تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805619358
راه رسوخ به هسته سخت تورم
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۱ خرداد ۱۳۹۴ (۱۱:۲۷ق.ظ)
دنياي اقتصاد: راه رسوخ به هسته سخت تورم موج -
به گزارش خبرگزاري موج، «راه رسوخ به هسته سخت تورم» عنوان سرمقاله روزنامه دنيايس اقتصاد است که در آن مي خوانيد؛
رابرت گوردن، استاد اقتصاد دانشگاه نورث استرن در سال 1975 براي اولين بار مفهوم هسته تورم را به ادبيات اقتصادي وارد کرد. در اين تعريف براي اولين بار سعي شد نقش عوامل موقتي و زودگذر از عوامل اصلي و بنيادي ايجاد کننده تورم جدا شود. به اين ترتيب نرخ تورم به دو جزء موقتي (پوسته) و جزء دائمي (هسته) تفکيک شد. اين تفکيک از آنجا اهميت دارد که با لحاظ آثار کوتاه مدت و بلندمدت و اتخاذ سياست هاي پولي و مالي مناسب مي توان به کنترل تورم کمک کرد.
«دنياي اقتصاد» براي اولين بار در ششم آبان ماه 93 در گزارش اصلي خود ضمن اشاره به دلايل کاهش تورم تصريح کرد: «کاهش تورم در ماه هاي گذشته به وسيله سياست هاي انضباطي و رژيمي را مي توان به گذر از «پوسته تورم» تشبيه کرد.
اما با نزول تورم به زير 20 درصد، تورم در يک «هسته سخت» قرار مي گيرد و براي گذر از اين مرحله و حصول تورم تک رقمي، اتخاذ سياست هاي ايجابي مانند «سياست هاي مالي و پولي مناسب»، «سياست هاي تقويت سمت عرضه» و «سياست هاي بهبود کسب وکار» ضروري است.» بررسي آمار بانک مرکزي اکنون مويد همين پيش بيني «دنياي اقتصاد» است و نشان مي دهد نرخ تورم نقطه به نقطه پس از رسيدن به نقطه حداقلي خود معادل 4/ 14 درصد در پايان شهريورماه 93، اکنون در برابر هسته سخت 16 درصدي قرار گرفته است که عبور از آن بسيار دشوار مي نمايد. 7 ماه پس از پيش بيني «دنياي اقتصاد» در مورد برخورد تورم به هسته سخت، ديروز اين پيش بيني رسما مورد تاييد تصميم سازان ارشد اقتصادي قرار گرفت و راهکارهاي رسوخ به هسته سخت تورم بررسي شد.
کاهش نرخ تورم، اگرچه يکي از کم نظير ترين سيرهاي نزولي تورم در تاريخ ايران بوده است، اما بدون توجه به دلايل اين کاهش سريع، نه فقط ممکن است اين دستاورد بزرگ به راحتي از دست برود، بلکه خوابيدن در باد اين پيروزي مي تواند تهديدات مهمي در روشن شدن دوباره موتور قيمت ها ايجاد کند. اگرچه براي سال ها رشد نقدينگي به عنوان متهم رديف اول ايجاد تورم در ايران مطرح بوده است، ولي کاهش اخير نرخ تورم به واسطه آثار ديگري از جمله کاهش نرخ ارز، بهبود در انتظارات تورمي و منطقي ساختن نرخ سود بانکي حاصل شده است. در واقع کنترل اين عوامل نقش مهمي در عبور از پوسته تورم داشته است و به نظر مي رسد اکنون تورم با مانع بزرگي به نام «هسته سخت» روبه رو شده است. اساسا پوسته تورم تحت تاثير عواملي همچون تغييرات موقتي در قيمت انرژي، قيمت ارز، انتظارات تورمي و تحولات تکنولوژيک قرار دارد که به طور موقتي مي توانند بر شاخص قيمت ها اثر بگذارند. در درون اين پوسته نازک، هسته سختي وجود دارد که متاثر از عوامل بنيادي همچون پايه پولي، نقدينگي، کسري بودجه و ساختارهاي سخت حاکم بر روابط اقتصادي است که به سادگي قابل تغيير نيست و به اصلاحات بنيادي محتاج است. به اين ترتيب به نظر مي رسد عوامل رسوخ به پوسته تورم اکنون آثار خود را نشان داده اند و براي رسوخ به هسته سخت راهي جز اصلاحات نهادي موجود نيست.
در ايران متاسفانه هم در سال هاي افزايش درآمدهاي نفتي و هم در سال هاي کاهش اين درآمدها پايه پولي از افزايش چشمگيري برخوردار بوده است. در سال هاي افزايش درآمدهاي نفتي، افزايش ذخاير بانک مرکزي به عنوان يک جزء مهم پايه پولي نقش مهمي در افزايش نقدينگي بازي کرده است؛ درحالي که در سال هاي کمبود درآمدها، بدهي دولت به بانک مرکزي و همچنين بدهي دولت به سيستم بانکي نقش خود را در افزايش پايه پولي به انجام رسانده اند. به همين دليل همواره يکي از اين عوامل نقش پررنگ خود را در افزايش پايه پولي نشان داده و به اين ترتيب رشد نقدينگي به بخش جدانشدني اقتصاد ايران تبديل شده است. اين رشد مستمر که در واقع هسته اصلي تورم را تشکيل مي دهد، همچنان تغييرات محسوسي نداشته و به نظر مي رسد به رشد خود در ماه هاي آتي ادامه دهد.
آمار پولي کشور به روشني نشان مي دهد که با محدود شدن استقراض دولت از بانک مرکزي وظيفه افزايش پايه پولي بر عهده استقراض بانک ها از بانک مرکزي نهاده شده است؛ عاملي که علاوه بر افزايش پايه پولي بر افزايش ضريب فزاينده نقدينگي هم موثر است. رشد حجم نقدينگي از آن خربزه ها است که لرز آن با تاخير ظاهر مي شود و به همين دليل اکنون در ادبيات اقتصادي از واژه اي به نام نيمه عمر که از فيزيک هسته اي به عاريت گرفته شده، استفاده مي شود. نيمه عمر، دوره اي است که براي يک ماده راديواکتيو لازم است تا نصف جرم خود را به انرژي تبديل کند. براي مثال اگر نيمه عمر يک ماده راديواکتيو 10 سال باشد، پس از گذشت 10 سال نصف، پس از گذشت 20 سال يک چهارم و پس از گذشت 30 سال يک هشتم آن هنوز قادر به تشعشع مواد راديواکتيو است.
همين مدل براي بسياري از سياست هاي اقتصادي و به ويژه رشد حجم نقدينگي صادق است و اکنون از فيزيک هسته اي به ادبيات اقتصادي هم تسري يافته است. به اين ترتيب که افزايش کنوني حجم نقدينگي مدت ها طول خواهد کشيد تا آثار تورمي خود را در دوره هاي بعدي تخليه کند. از سوي ديگر کنترل حجم نقدينگي نيز قادر نيست در يک مدت کوتاه آثار کنترلي خود را بر تورم نشان دهد و به ثبات در سياست هاي انقباضي در يک دوره طولاني نيازمند است. بررسي هاي انجام شده از طريق مدل هاي اقتصادسنجي، نيمه عمر نقدينگي در ايران را حدود پنج فصل يا 15 ماه نشان مي دهد و اين امر مبين آن است که پس از گذشت اين دوره فقط نيمي از آثار نقدينگي تخليه شده و بقيه آثار آن همچون يک ماده راديواکتيو به دوره هاي بعد منتقل مي شود. آثار افزايش نقدينگي به لحاظ جغرافيايي نيز متقارن نيست و معمولا آثار افزايش نقدينگي ابتدا در شهر تهران سپس در ساير شهرهاي بزرگ و به تدريج به شهرهاي کوچک کشور سرايت مي کند. چنين است که اجراي منقبض ترين سياست هاي پولي نيز قادر نيست ترمز تورم را هم به لحاظ زماني و هم به لحاظ مکاني به راحتي بکشد و در صورت اجراي بهترين سياست ها، يک دوره گاه طولاني مدت براي حصول نتيجه نياز است.
سابقه تاريخي نرخ تورم در 30 سال اخير نشان مي دهد که اگرچه گاه دولت توانسته با اجراي سياست هاي منضبط به موفقيت هايي در کاهش تورم دست يابد، ولي عدم پايبندي بلندمدت به اين سياست ها به روند صعودي دوباره قيمت ها منجر شده است. به عنوان مصاديق عيني مي توان تورم تک رقمي سال هاي 64 و 69 را متذکر شد که دوباره تورم آهنگي صعودي يافت و در سال 84 نيز رکورد نسبي جديدي در حدود 4/ 10 درصد ثبت شد؛ ولي پس از آن دوباره روند قيمت ها سير صعودي يافت. براي کنترل تورم راهي جز اصلاحات بنيادي و پايبندي به سياست هاي انضباطي پولي و مالي موجود نيست و استمرار در رشد نقدينگي فعلي در خوش بينانه ترين حالت مفهومي جز برخورد با هسته سخت تورم ندارد.
نويسنده: علي فرحبخش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها