واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مبانی اسکن اثر انگشتاثر انگشت اثری از سایش شیارهای پایانه انگشت است. با توجه به اینکه هیچ دو انسانی اثر انگشت مشابه ندارند، میتوان از این اثر برای شناسایی افراد بهرهبرد.اثر انگشت برجستگیهای بسیار ریز (قابل رؤیت با چشم غیره مسلح) است که در لایه اپیدرم پوست قرار دارد و فقط در کف دستها و پاها است که برای انگشت نگاری تنها بند آخر انگشتان دست را مورد مطالعه قرار میدهند. و به علت ترشحات چربی زیر پوست این آثار انگشت بر اجسام صاف قرار میگیرد که همچنین برای و ضوح آن میتوان از پودری استفاده کرد که جذب این چربیها شده و آنها را به صورت واضح نمایان سازد.این روش در تعیین هویت از دقت %100 برخوردار بوده و حتی در دوقلوهای یکسان (تکتخمکی) نیز اثر انگشت متفاوت است. به گونهای که امکان شباهت دو اثر انگش 1 /000,000, 000,000,000 ,64 (یک شصت و چهار میلیاردم) میباشد.ایجاد اثر انگشت یک صفت ارثی- محیطی است که هر عامل قبل از تولد میتواند بر آن اثر گذارد مانند فشارهای روحی و روانی بر مادر و حتی فشاری که نوزاد وقت تولد متحمل میشود. اثر انگشت کمی پس از تولد کاملاً تثبیت شده و غیر قابل تغییر است.
اثر انگشتان یک دست یا دو دست هیچ شباهت یا رابطهای با هم ندارند به همین دلیل در تشخیص هویت و انگشت نگاری از همه انگشتان دو دست نمونه برداری میشود. ?- مقدمه ای بر طرز کار اسکنرهای اثر انگشت (Fingerprint Scanners)اسکن رایانه ای اثر انگشت انسان ها برای سالیان سال سوژه اصلی فیلم های جاسوسی و هیجان انگیز سینما بود. تا این اواخر، استفاده از تکنولوژی آنها در دنیای واقعی خیلی عجیب و غریب محسوب می شد. اما در چند سال اخیر استفاده از این اسکنر ها به ظاهر در همه جا آغاز شده- از ایستگاه های پلیس، ساختمان ها و مراکز امنیتی حساس گرفته تا صفحه کلید کامپیوتر. شما می توانید به دلخواه خود یک اسکنر اثر انگشت شخصی که از طریق درگاه (Port) یواس بی به رایانه متصل می شود را با کمتر از 100 دلار خریداری کرده و با استفاده از این تکنولوژی در دسترس، کامپیوتر خود را با یک فناوری پیشرفته بیومتریک محافظت نمایید. به این ترتیب به جای رمزعبور معمول ، برای ورود به رایانه نیاز به اسکن اثر انگشت متمایز هر شخص برای ورود به سیستم می باشد. 2- اسکنر اپتیکالسیستم اسکن اثر انگشت دارای دو وظیفه اساسی است- اول باید بتواند تصویری از اثر انگشت شما بردارد و اصطلاحا آن را اسکن کند، و سپس باید تعیین کند که آیا الگوی برجستگی ها و فرو رفتگی ها در تصویر بدست آمده، مشابه الگوی برجستگی ها و فرو رفتگی ها در تصاویر قبلا اسکن شده هست یا خیر.روش های مختلفی برای دریافت یک تصویر از اثر انگشت اشخاص وجود دارد. امروزه رایج ترین روش ها، اسکن نوری (optical) و اسکن خازنی(capacitance) است. هر دو روش از یک شیوه برای مرتب کردن و طبقه بندی تصویر گرفته شده استفاده می کنند، اما راهی که این شیوه را بر آن اساس انجام می دهند کاملا متفاوت است.
قلب اسکنر های نوری چیزی نیست جز یک قطعه CCD (charge coupled device)، که همان سنسور نوری است که در دوربین های دیجیتال و دوربین های فیلم برداری مورد استفاده قرار می گیرد. فرآیند اسکن زمانی شروع می شود که شما انگشت خود را بر روی صفحه شیشه ای می گذارید و دوربین یک تصویر از سر انگشت شما می گیرد. خود اسکنر منبع نوری دارد که به طور معمول آرایشی از دیودهای ساطع کننده نور هستند، که برای تابش نور به برجستگی های اثر انگشت به کار می رود. سیستم CCD در واقع یک تصویر معکوس از اثر انگشت تولید می کند که در آن مناطق تیره تر نشانگر انعکاس بیشتر نور (یا همان برجستگی های انگشت) و مناطق روشن تر نشانگر انعکاس کمتر نور (یا فرورفتگی های بین خطوط اثر انگشت) است.قبل از مقایسه نسخه اسکن شده با داده های از پیش ذخیره شده، پردازنده دستگاه تصویر را بررسی کرده و اطمینان حاصل می کند که یک تصویر روشن و بدون خدشه را گرفته باشد. اگر تصویری مورد تایید قرار نگرفته و اصطلاحا رد شود، اسکنر زمان نوردهی به انگشت را تغییر داده و بسته به حالت قبلی مدت زمان بیشتر یا کمتری به انگشت نور می تاباند، و سپس تلاش می کند دوباره اسکن را انجام دهد تا نتیجه لازم گرفته شود.اگر سطح تاریکی کافی باشد، سیستم به مرحله بعد که بررسی کیفیت تصویر است می رود (که میزان وضوح و دقت اثر انگشت اسکن شده است). اگر پردازنده دریابد که تصویر واضح است و درست در معرض نور قرار گرفته ، در نهایت شروع به مقایسه اثر انگشت اسکن شده با اثرهای انگشت ثبت شده در فایل آرشیو خود می کند. ما این مرحله را نیز در قسمت های بعدی توضیح خواهیم داد، اما در ابتدا اجازه دهید به تکنولوژی متداول دیگر یعنی اسکنر خازنی بپردازیم. 3- اسکنر خازنیمانند اسکنر های نوری ، اسکنر خازنی هم یک تصویر از برجستگی ها و فرو رفتگی های اثر انگشت تولید می کند. اما به جای سنجش تصویر با استفاده از نور ، خازن ها از جریان برق استفاده می کنند.نمودار زیر یک سنسور خازنی ساده را نشان می دهد. سنسور از یک یا چند چیپ یا تراشه نیمه هادی تشکیل شده است که هر کدام حاوی ارایش منظمی از سلول های کوچک می باشند. هر سلول شامل دو صفحه هادی است که در پوششی از یک لایه عایق قرار داده شده اند. سلول ها بسیار کوچک هستند (کوچکتر از عرض یک خط برجستگی روی انگشت).
دو صفحه هادی یک خازن ساده را تشکیل می دهند، یعنی یک واحد الکتریکی که می تواند بار الکتریکی را در خود ذخیره کند. سطح انگشت به عنوان صفحه سوم خازن عمل کرده، که توسط لایه های عایق از دو صفحه اصلی جدا می شود. همچنین در قسمت فرورفتگی های اثر انگشت ، لایه ای از هوا نقش عایق را بر عهده دارد. با تغییر فاصله بین صفحات خازن (با حرکت دادن انگشت و نزدیک تر یا دورتر کردن آن از صفحات هادی) ظرفیت خازنی کل تغییر می کند. به دلیل این ویژگی، خازنی که در یک سلول در زیر یکی از برجستگی های اثر انگشت قرار گرفته ظرفیت خازنی بزرگتری نسبت به خازنی دارد که در سلول زیر فروررفتگی اثر انگشت قرار دارد.پردازنده اسکنر این ولتاژهای خروجی را خوانده و تعیین می کند که آیا این ولتاژ مشخصه برجستگی است یا فرورفتگی. با خواندن داده های تمام سلول ها در سنسور، پردازنده می تواند به تصویر کلی از اثر انگشت دست یابد که مشابه تصویر گرفته شده توسط اسکنر های نوری است.مزیت اصلی یک اسکنر خازنی آن است که برای تشخیص اثر انگشت ، به جای الگوی نور و تاریکی که باعث ایجاد تاثیر بصری اثر انگشت می شود نیاز به شکل واقعی انگشت دارد. این امر باعث می شود فریب دادن سیستم سخت تر شود. علاوه بر این، از آنجایی که در این اسکنرها از یک تراشه نیمه هادی به جای یک واحد CCD استفاده شده، اسکنر خازنی نسبت به اسکنرهای نوری ابعادی جمع و جورتری دارند. فرآوری: مجدآبادیمنبع: ویکیپدیا، نگهبان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 649]