واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
کارتن خوابی لزوم تصمیمگیری همه جانبه در حوزه اعتیاد کودکان خیابانی، زنان خیابانی،متکدیان خیابانی، معتادان خیابانی، اجرای طرح جمعآوری معتادان خیابانی از هفته آینده، خطرات وجود معتادان خیابانی در حاشیه بزرگراههای تهران، معتادان خیابانی مهمترین معضل مناطق حاشیه شهر مشهد، کار جمعآوری و ساماندهی معتادان خیابانی کار پیچیدهای نیست، اما تاکنون اقدام موثری در این زمینه انجام نشده است، ....
اینها بخشی از ادبیات رایج این روزهای رسانه ها در مواجهه با پدیده هایی است که مفهومی مشترک را تداعی می کنند: آسیب های اجتماعی. راهبردهای عمده مدیریت و مواجهه با اعتیاد دو خط مشی کلی را دنبال می کنند: اول کاهش عرضه و مقابله و دوم کاهش تقاضا و پیشگیری، درمان و کاهش آسیب. موفقیت های نیروی انتظامی در دستیابی به اهداف راهبرد اول، قابل تقدیر و در سطح بین المللی، مثال زدنی است. محافظت از مرزها و برخورد با گروه های عمده تولید و توزیع مواد به طور قطع و یقین نتایج مثبتی در کنترل شیوع اعتیاد در کشور دارد و نیروی انتظامی، وظیفه ذاتی خود را در این مسیر بخوبی پیش برده است و می برد. در پیشبرد اهداف کاهش تقاضا، ایران پشتوانه علمی و تجربه عملی ارزشمندی را در بیش از یک دهه گذشته کسب کرده است و متخصصان برجسته و دستاوردهای قابل قبولی در حوزه های مختلف پیشگیری و درمان و کاهش آسیب داشته است که متأسفانه بخشی از این سرمایه علمی و عملی به دلیل اختلاف سلایق و گاه تصمیم گیری های غیرکارشناسی در سال های نه چندان دور آسیب جدی دیده است و نیاز به بازآرایی و احیای مجدد دارد. مرور ادبیات مورد اشاره در سطح رسانه ها، دو پیش فرض را فرا روی ما قرار می دهد: اول این که منشا این آسیب ها انسان ها هستند یا خیابان های شهر؟ چنانچه بر عامل انسانی و نقش فرد معتاد تأکید داشته باشیم، فارغ از این که این فرد در خیابان های شهر است یا چاردیواری منزل خود یا پشت دیوارهای یک اقامتگاه یا زندان، برای مواجهه با او باید رویکردی مناسب با هدف کاهش شیوع اعتیاد طراحی شود. الف) پیشگیری برای کاهش نرخ بروز اعتیاد: متأسفانه دانش و خدمات پیشگیری اعتیاد در سال های گذشته بسیار کمتر مورد توجه قرار گرفته است و بجز تلاش های پراکنده اطلاع رسانی و آموزش عمومی، کمتر برنامه هدفمند و مدونی با هدف پیشگیری در سطوح مختلف جامعه اجرا شده است. ب) درمان اعتیاد: با وجود این که سیستم درمان و دانش اعتیاد در ایران از پیشروترین، به روزترین و کامل ترین سیستم های درمان اعتیاد در دنیاست و درمان های دارویی، غیردارویی، سرپایی، بستری، اقامتی و... در سطوح مختلف برای بیماران در دسترس است، به دلایل مختلف از جمله نبود حمایت عملی مناسب از این سیستم از سوی متولیان، وضعیت فعلی درمان اعتیاد را با کاستی ها و مخاطراتی روبه رو کرده است که به چاره اندیشی نیاز دارد. اما چنانچه بر منشأ اجتماعی اعتیاد تأکید کنیم و خیابان ها را عامل اصلی بروز آسیب های اجتماعی و اعتیاد بدانیم و فکر کنیم شهر ما از یک سو بستر آسیب زایی دارد و از سوی دیگر نمی تواند پذیرای آسیب دیدگان خود باشد، باید رویکرد خود را به اصلاح این بستر پرخطر معطوف کنیم. الف) پیشگیری از اعتیاد ب) کاهش آسیب: یعنی مداخلاتی به منظور کاهش عوارض و تبعات فردی و اجتماعی مواد و دیگر آسیب های اجتماعی برای حفظ شأن انسانی و کمک به افراد آسیب دیده طراحی کنیم تا حداقل های ضروری برای حیات آنها فراهم شود . اگر آسیب در دل خیابان های همین شهر رخ داده است، وظیفه انسانی ما حکم می کند کمک و حمایت برای آسیب دیدگان را نیز در همین بستر فراهم آوریم. جدا کردن افراد آسیب دیده و دور کردن آنها از جلوی دید، تنها تسکینی موقت بر چهره شهری است که واقعیت آن دیگر گونه است؛ شهری که خیابان های آن بازنمودی از خانه های آن است. انسان ها باید به قدر کافی زنده بمانند و حمایت شوند تا بتوانند وارد مسیر تغییر شوند و در آن گام بردارند و وظیفه ما تأمین حداقل ها برای زیستن همشهریان مان است. دکتر رضا دانشمند / عضو مرکز تحقیقات اعتیاد دانشگاه علوم بهزیستی
 
دوشنبه 25 خرداد 1394 ساعت 04:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]