واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: رقابت تنگاتنگ احزاب سنتی انگلیس با لیبرالهای سرزمینلردها برای ورود به پارلمان /بازخوانی 35 سال رابطه سرد و گرم ایران و انگلیس
انتخابات سراسری هفت می (17 اردیبهشت) بریتانیا یک انتخابات تاریخی خواهد بود، انتخابات تاریخی گیج کننده و غیرقابل پیش بینی که نظرسنجی ها نشان می دهد ممکن است پیروز نهایی و روشنی نداشته باشد.
به گزارش نامه نیوز، در حقیقت می توان گفت پادشاهی بریتانیا با غیرقابل پیش بینی ترین انتخابات سراسری طی 40 سال گذشته مواجه است؛ 40 درصد از رای دهندگان بریتانیایی همچنان تصمیم گیری نکرده اند و ممکن است در روز انتخابات رای خود را به احزاب مختلف تغییر دهند.
انتخابات سراسری بریتانیا (انگلیس، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی) هر 5 سال یکبار برگزار می شود و طی آن 650 نماینده راهی مجلس عوام این کشور می شوند؛ اعضای دولت، کابینه و هئیت وزیران از میان نمایندگان مجلس انتخاب میشوند و نخستوزیر نیز یکی از نمایندگان مجلس عوام و رهبر حزب اکثریت پیروز در انتخابات است.
دو حزب محافظه کار و کارگر، احزاب سنتی بریتانیا را تشکیل می دهند که همواره قدرت و سمت نخست وزیری میان آنها رد و بدل شده؛ در کنار این دو حزب احزاب لیبرال دموکراسی، استقلال بریتانیا و حزب ملی اسکاتلند نیز قرار دارند که اگرچه تاکنون از به دست آوردن اکثریت آراء انتخابات پارلمانی بازمانده اند اما نقش تاثیرگذاری در موازنه قدرت و تشکیل دولت ائتلافی داشته اند.
اکنون نیز بر اساس آخرین نظرسنجی های انجام شده انتظار می رود که نه حزب محافظه کار و نه کارگر نتوانند بیش از 35 درصد از آراء را در اختیار بگیرند و 300 کرسی از مجموع 650 کرسی پارلمان بریتانیا خالی خواهد ماند؛ بر این اساس، نظرسنجی ها نشان می دهد که احزاب فرعی حاضر در این انتخابات بتوانند در مجموع آراء قابل توجهی را به خود اختصاص دهند و دولت آتی بریتانیا پس از چند هفته و به شکل ائتلافی تشکیل شود.
موضوع قابل توجه دیگر نیز آن است که در صورت آنکه هیچ یک از احزاب نتوانند اکثریت لازم برای تشکیل کابینه را در اختیار بگیرند، احزاب به مدت 2 هفته فرصت دارند تا برای تشکیل دولت ائتلافی رایزنی کنند و در صورت بی نتیجه ماندن این رایزنی ها انتخابات پارلمانی دیگری برگزار خواهد شد.
علاوه بر این انتخابات انگلیس در شرایطی پنجشنبه هفته جاری برگزار خواهد شد که سیستم حوزه های انتخاباتی نیز تغییر کرده و بر اساس آمار یک نفر از هر 10 نفر از رای دهندگان خارج از بریتانیا به دنیا آمده اند.
مهمترین وظیفه پارلمان بریتانیا نظارت براقدامات دولت و سیاست های در پیش گرفته شده است.
حزب محافظه کار که هم اکنون قدرت را در بریتانیا و به نخست وزیری «دیوید کامرون»در اختیار دارد توانست در انتخابات پارلمانی سال 2010 و پس از 13 سال حضور حزب کارگر در راس قدرت اکثریت پارلمان را در اختیار بگیرد و دولت این پادشاهی را تشکیل دهد؛ حزب کارگر بریتانیا از سال 1997 تا 2010 قدرت را با نخست وزیری «گوردن براون» و «تونی بلر» در اختیار داشتند؛ حزبی که هم اکنون ریاست آن بر عهده «اد میلبند» است.
حزب محافظه کار یا توری ها از احزاب راست میانه به شمار می رود که سیاستمداران بزرگی همچون مارگارت تاچر و وینستون چرچیل از این حزب به مقام نخست وزیری بریتانیا رسیدند.
بریتانیای کبیر و رابطه با «ایران»
بررسی مواضع، رویکردها و اقدامات هریک از احزاب به قدرت رسیده در بریتانیا در قبال تهران قابل توجه و در آستانه برگزاری انتخابات سراسری پارلمانی این پادشاهی خالی از لطف نیست.
همزمان با روی کار آمدن حزب محافظه کار در بریتانیا به نخست وزیری مارگارت تاچر در سال 1979 ایران شاهد انقلاب اسلامی بود؛ هرچند روابط دو کشور در ده های پیش از انقلاب اسلامی تحت تاثیر رابطه ایران و روسیه سرشار از فراز و فرودهای بسیار بود اما دست داشتن لندن در کودتای 28 مرداد ایران یکی از نقطه های تاریک روابط دو کشور پیش از انقلاب به شمار می رود.
دوران جند ساله صدارت مارگارت تاچر از حزب محافظه کار که تا سال 1990 ادامه داشت و مصادف با دهه اول انقلاب اسلامی ایران بود را می توان دوران پرتنش روابط دیپلماتیک میان تهران و لندن خواند تا جایی که به دلایل مختلف سیاسی از جمله ماجرای سلمان رشدی، حمله به سفارت ایران در لندن و به رسمیت شناخته ارتش ایرلند شمالی از سوی ایران، بارها دو کشور اقدام به بستن سفارت خانه های خود، احضار دیپلمات ها و کاهش سطح روابط کردند.
با روی کار آمدن حزب کارگر در بریتانیا از یک سو و دولت اصلاحات در ایران از سوی دیگر بار دیگر زمینه های بهبود و ارتقا روابط دو کشور ایجاد شد تا جایی که وزرای خارجه وقت ایران و انگلیس برای نخستین بار در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد با یکدیگر دیدار کردند و روابط سیاسی دو کشور بار دیگر به سطح سفیر ارتقا پیدا کرد.
تا سال 2010 و همزمان با ریاست جمهوری محمود احمدی نژآد در ایران و ادامه حضور کارگرها در انگلیس، برنامه هسته ای ایران، تحریم های بانکی و اقتصادی، ملوانان انگلیسی و ... همه و همه باعث شد تا بار دیگر ابرهای تیره بر روابط دو کشور سایه بندازد.
پس از 13 سال تکیه حزب کارگر در قدرت در انگلیس اما محافظه کاران بار دیگر در سال 2010 پا به عرصه حکومترانی گذاشتند؛ 5 سالی که در روابط انگلیس با ایران هم پستی داشت و هم بلندی؛ در پی رای پارلمان ایران به کاهش روابط با انگلیس به دلیل دخالت این کشور در امور داخلی ایران پس از انتخابات سال 88 و هم چنین حمله افراد ناشناس به سفارت انگلیس در تهران که قصد تصرف آن را داشتند بار دیگر سفارت خانه های دو کشور تعطیل و روابط سیاسی به پایین ترین سطح خود رسید؛ امری که پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و روی کار آمدن حسن روحانی در ایران در مسیر بهبود قرار گرفت و برای نخستین بار پس از انقلاب اسلامی ایران رئیس جمهوری ایران و نخست وزیر انگلیس با یکدیگر دیدار کردند.
۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۰۸:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 202]