واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۰
دو سراب تاریخی «فش» و «دهلر» در فهرست میراث طبیعیِ ملّی ثبت شدند، ثبتی که اگر سرمایهگذاران چشم طمع خود را کور کنند، شاید بتواند منجی این دو سراب تاریخی باشد. به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، پس از بیتوجهیهایی که در طول سالهای گذشته نسبت به این نوع اثر میراث طبیعی در کشور شده بود، برای نخستینبار دو سراب تاریخی «فش» و «دهلر» (ماران) در شهرستان کنگاور کرمانشاه در فهرست میراث طبیعی به ثبت رسیدند. البته تبدیل میراث طبیعی به عنوان مناطق نمونه گردشگری و پس از آن از حالت بکر درآوردن این نوع از میراث طبیعی، نه تنها به مرور باعث تخریب محوطهی طبیعی میشود، بلکه به مرور خشک شدن سراب و نابودی آن محوطه را نیز به دنبال دارد، آن هم در شرایط کنونی و با توجه به کمآبیها در ایران. فرهاد نظری، مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی در این زمینه به خبرنگار ایسنا اظهار کرد: منابع آبیِ سرزمین ایران در معرض خطر جدّی قرار دارد. استفاده بیرویه نسل امروز از منابع آبی، عدم استفاده و مدیریت صحیح، کشاورزی نادرست و البته خشکسالی باعث شده تا منابع آب با خطر نابودی مواجه باشند. او این موارد را معلول دو مورد دانست و توضیح داد: نداشتن شناخت درست از خصلتهای سرزمین ایران و نبود تعهد نسبت به آیندگان این تخریبها را بیشتر میکند. وی گفت: مردمان این سرزمین در گذشته رابطهی خود و محیط زیست را بهگونهای تنظیم میکردند که نه تنها خود بتوانند به قدر معقول از مواهب این سرزمین بهرهبرداری کنند، بلکه به حفظ حقوق و سهم آیندگان از منابع زیستی نیز توجه داشته و آن را محفوظ و محترم میشمردند، در واقع ایرانیان در گذشته با طبیعت رفتاری پرستارانه داشتند. او حفر قنات و تقدیس چشمهها و مراقبت از درختان کهنسال (که اغلب غیرمثمر بودند) را نمونهی شاخصی از چنین دیدگاهی مهربانانهای دانست و ادامه داد: در این شرایط حفظ منابع آبی از قبیل سرابها و چشمهها بسیار مغتنم بوده و یکی از وظایف مهم سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شناسایی، ثبت، و حفاظت از این مواریث ارزشمند طبیعی است. نظری با تاکید بر ثبت طبیعی شدن دو سراب از شهرستان کنگاور که روزگاری دیار آبها و چشمههای خروشان بود افزود: وجود چشمهها و سرابهای فراوان در کنگاور از گذشتههای دور توجه سیاحان و مورخان را به خود جلب کرده است. «ایزیدور خاراکسی»، جغرافینویس یونانی در سال 37 میلادی از کنگاور عبور کرده و به چشمهها و منابع آب این منطقه اشاره کرده است. وی گفته است؛ «کنگاور، مکان آرتمیس است. آرتمیس در اساطیر یونان ایزدبانویشکار، حیات وحش، بکارت، ماه و حاصلخیزی است.» او ادامه داد: به همین دلیل مستشرقان متأخر آرتمیس را همان آناهیتا پنداشته و بنای باستانی کنگور را «معبد آناهیتا» خواندهاند. آناهیتا در فرهنگ ایران پیش از اسلام الههی آب و باروری است. وجود این سرابها و چشمهها در ایجاد بنای باستانی کنگاور نقش داشته و شاید به همین دلیل این بنا را «معبد آناهیتا» نامیدهاند. وی اضافه کرد: به هر حال سرابها و چشمههای کنگاور با تاریخ و اساطیر و فرهنگ این منطقهی کهن درآمیخته است. این سرابها در مشروب ساختن اراضی زراعیِ کنگاور نقش به سزائی دارند. متأسفانه بسیاری از چشمهها خشکیده اند اما تعدادی از سرابهای جوشان به حیات خود ادامه میدهند. حفظ این منابع آبی برای نسل آینده از وظایف مهّم سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است. مدیر اداره کل دفتر ثبت آثار تاریخی با توضیح این نکته که سراب «فش» در شمال شهر کنگاور و در روستای تاریخی «فش» و سراب «دهلر» در جنوب غربی کنگاور قرار دارد، افزود: در محوطهی سراب دهلر، تعدادی سنگهای تراشخورده شبیه به سنگهای حجاریشدهی بنای باستانی کنگاور پراکنده است. نظری تاکید کرد: ثبت این آثار در فهرست میراث طبیعی ملّی، متضمن حفاظت از آْنها برای امروز و آینده است و هرگونه اقدامی که باعث آسیب رساندن به این آثار ملّیِ طبیعی شود جرم محسوب میشود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 162]