محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831231647
لزوم توجه به زنگ‌های تربیت‌بدنی در مدارس
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۷
دکتری تخصصی برنامه‌ریزی و مدیریت ورزشی بر لزوم توجه به زنگ‌های تربیت‌بدنی در مدارس و برنامه‌ریزی دقیق مدیران مدارس به این درس تأکید کرد. رضا صادقی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، گفت: ساعت تربیت‌بدنی و یا به اصطلاح عامیانه‌تر، همان زنگ ورزش؛ همواره با شور و اشتیاقی همراه است معمولاً بیشتر دانش‌آموزان برای رسیدن چنین ساعتی، از همان ابتدای هفته لحظه‌شماری می‌کنند. شیوه‌های زندگی نوین سبب شده است تا بسیاری از دانش‌آموزان فعالیت بدنی و ورزش را صرفاً به این ساعات هفته موکول کنند. وی افزود: زمانی که ساعت تربیت‌بدنی در مدارس می‌رسد، با شور و اشتیاق فراوانی که دانش‌آموزان دارند، اگر چه انتظار امکانات و تجهیزات پیشرفته در مدارس وجود ندارد، ولی انتظار از حداقل‌ها بسیار طبیعی است، ولی متأسفانه این حداقل‌ها نیز در بسیاری از مدارس وجود ندارد. متأسفانه در مدارس زمین ورزش همان حیاط مدرسه است که مملو از خطر است. این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: در مدارس بیشترین امکانات به یک توپ فوتبال و اگر خوش‌شانس باشیم یک توپ والیبال و یک میز تنیس همراه با چند راکت مستعمل خلاصه می‌شود. از حیاط مدرسه که مرکز فعالیت‌های ورزشی است نیز نمی‌توان به طور کامل بهره‌برداری کرد، زیرا بسیاری از حیاط ها محل تجمع و انبار وسایل مدرسه است، میله پرچم در وسط حیاط که مانع از استفاده کامل از حیاط است. به طور منطقی اگر بخت یار باشد و اتفاق خاصی نیفتد و یا آسیبی متوجه ما نباشد، با تراکم بالای دانش‌آموزان در ساعت تربیت‌بدنی، می‌توان 20 تا 30 دقیقه به فعالیت پرداخت که در این زمان، آموزش خاصی را نمی‌توان در زمینه ورزش انجام داد. وی اظهار کرد: هدف از بیان مطالب فوق مقصر دانستن دبیر تربیت‌بدنی و یا سایر مسئولان نیست، بلکه هدف تحلیلی بر ساعات تربیت‌بدنی است. متأسفانه دیدگاهی که بیشتر مدیران مدارس به ساعت و درس تربیت‌بدنی دارند، یک ساعت و درس کم‌اهمیت است. مؤید این مطلب نحوه برنامه‌ریزی و اهمیت به سایر دروس در زمان برنامه‌ریزی هفتگی است به این شکل که ابتدا ساعات مناسب را به سایر دروس از جمله ریاضی، علوم، زبان وغیره اختصاص می‌دهند و ساعات پِرت را به تربیت‌بدنی اختصاص می‌دهند؛ ولی غافل از اینکه به فرموده پیشوایان ما «عقل سالم در بدن سالم» است. این دکترای تربیت‌بدنی تصریح کرد: دیدگاه بسیاری از مدیران نسبت به تربیت‌بدنی مشابه همان دیدگاهی که در قرون وسطی نسبت به ورزش وجود داشت، است، زیرا همان زمان هم دیدگاه نسبت به تربیت‌بدنی و جایگاه آن در تعلیم و تربیت بسیار ضعیف بود. طبیعت فعالیت بدنی اقتضا می‌کند که فرد به هنگام انجام چنین فعالیتی با شور و هیجان همراه باشد، با سروصدا همراه باشد، شادی کند و ... ولی در همین هنگام مدیر یا معاون از راه می‌رسد و با عصبانیت دانش آموزان را خطاب قرار می‌دهد که آرام باشند چراکه بقیه کلاس‌ها درس دارند. وی یادآور شد: آیا تابه‌حال دیده یا شنیده‌اید که در یک آموزشگاه یا مدرسه، تربیت‌بدنی به‌عنوان فوق‌برنامه در یک ساعت اضافی تعریف شود؟! وجود کلاس‌های ریاضی، زبان وغیره به‌عنوان فوق‌برنامه طبیعی است ولی اختصاص تربیت‌بدنی به‌عنوان فوق‌برنامه شاید از منظر بسیاری خنده‌دار باشد. ولی در مدارس غیرانتفاعی اوضاع ورزش و تربیت‌بدنی بسیار تأسف‌بارتر است. بسیاری از مدارس غیرانتفاعی به دلیل محدودیت در فضای آموزشی از سالن‌های ورزشی برای ساعات تربیت‌بدنی استفاده می‌کنند. صادقی یادآور شد: این موضوع نقطه قوتی برای این درس محسوب می‌شود ولی از طرف مقابل به خاطر اینکه استفاده از سالن و ایاب و ذهاب آن، هزینه آور است، مدیران سعی می‌کنند تا در ساعات کمتر به تعداد بالایی از دانش آموزان خدمات ورزشی ارائه دهند که گاهی در یک ساعت دو کلاس باهم ادغام می‌شود تا هزینه‌ها کاهش یابد ولی در انتها همان مشکلی که در سایر مدارس دولتی وجود دارد، گریبان گیر این مدارس می‌شود. وی عنوان کرد: بایستی به این موضوع پرداخت که با توجه به تغییراتی که در دنیای پیرامون رخ داده است و پیشرفت‌هایی که اتفاق افتاده، نیازها هم به همان شکل تغییر کرده‌اند. دانش‌آموزان امروزه به دلیل استفاده از فناوری‌های ارتباطی، با رشته‌های ورزشی و فعالیت‌های جدیدتری آشنا شده‌اند و این موضوع سطح توقعات و انتظارات دانش آموزان را ارتقا داده است. این موضوع کار دبیران تربیت‌بدنی را سخت‌تر خواهد کرد زیرا بایستی با برخی از رشته‌های ورزشی جدید و موردعلاقه دانش آموزان آشنایی پیدا کنند و بتوانند حداقل مهارت‌های پایه را به دانش آموزان منتقل کنند. این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: با تمام تفاسیری که ذکر شد و پس از ایجاد معاونت تربیت‌بدنی و سلامت در وزارت آموزش‌وپرورش، ابلاغ سند طرح تحول بنیادین به‌ویژه در بخش تربیت‌بدنی و ورزش مدارس و المپیاد درون مدرسه‌ای، اندکی دیدگاه‌ها نسبت به این درس و اهمیت آن در مدارس تغییر کرده است و بسیاری از مدارس را مجاب کرده است تا با قوت بیشتری به این درس بنگرند ولی تا رسیدن به جایگاه واقعی درس تربیت‌بدنی در مدارس راه بسیار است و نیاز به تداوم طرح‌های قبلی، آسیب‌شناسی طرح‌های اجراشده، ارائه طرح‌های جدید، تأمین زیرساخت‌های ورزشی در مدارس و غیر آن است. امید که بتوان روزی شاهد این امر باشیم که تربیت‌بدنی در مدارس به‌قدری مهم و غنی‌شده باشد که به‌عنوان یک درس فوق‌برنامه از آن یاد شود. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 203]
-
گوناگون
پربازدیدترینها