محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844522573
دست های سخاوتمند سیستان و بلوچستان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دست های سخاوتمند سیستان و بلوچستان تهران- ایرنا-روزنامه جام جم در صفحه جامعه نوشت:قاچاق سوخت، مواد مخدر، محرومیت و طبیعت خشن با نام سیستان و بلوچستان گره خورده، اما این همه واقعیت های این استان پهناور کشورمان نیست، بیراه نگفته ایم اگر بگوییم این مشکلات کم و بیش در اغلب استان های کشورمان وجود دارد.
این گزارش که در روز دوشنبه بیست و هشتم اردیبهشت 1394 خورشیدی به قلم مهدی آیینی انتشار یافته، می افزاید: نکته اینجاست که محرومیت، طبیعت خشن و تبلیغات منفی شرایط را برای اهالی این استان دشوارتر کرده و دست کم سبب شده مهربانی، مردانگی و مهمان نوازی سیستان و بلوچستانی ها نیز ندیده گرفته شده و سرزمینی که روزی رستم درآن پا گرفت به نابسامانی شهره شود. نباید فراموش کرد اگر شرایطی که بر مردمان این منطقه چیره شده بر استان های دیگر نیز حاکم شود به طور حتم روند رشد آسیب های اجتماعی را سرعت می دهد، با این حال جوانان سیستان و بلوچستانی با این کم و کاستی ها کنار آمده و تلاش می کنند که در تحصیل، کار و فعالیت های اجتماعی همراه یکدیگر باشند، گواه این ادعا را نیز می توان در جنب و جوش جوانان زاهدانی در بازار و دانشگاه این شهر جستجو کرد، مناطقی که زندگی به معنی واقعی در آنها جریان دارد. چهارراه رسولی را می توان یکی از مناطق معروف زاهدان دانست، بازاری که سالانه هزاران نفر از نقاط مختلف کشور را به این شهر می کشاند. جوانان زیادی را نیز می توان دراین بازار دید که برای خود کار و کاسبی راه انداخته اند و هر روز با هزاران امید در مغازه خود را گشوده و چشم به راه مشتری می نشینند.
در این بازار تا چشم کار می کند مغازه و فروشنده هایی وجود دارد که لباس های دست دوم می فروشند، لباس های نیمداری که در بیشتر استان های کشور به تاناکورا معروف هستند. بجز پوشاک دست دوم و پارچه، تعداد مغازه هایی که اجناسی مانند نسکافه، چای و شکلات می فروشند نیز کم نیست.
بازاری برای ایران
لباس های رنگ و وارنگ در رگال های چیده شده و مرد سالخورده ای که با لباس بلوچی جلوی مغازه نشسته است. او ریش یکدست سفید بلندی دارد و عرق چینی روی سر گذاشته است. پیرمرد خیلی دقیق پیاده رو را زیر نظر دارد و به عابرانی که به نظرش مشتری می آیند، تعارف می زند تا از مغازه اش بازدید کنند. مرد سالخورده درباره کارش می گوید: چندسالی است که پوشاک دست دوم می فروشم البته تنها نیستم پسرانم نیز کمکم می کنند.
رحمان یکی از پسران مرد سالخورده است. او که حدود 25 سال دارد، درباره کار و کاسبی در زاهدان می گوید: بیشتر دوستان من در همین بازار مشغول به کار هستند و از راه فروش اجناس دست دوم امرارمعاش می کنند. ما هر چند ماه یکبار برای آوردن لباس دست دوم به پاکستان می رویم.
رحمان دو برادر دیگر دارد که کمک حال او و پدرش هستند. یکی دیگر از برادرها ادامه می دهد:ا ینجا در زاهدان مردم بیشتر از تهران هوای یکدیگر را دارند، نمی گذاریم فامیل، همسایه و دوست و آشنا در مشکلات تنها بمانند. تا آنجا که از دستمان برمی آید به یکدیگر کمک می کنیم.
لباس دست دوم تنها کالایی نیست که از پاکستان به بازار چهارراه رسولی راه پیدا کرده، اینجا بازار پارچه و اجناس دیگری مانند نسکافه، برنج، چای و ادویه نیز گرم است.
وحید فروشنده مغازه کوچکی است که درآن انواع و اقسام ادویه، نسکافه و ترشی های پاکستانی پیدا می شود، او درباره وضع این روزهای بازار توضیح می دهد: خدارا شکر کاسبی بد نیست، اما زمانی که چند روز تعطیل داشته باشیم بازار رونق بهتری پیدا می کند، چون مردم از سراسر ایران فرصت پیدا می کنند به اینجا بیایند. نکته جالب دیگری که در بازار زاهدان به چشم می آید، تعطیل شدن بیشتر مغازه ها هنگام نماز است، فروشنده ها با شنیدن صدای اذان پارچه ای روی اجناسی که جلوی در مغازه قرار داده اند می کشند و برای شرکت در نماز جماعت روانه مسجد می شوند.
فضای سبز انحصاری
هر چند زاهدان فضای سبز محدودی دارد، اما برخی ارگان ها با توجه به توان خود محیط مناسبی را برای کارکنان خود فراهم کرده اند، برای نمونه دانشگاه زاهدان یکی از سرسبزترین محوطه ها را در این شهر دارد یا نیروی انتظامی این شهر بوستان سرسبز دیگری ایجاد کرده است.
دانشجویانی که بیشترشان لباس محلی به تن کرده اند و فضای سبز مناسب، نکاتی است که نظر هر تازه واردی را در دانشگاه زاهدان به خود جلب می کند، در گوشه و کنار این فضای سبز آلاچیق هایی درست شده که در آن جوانان مشغول گپ زدن با یکدیگر یا درس خواندن هستند. تعدادی نیز مشغول چیدن توت از درختانی اندکه تازه به بار نشسته است.
احمد یکی از دانشجویان دانشگاه زاهدان است که خانواده اش در جیرفت زندگی می کنند؛ او که در رشته تاریخ تحصیل می کند، درباره زندگی در این شهر می گوید: زاهدان مردم دیندار، خون گرم و با انصافی دارد، کمتر شهری را می توان مانند زاهدان پیدا کرد که موقع نماز مسجدهایش پر از نمازگزار باشد.
او درباره این که در اوقات فراغت خود چه فعالیت هایی انجام می دهد، توضیح می دهد: شاید باورش برایتان سخت باشد، اما سرسبزترین جای این شهر همین دانشگاه است و برای گردش جای دیگری نمی توان پیدا کرد، به همین دلیل ترجیح می دهم وقت آزاد خود را در محوطه دانشگاه سپری کنم.
جوان جیرفتی به شرایط شهر خود نیز اشاره کرده و می گوید آنجا نیز شرایط نامناسب است و محل مناسبی برای این که جوانان اوقات فراغت خود را سپری کنند، وجود ندارد.
احمد ادامه می دهد: همشهری های من بیشتر به کشاورزی مشغول هستند، اما مشکل اینجاست که کشاورزی نیز از رونق افتاده؛ برای نمونه کشاوزان یکصد میلیون تومان هزینه می کنند، اما 30 میلیون تومان برداشت دارند، محصول هندوانه خیلی از کشاورزان را امسال کیلویی صد تومان خریدند، به همین دلیل کشاورز باید به دلالان از جیب خودش پول پرداخت می کرد تا بارش را ببرند. این درحالی است که باید تاکید کرد حمایت نکردن از کشاورزان، اندک فرصت های شغلی را نیز در این مناطق از بین خواهد برد و نتیجه ای بجز افزایش مهاجرت و رشد آمار حاشیه نشینان در پی ندارد.
اصلی به نام احترام به مهمان
زاهد یکی دیگراز دانشجویان دانشگاه زاهدان است که از ایرانشهر برای ادامه تحصیل روانه این شهر شده، او با تاکید بر این که اهالی سیستان و بلوچستان مهمان نواز هستند، می گوید: محرومیت باعث شده بیشتر ایرانی ها دید منفی نسبت به استان ما داشته باشند درحالی که احترام به مهمان برای ما خیلی مهم است.
جوان ایرانشهری ادامه می دهد: بیکاری بین جوانان سیستان و بلوچستانی بیشتر از دیگر استان های کشور است؛ این عامل در کنار نبود فضای مناسب برای گذران اوقات فراغت زمینه را برای گرایش بیشتر جوانان به مواد مخدر فراهم کرده، بنابراین اهالی این استان را باید با توجه به شرایطی که دارند قضاوت کرد، نه مانند استان هایی که بویی از محرومیت نبرده اند.
زاهد به قلعه ناصری ایرانشهر اشاره کرده و تاکید می کند، ایرانی ها برای دیدن این اثر باید به ایرانشهر سفر کنند و مطمئن باشند که از مهمان نوازی ایرانشهری ها تعجب خواهند کرد.
او از مسئولان می خواهد بیشتر به فکر تنها کارخانه ایرانشهر (بافت بلوچ) باشند، زیرا وضع این کارخانه مناسب نیست و بتازگی دست به تعدیل نیرو زده، زاهد تصریح می کند: بیشتر جوانان در این کارخانه مشغول به کار بودند، اما با ضعیف شدن آن تعداد زیادی از ساکنان ایرانشهر بیکار شده اند.
نبود شغل سبب شده بیشتر جوانان سیستان و بلوچستان در آرزوی یافتن شغل مناسب روانه استان های دیگر شوند، چنین مهاجرت هایی سبب آسیب دیدن سالمندان نیز می شود، زیرا براساس سنتی که دراین استان حاکم است، مراقبت از سالمندان و دستگیری از آنها از وظایف جوانان است، اما گاهی شرایط آن قدر دشوار می شود که جوانان مجبور به فراموش کردن این سنت شده و از شهر خود کوچ می کنند.
3 شبانه روز عروسی
آماده کردن مقدمات ازدواج یکی دیگر از مشکلات جوانان سیستان و بلوچستان است ،مساله ای که جنس آن کمی با دغدغه های جوانان ساکن در دیگر استان های کشور متفاوت است، زاهد در این باره یادآور می شود: خانواده هایی که می خواهند دخترشان را عروس کنند طلای زیادی از پسر می خواهند، مثلا از داماد30 مثقال طلا طلب می کنند، علاوه بر این برخی شیربها نیز می گیرند.
او ادامه می دهد: ماجرا به همین جا ختم نمی شود،چون بیشتر جهیزیه را نیز پسر باید تهیه کند و از این گذشته اقوام توقع دارند خانواده پسر حداقل 3 شبانه روز جشن بگیرند و به همین دلیل هزینه ازدواج بالا می رود.
حمید یکی دیگر از جوانانی است که در دانشگاه زاهدان مشغول تحصیل است، او حرف های زاهد را قبول نداشته و گفته های دوست خود را این طور تعدیل می کند: البته بیشتر خانواده ها در سیستان و بلوچستان به قول معروف سنگ جلوی پای جوانان نمی اندازند، درست است که برای آنها رعایت سنت ها مهم است، ولی اگر مطمئن باشند شخصی که به خواستگاری دخترشان آمده فرد سالم و مناسبی است، برای برگزاری مراسم عروسی سختگیری نمی کنند.
این درحالی است که دست کم می توان گفت هنوز تعیین مهریه های سنگین در این استان فراگیر نشده است.
محمد، دانشجوی اهل سراوان است، او که در رشته جغرافیا مشغول تحصیل است، تاکید می کند: اکنون بیشتر جوانانی که در حال درس خواندن هستند، نگرانند بعد از فارغ التحصیل شدن چگونه کار پیدا کنند، زیرا در استان ما فرصت شغلی برای تحصیلکرده ها خیلی کم است، بنابراین مسئولان باید برای حل مشکل ساکنان مناطق مرزی فکری کنند. او با بیان این که هزینه استفاده از خوابگاه برای هر ترم 200هزار تومان است از مسئولان دانشگاه می خواهد به امکانات سرمایشی و گرمایشی خوابگاه بیشتر توجه کنند. سیستان و بلوچستان استانی است که ظرفیت حفظ سرمایه های انسانی خود را دارد، برای این کار مسئولان باید بیشتر به دغدغه شهروندان توجه کرده و دست کم فضای شهری را به شکلی ساماندهی کنند که تمامی مردم به فضای سبز دسترسی داشته باشند. این در حالی است که می توان پیشنهاد کرد مسئولان این استان با سرمایه گذاری روی بازار، شناساندن فرهنگ،هنر و آثار باستانی شهر می توانند به اشتغالزایی و افزایش درآمد ساکنان این استان کمک کنند.
محروم، اما بامرام
در کوچه پس کوچه های بازار می توان قهوه خانه هایی را دید که در سایه نبود مراکز تفریحی به پاتوق جوانان و نوجوانان بدل شده اند، «بام کلاسیک» یکی از این قهوه خانه هاست که در انتهای کوچه ای بن بست جا خوش کرده و برای رسیدن به آن باید از کنار بساط چند مغازه لباس دست دوم فروشی عبور کرد. پس از رسیدن به انتهای کوچه باید از چند پله فلزی بالا رفته و از راهرویی عبور کنید که سعی شده با نقاشی هایی از طبیعت و درویشی که کشکولی را روی دوش گذاشته و در باغی سبز در حال قدم زدن است، زیباتر شود. این نقاشی ها را می توان نشانه ای از کمبود فضای سبز و درخواست مردم این استان برای افزایش چنین فضاهایی تفسیر کرد، چون کمبود آب سبب شده زاهدان فضای سبز زیادی نداشته باشد به همین دلیل مانند دیگر شهرهای کشور نمی توان در آن بوستان و پارک دید، اینجا مردم به چنین محله ای کمتر دسترسی دارند و چنانچه بخواهند مهمان خود را به مکانی سرسبز ببرند، انتخاب زیادی بجز منطقه کلاته (پارک جنگلی) ندارند که آن نیز با شهر فاصله زیادی دارد. نقاشی هایی که روی دیوار قهوه خانه به تصویر کشیده شده محدود به راه پله نمی شود. به اولین پاگرد که برسید تابلوی کوچکی که روی آن نوشته ورود افراد زیر 18 سال ممنوع خود نمایی می کند، اما واقعیت اینجاست که برای نوجوانان و جوانان زاهدانی مکان تفریحی زیادی وجود ندارد به همین دلیل اغلب آنها برای گذران اوقات فراغت روانه قهوه خانه ها می شوند.
بوی توتون میوه ای و دود سالن قهوه خانه را پر کرده است. اینجا آن قدر بزرگ هست که 12 تخت در آن جای گرفته، روی هر تخت نیز چند جوان یا نوجوان که لباس های محلی به تن دارند نشسته اند و از قلیان های پایه بلند کام می گیرند.
سجاد از جوانانی است که هر روز بعد از دانشگاه سری به این قهوه خانه می زند، او می گوید: بعد از دانشگاه با دوستانم در اینجا جمع می شویم و قلیان می کشیم و حرف می زنیم، شاید جای دیگری اگر بود کمتر به اینجا می آمدیم، اما تمام شهر را که بگردید پارک یا محل مناسب دیگری پیدا نمی کنید. اگر از کمبود باشگاه های ورزشی از سجاد بپرسید، خواهید شنید که مشکل آنها کمبود باشگاه نیست چون این روزها در اغلب محله های زاهدان دستکم یک باشگاه بدنسازی پیدا می شود، اما باشگاه محلی برای دور هم جمع شدن نیست مشکل ما این است که جوانان زاهدانی چنانچه از خانه های خود خارج شوند محل مناسبی برای دور هم جمع شدن ندارند.
سجاد ادامه می دهد: مسئولان باید به وضع شهر بیشتر رسیدگی کنند البته آنهایی که بومی این شهرنیستند فقط جنبه های منفی آن را می بینند. منظور او این است که بیشتر مردم فکر می کنند سیستان و بلوچستان محلی است که فقط در آن قاچاق سوخت و مواد مخدر جریان دارد. یکی دیگر از جوانان که جزوه درسی خود را نیز همراه آورده درحالی که پک محکمی به قلیان خود می زند، می گوید: آنهایی که شناخت دقیقی از سیستان و بلوچستان ندارند با دید منفی به استان ما نگاه می کنند، اما با همه محرومیت ها ما با هم متحد هستم و محال است که حقی را ناحق کنیم. او ادامه می دهد: برای نمونه اگر در بازار اینجا یک زاهدانی با یک تبعه افغانستان یا پاکستان اختلاف پیدا کند ریش سفیدها بلافاصله پا درمیانی کرده و حتی نمی گذارند حق اتباع بیگانه ضایع شود.
جوان دیگری می گوید: مردم این استان به معنی واقعی هوای یکدیگر را دارند، خانواده های زیادی وجود دارند که در یک خانه به طور مشترک زندگی می کنند، برای نمونه من با این که متاهل هستم به دلیل درآمد کم نتوانسته ام خانه بخرم، اما برادرم آن قدر بامرام است که اجازه داده برای چند سال در یکی از اتاق های خانه او زندگی کنم.
او ادامه می دهد: علاوه بر این چون در شهر سیستم گازکشی وجود ندارد ما هنوز از کپسول های گاز استفاده می کنیم، زمستان گذشته برای چند روز کپسول گاز در شهر نایاب شد، اما همسایه ها آن قدر هوای یکدیگر را دارند که در سرمای زمستان سال گذشته پرس و جو می کردند تا خانواده ای بدون کپسول گاز نماند.
یکی دیگر از جوانانی که در قهوه خانه حضور دارد، عنوان می کند: اینجا ما قربانی سایر مردم جهان هستیم که می خواهند مواد مخدر مصرف کنند، چون بخشی از این مواد باید ابتدا از استان ما ترانزیت شود، به همین دلیل بدنامی اش برای ما می ماند، درواقع اگر به دلیل تقاضای آنها نبود، مواد مخدر در استان و شهرما بیشتر از شهرهای دیگر کشور نبود.
*منبع: روزنامه جام جم
**پژوهش** 1893**9131
28/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها