تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806357896
امتداد طعنه های انتخاباتی اعتدالیون علیه قالیباف
واضح آرشیو وب فارسی:الف: امتداد طعنه های انتخاباتی اعتدالیون علیه قالیباف
کبری آسوپار، 26 خرداد 94
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۴۸
«سردار هشت ساله ی خراسان و شهردار ده ساله ی تهران از زمان کسب دومین دیپلم افتخار در بخش سودای سیمرغ جشنواره انتخابات...»این عبارتی نیست که یک روزنامه نگار مخالف قالیباف یا چهار جوان اصلاح طلب در شبکه های اجتماعی آن را حسب اختلاف های سیاسی و خامی جوانی نوشته باشند و چندان مهم نباشد و بشود که بی تامل از آن گذشت؛ آنچنان که اغلب حامیان قالیباف تبلیغات علیه او با استفاده از شایعه پراکنی و تهمت در مورد دروغ بازداشت پسرش الیاس قالیباف را بی اعتنا رد شدند. اما آنچه در بالا آمد، قابل بی اعتنایی نیست؛ چه آنکه این طعنه ی مشاور فرهنگی رییس جمهور، حسام الدین آشنا به محمدباقر قالیباف است که آغازگر نوشته ی او پیرامون سخنان اخیر قالیباف در نقد عملکرد دولت پیرامون اوضاع اقتصادی و پیشبرد مذاکرات هسته ای است. تعجب آمیخته با رگه هایی از تاسف فقط از باب این طعنه ی بوی رجزخوانی گرفته، نیست؛ عجیب تر آن است که آشنا گویی در مقام سخنگویی شهردار تهران ظاهر شده و پس از ذکر برخی سخنان قدیمی قالیباف، از یک منبع موثق خیالی صحبت می کند و می نویسد: «در سالگرد انتخابات ریاست جمهوری، برخی نقل قول‌های بدون سند از ایشان در برخی رسانه‌های خاص منتشر شد که بوی دیگری می داد . از منبع موثقی جویای صحت این نقلیات شدم؛ ایشان همه را تکذیب کرد...»حسام الدین این عبارات را در صفحه ی گوگل پلاس خود نوشته و بلافاصله هم این متلک پراکنی مشاور رئیس جمهور، در رسانه های حامی دولت با تیترهایی در مضمون تکذیب سخنان محمدباقر قالیباف منتشر شد و کسی هم نپرسید آن رسانه ی خاصی که مشاور رئیس جمهور خبرش در باب آن به قول خودش «نقلیات» را از قول منبعی خیالی تکذیب می کند، رسانه ی رسمی شهردار تهران است!واقعیت آن است که به نظر می رسد سخنان قالیباف آشفتگی زیادی را به دل اردوگاه دولتی ها ریخته که اینگونه واکنش های خام از آنان منتشر می شود، وگرنه تکذیب سخنان قالیباف اولاً کار مشاور رئیس جمهور نیست و بیراه نیست بگوییم که اگر مشاور رئیس جمهور بجای تکذیب غیرمستند سخنرانی های دیگران به وظایف خود عمل می کرد، این همه اعتراض به سیاست ها و سخنرانی های رئیس جمهور از سوی علما و مراجع معظم نبود و حتی مجبور نمی شدند در سایت ریاست جمهوری دست به جرح و تعدیل سخنان حسن روحانی بزنند؛ ثانیاً مطلب در رسانه ی رسمی خود قالیباف منتشر شده و اگر رسانه ی یک فرد، منبع موثق برای صحت سخنان آن فرد تلقی نشود، آیا منبع موثق ناشناس مشاور رئیس جمهور برای تکذیب سخنان شهردار تهران قابل اعتنا خواهد بود؟ و ثالثاً شانتاژهای گازانبری! علیه قالیباف یک بار ثمر داده و گرچه لب مرزی، اما اعتدالی ها را به پیروزی رسانده؛ حال لابد این امیدواری هست که شانتاژ منبع موثق هم برایشان ثمر دهد. اما چرا حسام الدین آشنا پی منبع موثق رفته است وقتی می تواند به سادگی گوشی موبایلش را بردارد و با محمدباقر قالیباف تماس بگیرد؟ این عملیات روانی «منبع موثق» خیلی سطحی به نظر نمی رسد؟با این همه، بیایید حرف حسام الدین آشنا را باور کنیم و فکر کنیم رسانه ی قالیباف، از قول قالیباف نقلیات دروغ منتشر کرده؛ بخاطر دروغ رسانه ها از قول قالیباف، چرا باید آشنا آنقدر آشفته شود که عنان ادبیات صحبت یک مشاور فرهنگی رئیس جمهور با شهردار محترم تهران را بدست طعنه هایی بسپارد که بیشتر به درد کری خوانی! حامیان دو تیم فوتبال پس از زدن سوت پایان مسابقه می خورد؟! و این تفکر را در ذهن بیاورد که طعنه های انتخاباتی «من سرهنگ نیستم» و «گازانبری» و ... همچنان به شکلی دیگر ادامه دارد. گرچه تندی های دولتی با منتقدین و تندی های شخص حسام الدین آشنا موارد متعدد دارد و حتی در جریان بررسی رای اعتماد به یکی از وزرای پیشنهادی، آشنا به دلیل موضع توهین آمیز شب قبلش در قبال نمایندگان مجلس مجبور شد بدون حضور در صحن مجلس، جلسه را در لابی مجلس و از طریق تلویزیون دنبال کند!واقعیت آن است که حسام الدین آشنا خود به خوبی می داند که قالیباف آن سخنان را گفته و رسماً سیاست های اقتصادی و هسته ای دولت یازدهم را به چالش کشیده است و آشفتگی دولتی ها از این سخنان و زدن به جاده خاکی انتخابات هایی که از یکی شان ۱۰ سال و از دیگری دو سال می گذرد، نشان می دهد جوابی برای انتقادات مشفقانه ی قالیباف نداشته اند.نکته ی مهم این است که دولت و رسانه های حامی او در دو سال اخیر تلاش بسیاری انجام داده اند که همه ی منتقدین دولت را جبهه پایداری یا تحت تاثیر پایداری ها قلمداد کنند و در این میان حتی وقتی کسی مثل احمد توکلی هم که اختلافات او و پایداری ها اظهر من الشمس است، تذکرات جدی اقتصادی متوجه دولت می کند، رسانه ای اصلاح طلب او را پیگیر کار پایداری ها خطاب می کند!حال کسی از دولت انتقاد کرده که به هیچ شکل عاقلانه ای نمی توان او را به پایداری منتسب کرد و رسماً دوقطبی کذایی القا شده از سوی دولت را بهم می زند. اذعان دولت به اینکه منتقدانش خیلی فراتر از جمعی رفته اند که آنها را تندرو و دلواپس و افراطی و ... می خواندند، برای دولت خوشایند نیست و همه ی نقشه ی چیده شده برای دوقطبی سازی دولت – پایداری را بر هم می زند. خصوصا که این نقشه، قرار بوده که ثمردهی اصلی اش هنگامه ی انتخابات مجلس باشد و مردم را در دوراهی کذایی پایداری – اعتدالی و به پشتوانه ی تخریب های گسترده ی رسانه های حامی دولت علیه منتقدین دولت، به سوی اعتدالی ها وارد فضای رأی گیری کند. بدیهی است حضور امثال قالیباف در میدان نقد دولت، نقشه ی دولت را در این زمینه بهم می زند.و کلام آخر آنکه شاید برخی شکست خوردگان انتخابات آنقدر از اخلاق دور باشند که تبریک گویی به مخاطب پیروز را فراموش کنند و واکنش شان به پیروزی رقیب، طعنه و کنایه باشد و یا با دلیل های سطح پایین پیروزی او را تخطئه کنند و حتی دست به اردوکشی خیابانی علیه نتیجه انتخابات بزنند؛ اما اینکه کاندیدای پیروز و حامیان او قدر بزرگی کرسی ای که بدست آورده اند، بزرگی به خرج ندهند و همچنان پس از دو سال سرگرم تسویه حساب ها و طعنه کنایه های انتخاباتی باشند، اتفاق جدیدی است که در ایران سال ۹۲ تا ۹۴ رخ داده و لابد قرار است ادامه هم داشته باشد. حامیان دولت در همه ی دو سال گذشته کوشیدند موضع تخریبی علیه رقبای انتخاباتی را حفظ کنند و حتی در جریان آتش سوزی خیابان جمهوری، روحانی نیز وارد صحنه شد و بی اعتنا به دستور رسیدگی به آن حادثه توسط مسئول مرتبط که شهردار تهران بود، دستور ویژه صادر کرد تا تیتر رسانه های اصلاح طلب شود و القا کند که کوتاهی قالیباف باعث دخالت رییس جمهور شده است. در حالی که در همان هفته ها حوادثی چون مسمومیت چند هزارنفری اهالی شهرکی اطراف تهران به علت آب شرب یا تصادف دو اتوبوس اسکانیا در اتوبان قم، موجب صدور هیچ دستور ویژه ای نشد...***وقتی دولت حتی انتقاد آرام و مشفقانه ی قالیباف را که در دوسال گذشته کوشیده در تقابل با دولت یازدهم نباشد، برنتابد، دیگر چه جای دم زدن از باز بودن باب نقد؟!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
سیاسی
پربازدیدترینها