واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: توليد دو زرده در مناطق آزاد
نویسنده : اولاد آدم
اولاد آدم بعد از اينكه فكر ميكرد گفتمان تكثرگرا خوب است به دنبال نمونههاي عيني در جامعه ايراني ميگشت كه به شكست منجر نشده باشند. اولش رفت سراغ شبكههايي كه در دوره ضرغامي در تلويزيون راهاندازي شدند. اما بعد ديد كه در دوره جديد، شبكهها را با هم مخلوط ميكنند و كوچكسازي شعارشان شده است. بعد رفت سراغ تعاونيهاي اعتباري و صندوقهاي قرضالحسنه، بعد ديد كه خيلي از اينها را دارند ميكس ميكنند. اما بالاخره يافت آن الگوي مناسب تكثرگرايي را. بله! معاون شوراي عالي مناطق آزاد از بررسي طرح «اضافه شدن شش منطقه بانه - مريوان، مهران، اينچهبرون، زابل، اردبيل و جاسك» در شوراي عالي مناطق آزاد، دولت و مجلس خبر داد.
لابد ميپرسيد مگر منطقه آزاد قحط است كه هي منطقه آزاد ميآفرينيم. نكند دور تا دور ايران را ميخواهند منطقه آزاد بتراشند. عين كانال. عين ميدان مين. عين كاروانسرا. عجب خلاقيتي!
عارضم به حضورتان كه مناطق آزاد و ويژه، محدودههايي در داخل كشور هستند كه خارج از قلمرو گمركي بوده و مقررات صادرات و واردات بر آنها حاكم نيست. در اين مناطق به راحتي ميتوان مواد اوليه و قطعات خودرو يا تكنولوژيهاي روز دنيا را وارد و توليد كرد كه بخشي از اين توليدات ميتواند صادر شود. آنقدرها هم بد نيست. ما هرچه ميخواهيم ميآوريم و هر چه بخواهيم ميبريم. آزاد است. آزادي است. گمرك هم كه داريم. بعيد است كه كسي هم تونل زير زميني بزند از ايران به مناطق آزاد. بعيد هم هست كه هواپيماي شخصي داشته باشيم. كسي هم كه سوپرمن نيست. بتمن هم نداريم. زن گربهاي هم....
تا الان كه چهل و دو تا منطقه آزاد داشتهايم. همهاش هم البته لب مرز نبوده است. حالا به روايتي، شش تا منطقه جديد هم بكشيد رويش. چيزي نميشود كه. چشم حسود كور. تازه آمارش را نداريد كه ببينيد چه خبر است. آمار تراز تجاري در سال ۱۳۸۸، واردات از مناطق آزاد ۱۰ برابر صادرات بود. در سال ۱۳۹۲، از مناطق آزاد «۱۳۲ ميليون» دلار كالا صادر شد، درحاليكه «2/3 ميليارد» دلار كالا، وارد شد. ميبينيد كه چه تخم دو زردهاي دارد اين مناطق آزاد.
لابد منتظريد كه اولاد آدم با آن نفس گرمش پنبه مناطق آزاد را بزند. بسيار خب ميزند. بررسي مناطق آزاد تجاري- صنعتي و مقايسه آن با اهداف تأسيس اين مناطق در طول بيش از يك دهه در ايران (دبيرخانه شوراي عالي مناطق آزاد، ۱۳۸۴)، نشان ميدهد كه برخي از اهداف مورد نظر تحقق نيافته و مشكلاتي پيش آمده است؛ و اين مشكلات عبارتند از:
- تعيين نه چندان اصولي اهداف مربوط به ايجاد مناطق. حالا نگوييد كه مگر براي كارهاي ديگر، هدفگذاري ميشود!
- محروميت مناطق با وجود هزينههاي انجام شده. حالا نگوييد كه مگر محروميت جاهاي ديگر از بين رفته!
- عدم اولويتبندي نيازهاي هر منطقه. حالا نگوييد كه مگر به نيازهاي مردم هم نگاه ميكنند در اين تصميماتشان!
- كمبود تسهيلات بيمهاي و بانكي. حالا نگوييد كه مگر اين پارتيبازيها و اختلاسها براي بانكها رمق گذاشته است!
- عدم مكانيابي صحيح. حالا نگوييد كه با كمبود مكان روبهرو هستيم!
- نبود امكانات زيربنايي. حالا نگوييد كه تنها كار زيربنايي همان برج ميلاد بود كه روبنايي از كار درآمد!
- سوء استفاده قاچاقچيان از اين مناطق، به سبب نبود ابزارهاي كنترلي لازم. حالا نگوييد كه قاچاق بد است!
بله! حالا نگوييد كه باز هم بگو. اينها نميآيند ساختار را درست كنند، آنوقت روي همان ساختار معيوب، زاد و ولد هم ميكنند. بعدش كه حجيم شد، يكنفر را ميآورند كه ساطورياش كند و كوچك. خب برادر من اول ببينيد كه مناطق آزاد چرا نتوانسته از همان منطقه رفع محروميت كند، بعد برويد شعار محروميتزدايي بدهيد. اول ببينيد چرا محل واردات و قاچاق شده. اصلاً كو توليدتان، كه منطقه آزاد براي صادرات راه مياندازيد؟ توليد من كو؟
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۶:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]