تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816902154
تبلیغ فرهنگ با چای و قهوه مجانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱ تیر ۱۳۹۴ - ۰۳:۳۴
با یک "دَله" (قهوه‌جوش) و فنجانی کوچک بالای سر من ظاهر می‌شود، قهوه را داخل فنجان می‌ریزد و سر دله را به گوشه آن می‌زند و اصرار دارد فنجان را به دست راستم دهد و می‌گوید: "یک نفس سر بکش". بعد یک استکان کمرباریک چای شیرین برایم می‌آورد و می‌گوید حالا این را میل کن. به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، «باسم حِمادی» به عنوان سرپرست گروه «میسان»، در نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها، مُبلّغ فرهنگ و آداب و رسوم مردم عرب‌زبان خوزستان است. او درباره آداب و رسوم پذیرایی با قهوه می‌گوید: این قهوه بسیار غلیظ، تلخ، آرام‌بخش و نشاط‌آور است. وقتی با سر "دله" به فنجان می‌زنند، یعنی بفرما می‌گویند. این پذیرایی کاملا با ایما و اشاره انجام می‌شود تا کسی که در مجلس در حال صحبت است رشته کلامش قطع نشود. او ادامه می‌دهد: پذیرایی‌مان را بعد از قهوه با چای شیرین یا خرما ادامه می‌دهیم تا اول تلخی و بعد شیرینی را در یک لحظه به مهمان بچشانیم، چون معتقدیم تا تلخی نباشد شیرینی معنا ندارد. معمولا دانه‌های قهوه را هم از یمن و سوریه می‌خریم و بعد از آنکه قهوه را تفت می‌دهیم، می‌کوبیم و دَم می‌کنیم. «حمادی» معلم است و در کنار شغل اصلی‌اش تصمیم می‌گیرد چنین گروهی را هم راه بیاندازد تا از این طریق نمادی از زندگی مردم عرب خوزستان را به نمایش بگذارد، به همین دلیل یک گروه 35 نفره‌ای که عمدتا جوان و مجرد هستند را تشکیل داده و از سال 85 در اکثر نمایشگاه‌های صنایع دستی شرکت می‌کند و "مضیف" (چادر یا خانه‌هایی از نی) برپا می‌کنند تا مردم را با آداب و رسوم خوزستانی‌های عرب‌زبان آشنا کند و با چای و قهوه رایگان از بازدیدکنندگان پذیرایی کند. او می‌گوید: سالانه در 20 الی 25 جشنواره سراسر کشور شرکت می‌کنیم. کل تابستان را در برج میلاد به سر می‌بریم. در تمام نمایشگاه‌های صنایع‌دستی که در استانها برگزار می‌شود حضور داریم و تنها در نمایشگاه صنایع دستی سال گذشته آن هم به دلیل اعتبارات کم استانی شرکت نکردیم. طی چندین سالی که این کار را انجام می‌دهیم، مردم با نوع کارمان آشنا شدند. این کار تاثیر بسیاری در همگرایی اقوام دارد و از این طریق توانستیم گردشگران بسیاری را جذب استان‌مان کنیم.
معرفی فرهنگ مردم عرب زبان خوزستان
گروه هنری 35 نفره آنها از سراسر جنوب ایران و شهرهای خوزستان، اهواز، سوسنگرد و آبادان دور هم جمع شده‌اند و هر کدام که به هر هنری (موسیقی، صنایع دستی، طبخ غذاهای محلی) آشنا هستند فعالیت می‌کنند. حمادی درباره‌ی اینکه چرا در گروهشان خانم‌ها فعالیت نمی‌کنند اظهار می‌کند: در جشنواره‌ای که غذاهای سنتی و صنایع دستی داریم از نیروهای خانم هم استفاده می‌کنیم اما معمولا به دلیل تعدد سفرها امکان اینکه خانم‌ها با ما همراه شوند نداریم. چون آنها کارهای خانه را انجام می‌دهند. در جشنواره که اخیرا در ایلام برگزار شد دو خانم که مسئول تهیه‌ی غذاهای محلی بودند هم حضور داشتند. دور تا دور داخل مُضیف را تشکچه‌هایی چیده‌اند و بالای مجلس یک شمشیر روی زمین گذاشته‌اند، صاحب خانه با عبای عربی پشت شمشیر و روی تشکچه می‌نشیند و مهمانان هم در کنارش. او درباره دلیل گذاشتن شمشیر در بالای مجلس می‌گوید: شمشیر علاوه بر نماد قدرت نماد شادی‌های ما نیز هست. در برخی مراسم شادی و استقبال از مهمان پای‌کوبی با شمشیر یا "یِزله" هم برگزار می‌کنیم . او با اشاره به اینکه "فناوری صنعت مضیف ثبت ملی شده"، می‌گوید: به گروه آموزش هم می‌دهیم تا آنها بتوانند نماینده خوبی برای معرفی آداب و رسوم مردمشان باشند زیرا ما حکم سفیر استان را هم داریم. حمادی درباره اینکه آیا هرکسی می‌تواند یک گروه این چنین تشکیل دهد، توضیح می‌دهد: هر کسی می‌تواند گروهی تشکیل دهد، اما گروه ما در وزارت فرهنگ و ارشاد ثبت شده و در نهایت هم توانستیم گروه‌مان را در وزارت کشور هم ثبت کنیم. سرپرست این گروه درباره درآمدشان از این کار بیان می‌کند: ما به این کار نه به دید اقتصادی بلکه به دید اشاعه فرهنگ نگاه می‌کنیم. اعتقاد ما این است که مضیف یا سیاه چادر خانه‌ی ماست و آدم نباید چای یا غذایی که جلوی مهمان می‌گذارد را بفروشد. در بعضی جشنواره‌ها و نمایشگاه‌ها بابت اجرای موسیقی شبی 400 تا 500 هزار تومان می‌دهند که آن را هم صرف هزینه‌های پذیرایی می‌کنیم. حمادی می‌گوید: نمی‌توان به این کار به عنوان یک شغل نگاه کرد و اکثر دوستانی هم که با ما همکاری می‌کنند کارمند، دانشجو یا بیکار هستند.
پذیرایی با قهوه
پذیرایی با قهوه
انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها