحظات کوتاه مدت است. انگار نمي خواهيم يک بار براي هميشه هزينه اين تغيير ارزشمند را بپردازيم.
دوشنبه, 01 تیر 1394 ساعت 08:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[مشاهده در: www.akharinnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها