واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نکته هايي کوتاه پيرامون تربيت فرزند نويسنده:ليلا فرخي پي آمد هاي بي کاري و بي تحرکي کودکان و نوجوانان بي کاري، تنهايي، نداشتن تحرک و فعاليت و نداشتن سرگرمي هاي مورد علاقه نوجوان، از عوامل ايجاد انحراف و بزه کاري در نوجوانان است.(1)باورهاي ديني ، پناه گاه روحي فرزنداناگر باورهاي ديني به شيوه درست در نهاد نوجوانان شکل گيرد، پناهگاه روحي بي نظيري است که مي تواند کشتي زندگي نوجوان را از خطر واژگوني در محيط توفان زاي زندگي نجات دهد.(2)اگر پدر و مادر انجام دادن وظايف ديني را جدي بگيرند فرزندان نيز از نخستين روزهاي مکلف شدن، آنها را بخش مهمي از زندگي خود به شمار مي آورند.(3)مدارا کردن با فرزندان در انجام تکاليف ديني واداشتن فرزندان به انجام دادن دستورهاي عبادي نبايد با خشنونت، سختگيري و تندي همراه باشد. تربيت همه جانبه فرزنددر تربيت ديني کودکان و نوجوانان بايد به آنان آموخت همچنان که به نماز و روزه اهميت مي دهند، راستگويي، امانت داري، خيرخواهي و وظيفه شناسي را نيز از وظايف ديني خود بدانند.(4)واگذاري نتيجه نهايي تربيت به خداوندبکوشيم در تربيت درست فرزندان کوتاهي نکنيم و از برخوردهاي نادرست و عوامل زيان بار بپرهيزيم و نتيجه را به خدا واگذار کنيم .(5)کنترل درست فرزندان نظارت والدين بر رفتار فرزندان بايد به گونه اي باشد که آثار منفي به دنبال نياورد و آنها احساس نکنند که والدينشان به آنها بي توجه و بي اعتمادند.(6)والدين بايد تا حد ممکن، کودک را از کارهايي که انجام مي دهد ، منع نکنند، ولي در مواردي که حتماً از آن پرهيز کند، بايد قاطع باشند و در تصميم خود پافشاري کنند و تسليم اصرار و گريه و قهر او نشوند.(7)براي اينکه شخصيت کودک شکل بگيرد، در مواردي لازم است مقاومت والدين يا سرپرست خويش را در برابر خواسته هاي خود احساس کند.(8)محبت ورزي کافي به فرزندان در مواردي که فرزند شايستگي جلب محبت را از خود نشان نمي دهد، مادر نبايد در مهر ورزيدن به او از خود دست و دل بازي بيش از اندازه نشان دهد، بلکه با در نظر گرفتن ظرفيت روحي او رفتار کند تا گوهر محبت پاک قلبي، ارزش و بهايش را از دست ندهد و زير دست و پاي او تباه نشود.(9)آشنا کردن کودک با مسائل و مشکلات پدر و مادر عاقل و دور انديش بايد فرزندان خود را به تدريج با محروميت ها و رنج هاي طبيعي زندگي آشنا سازند و آنها را براي زندگي در جهان واقعيت ها آماده کنند.(10)دانشمندان تعليم و تربيت سفارش کرده اند که گاه به فرزندان خود از همان دوران کودکي شان غذاي بسيار ساده بدهيد و همواره غذاهاي لذيذ و باب طبع به آنها ندهيد . همچنين در تهيه کردن وسايل رفاهي آنها زياده روي نکيند تا بدآموز نشوند.(11)بيرون راندن ترس از شکست از دل فرزندان نبايد فرزندان خود را پيوسته از شکست در درس و امتحان بترسانيم. ترس از شکست ، مانع موفقيت هاي آنها مي شود و جرئت وارد شدن در بحث و پرسش را از آنها مي گيرد و به تدريج ،آنها را از گرايش به درس و کلاس دور مي سازد.(12)پرهيز از سرزنش فرزندان اگر فرزند در زمينه اي ، از خود ناتواني نشان مي دهد، والدين يا اطرافيان هرگز نبايد اين ناتواني را به رخش بکشند يا او را سرزنش کنند. اين شيوه برخورد، هم اعتماد او را به شايستگي ها و توانايي اش از بين مي برد و هم به شخصيت روحي و اخلاقي او آسيب مي رساند.(13)توجه به استعدادها و توانايي هاي کودکان نکته مهم ديگر از نظر ترتبيتي اين است که پدر و مادر و نيز معلمان و مربيان بايد بکوشند استعدادهاي کودکان و نوجوانان را به درستي بشناسند و آنها را در زمينه هايي که آمادگي بيشتر دارند هدايت کنند.(14)پي آمدهاي رفتاري تحقير آميز با کودکان اگر با نوجوان، تحقيرآميز و با سرزنش و کنايه رفتار کنيم و در حضور ديگران به او بها اعتنا نکنيم، نوجوان به تدريج ، خود را موجودي بي ارزش و بي مقدار مي شمارد و احساس ارزشمندي و شخصيت را از دست مي دهد . اين در حالي است که با تشويق وي مي توان موجودي اخلاقي از او ساخت وتا پشتوانه ارزش هاي انساني در او باشد.(15)اهميت دادن به نقاط قوت فرزندان پدر و مادر به جاي اينکه همواره روي نقاط ضعف فرزند خود انگشت بگذارند و بخواهند با ابزار انتقاد و سرزنش او را اصلاح کنند، بايد بيشتر از آنها به ويژگي هاي شايسته او توجه و او را در اين زمينه ها تائيد و تشويق کنند تا اعتماد به نفس او بيشتر شود.(16)نگريستن به کودک به چشم يک کودکبايد در انتظارهاي خود از کودکان تجديد نظر کنيم و به چشم بزرگسالال به آنان ننگريم .(17)پاسخ گويي با حوصله به پرسش هاي فرزندان مادر بايد از پاسخ هاي نادرست با انگيره رها ساختن خود از پرسش هاي پي در پي کودک بپرهيزد.(18)گوش فرا دادن به صحبت هاي کودکان در برابر صحبت هاي کودک بايد شنوندگاني خوب باشيم و کم حوصلگي از خود نشان ندهيم تا به اين ترتيب ، آنها نيز راه برقراري ارتباط درست با ديگران را بياموزند.(19)جويا شدن از وضع مدرسه کودک هر روز بايد کودک به مدت چند دقيقه به طور انفرادي گفت و گو و از وضع مدرسه و کلاس و درس از او جويا شد.(20)همکاري پدر و مادر در تربيت فززندان تربيت فرز ندان باري نيست که پدر يا مادر هر يک به تنهايي قادر به تحمل آن باشند، بلکه مشارکت ، همکاري و هماهنگي آن دو را لازم دارد .(21)پي نوشتها:1-محمد علي سادات، راهنماي پدران و مادران، تهران دفتر نشر فرهنگ اسلامي، ج 1،ص 90.2-همان، ص 101.3-همان، ص 128.4-همان، ص 131.5-همان ، ص67.6-همان، ص 97.7-همان، ج 2، ص 39.8-همان.9-همان، ج 1، ص 156.10-همان، ج 1، ص 119.11-همان، ص 120.12- همان، ج 2، ص 74.13- همان، ج1، ص61.14- همان، ص 156.15-همان، ص39.16-همان، ص 58.17- همان، ج2، ص 63.18- همان ، ص 40.19- همان، ص 75.20- همان.21- همان، ج1، ص 136. منبع: ماهنامه ي طوبي 25/خ
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 690]