تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836966438
قطع آب 4 مدرسه تهران به علت بدهی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
جام جم گزارش می دهد قطع آب 4 مدرسه تهران به علت بدهی قطع آب 4 مدرسه در پیکانشهر، خبر تاثرآور دیروز بود؛ اقدامی که آب آشامیدنی را بر 500 دانش‌آموز بست و یک بار دیگر ردپای بحران در مدارس را عیان کرد.
اسفندیار چهاربند، مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران که روز گذشته این خبر را به ایسنا می داد، این قطعی بی محابای آب را «رفتاری غیراخلاقی» و «خلاف قانون» خواند، مقصر این اتفاق را نیز رئیس هیات مدیره شهرک پیکانشهر معرفی کرد که حالا شکایتی نیز علیه اش تنظیم شده است. پیکانشهر اما قطره ای از دریای مشکلات است، فقط مشتی کوچک است از خروار و منطقه ای است که تنها می شود به عنوان داغ ترین اتفاق به آن استناد کرد. مشکل مدارس با قبض های آب، برق و گاز یک مشکل ملی است، شمار مدارسی که تاکنون آب آنها قطع شده یا دانش آموزانشان بدون برق و گاز مانده اند از شمار خارج است، تعداد مدارسی که تهدید به قطع کنتور شده اند نیز بیشتر از این. ادارات آب، برق و گاز برای پرداخت قبوض به مدارس فشار می آورند که گاهی با التماس مدیران مدارس برای پرداخت بدهی ها مهلتی کوتاه می دهند با این شرط که اگر بدهی ها صاف نشود. دوباره برمی گردند. مدیر یکی از مدارس ابتدایی تهران چنین شرایطی را تجربه کرده، بارها و بارها. او به ما خبر می دهد که ابتدا روی قبض ها اخطار قطع درج می شود و بدهی ها که پرداخت نمی شود سروکله مامورها پیدا می شود. بعد هم او با زبان خوش و خواهش و تمنا از آنها می خواهد دست نگه دارند تا او پول جور کند که گاهی جور می شود و گاهی نه. روزهایی هم که پولی در بساط مدرسه نیست، او خودش دست به جیب می شود و بدهی ها را تسویه می کند تا نوبتی دیگر و تکرار ماجرایی دوباره. بعضی از مدیران اما برای مقابله با معضل قبض ها شگردی آموخته اند مثل مدیر یکی از دبیرستان های تهران که علنی به ما می گوید قید دریافت کمک از آموزش و پرورش را زده و هزینه کلاس های فوق برنامه دانش آموزان را طوری تعیین می کند که ته اش چیزی برای پرداخت قبض ها بماند. از جیب مردم به جیب دولت؛ این ساده ترین و قابل فهم ترین تعبیری است که می شود از شگرد این گروه ازمدیران استنباط کرد. اینها البته چاره ای هم ندارند، کدام مدیر مدرسه است که بخواهد دانش آموزانش بدون آب یا در تاریکی و سرما بمانند؟ مصوبه داشتیم، ولی فراموش شد عمر دولت قبل که رو به پایان بود، کمی دوراندیشی لازم داشت حدس زدن این که مصوبات دولت مستعجل در دولت جدید خریدار نخواهد داشت. عاقبت همین هم شد، دست کم در حوزه آموزش و پرورش و به طور ویژه درمورد مصوبه دی ماه 91. این مصوبه در شرایط خاصی در دولت دهم تصویب شد، آن زمان آتش سوزی مدرسه شین آباد دولت را حسابی به چالش کشیده بود و مجالی شده بود برای انتقاد منتقدان از کم توجهی ها نسبت به مدارس. پس حادثه داغ شین آباد و پس لرزه های آن باعث شد تا هیات دولت مصوبه معافیت مدارس از پرداخت قبوض را بنویسد و مهر تائید پایش بزند. روزی که این خبر منتشر شد و به اطلاع عموم رسید و کمی بعدتر بخشنامه اش به مدارس ارسال شد، خیال خیلی ها از بابت قبوض دردسرساز آب، برق و گاز آسوده شد؛ بخصوص این که وزیر وقت اعلام می کرد با وزارت نیرو کاملا هماهنگ است و دیگر هیچ پولی بابت انرژی های مصرفی مدارس دریافت نخواهد شد. عمر این خوشبینی و امیدواری اما عمر گل بود چون حتی در همان سال 91 که مصوبه ای به این داغی در دسترس بود، برخی ادارات دست از فشار بر مدارس برنمی داشتند و اخطار پشت اخطار صادر می شد که آن زمان سخنگوی آموزش و پرورش وقت می گفت وقتی کار در مدرسه ای این چنین گره می خورد استانداری ها و فرمانداری ها آن را باز می کنند. اما با این حال تا وقتی دولت دهم روی کار بود، حرمت این مصوبه حفظ می شد حتی شده نیم بند و یکی در میان. آن دولت که رفت، معافیت مدارس از پرداخت هزینه های آب، برق و گاز نیز در عمل ملغا شد و مدیران ماندند و قبوض، آنها ماندند و بدهی های صاف نشده و حساب خالی مدارس. چند سال است برخی از مدارس سرانه دریافت نمی کنند، یعنی از آموزش و پرورش خرجی نمی گیرند و ناچار می شوند روی کمک های مردمی حساب کنند. ماجرای دریافت پول از والدین دانش آموزان و حتی دریافت های اجباری وجه نقد در مدارس، ریشه در همین ماجرا دارد. رغبت آموزش و پرورش برای گسترش مدارس هیات امنایی یا میل برای توسعه مدارس غیردولتی و حتی سپردن مدیریت مدارس دولتی به بخش خصوصی را نیز باید در همین مشکلات مالی ریشه یابی کرد. با این که طبق قانون، حق به جانب مردم است که فرزندانشان را به مدارس دولتی باکیفیت و رایگان بسپارند، اما آموزش و پرورشی که برای کمک به مدارس آه در بساطش نیست. چاره ای جز استمداد از مردم ندارد؛ گرچه تلخ است اما حقیقت چیزی جز این نیست. مجلس: لایحه بدهند، کمکشان می کنیم ملغا شدن معافیت مدارس از پرداخت قبوض هنوز به طور رسمی اعلام نشده، اما قطع آب 4 مدرسه در پیکانشهر، درست زیر گوش وزارت آموزش و پرورش، ثابت کرد این موضوع ملغا شده ولی با سیاست و در سکوت. جا دارد انگشت اتهام به سمت وزارت نیرو گرفته شود که 2.5 سال قبل متعهد به حمایت از مدارس شده بود و حالا دیگر متعهد نیست. مصوبه معافیت مدارس در واقع نوعی کنار آمدن دولت با دولت بود که منافعش عاید مردم می شد، اما حالا بعد از غائله پیکانشهر این که بخشی از دولت رودرروی بخش دیگر قرار گرفته قابل نقد است. متاسفانه پیگیری های ما برای ارتباط با مسئول آب و فاضلاب منطقه مربوط، به نتیجه نرسید تا از جزئیات قبض برق این مدارس و دلایل قطعی آب آنها با خبر شویم، با این حال عباس مقتدایی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بیشتر بار مسئولیت را متوجه آموزش و پرورش می داند نه وزارت نیرو. استدلالش نیز این است که وزارتخانه مزبور با درایت و هوشمندی می تواند مشکلات را حل کند، حتی مشکلات اینچنینی را در هیات دولت مطرح کند و همان جا تکلیف موضوع را با مسئولان وزارت نیرو روشن کند حتی نه، اگر مایل به چنین تفاهماتی نیست موضوع را با مجلس در میان بگذارد تا نمایندگان ملت از رئیس جمهور، معاون اولش، رئیس سازمان مدیریت و حتی وزیر نیرو حل مشکلات را بخواهد. مقتدایی به ما اطمینان خاطر داد که مجلس برای کمک به آموزش و پرورش کاملا آماده است، اما نمی خواهد برای حل مشکلات آب، برق و گاز مدارس طرح ارائه کند تا شورای نگهبان نیز ایراد تحمیل بار مالی بر آن بگیرد، بلکه مجلس منتظر ارائه لایحه از سوی دولت است تا مشکلات چنین مدارسی یک بار برای همیشه حل شود. با این حال فعلا لایحه ای در کار نیست، حتی تاکنون بحثی درباره آن نیز نشده است، نتیجه هم این که مدیران مدارس به جای پرداختن به متن آموزش درگیر حواشی هستند؛ آن هم حاشیه های کوچک و کم ارزش که می تواند هرگز اتفاق نیفتد. این اگر هدررفت انرژی و زمان نیست پس چیست، آیا این بحث های جزئی هیبت نظام آموزشی را که کارخانه انسان سازی است، از بین نمی برد؟ مریم خباز - گروه جامعه
دوشنبه 21 اردیبهشت 1394 ساعت 08:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها