تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805618295
سود فروپاشی ائتلاف اصولگرایان برای احمدینژاد و لاریجانی
واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
سود فروپاشی ائتلاف اصولگرایان برای احمدینژاد و لاریجانی
بی‌شک اولین کسی که از به هم ریختن بازی ائتلاف اصولگرایان خوشحال خواهد شد احمدینژاد و اطرافیان او خواهند بود. آنها از یک سو میتوانند در چنین شرایطی یارگیری جدیتری انجام دهند و دستشان برای گزینش نامزدهای انتخاباتی بازتر خواهد بود و از طرف دیگر خواهند توانست بر سبد رای خویش در انتخابات و نهایتا امنکان موفقیت خویش بیافزایند.
روز نو : بی‌شک اولین کسی که از به هم ریختن بازی ائتلاف اصولگرایان خوشحال خواهد شد احمدینژاد و اطرافیان او خواهند بود. آنها از یک سو میتوانند در چنین شرایطی یارگیری جدیتری انجام دهند و دستشان برای گزینش نامزدهای انتخاباتی بازتر خواهد بود و از طرف دیگر خواهند توانست بر سبد رای خویش در انتخابات و نهایتا امنکان موفقیت خویش بیافزایند.
به گزارش روز نو به نقل از خرداد، محمدرضا باهنر اخیرا به صراحت دو موضوع مهم را مطرح کرده است؛ اول اینکه جبهه پیروان بزرگنرین و اصلیترین تشکل حقوقی اصولگرایان است و دوم هم اینکه «براي انتخابات مجلس پيش رو صالح مقبول را بر اصلح غيرمقبول ترجيح مي‌دهيم». این موضعگیری مشخصا با مواضع گروههای دیگر اصولگرا همچون جبهه پایداری در تضادی بنیادین قرار دارد. تضادی که پیامد طبیعی آن تشدید شکاف در اردوگاه به هم‌ریخته اصولگرایان خواهد بود. اما سوال این است که کدام نیروها خواهند توانست از این اختلافات تشدید شده به نفع خود بهرهبرداری سیاسی کنند؟
به گزارش خرداد؛ فرآیند همگرایی اصولگرایان در حالی به صورت کجدار و مریض پیگیری میشود که از همان اول بر دو نام تعیین‌کننده خط قرمز کشیده شده است؛ محمود احمدینژاد و علی لاریجانی. اصولگرایان از یک سو مدام اصرار میکنند که دوران جذابیت احمدینژاد به پایان رسیده و او دیگر جایی برای بازیهای سیاسی ندارد. تکلیف علی لاریجانی هم که با نزدیک شدن او به اردوگاه دولتیها که حتی می‌تواند ائتلافی با اصلاح‌طلبان میانهرو را هم رقم بزند، مشخص شده است. در شرایطی که دامنه اختلافات اصولگرایان رو به افزایش است به نظر میرسد همین دو نیرویی که کم و بیش از این اردوگاه طرد شده بودند بتوانند بیشترین استفاده را از شکست پروژه ائتلاف اصولگرایان ببرند. به این معنا که بتوانند در زمانی که بزرگان اصولگرا مشغول نزاع در میانه میدان هستند، نیروهای حاشیهای این جریان را به منفع خود جذب کنند.
خیز احمدینژاد برای جذب نیرو از اردوگاه به هم ریخته اصولگرایان
محمود احمدینژاد با سفرهای استانی خود نشان داده که رغبتش برای بازگشت به سیاست اصلا کم نیست. هر‌چقدر هم سفرها و دیدارهای او غیر انتخاباتی معرفی شوند اما بعید است او که 8 سال سکانداری دولت را تجربه کرده و اکنون شبکهای از هواداران و امکانات سیاسی را در اختیار دارد و البته به لحاظ سن و سال در شرایط مناسبی است، به راحتی میدان را واگذارد و خانه‌‌نشینی پیشه کند.
احمدینژاد قطع به یقین راسا وارد انتخابات مجلس دهم نخواهد شد. او به دنبال جایگاهی رفیعتر از این میگردد. به عبارتی سابقه وی در دولت نهم هم نشان میدهد که او شدیدا تمایل دارد تا زعامت و رهبری جریانی منتسب به خویش را بر عهده بگیرد و بیشتر در قامت یک رهبر و مرجع سیاسی ظاهر شود تا یک نامزد انتخاباتی. هویت تمام نیروهای پیرامونی احمدینژاد وابستگی شدیدی به خود او و شخصیت او دارد و همین هم کار را برای وی راحت می‌کند که اگر فردا کسانی از همراهان و نزدیکانش راهی به قدرت پیدا کنند، تبدیل به معضلی برای وی نشوند. چرا که آنها در حقیقت تابعی از خود احمدینژاد هستند.
در چنین شرایطی از یک سو اصولگرایان قدری سعی میکنند فاصله خود را با احمدینژاد حفظ کنند و در عین حال نمیتوانند از سبد رای او چشم بپوشند. همین هم باعث شده تا آنها همچنان با تردیدی جدی نتوانند در تعیین نسبت خود با او تصمیم بگیرند. در همین حال اختلافات دامنهدار بزرگان و میدان داران آنها می‌تواند نیروهای حاشیهای جریانی که در فکر ایجاد یک ائتلاف انتخاباتی است را در آینده نزدیک مردد کند. نیروهایی که طیفهای نزدیک به جبهه پایداری آنها میتوانند با پیوستن به جریان انتخاباتی احمدینژاد بر تردید خود فائق بیایند.
بی‌شک اولین کسی که از به هم ریختن بازی ائتلاف اصولگرایان خوشحال خواهد شد احمدینژاد و اطرافیان او خواهند بود. آنها از یک سو میتوانند در چنین شرایطی یارگیری جدیتری انجام دهند و دستشان برای گزینش نامزدهای انتخاباتی بازتر خواهد بود و از طرف دیگر خواهند توانست بر سبد رای خویش در انتخابات و نهایتا امنکان موفقیت خویش بیافزایند.
سود به هم خوردن ائتلاف برای لاریجانی
سوی دیگر این معادله علی لاریجانی قرار دارد. کسی که او هم بی‌تعارف کم کم بیرق جدایی از اصولگرایان را برمیدارد تا وارد ائتلافی با دولتیها و حتی اصلاح‌طلبان معتدل شود. اختلافات اردوگاه ائتلافی اصولگرایان برای او هم سودهایی در پی خواهد داشت. اول از همه اینکه با توجه به انکار احمدینژاد در اصولگرابودنش، در صورت نرسیدن گروههایی چون جبهه پیروان و جبهه پایداری و جامعتین به یک ائتلاف این علی لاریجانی خواهد بود که می‌تواند عنوان مقبولترین رهبر سیاسی و مرجع اصولگرایی را کسب کند. این وضعیت او را در حالتی قویتر برای ائتلاف انتخاباتی با اعتدالیون قرار خواهد داد.
مضافا اینکه نیروهای بلاتکلیف اصولگرایان سنتی در چنین حالتی به احتمال زیاد تیم منسجمتر لاریجانی را به اردوگاه به‌هم‌ریخته یک ائتلاف بی‌سرانجام ترجیح خواهند داد و این هم به شکل طبیعی یارکشی انتخاباتی برای لاریجانی را بسی آسانتر می‌کند. آن وقت او و همراهانش در بده بستانهای انتخاباتی حرفهای بسیار بیشتری برای گفتن خواهند داشت.
لاریجانی تا همینجا هم نشان داده که بی میل نیست تا بازی ائتلاف یاران دیروز و رقبای امروزش به هم بریزد تا بتواند باز هم دست بالای خود را در سیاست پیدا کند. وضعیت کنونی فراکسیون رهروان که نیمی از آن عملا متحد تندروهای مجلس شدهاند و در بزنگاههایی مقابل علی لاریجانی که مرجع سیاسی این مجموعه محسوب میشد، صف کشیدند او را به نتیجه رسانده که به هم خوردن بازی تندروها و اصولگرایانی که مایل به ائتلاف با دولت نیستند برای حفظ جایگاه او مهم است.
پیش آمدن چنین وضعیتی را میتوان حتی نفسهای آخر گروههایی چون جبهه پیروان، جامعتین و ... در رهبری سیاسی و مرجعیت اصولگرایی کشور دانست. مرجعیتی که احتمالا خلا آن را لاریجانی و احمدینژاد پر خواهند کرد.
تاریخ انتشار: ۰۱ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[مشاهده در: www.roozno.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
گوناگون
پربازدیدترینها