محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852854606
نیش تندروها و دردسرهای مار و پله هسته‌ای
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
نیش تندروها و دردسرهای مار و پله هسته‌ای یک سال پس از امضای توافق ژنو میان ایران و شش کشور عضو 1+5، آنگاه که دو طرف نتوانستند در وین به توافق نهایی برسند، قرار بر این شد تا فروردین 94، دو طرف روی یک توافق سیاسی به جمع‌بندی برسند سپس تا دهم تیرماه 94 توافق جامعی را امضا کنند که بتواند ضامن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای در ایران و از بین برنده نگرانیهای موجود درباره برخی حساسیت‌ها روی این برنامه باشد.
پس از مذاکراتی فشرده، دو طرف توانستند با تمدید محدود ضرب الاجل اولیه خود، در نهایت به تفاهمی دست یابند که به «بیانیه سوئیس» مشهور شد. همان بیانیه ای که ظریف و موگرینی در لوزان سوئیس آن را قرائت کردند و پس از آن باراک اوباما تلاش کرد مخالفان داخلی و متحدان خشمگین خود را قانع کند که این چارچوب سیاسی می تواند ضامن منافع واشنگتن و کشورهای نزدیک به آن باشد. با وجود این، سنگ اندازی های بعد از تفاهم لوزان، نشان داد زمینه برای پذیرش یک چارچوب مطمئن سیاسی برای حصول توافق نهایی مهیا نیست و مصوبات کنگره، اظهارات تندروهای صهیونیست و سنگ اندازی های خونین لابی های عرب، باعث شد خوشبینی های پس از لوزان، تبدیل به نگرانی از به نتیجه نرسیدن گفت وگوهای هسته ای شود. این نگرانی ها حالا با اعلام این که واشنگتن حاضر به قبول برخی توافقات تصریح شده در لوزان نیست، کم کم درحال تبدیل شدن به یک چالش واقعی است؛ چالشی که می تواند تفاهم لوزان را بی اثر کرده و دو طرف را به نقطه ای بازگرداند که پیش از این در پاییز 93 در وین به آن رسیده بودند. اگر آن طور که گفته شده، ایالات متحده حاضر به پایبندی حتی به فکت شیت خود از مذاکرات لوزان نباشد، حالا باید در کنار جنگ یمن و مصوبه کنگره درباره مذاکرات، به این نتیجه رسید که گویی واشنگتن تلاش دارد با افزودن فشار بر تهران، امتیازاتی را طلب کند که به نظر نمی رسد ایران حاضر به پذیرش آن باشد. از مجموعه خبرهای منتشر شده از مذاکرات می توان این طور متوجه شد که طرف آمریکایی قصد دارد تیم مذاکره کننده کشورمان را تحت فشار قرار دهد که «بازرسی از تاسیسات نظامی و حاکمیتی»، «لغو تدریجی و تعلیقی تحریم ها» و نیز «محدودیت های خاص و بلندمدت» را در برنامه هسته ای خود بپذیرد. خواسته هایی که هیچ یک در چارچوب خط قرمزهای مذاکراتی تهران نیست و بعید است «تهدید نظامی»، «به رخ کشیدن اختلافات داخلی در واشنگتن» و «دبه کردن در مذاکرات» هیچ یک بتواند بر موضع تهران در این رابطه اثر بگذارد. رسانه های آمریکایی همچنین بتازگی به کمک کاخ سفید آمده اند تا با بزرگنمایی تاثیر مذاکرات هسته ای بر رقابت های سیاسی داخلی ایران، شکافی «سیاسی ـ هسته ای» میان نخبگان سیاسی کشورمان ایجاد کنند تا بتوانند تعویق احتمالی توافق نهایی را نتیجه چنین گسستی قلمداد کنند. تلاشی که البته با هوشمندی جریانات سیاسی تاکنون نتوانسته تاثیری بر حمایت هماهنگ از تیم مذاکره کننده کشورمان بگذارد و این تیم را وادار کند تن به پذیرش خواسته هایی دهد که مورد قبول نظام نیست. در چنین شرایطی، به نظر می رسد مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 تبدیل به بازی ماروپله ای شده که نیش تندروها، هر از گاهی آن را به عقب می اندازد و باز دیپلمات ها به سختی، از پله های مذاکره بالا می روند تا بلکه بتوانند خانه نهایی را فتح کنند. 1+5 بخوبی می داند، تهران تنها به شرطی پا به خانه نهایی این بازی می گذارد که نیش هیچ ماری، این خانه را تهدید نکند، چراکه اگر قرار باشد حتی در خانه آخر هم ماری لانه کرده و رسیدن به خانه انتهایی، به معنی شروع دور تازه ای از فشارها باشد، باید پذیرفت که برای این بازی هیچ گاه نمی توان پایانی را متصور بود. مصطفی انتظاری هروی - گروه سیاسی
دوشنبه 28 اردیبهشت 1394 ساعت 08:16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]
-
گوناگون
پربازدیدترینها